Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-04-17 12:52

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 12:52

Dat is ook zo lekker, ligt net dreumes min of meer te slapen, plof je ein-de-lijk neer na zo'n lange, laaaange dag....beginnen die küt-katten weer te ouwehoëren

Echt, je moet er toch niet aan denken dat je er zo een paar hebt, dan is er helemaal altijd wel iemand aan je kop aan het zeiken 8)7

**Geplaatst**: 13-04-17 12:55

Geplaatst: 13-04-17 12:55

Hihi, ik had tot vorige week een rasechte huistuinkeukenkat die klonk als een krolse poes op standje zo luid mogelijk. :')

De andere 2 zijn ook vocaal maar veel zachter in volume (1 kwebbelt zelfs bijna zonder geluid) tenzij het etenstijd is dan moet er luid en duidelijk aangegeven worden dat ze hongerrrrr hebben, maar ook dat valt in het niet bij het volume van mijn brulboei.
Het is wel eng stil in huis nu hij er niet meer is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-17 13:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-17 13:29

Ik heb even heel hard zitten lachen om _Reneee haar bericht :')

Overigens, ik ben enorm gek op mijn dieren, ze zijn dan ook werkelijk alles voor mij !
Maar ik kan me niet herinneren dat ik mezelf ooit mams heb genoemd over hen haha.
Hoewel, ik zeg wel vaak dat ik harige baby's heb O:)

**Geplaatst**: 13-04-17 14:17

Geplaatst: 13-04-17 14:17

Eindelijk het hele topic gelezen. $*\o/*$

Ik ben begin twintig en ik studeer nog. Ik ben erg ambitieus en wil graag carrière maken. In mijn leven zie ik absoluut geen ruimte voor kinderen. Ik vind kinderen wel enorm leuk, zeker als ze kunnen praten, en ik kan ze ook goed bezighouden. Maar zelf zwanger zijn vind ik een heel naar idee, zo'n bevalling lijkt me ook niets, ik vind baby's totaal niet schattig, ik word al misselijk als ik overgeefgeluiden hoor, laat staan wanneer ik een luier moet verschonen of zo, en als een familielid een baby in mijn armen duwt, geef ik de baby snel door aan iemand anders. _O-

Daarnaast wil ik absoluut niet geremd worden in mijn carrière en ik vrees dat een kind dat toch gaat doen.

Daarom heb ik het vorige week uitgemaakt met mijn vriend, die wel heel graag kinderen wil en al gepland had dat hij me na mijn afstuderen ten huwelijk zou vragen, zodat we snel een gezin konden stichten, ik schrok me dood. _O-

Los van het feit dat ik weer even moet wennen aan single zijn en hem enorm mis, denk ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Ik zou doodongelukkig worden als moeder en kinderen zouden doodongelukkig worden met mij als moeder. Helaas reageren familie en vrienden niet begripvol, ik ben letterlijk voor gek verklaard dat ik "al dat geluk" afwijs en mijn eigen moeder denkt dat ik gewoon "cold feet" heb en dat het nog wel goedkomt als ik wat beter heb nagedacht. -O-

Het doet me dus goed om jullie berichten te lezen, fijn dat er zo'n grote groep mensen is die hetzelfde over het krijgen van kinderen denkt als ik, nu heb ik toch minder het idee dat er iets mis met me is.

**Geplaatst**: 13-04-17 14:49

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 14:49

Dappere, en ik denk verstandige keuze Littera!
Je komt vanzelf de juiste vent tegen

Mensen vroegen mij dat ook voordat ik mijn huidige vriend leerde kennen 'maar wat als je een man treft die wel kinderen wil?'
Mijn antwoord was altijd 'dan is hij niet de juiste voor mij, en ik niet voor hem.'

Al kan ik me voorstellen dat je die keuze soms niet heel makkelijk maakt, als je al langer in een relatie zit

**Geplaatst**: 13-04-17 15:57

Geplaatst: 13-04-17 15:57

Ik heb zo'n man getroffen, en ik heb hem van in het begin duidelijk gemaakt dat kinderen een no go zijn. Hij heeft relatief lang gehoopt dat ik zou bijdraaien. Niet dus. Ik ben niet keihard tegen kinderen, ik zie gewoon geen enkele manier om ze in ons leven in te passen zonder dat 1 van ons immense toegevingen moet doen. En waarschijnlijk zal ik dat zijn. Ik heb daar geen zin in, dat weet hij.
Daar komt nog bij dat ik hoogstwaarschijnlijk een redelijke lijst aan erfelijkheden heb die je liever niet doorgeeft zoals kans op cogenitale hernia diafragmatica (oudste broertje aan overleden), bradycardie met (nu nog lichte) ritmestoornissen, borstkanker en hoogstwaarschijnlijk glaucoom. Bij mijn vriend is het doorgeven van darmkanker dan weer heel groot, de kans dat hij het ooit gaat krijgen is bijna 100%.

