Mooi vak, traumachirurgie. Heb duidelijk het verkeerde beroep gekozen
marleen_usar
Berichten: 25155
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis
Geplaatst: 30-01-24 18:54
Gefelicitaart echt goed nieuws.
Tyke
Berichten: 2278
Geregistreerd: 27-09-04
Geplaatst: 30-01-24 19:24
Wat een mooi nieuws zeg.
En ja dit zijn voor traumachirurgen hele leuke uitdagingen
ievie
Berichten: 2784
Geregistreerd: 17-03-11
Woonplaats: het Laaaaaaaand van Maas en Waal
Geplaatst: 30-01-24 23:54
Ooh wat goed, gefeliciteerd!! Wat een heerlijk nieuws zeg! Balen dat je soms nog pijn hebt, maar ook niet zo gek aangezien je lijf nu weer allemaal nieuwe dingen moet doen. Komt vast goed. En bij twijfel gewoon weer aan de bel trekken!
Tyke schreef:
Wat een mooi nieuws zeg.
En ja dit zijn voor traumachirurgen hele leuke uitdagingen
Voor orthopeden ook Vorig jaar had ik een nieuwe orthopeed. Hij bekeek de foto’s van het knutselwerkje in mijn bovenbeen en zei: ‘zo, dit ziet er wel heel interessant uit. Dat begrijp je zeker wel he!’
Rebel_Jits
Berichten: 5651
Geregistreerd: 28-02-06
Woonplaats: België
Geplaatst: 31-01-24 12:24
Voor fysio's ook heel interessant hoor
Ben superblij voor je
ievie
Berichten: 2784
Geregistreerd: 17-03-11
Woonplaats: het Laaaaaaaand van Maas en Waal
Geplaatst: 31-01-24 23:15
Rebel_Jits schreef:
Voor fysio's ook heel interessant hoor
Bij mij is mijn kuitbeen verwijderd. Bij de fysio willen alle stagiaires altijd even voelen..
Wat ongelooflijk fantastisch nieuws en zo verdiend!!!!! Geweldig.
Suzanne F.
Berichten: 53884
Geregistreerd: 03-03-01
Geplaatst: 13-09-24 22:06
Ik was eigenlijk wel benieuwd hoe het nu met je ging. Heb je nog last van het been of ben je weer aan het sporten? Vast niet skeeleren. Ondervind je nog wat issues qua verschil in beenlengte of krachtsverschil ofzo? Ik hoop natuurlijk dat het goed gaat na al die jaren tobben, dat verdien je wel.
leintje_
Berichten: 4350
Geregistreerd: 13-12-06
Woonplaats: Heerhugowaard
Geplaatst door de TopicStarter: 14-09-24 13:36
Lief dat je het vraagt. Hoe gaat het, opzich gaat het wel goed. Skeeleren doe ik idd nog niet, maar ik sport wel wekelijks, maar dan gewoon id fitness of bij de fysio. In januari zag de scan er natuurlijk al goed uit, dus dat was een fijn geruststellend bericht. Ben toen gewoon met de fysio alles verder gaan opbouwen en dat ging allemaal best voorspoedig. Kon vrij snel eigenlijk alles wel weer In februari ben ik begonnen bij mijn nieuwe baan en ook daar had ik eigenlijk ook geen last meer van mijn been. Naarmate de tijd verstreek merkte ik ook aan mezelf dat als ik tegen anderen zei dat het goed ging, ik het zelf ook geloofde. In april ben ik bij m'n zus geweest, in Schotland, en daar heb ik een heuvel beklommen (dat was de deal die ik in september 2023 had gemaakt) en ook dat ging super goed! Heb daar eigenlijk helemaal geen last van gehad, dus ik geloofde echt dat ik er doorheen was. Midden/eind mei veranderde er toch wat. Merkte dat ik meer pijn kreeg en dat het stijf werd tijdens het lopen en dat heb ik eigenlijk nog steeds. Pijn en stijfheid kunnen natuurlijk door heel veel dingen worden veroorzaakt, maar waardoor ik er zelf heel alert op was, kwam doordat het toch wel wat vergelijkbaar voelde met de klachten die ik 2/2,5 jaar geleden had. De pijn komt met name als er kracht op mijn been komt, dus als ik een stap zet (maar dan valt het nog wel te overzien), als ik lang sta, of als ik oefeningen doe als squats, RDL, split squats of de leg press. Ik kan het goed goed uitleggen, maar zeker bij die oefeningen voel ik de pijn opbouwen en als ik dan een stap zet dan komt alles eruit. Na een paar stappen is de pijn en het stijve gevoel dan weer weg, maar als ik dan weer met een nieuwe set begin dan begint het weer opnieuw. Samen met m'n fysio toen beslist om bepaalde dingen even niet verder op te bouwen, wel gewoon door te gaan met mijn oefeningen, maar dat ik niet teveel door de pijn heen mocht trainen en even af te wachten wat de foto's die in juli zijn gemaakt