Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-13 13:29

Geplaatst: 22-01-13 13:29

props voor mezelf, ik heb zojuist de HAprktijk gebeld en een afspraak voor morgen 8.10

**Geplaatst**: 22-01-13 15:37

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-01-13 15:37

Lekker vroeg Menino, maar wel hartstikke goed!

Ik heb net creatieve therapie gehad, voor het eerst individueel. Ik mocht eerst niet van mijn begeleidster, omdat mijn psychotische klachten toch wel ernstig beginnen te worden en ze het niet helemaal verantwoord vond. Ze heeft gebeld met mijn spv'er en ik heb gebeld met mijn spv'er en uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat ik het wel kon proberen met een extra diazepam, vooral omdat ik het zelf graag wilde.
Individueel is creatieve therapie véél fijner! We hebben ons vooral gericht op spanningsregulatie, ik heb een aantal oefeningen gekregen waar ik wel wat mee kan.

**Geplaatst**: 22-01-13 17:16

Geplaatst: 22-01-13 17:16

LoveUggs schreef:
Kom nu ineens dit topic tegen..

Ikzelf zit ook bij een psycholoog.
Vroeger heel heel heel erg gepest, en kan nog steeds niet met alle gevoelens omgaan.
Tegenwoordig als ik boos ben, uit dit zich heel erg in agressie, en wil ik regelmatig mijn ouders of broertje slaan... (andere dierbare dan weer niet? Waarschijnlijk omdat mijn ouders en broertje altijd in mijn leven zullen zijn, en dat is bij een ander niet zeker..) Nogsteeds vecht ik tegen mijn verleden, en elke keer als ik een stapje vooruit ga, ga ik er weer 2 achteruit... Ik heb denk ik nog een hele lange weg te gaan. Slik zelf niks ofzo...

je reageert je nou eenmaal af op de mensen waar je het meest van houd, mijn school is ook echt een groot drama, en die dagen zijn ook echt een hel voor mijn moeder+broertje, ik slik ook (nog) niks wisten die mensen die pesten maar wat ze aanrichten heel veel sterkte Y;(

**Geplaatst**: 22-01-13 18:56

Geplaatst: 22-01-13 18:56

Niet te ver vooruit denken *Naam*, je hebt nog geen cijfer hè. Het kan nog alles meevallen! Ze heeft gezegd dat ze je goed vind dus het kan ook nog makkelijk een mooie 7 worden!

**Geplaatst**: 22-01-13 19:03

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-01-13 19:03

het komt wel goed net als jorine zegt en een 6 vind ik ook hoog bij mijn gaat het er om dat, ik het goed doet en of iets er later mee wil gaan doen dat is waar mijn school naar kijkt

**Geplaatst**: 22-01-13 20:32

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 22-01-13 20:32

Ga mee met de andere meiden: niet nu al druk gaan maken om het cijfer dat je straks krijgt. Bezorgt je alleen maar meer stress.

Ik mag morgen gelukkig weer naar mijn psychologe. Wilde nog gaan schrijven over hoe het deze week allemaal vergaan is maar het lukt gewoon niet om te beginnen

**Geplaatst**: 23-01-13 10:08

Geplaatst: 23-01-13 10:08

Nou uhm. Net bij de HA geweest en een doorverwijzing gekregen.
M'n moeder heeft me opgehaald - mijn fiets is kapot, dus anders moest ik lopen - en toen dacht ik van " ik vertel het maar meteen, want uiteindelijk moet zij toch voor mijn ziektekosten opdraaien" . Ze reageerde als waar ik bang voor was

Ze flipte ' em nogal. Was compleet woest over het feit dat ik niet zo snel mogelijk weer af wil rijden.
Beetje jammer ook dat mijn moeder altijd zo overtuigd is van zichzelf dat ik weer aan mezelf ga twijfelen, maar ze kan de pot op.
En ik denk niet dat ze voorlopig nog iets voor me gaat betalen, dus had het beter niet kunnen vertellen... Jammer dat ze vandaag thuis werkt, dit gaat geen plezierige dag worden

.
En iedereen maar : " aaah joh. Dat kan toch niet. Dat ze dat erg vindt. Is toch juist goed dat je dat doet?" . Yeah right.

**Geplaatst**: 23-01-13 11:57

Geplaatst: 23-01-13 11:57

mwah, het boeit me niet zo of ze nog bijdraait of niet. Het is wel weer een bevestiging van hoe ze is. Diep van binnen weet ze wsl ook wel dat haar 'opvoeding' (die naam doet het teveel eer aan

) de oorzaak is van veel dingen waar ik (op persoonlijk gebied) tegen aan loop. Daarom accepteert ze het niet. Ik ben altijd (sinds het besef er is, dat dat de enige manier is om er mee om te gaan iig

) lief en aardig geweest om dit soort problemen te voorkomen, en het is een van de redenen waarom ik nooit eerder 'hulp' heb kunnen zoeken. Maar over 3 weken ben ik het huis uit en vogelvrij $*\o/*$ Als ik een bijbaantje vind heb ik icm mijn studielening een volwaardig maandsalaris, dus dan ben ik ook niet meer afhankelijk van haar financiele zorg en kan ik doen en laten wat ik wil. Met haar goedkeuring of zonder.