Maar goed, alles bij elkaar hebben we wel altijd open gestaan naar elkaar voor elkaars standpunt. Hij is intussen bijgedraaid, en geeft me nu gelijk. Als ik zou zeggen, "schat, ik wil een kind" dan zal die zielsgelukkig zijn. Maar de wens is niet dermate groot dat het voor hem echt levensnoodzakelijk is om vader te worden. Zijn voornaamste wens is gelukkig oud worden met mij, en als dat zonder kind is, dan is dat zo.

Dus langere relatie of niet, kinderwens of niet... ik zou niet direct alles overboord gooien. Het is uiteraard jammer als je 10 jaar samen bent en het gaat er alsnog op kapot. Maar je kan evengoed wel allebei een reusachtige kinderwens hebben en alsnog uit elkaar gaan omdat de druk van zo'n koter te groot is voor jullie relatie.

**Geplaatst**: 13-04-17 16:02

Geplaatst: 13-04-17 16:02

Iedere situatie is weer anders denk ik, zoals ook ieder mens anders is.

Ik heb zelf nog nooit in de situatie gezeten waarbij een relatie overging om het wel of niet krijgen van kinderen.

Maar als de kinderwens groter wordt dan het gevoel voor je partner, zegt dat heel veel denk ik... Andersom kan natuurlijk ook, dat de liefde voor elkaar groter is dan je kinderwens, zoals jij omschrijft Varekaj

**Geplaatst**: 13-04-17 16:25

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 16:25

Littera, verstandige keuze meid. Je bent nog zo jong, jezelf nu al zo vast leggen (huwelijk, gezin) is beslissend voor de rest van je leven.
Eerst maar eens jezelf verder ontwikkelen en dan zie je wel

.

Als een man een sterke kinderwens heeft, moet hij ook maar de hele zorg op zich nemen. Puntje bij paaltje is het toch altijd weer de moeder die de zorgtaken voor het grootste deel op zich neemt. Nu zou mijn vriend dat helemaal niet erg vinden, hij is nu ook al de meest zorgzame hier in huis.

Daarnaast kan een relatie uit gaan door een kinderwens van de een, maar als ik zie hoeveel ouders na een paar jaar uit elkaar gaan omdat ze uit elkaar zijn gegroeid door de komst van kinderen...

**Geplaatst**: 13-04-17 16:28

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 16:28

Meest bizarre geval van 'uit elkaar dankzij een kind' heb ik jaren geleden meegemaakt. Stel kreeg een kind, vader was er apetrots op, maar moeder had vader kennelijk alleen nodig gehad voor z'n sperma. Kind was nog geen maand oud of pa werd de deur uit gezet. Ongelooflijk...

**Geplaatst**: 13-04-17 16:32

Geplaatst: 13-04-17 16:32

Ibbel, zeg aub niet dat hij nadien wel nog financieel ervoor mocht blijven opdraaien... Grafhekel heb ik aan dat soort vrouwen. Bah.

laetitia: mijn vriend zou er ook met alle liefde voor zorgen, het is alleen nogal moeilijk wanneer je paar duizend km verderop op zee zit om even langs te hoppen om een luier te verschonen. Had hij een gewone 9 to 5 kantoorjob gehad, dan lag de zaak ook alweer flink anders.

**Geplaatst**: 13-04-17 17:11

Geplaatst: 13-04-17 17:11

Bah wat een vieze streek Ibbel. Dan voel je je dus echt genaaid. Zowel figuurlijk als letterlijk.

Varekaj, dat is ook begrijpelijk hoor. Mijn vriend werkt in ploegendienst en hij ziet hoe moeilijk dat soms is met kinderen en al het geregel. Nu is dat anders dan heel lang van huis zijn, dan zie je je kinderen hooguit in het weekend..

**Geplaatst**: 13-04-17 17:42

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 17:42

Uiteraard kon pa daarna alimentatie ophoesten. Wat dacht je dan. En ik vermoed zo maar dat de bezoekregeling ook niet echt vlotjes werd toegestaan.

**Geplaatst**: 13-04-17 17:45

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 17:45

Er alleen voor opdraaien zou juist voor mij ene doemscenario zijn.

**Geplaatst**: 13-04-17 17:49

Geplaatst: 13-04-17 17:49

Varekaj schreef:
laetitia: mijn vriend zou er ook met alle liefde voor zorgen, het is alleen nogal moeilijk wanneer je paar duizend km verderop op zee zit om even langs te hoppen om een luier te verschonen. Had hij een gewone 9 to 5 kantoorjob gehad, dan lag de zaak ook alweer flink anders.

Een alleenstaande vriendin van mij had een hele hoge rang in de zeevaart.
Die werd eind 30 ongeplant zwanger (geen relatie). Ze heeft het gehouden en is als een gek gaan omscholen (wel binnen vakgebied). Die werkt 100%, doet een opleiding om op land te kunnen blijven en heeft er dus een peuter bij.
Ik weet niet hoe ze dat doet

Maar inmiddels zal ze wel bijna klaar zijn met school hoop ik.
Echt een bizarre onvoorziene wissel in een levensstijl.