zouden uitwijzen. We maakten ons er allebei niet al te veel zorgen over (ik vanuit rationeel oogpunt hoor, want ik heb het ook wel heel erg overthinked op sommige momenten), want mijn looppatroon bleef ook gewoon goed. Daardoor heb ik zelf ook beslist om geen contact op te nemen met de orthopeed, tenzij mijn looppatroon ineens zou veranderen. Mijn looppatroon heeft eigenlijk altijd meer juiste informatie gegeven dan pijn, dus daar durf ik meer op te vertrouwen dan op het hebben van pijn, ondanks dat in de pijn en de stijfheid wel progressie zit. In juli ben ik dus weer op de poli geweest en de foto's zagen er echt goed uit, maar na mijn verhaal heeft de orthopeed toch beslist om nog een scan te maken en me 6 maanden later nog eens voor een foto en follow-up te laten komen. Hij was er vrij zeker van dat de scan goed zou zijn, maar omdat het beeld niet helemaal overeen kwam met het klachtenpatroon (en om mij gerust te stellen) toch die scan laten maken. De scan zag er ook goed uit, dus zijn vermoeden is dat het of een geïrriteerde pees was (dat werd al wel ontkend door mijn fysio en mij, want het klachtenpatroon komt daar niet mee overeen en daarvoor kloppen de plekken waar ik pijn heb niet), of dat mijn quadriceps geïrriteerd/overbelast is geraakt door de platen die op het bot zitten. Het vervelende is alleen wel dat de orthopeed de platen bij mij het liefst 2-3 jaar laat zitten, wat dus betekent dat ik zeker nog een klein jaar met die platen rondloop en ik denk ook met mijn klachten. Goede nieuws is wel dat hij zijn hand ervoor in het vuur te steken dat het been niet meer kapot gaat. "Hier kan je zelfs mee parachutespringen" zei hij "Dat been gaat niet meer kapot." Nee dat been misschien niet meer, maar ik heb nog zo'n 200 botten die wel kapot kunnen en als je het heel gezellig vind dat ik er ben, dan wil ik ook wel gewoon op de koffie komen hoor. Geen probleem Heb dit wel overlegd met mijn fysio en toen beslist om tijdens zijn vakantie even 3 weken niet te trainen, om te kijken of de klachten daardoor minder zouden worden, maar dat was helaas niet zo. Hij acht de kans dat het overbelasting is dus vrij klein, maar wat het dan wel is, durft hij ook niet te zeggen. Ik heb in die rustweken wel gewoon 2 vd 3 weken gewerkt en ik loop daar wel vrij veel, maar als ik bv een dag heb dat ik op de computer werk heb ik er eigenlijk nog evenveel last van, dus lopen zou het niet moeten triggeren en hoef daar van mijn fysio ook niet mee te stoppen, of te minderen. Wat fysio betreft gaan we er dan ook wel een einde aan breien. Ik weet wat ik qua training moet doen en hoewel de evaluatiemomenten wel fijn zijn, vinden we het allebei niet heel zinvol om daarvoor wekelijks te komen. Ik moest deze week dus even nadenken over wat ik wil. Maandag gaan we sws nog een krachtmeting doen, zodat we weten waar ik sta en dat zou hij dan over 3 maanden willen herhalen. Ik zit zelf alleen nog een beetje in dubio of ik misschien toch nog een extra evaluatiemoment zou willen, ook omdat we toch ook nog bezig zijn met dat triggerpoint in mijn rug, maar dat moet ik maandag maar even met hem bespreken.
Dus al met al gaat het opzich best goed, maar ik merk dat deze hele situatie mijn onzekerheid nog wel triggert, wat ook komt doordat ik afgelopen periode zelf weer wat meer in mijn casus ben gedoken. Voor mezelf verandert er nu niet zo heel veel; ik probeer zo goed als ik kan te blijven trainen en vanaf het moment dat ik slechter ga lopen, dat ik dan weer contact opneem met de orthopeed. Eind januari/begin februari worden er weer foto's gemaakt en als die goed zijn, dan moet ik het van mezelf ook wel loslaten, dan is het gewoon echt goed en zal ik moeten afwachten tot de platen kunnen worden verwijderd. Tot die tijd zit ik echt niet de hele tijd in onzekerheid, maar ik merk wel aan mezelf dat ik nog altijd wat alert ben op mijn looppatroon. Lang verhaal weer, maar de belangrijkste boodschap is dat de foto's en scan van 2 maanden geleden er goed uitzagen!
Suzanne F.
