Ik...blijkbaar

Achteraf wist ik het eigenlijk al, en er viel ook heel veel op zijn plek toen mijn psycholoog mij uitlegde dat ik een hsp zou zijn.
Toen ik in augustus begon met stages voor fysiotherapie, waarbij je dus heel intensief met mensen bezig bent, met jezelf bezig bent, met je gevoel, en het constant op mijn vingers gekeken worden en beoordeel worden, kreeg ik last van bepaalde klachten.
Het begon met heel moe zijn, maar niet kunnen slapen, nergens zin in hebben. Het ging van kwaad tot erger. Op een gegeven moment was ik elk weekend ziek, sliep ik niet, barstte mijn hoofd van de pijn, en gedachten die erin zaten. Ondertussen kon ik niet eten, maar gaf ik wel elke ochtend over. Achteraf dus een fikse overprikkeling doordat ik zo gevoelig ben.
Ik ben bij een psychologe terechtgekomen, die al heel snel zag dat ik enorm gevoelig ben. Alle vragen in haar test beantwoordde ik met ja. Het heeft me wel erg geholpen. Ik weet nu hoe ik spanning kwijt kan raken, zorgen dat ik minder snel overprikkelt raak, en wat ik moet doen als ik toch overprikkelt ben geraakt.

Daarbij heb ik het negatieve (ik wilde helemaal geen hsp zijn, vond het verschrikkelijk irritant) om weten te zetten in iets positiefs. Ik weet nu hoe ik ben, en hoe ik deze eigenschap positief kan inzetten/gebruiken in mijn werk

Ik hoorde net over iets zweverigs: HSP is absoluut niet zweverig! Je hebt verschillende maten van gevoeligheid, en als je uitgaat van de normaalverdeling in de statistiek, heb je ongeveer de 2,5% van de mensen die extreem ongevoelig zijn, 13,5% die redelijk ongevoelig zijn, 68% die 'normaal' gevoelig zijn, 13,5 procent die gevoelig zijn, en 2,5% die extreem gevoelig zijn. Dat is gewoon pure statistiek, net zoals je dezelfde verdeling met lengte hebt.