En wbt je stage!! anders nog he! Ik heb ook wel eens gehad dat ik een vak had waar ik supergoed in was en altijd hoge cijfers, zelfs zonder te leren. En waar ik dan met leren ineens een keertje een 6 voor haalde. Kan altijd gebeuren dat het iets minder gaat. Maar als jij altijd 8'en haalt zal die 6 je echt heus niet gaan tegenwerken :(:)

Kan de besten overkomen.... Gewoon hierna weer je keiharde best doen en voorzetten waar je mee bezig bent en je niet uit het veld laten slaan

. Dan heb je later alsnog genoeg referenties waar men U tegenzegt :Y)

**Geplaatst**: 23-01-13 16:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-01-13 16:16

Menino los van het feit wat je moeder ervan vindt ik vind het dapper van je dat je naar de huisarts bent geweest en een verwijzing hebt gehad. Je mag jezelf best wel een schouderklopje geven.

Ik had vanochtend een afspraak met mijn psychologe. Kan je vertellen dat ik nog helemaal onderste boven ervan ben. Kon alleen maar huilen; kwam op een gegeven moment niet meer uit mijn woorden. Zei vindt dat ik te snel het einddoel wil halen. Ja vind je het gek als je het einddoel hebt gehaald en het glipt al 2x uit je handen. Ik werd op een gegeven moment een soort van boos. Ben gewoon de grip op alles kwijt. Alles maalt maar door mijn hoofd. Kan het niet meer op een rij krijgen. Zei ook dat ik naar 6 jaar wel een keer klaar wil zijn met alles waarop zei zij dat het niet om 1 ding gaat maar dat er in die 6 jaar zoveel is gebeurd dat het niet raar is dat je soms de grip kwijt bent. Al met al was het een 'fijn' gesprek maar nu dat ik thuis ben loop ik te ijsberen.
Verder komt daar ook nog bij dat ons zoontje in die 6 jaar ook een boel heeft meegekregen en van de week helemaal ging flippen. Mijn man heeft hem uiteindelijk rustig gekregen en met hem gesproken. Hij heeft mij vanmiddag na terugkomst van mijn gesprek verteld wat er allemaal gezegd is en ben daardoor ook behoorlijk van slag. Wil het niet uitgebreid hier neer zetten maar het komt erop neer dat ik nu echt de knop om moet gaan zetten en laten zien dat ik er voor ons zoontje ben. Ik kan wel janken want ik vind dat zo moeilijk. Maar hij heeft mij nodig.

**Geplaatst**: 23-01-13 20:42

Geplaatst: 23-01-13 20:42

*Naam* dat zal nog niet gaan ben 15

vanmiddag krijg ik te horen van iemand dat ik een gesprek, is ze de bus misgelopen ,
maar gelukkig viel het mee .maar ik ben altijd dood bang als ik een gesprek heb

**Geplaatst**: 23-01-13 20:44

Geplaatst: 23-01-13 20:44

Had gehoopt dat mijn.psychologe had gereageerd op mijn mail maar helaas. Als ik maar wist dat ik volgende week al bij haar terecht kon zou mij dat al rust geven. Donderdag t/m maandag werkt ze niet dus weet niet wat ik moet doen. Ik.mag altijd mijn psychiater bellen als het nodig is. Misschien dat zij mij even een steuntje in de rug kan geven zodat ik even verder kan; hoe ik met onze zoon om moet gaan zonder alleen aan mezelf te denken; in de cirkel waar ik nu inzit.

**Geplaatst**: 23-01-13 21:27

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-01-13 21:27

ja maar wist niet dat ik vandaag een gesprek had op school .en ik vind het altijd moeilijk om te praten over me zelf en me gevoelens

**Geplaatst**: 23-01-13 22:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-01-13 22:33

Ons zoontje is 11 jaar. Ben vanmiddag bij het schaatsen wezen kijken. Vanavond hebben we samen muffins gebakken. En voor het naar bed gaan samen Madagascar gekeken. Moet wel zeggen dat het zwaar is. Moet proberen niet 'boos' te worden als hij is anders doet dan zou moeten. Mede ook omdat ik weet wat er in zijn hoofd omgaat.

**Geplaatst**: 23-01-13 22:43

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-01-13 22:43

Hier even een hele dikke diepe dip

Niet echt bokt-waardig om nu op te schrijven wat er allemaal in mijn hoofd omgaat..