**Geplaatst**: 13-04-17 17:52

Geplaatst: 13-04-17 17:52

Mijn vriend zit op een schip. Hij zou ze dan 6 weken niet zien als hij werken is. Daarna is hij 6 weken thuis en zou ze dan wel zien na school/weekend/vakantie. Ik werk deeltijds, elke dag van 8.30 tot 12.30 en ben om 13u thuis. Maar ik heb wel paarden en daar wil ik geen toegeving op doen. Om dan een kind 3x/week in de crèche te laten overdag omdat ik ga rijden en regelmatig bij oma/opa omdat ik op wedstrijd wil... Ergens vind ik dat niet eerlijk naar een kind toe.

Collega's van mijn vriend hebben soms zelfs dat de kinderen hen niet willen herkennen als zijnde papa.

@sizzle: mijn vriend kan zo als diensthoofd een plek krijgen op kantoor op 15 min van huis. Alleen is dat niks voor hem, én dan duikt zijn mooie loon ook gelijk de dieperik in...

**Geplaatst**: 13-04-17 17:58

Geplaatst: 13-04-17 17:58

Ik zou ook echt geen kinderen willen met een man die zelden thuis is.
Wij hebben het momenteel omgekeerd, ik werk meer en mijn man is 2x per week thuis.
Het verdelen van de zorg was een harde voorwaarde. Ik ben absoluut geen geboren moeder.

We hebben 3 dagen opvang en dat werkt perfect, ook voor ons kind.
Wilde haar gisteren thuishouden omdat ze onverwacht moest overgeven in de ochtend maar ze moest en zou daar heen. Ze wil echt geen dag missen.

**Geplaatst**: 13-04-17 18:04

Geplaatst: 13-04-17 18:04

Opvang omdat je werkt is algemeen aanvaard als volkomen normaal. Je kind 3 volle dagen in opvang omdat je je vrije namiddagen wil besteden aan paardrijden... denk dat alles hier dan moord en brand gaat schreeuwen. Mijn partner niet maar de hele rest wel. Iets met ouderwetse visie enzo.
Er wordt gewoon vanuit gegaan dat ik de paarden zou wegdoen als er een kind komt.

Mooi niet. Dan maar geen kind hoor.

**Geplaatst**: 13-04-17 18:06

Geplaatst: 13-04-17 18:06

Pff, wat kan jou de wereld nou schelen?

Ik heb vanaf 3 maanden mijn baby 2x een halve dag per week weggebracht om te kunnen rijden

Ik had op dat moment geen werk (was niet verlengt ivm zwanger).
Het kost alleen een godsvermogen.

We nemen in de winter ook wel een beide een dag vrij op een kita dag om samen een paar uurtjes te kunnen skieen

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 13-04-17 18:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-04-17 18:07

Geplaatst: 13-04-17 18:07

Maar jij en je vriend zijn toch de enige die dat bepalen?

**Geplaatst**: 13-04-17 18:47

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 18:47

Ik ben thuis maar breng mijne kleine ook een dag naar de creche

**Geplaatst**: 13-04-17 18:57

Geplaatst: 13-04-17 18:57

Tuurlijk bepalen wij dat. Maar het is niet handig om zoiets duidelijk te maken aan mensen die echt 0,0 te maken hebben met een passie of hobby die zoveel tijd in beslag neemt. Die vinden het eerder doodnormaal dat je leven on holder staat.

Maar goed, ze vinden het ook doodnormaal dat je even bij de HA een briefje haalt omdat je een extra dagje vrij wilt maar geen vakantiedagen meer hebt.

**Geplaatst**: 13-04-17 19:00

Geplaatst: 13-04-17 19:00

Het zal me echt mijn reet roesten wat iemand van mijn leven vind.
Zelfde met hoogzwanger rijden, sommige mensen maken je voor halve moordenaar uit. Ze doen maar lekker.
Idem met trouwen, dat hebben we zonder familie gedaan. Werd ook niet gewaardeerd, maar mijn leven is mijn leven.

**Geplaatst**: 13-04-17 19:30

Geplaatst: 13-04-17 19:30

Trouwen is wss ook niet aan ons besteed. Ik zou het leuk vinden, voor vriend hoeft het niet.
Het is niet dat ik me zou laten tegenhouden om het zo te doen. Ik zit alleen niet te wachten op eindeloos gezeur en wijzende vingertjes.

**Geplaatst**: 13-04-17 19:56

Geplaatst: 13-04-17 19:56

Ik ben wel getrouwd, prinsessen-jurk en de hele sh*t erbij :')

heerlijk, dag van mijn leven :Y)

Enne... een kinderloze bruiloft. Stond op de uitnodiging bijgeschreven en iedereen wist het al van tevoren... op 1 persoon na. Familie van mijn man begon te mekkeren dat hij alleen mèt kinderen zou komen. En anders niet.

Meneer haarfijn uitgelegd dat ik hem enkel voor de formaliteit had uitgenodigd omdat hij toevallig familie was. En dat hij me 150 euro zou besparen als die lekker thuis zou blijven, dus graag optie 2 wat mij betreft.

Maar helaas... hij kwam toch met zijn vrouw en zonder kinderen :')

**Geplaatst**: 13-04-17 20:10

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 13-04-17 20:10

Gratis voer he...!