Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-04-17 21:31

Geplaatst: 13-04-17 21:31

Sizzle schreef:
Ik zou ook echt geen kinderen willen met een man die zelden thuis is.
Wij hebben het momenteel omgekeerd, ik werk meer en mijn man is 2x per week thuis.
Het verdelen van de zorg was een harde voorwaarde. Ik ben absoluut geen geboren moeder.

We hebben 3 dagen opvang en dat werkt perfect, ook voor ons kind.
Wilde haar gisteren thuishouden omdat ze onverwacht moest overgeven in de ochtend maar ze moest en zou daar heen. Ze wil echt geen dag missen.

Heb wat berichten van jou gelezen en je klinkt eigenlijk zoals ik het moederschap nu bedenk en voel.

Buitenom dat vind ik het hele verslaafd zijn aan social media echt vervelend en tegenwoordig onontkoombaar. Ik wil dan ook best kinderen maar dan ergens in de natuur op laten groeien. Bij Floortje aan het einde van de wereld was eerst een uitzending met een gezin die woonde op een eiland voor Australië en volgde wel school via de laptop. Bij de meeste kids die ze spreekt kennen de kinderen wel de stad maar zouden echt niet weg willen van hun leefomgeving. Maar ja je leven hier achterlaten dat gaat ook niet zomaar

in Nederland voelt alles zo druk en gehaast.

**Geplaatst**: 13-04-17 22:11

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 22:11

Hier ook getrouwd, incl. Witte jurk, wat mijn man enorm verbaasde

**Geplaatst**: 13-04-17 22:29

Geplaatst: 13-04-17 22:29

Moonsparkle, Waarom kan dat niet?
Wij zijn welliswaar niet zo ver weg, maar wel ook gewoon vertrokken

Australie was niets voor mij, daar voelde ik me door de ruimte juist enorm opgesloten. Niets is dichtbij, niet even lekker met de fiets de stad uit fietsen en even paardrijden. Omgekeerd is er in de outback ook gewoon echt niets behalve bosbranden

Was geen land voor mij.

**Geplaatst**: 13-04-17 22:34

Geplaatst: 13-04-17 22:34

ALS ik al ooit trouw, dan zijn de 2 kinderen in mijn schoonfamilie al lang oud en wijs genoeg om zich op zo'n feest ook gewoon rot te amuseren.
Stel dat schoonzus niet wil komen omdat haar worm niet mee zou mogen, jammer dan

Emigreren is bij ons ook al wel eens in ons hoofd opgekomen. Wij willen echter ook ergens "middle of nowhere" gaan zitten en dat is met kinderen dan weer niet zo handig ivm school etc.

**Geplaatst**: 13-04-17 22:39

Geplaatst: 13-04-17 22:39

Daar moet je denk ik een specifiek soort mens voor zijn om echt in het 'niets' te gaan wonen.
Ik vind zoals we nu wonen wel heel prettig: klein rustig dorp, achter het huis kun je meteen de wandelpaden op naar de Jura, uitzicht op de alpen, 10km verderop een leuk klein historisch stadje, treinstation op loopafstand en binnen anderhalf uur bovenin de bergen bij Interlaken.

**Geplaatst**: 13-04-17 22:53

Geplaatst: 13-04-17 22:53

Ik zou het graag doen zoals mijn tante in Zuid-Frankrijk. Op de top van een heuvel, 40ha grond, klein huisje, zwembadje, hangmat tussen de 2 bomen. 4km van het dichtsbijzijnde "dorp" (letterlijk 4 huizen en een kerk) en 12km van een klein stadje. Dichtsbijzijnde buur: 500m in vogelvlucht.

**Geplaatst**: 13-04-17 23:10

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 23:10

Ik wil een ziekenhuis in een straal van 15km hebben dus dat wordt m niet voor ons :')

**Geplaatst**: 13-04-17 23:12

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 23:12

Ondanks dat wij voor Nederlandse begrippen erg vrij wonen zou ik graag weg willen uit Nederland.
En dan veel meer ruimte en minder mensen lijkt me heerlijk.

**Geplaatst**: 13-04-17 23:18

Geplaatst: 13-04-17 23:18

Ik kom nooit meer terug naar NL denk ik.
Maar ja, ik dacht ook dat ik geen kinderen wilde en dat is is ook mislukt

Dus time will tell.