**Geplaatst**: 23-01-13 22:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 23-01-13 22:45

Dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 23-01-13 23:29

Geplaatst: 23-01-13 23:29

_Jorine schreef:
Hier even een hele dikke diepe dip Niet echt bokt-waardig om nu op te schrijven wat er allemaal in mijn hoofd omgaat..

je mag me pb als je het prettig vind om het van je af te schrijfen

**Geplaatst**: 24-01-13 10:55

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-01-13 10:55

Als het goed is belt mijn psychiater mij rond 11 uur. Ik ga niet zitten wachten dat er gereageerd wordt om mijn mail. Hoop dat het even verlichting geeft al ik haar straks heb gesproken.

**Geplaatst**: 24-01-13 12:31

Geplaatst: 24-01-13 12:31

Ik hoop het ook voor je :(:)

edit; het is al 11 uur geweest, hoe was het?

**Geplaatst**: 24-01-13 12:50

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-01-13 12:50

Het was echt een fijn gesprek. Ze schrok wel van het verhaal, wat er in het koppie van onze zoon omgaat. Ik hoef niet de knop om te zetten, ik hoef niet mijn eigen 'probleem' weg te stoppen. Wat ik nu moet doen is er zijn voor hem: eigenlijk doe ik dat al zei ze want tussen de middag lunchen we samen, ik ga met hem naar kickboksen. Zijn maar kleine dingetjes maar dat geeft al aan dat ik wel degelijk een .ieder voor hem ben. En mocht het een keer zo zijn dat ik boos wordt omdat het niet gaat zoals ik zou willen dan moet ik daar met Ruben over praten. Zoals bijv. gisteren met het maken van muffins: dan doet hij het verkeerd, doet niet zoals het moet, dan kan ik gaan flippen. Zij adviseert mij dan om dan tegen Ruben te zeggen: goh heb jij dat ook wel eens dat als het met voetballen niet lukt je boos wordt? Maar dat je daarna weer kunt lachen? Het is moeilijk voor me en het is zwaar maar zij heeft mij nu handvaten gegeven waar ik even mee vooruit kan. En toen ik ophing ging de zon schijnen. Ga zo lekker naar mijn.paardje toe.

**Geplaatst**: 24-01-13 21:14

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-01-13 21:14

Kreeg vanmiddag reactie op mijn mail. Mijn psychologe was inmiddels op de hoogte van wat ik besproken had met mijn psychiater. Ze had helaas geen tijd om mij volgende week extra te zien. Hoop dat ik voorlopig even vooruit kan met het 'advies' van mijn psychiater. Heb in iedergeval volgende week ook nog lichttherapie dus ben dan op de afdeling. Mocht het dan niet gaan is er altijd iemand omohm verhaal te doen.

**Geplaatst**: 24-01-13 21:56

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-01-13 21:56

Klinkt als een fijn gesprek Miranda, ik hoop dat je er wat mee kan.

Vanochtend gesprek gehad met een van mijn begeleidsters, was opzich wel fijn maar ik had niet het idee dat ik goed duidelijk heb kunnen maken hoe slecht het gaat. Daarna vrijwilligerswerk gedaan, dat was wel leuk. Toen ik vrij was ben ik met een collega/vriendin naar de zonnebank geweest en heb bij haar gegeten, was ook gezellig dus toch nog een goed einde van de dag.

**Geplaatst**: 24-01-13 22:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 24-01-13 22:06

Veel veel sterkte Miranda en u zoontje ook ben blij voor u dat het nou beter gaat

Jorine wat fijn dat het gesprek goed ging e.d. wat leuk dat je een leuke middag heb gehad

**Geplaatst**: 25-01-13 20:34

Geplaatst: 25-01-13 20:34

Vervelend dat dat er ook nog bij komt *Naam*!

**Geplaatst**: 25-01-13 21:31

Geplaatst: 25-01-13 21:31

Vervelend *Naam*. Kan je er nu net niet bijhebben.

Vandaag na.lichttherapie kwam ik de verpleegkundige tegen die voor mij veel heeft betekend tijdens de opname. Veel met haar gedeeld en.heb veel steun aan haar gehad. Voelde goed om haar even gesproken te hebben.

Vanmiddag is manlief met ons zoontje naar dramatherapie geweest. Is veel besproken maar wordt ook wel weer van mij gevraagd en heb wel even een traan gelaten toen mijn man het mij vertelde. Wil er graan zijn voor Ruben maar zijn.reactie is soms zo hard dat ik nu gevraagd wordt om rustig te blijven. Waarom moet ik wel de knop omzetten? Het voelt zo zwaar.

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:28, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 25-01-13 22:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 25-01-13 22:01

Hij weet dat het zwaar voor me is maar hij wil dat ik toch naar ons zoontje toe positief is.
Ik spreek mijn.psychologe dinsdag over een week pas maar als het echt niet gaat kan ik altijd mijn.psychiater bellen. Ben volgende week elke ochtend op de afdeling voor.lichttherapie dus kan altijd aan de bel.trekken.