bromfiets schreef:Ik zou me zonder die vriendschappen idd erg alleen voelen, maar het gaat bijvoorbeeld ook over de eigenaar van mijn verzorgpaarden. Dan zou ik niet alleen mijn vriendschap maar ook m'n paarden kwijtraken. Dat is echt out of the question. Ik haal zo veel uit die paarden... En zo'n plek vind ik nooit meer, waar ik alles kan en mag. Het is dus kiezen tussen twee kwaden, mijn paarden kwijt raken of stil blijven staan in mijn behandeling...
Is er samen met jouw begeleidster niet een manier aan te leren om beter en op de één of andere manier bewuster om te gaan met personen die je (nog) niet kwijt wilt of kunt, leren om op een bewustere manier dingen te doen in die relatie(s) zodat je wel erbij blijft en niet in dissociatie terecht komt of minder makkelijk erin terecht komt? Pfff lange zin
Wel goed dat je wel kunt zien dat bepaalde vriendschappen of mensen niet het beste in je naar boven halen maar juist jouw problemen soms versterken. Benoemen en het herkennen van problemen lijkt mij al een belangrijke stap ook voor jezelf om inzicht maar ook meer grip op je eigen situatie te krijgen. Maar zeker niet makkelijk
! Wel fijn dat je over dit soort zaken met haar kan praten en het zelf kan herkennen.