Zo'n hutje in Frankrijk lijkt me ook wel wat, maar dan kan ik niet het werk doen wat ik graag doe. Dus ik ben wel afhankelijk van een bepaalde bereikbaarheid (mijn man ook).

We hebben trouwens een buur kleinkind wat vaak hier komt spelen waar ik echt een beetje een hekel aan heb.
Ik ben erg blij dat die niet van mij is en dat ze gelukkig ook niet iedere dag bij opa en oma is

Ik merk dat ik met vreemde kinderen ook totaal niet kan communiceren, echt bizar.

**Geplaatst**: 13-04-17 23:20

Geplaatst: 13-04-17 23:20

*kruipt onder meeleessteen vandaan*
Ik heb ook ooit eens een vriend gehad die verschrikkelijk graag kinderen wou. Zó graag dat hij mij ten huwelijk vroeg toen we vier (!) maanden samen waren, zodat we snel konden beginnen.
Ik was toen 19, en net zo stellig anti-kinderen als nu, maar hij was er van overtuigd dat als we eenmaal getrouwd waren, en ik zwanger, dat ik dan wel zou bijdraaien.
Hij was ook 19, we woonden beide bij onze ouders, hadden beide geen werk en hij woonde aan de andere kant van het land....
Heel snel uitgemaakt en er vandoor gegaan dus

("gelukkig" voor mij liep de relatie sowieso al niet helemaal lekker, dus weggaan was absoluut geen moeilijke keuze.)
Inmiddels heb ik een vriend waar ik nu 4 jaar mee samen ben, en godzijdank wil hij ook geen kinderen $*\o/*$

**Geplaatst**: 13-04-17 23:24

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 23:24

Wow, dat is wel erg hard van stapel.
Goed dat je ermee gestopt bent.

Vrienden van mijn ouders vroeger waren bewust kinderloos en leefden voor hun carriere. Toen ze midden 30 waren gingen ze uitelkaar en vervolgens hebben ze allebij met hun nieuwe partner meerdere kinderen gekregen.
Hoe gek kan het lopen soms, dat had echt niemand aan zien komen.

**Geplaatst**: 13-04-17 23:33

Geplaatst: 13-04-17 23:33

Op sommige plekken doet de werkgever ook echt moeite. Ziekenhuis in de buurt heeft opvang tot 22u voor kinderen van 0 tot 3, dan gaan ze normaal naar de kleuterschool. Vanaf dan is er voor hen opvang tot ze 15 zijn tijdens de schoolvakanties in de vorm van speelpleinwerking. Als werknemer betaal je een symbolisch bedrag.

Mijn vriend zijn werknemer dacht KV te organiseren in de uitbreiding van hun kantoorgebouw. Een aantal moeders vond het echter niet kunnen dat ze niet onder werktijd even bij kindlief mochten gaan loeren. Boel is geëscaleerd en idee van KV is opgeborgen.

**Geplaatst**: 14-04-17 00:08

Geplaatst: 14-04-17 00:08

Sizzle schreef:
Daar moet je denk ik een specifiek soort mens voor zijn om echt in het 'niets' te gaan wonen.
Ik vind zoals we nu wonen wel heel prettig: klein rustig dorp, achter het huis kun je meteen de wandelpaden op naar de Jura, uitzicht op de alpen, 10km verderop een leuk klein historisch stadje, treinstation op loopafstand en binnen anderhalf uur bovenin de bergen bij Interlaken.

Oh wauw, dit klinkt echt heel goed! Zijn jullie met kind verhuisd of is die daar geboren? Lijkt me toch gemakkelijker emigreren zonder...

**Geplaatst**: 14-04-17 00:27

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 14-04-17 00:27

Voor de liefhebber hebben mijn ouders nog wel een huisje in frankrijk te koop

bijna 2 ha, 2 dorpjes op 5 min.

**Geplaatst**: 14-04-17 02:50

Geplaatst: 14-04-17 02:50

Johnnydepony schreef:
Voor de liefhebber hebben mijn ouders nog wel een huisje in frankrijk te koop bijna 2 ha, 2 dorpjes op 5 min.

Als ie over een jaar of tien nog te koop staat hou ik me aanbevolen :Y)

**Geplaatst**: 14-04-17 03:19

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 14-04-17 03:19

Ik roep ook altijd dat ik geen kinderen wil. Dit is vooral omdat ik zelf niet echt leuke kinderen ken.