Berichten: 53884
Geregistreerd: 03-03-01
Geplaatst: 14-09-24 15:38
Fijn dat het op de foto’s en scans er goed uitziet in ieder geval. Wel jammer dat je toch nog last blijft houden. Op zich zou het goed nieuws zijn als het echt aan de platen ligt. Want dan is er verder lichamelijk niks aan de hand qua spieren, pezen of botten. Maar is dat een zware operatie als die platen eruit moeten? Lijkt me best heftig eigenlijk.
Van wat ik ervan weet valt het verwijderen van platen wel mee, maar de enige keren dat er bij mij materiaal uit is gehaald, werd er weer nieuw materiaal voor in de plaats geplaatst
Vervelend is het idd wel. Opzich kan ik alles, maar ik word voor m'n gevoel ook continu belemmerd, dus als het in januari nog zo vervelend is, dan wil ik wel weten wat op dat moment de opties zijn, of dat ik dan echt nog 6-18 maanden moet wachten voor het verwijderd kan worden
Fijn dat je been nu gewoon stabiel is, maar wel zuur dat je last hebt. Ik duim dat dit gewoon weer over gaat!
leintje_
Berichten: 4350
Geregistreerd: 13-12-06
Woonplaats: Heerhugowaard
Geplaatst door de TopicStarter: 04-03-25 08:07
Het is ruim een half jaar geleden dat ik dit topic voor het laatst heb aangeklikt, wat natuurlijk heel goed nieuws is. Zo'n twee weken geleden ben ik weer in het AMC geweest voor foto's en een bezoek aan de poli. Kort gezegd ziet het er goed uit. De fractuur is mooi geheeld, heeft nog even nodig om volledig te helen, maar dat is normaal, botheling is gewoon traag en het was natuurlijk een behoorlijk gat.
Wat de pijnklachten betreft waar ik al een ruim half haar mee rondloop, dat is niet echt verbeterd, eerder verslechterd. Heb nu eigenlijk elke dag wel last en ook steeds vaker tijdens het lopen. Ik heb het dus samen met mijn orthopeed gehad over het verwijderen van de platen, met de hoop dat het daardoor verbetert. Hij is er altijd heel stellig over geweest; de platen moeten er minimaal 2 jaar in zitten voordat ze kunnen worden verwijderd, dus wat dat betreft verwachtte ik niet dat hij ineens zou zeggen dat hij ze er wel uit wilde halen. Dat is dus ook niet gebeurd. Hij heeft mij gevraagd wat ik wilde: over een half jaar komen voor foto's en poli, over een jaar komen, over een half jaar even bellen om dan te beslissen wat er moet gebeuren. Ik wil best over een half jaar even bellen, maar nadat ik vroeg of er nog een kans is dat de klachten vanzelf verdwijnen zei hij eigenlijk al wel dat die kans nihil is. Ik moet dus in augustus weer terug voor foto's en dan gaan we kijken of hij de anterieure plaat kan verwijderen, samen met een paar schroeven van de laterale plaat (zodat er wat beweging in die plaat komt, wat botheling meer verder stimuleert). Beide platen tegelijk kan niet, omdat de kans op een refractuur dan te groot is. Dat beide platen er niet tegelijk uit kunnen is wel een domper. Het verwijderen van osteosynthese is een kleine ingreep, maar met pech zijn het toch weer 2 operaties. Goed, ga wel zien hoe het loopt. Over het algemeen gaat het goed, ondanks de pijn. Kan in principe alles gewoon, maar wel met een kleine beperking.
Ik heb ook mijn beeldvorming opgevraagd en bij de scan van 16-6-2023 zit ook een 3D-beeld van de constructie met de gebroken schroeven, voor de geïnteresseerden.
Wat naar dat je nog steeds pijn hebt. Gelukkig heelt alles nu wel goed. Hopelijk kan je een volgende fase in als de platen eruit mogen. Wat een ijzerwerk.
marleen_usar
Berichten: 25155
Geregistreerd: 04-04-05
Woonplaats: Pernis
Geplaatst: 04-03-25 08:38
Platen er uit scheelt veel in de pijn dat ga je wel merken.