Maar misschien ben ik ook wel gewoon bang... Bang om zwanger te zijn met alle kwalen en gewichtsschommingen.. Bang voor bevallen.. Bang dat het bijvoorbeeld autisme heeft want dat zou ik niet aankunnen.. Bang dat ik moeder zijn niet aan kan.. Bang dat ik het niet trek.. Bang omdat het biologische kindje van mijn vriendin niet genetisch niet aan mij verwant is, maar een wild vreemde..Bang voor de verantwoordelijkheid.. Bang dat jij je best doet om het allemaal zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen en dat er dan iets met ze gebeurd..

Ik ben pas 20 dus ik hoef er voorlopig nog niet over na te denken, maar ik denk wel dat dit soort angsten een grote rol speelt in waarom ik nu 'nee' zeg. Wel lastig als je vriendinnetje zeker is dat ze ze wel wil (maar dat wordt sowieso nog lastig want er mist een essentieel onderdeel in deze relatie

)

**Geplaatst**: 14-04-17 07:25

Geplaatst: 14-04-17 07:25

Sizzle schreef:
Ik kom nooit meer terug naar NL denk ik.
Maar ja, ik dacht ook dat ik geen kinderen wilde en dat is is ook mislukt
Dus time will tell.

Zo'n hutje in Frankrijk lijkt me ook wel wat, maar dan kan ik niet het werk doen wat ik graag doe. Dus ik ben wel afhankelijk van een bepaalde bereikbaarheid (mijn man ook).

We hebben trouwens een buur kleinkind wat vaak hier komt spelen waar ik echt een beetje een hekel aan heb.
Ik ben erg blij dat die niet van mij is en dat ze gelukkig ook niet iedere dag bij opa en oma is
Ik merk dat ik met vreemde kinderen ook totaal niet kan communiceren, echt bizar.

Dat laatste heb ik ook. Mijn kinderen zijn 6 en 9 en ik ben ook gewoon vergeten hoe je met peuters communiceert en hoe dat allemaal 'werkt' enzo... of ik heb het verdrongen.. :')

Voor andere kinderen die hier thuis zijn (vriendjes vd kinderen te spelen) ben ik overigens net zo 'streng' als voor mijn eigen kinderen, er gelden dezelfde regels. Met als gevolg dat kinderen wel eens verbaasd zijn dat je hier in huis serieus niet mag rennen en gillen en zeuren om snoep en dat ik echt de ouders bel om ze op te halen als ze zich misdragen..

Toch komen ze hier altijd graag (weer) te spelen en dat gaat dan ook vaak prima!

Maar over vijf jaar ben ik waarschijnlijk weer vergeten hoe je met een 6 jarige moet omgaan..

**Geplaatst**: 14-04-17 07:39

Geplaatst: 14-04-17 07:39

Ik hoefde niet te zeuren om snoep, bij mama was de snoepkast op kinderhoogte

bij papa niet.
Ik was 5 toen mijn ouders uit elkaar gingen, herinner me niks meer van hen smen behalve immens veel keiharde ruzies. Opgestookt door oma van vaderskant. Uit elkaar gaan kan altijd gebeuren uiteraard, maar zoiets wil ik een kind ook besparen. Dan maar geen kinderen.

Oma is trouwens nog steeds zo'n moeilijk mens...

**Geplaatst**: 14-04-17 08:26

Geplaatst: 14-04-17 08:26

Laurora schreef:
Johnnydepony schreef:
Voor de liefhebber hebben mijn ouders nog wel een huisje in frankrijk te koop bijna 2 ha, 2 dorpjes op 5 min.

Als ie over een jaar of tien nog te koop staat hou ik me aanbevolen

Als het in de Lot is met of een grot in de eigen achtertuin of dichtbij de grotten, dan wordt het aantrekkelijk. Maar denk dat ik het niet kan betalen.

**Geplaatst**: 14-04-17 08:58

Geplaatst: 14-04-17 08:58

Franciee schreef:
Ik roep ook altijd dat ik geen kinderen wil. Dit is vooral omdat ik zelf niet echt leuke kinderen ken.