Ik hoop het. Tegen de tijd dat alles eruit is, dan loop ik er al een behoorlijke tijd mee, dus ik hoop dat die spier dan niet te lang geïrriteerd is geweest. Verder hoort het er voor mijn gevoel nu een beetje bij. Ik heb vorige week een goede week gehad met relatief weinig pijn in de avond. Gisteravond was het wel weer wat aan het zeuren, dus ben benieuwd hoe dat zich doorzet. Afgelopen weekend ben ik gaan carnavallen, merkte zondag wel dat het veel wat geweest. Is wel iets waar ik soms een beetje kriegel van wordt hoor. Kan het ergens wel een plek geven, maar op sommige dagen wordt het me wel een beetje veel dat ik 3,5 jaar na dato nog altijd zoveel last heb
Ik wist al dat het materiaal er niet nu uit mocht, daar is hij altijd heel stellig in geweest; het moet minimaal 2 jaar blijven zitten en in augustus '24 heeft hij zelfs 3 jaar genoemd. Hij laat het ook het liefst zo lang mogelijk zitten, want het zit nu allemaal goed vast en zolang die platen op hun plek zitten, kan er niks met mijn been gebeuren. Desondanks ben ik wel blij dat ik vorige maand op de poli ben geweest, zodat ik mijn klachten iig weer opnieuw heb kunnen benoemen en we het verwijderen van de platen bespreekbaar hebben gemaakt. Hij laat de keuze verder ook aan mij. Zolang het voor mij leefbaar is, evt met pijnstilling op de ergste momenten, dan laat hij het liever zitten, maar als ik in augustus zeg dat hij mag beginnen met het verwijderen van het materiaal, dan wil hij dat voor mij ook graag doen, mits het kan natuurlijk. Moet eerlijk bekennen dat het mij op sommige dagen wel teveel wordt, helemaal omdat ik niet goed weet wat het precies triggert. Pijnstilling komt het doorheen en in de afgelopen maanden is er ook eerder een ontwikkeling in negatieve zin geweest, dan dat er verbetering te zien is. Zoals ik er nu naar kijk, zal ik in augustus er dus voor kiezen om materiaal te laten verwijderen, of er daarna nog meer materiaal uit moet, of dat het verwijderen van de anterieure en een paar schroeven van de laterale plaat voldoende is, dat zie ik dan wel weer. De laterale plaat blijft voorlopig toch nog wel op zijn plek zitten, dus daar hoef ik nog niet over na te denken
Tyke
Berichten: 2278
Geregistreerd: 27-09-04
Geplaatst: 05-03-25 21:38
Ik snap je helemaal hoor. Ik bleef na mijn traject pijn houden. Tja logisch maar hield aan. Liep niet goed. Uiteindelijk bleek er een verdraaiing te zijn geweest gaan bot en is mijn bovenbeen krom gegaan. Ook spier verkleefd aan bot…. Tja wat geeft de pijn … zat in spier, dan in knie maar heupen en rug enz gaan meedoen.
Uiteindelijk ct gehad en naar aanleiding daarvan doorgestuurd
Vandaag opnieuw operatie gehad Beenstandcorrectie en spier los gemaakt . Ik hoop dat dit de oplossing gaat zijn en pijn weg is of draaglijker.
Maar mentaal is het echt pittig en zwaar. Ik kom ook Trigger niet altijd vinden … maar goed pfff Meid jij bent ook al zo lang bezig en moet nog even door. Maar kop op.. komt goed.
En dat je gehoord word is altijd al heel belangrijk.
Jeetje Tyke, wat een verhaal.. veel beterschap komende tijd! Ik hoop voor je dat je klachten door deze operatie afnemen en het liefst helemaal verdwijnen. Mentaal is het soms wel zwaar ja. Zit echt niet de hele dag in zak en as. Ben uiteindelijk ook heel blij met waar ik nu sta en dat het nog een relatief soepel traject is geweest, maar zal niet liegen, het feit dat ik 3,5 jaar na dato bijna dagelijks pijn heb (en zelfs meer dan net na de operaties, of een jaar geleden toen ik net weer begon met lopen), dat is, zacht uitgedrukt, wel gewoon balen, omdat het me op een manier toch belemmert en dat had ik ruim 3 jaar geleden niet voor me gezien.
Mijn orthopeed is fantastisch, daar heb ik het echt mee getroffen. Toen ik in augustus '24 met deze klachten op de poli kwam en de foto's een goed beeld lieten zien, vroeg hij; "Zal ik anders een scan laten maken? Zou dat je geruststellen?" Hij wist 99% zeker dat er op de scan niks raars te zien zou zijn en deed dit vnl voor mij en dat geeft zoveel vertrouwen
ievie
Berichten: 2784
Geregistreerd: 17-03-11
Woonplaats: het Laaaaaaaand van Maas en Waal
Geplaatst: 22-03-25 23:14
Wat naar om te lezen dat je nog steeds zoveel pijn ervaart. Wel goed nieuws dat je constructie nu stabiel is. Kan je nu (ondanks de pijn) wel ongeveer alles weer?
In principe wel. Er zit nog wel een (lichte) blokkade in mijn knie en heup, dus de buiging in beide gewrichten is niet optimaal. Kleermakerszit bv is dus echt heel oncomfortabel. Daar heb ik met mijn fysio wel heel hard aan gewerkt, maar op een gegeven moment was er daar nog weinig progressie te zien, dus dat zal wrs ook niet zo heel veel meer verbeteren. Verder doe ik nu dingen als rennen en springen niet, omdat de klappen die m'n been dan moet opvangen teveel zeer doen. Ik kan het wel, maar comfortabel is het niet