Maar misschien ben ik ook wel gewoon bang... Bang om zwanger te zijn met alle kwalen en gewichtsschommingen.. Bang voor bevallen.. Bang dat het bijvoorbeeld autisme heeft want dat zou ik niet aankunnen.. Bang dat ik moeder zijn niet aan kan.. Bang dat ik het niet trek.. Bang omdat het biologische kindje van mijn vriendin niet genetisch niet aan mij verwant is, maar een wild vreemde..Bang voor de verantwoordelijkheid.. Bang dat jij je best doet om het allemaal zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen en dat er dan iets met ze gebeurd..

Ik ben pas 20 dus ik hoef er voorlopig nog niet over na te denken, maar ik denk wel dat dit soort angsten een grote rol speelt in waarom ik nu 'nee' zeg. Wel lastig als je vriendinnetje zeker is dat ze ze wel wil (maar dat wordt sowieso nog lastig want er mist een essentieel onderdeel in deze relatie )

Dit herken ik ook, ik ben altijd ook al best snel moe en kan me niet voorstellen hoe ik het trek om dan 3x per nacht er uit te gaan. Als je nog verlof hebt kun je op andere momenten bij slapen maar zodra dat over is...

**Geplaatst**: 14-04-17 09:00

Geplaatst: 14-04-17 09:00

Ik heb een jonge hond in huis. Pfff wat ben ik blij dat ik maar 3weekjes er snachts uit moest.. Langer had ik het ook echt niet getrokken.

**Geplaatst**: 14-04-17 09:27

Geplaatst: 14-04-17 09:27

Maik79 schreef:
Oh wauw, dit klinkt echt heel goed! Zijn jullie met kind verhuisd of is die daar geboren? Lijkt me toch gemakkelijker emigreren zonder...

Zonder, was toen nog bewust kinderloos en werkte 7 dagen per week.
In de eerste jaren hebben we in een veel te kleine woning in de stad gezeten hoor, we hadden beide geen geld.
Toen ik zwanger was zijn we naar een dorp verhuist en ben ik van academische carriere naar industrie gegaan voor meer inkomen en een stabieler contract.

Emigreren is niet zo moeilijk hoor, zou het rustig weer doen, ook met kind. Verhuizen binnen een land is ongeveer net zo veel werk.
Bijna al onze vrienden zijn 'allochtonen' en dan is het ook niet zo bijzonder.
Het enige wat een probleem is, is ons mega pensioen gat.

**Geplaatst**: 14-04-17 09:38

Geplaatst: 14-04-17 09:38

Sizzle schreef:
Het enige wat een probleem is, is ons mega pensioen gat.

Aangenomen dat er nog een pensioen komt natuurlijk. Ik ga er zelf vanuit dat ik moet blijven werken totdat mijn collega's het zat worden om elke dag opnieuw mijn werkzaamheden uit te leggen en het opdweilen van mijn kwijl eigenlijk een man extra formatie vraagt. Dan mag ik kiezen: nekschot of pil van Drion. Geen pensioen meer nodig

**Geplaatst**: 14-04-17 09:39

Geplaatst: 14-04-17 09:39

Laurora schreef:
Johnnydepony schreef:
Voor de liefhebber hebben mijn ouders nog wel een huisje in frankrijk te koop bijna 2 ha, 2 dorpjes op 5 min.

Als ie over een jaar of tien nog te koop staat hou ik me aanbevolen

Als het in de Lot is met of een grot in de eigen achtertuin of dichtbij de grotten, dan wordt het aantrekkelijk. Maar denk dat ik het niet kan betalen.

Helaas het ligt in Indre, maar wel goed betaalbaar

. Een paardensportcentrum dichtbij, volgens mij is er jaarlijks een vrij bekend concours daar.

(Sorry vd kwootkloot, dat snapt johnny allemaal niet)

**Geplaatst**: 14-04-17 09:47

Geplaatst: 14-04-17 09:47

Hilli schreef:
Aangenomen dat er nog een pensioen komt natuurlijk. Ik ga er zelf vanuit dat ik moet blijven werken totdat mijn collega's het zat worden om elke dag opnieuw mijn werkzaamheden uit te leggen en het opdweilen van mijn kwijl eigenlijk een man extra formatie vraagt. Dan mag ik kiezen: nekschot of pil van Drion. Geen pensioen meer nodig

Eigen schuld dikke bult, had je maar kinderen moeten nemen ~~}>