Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-09 16:25

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-11-09 16:25

Ik dacht ook dat de politie er moeilijk over zou doen!
Maar wel goed van je! Alvast succes en veel plezier!

en Ragna, wat leuk voor je!

**Geplaatst**: 11-11-09 13:03 · **Anoniem** Re: Leven met Autisme **Geplaatst**: 11-11-09 13:03 Tnx Miryamk

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 13:03

Tnx Miryamk

**Geplaatst**: 11-11-09 16:50

Geplaatst: 11-11-09 16:50

Graag gedaan, ik hoop dat je er wat aan hebt!

**Geplaatst**: 11-11-09 16:53

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 16:53

ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

**Geplaatst**: 11-11-09 16:56

Geplaatst: 11-11-09 16:56

Dat is niet een bewust gekozen motto, dat heeft juist met hun ziektebeeld te maken. Alsof iemand er om vraagt om autisme te hebben :roll:

**Geplaatst**: 11-11-09 16:57

Geplaatst: 11-11-09 16:57

em_papillon schreef:
ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

Lekker kortzichtig.

En de onderste regels kloppen wel hoor, maar ik maak er geen probleem van en zadel er niemand mee op.
En toevallig omdat jij de verkeerde hebt getroffen scheer je alles over een kam?
Ik ben álles behalve zielig en vind mijzelf dat helemaal niet.
Maar mógen we de sores in dit topic met elkaar delen alsjeblieft?!
Als je niks nuttigers te vertellen hebt houd dan gewoon je kop.

En een bewust gekozen motto? Tis een feit.
Ik zit anders in elkaar, en daardoor is de wereld inderdaad anders als ik. 8-)

**Geplaatst**: 11-11-09 17:01

Geplaatst: 11-11-09 17:01

em_papillon schreef:
ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

Tja dat is dus de stoornis, cq ziekte. Blinden vind ik ook zo vervelend: Je moet ze maar voorrang geven, mag niet eens aan hun hond zitten en de halve stad moet blindenproof zijn...(?)

**Geplaatst**: 11-11-09 17:03

Geplaatst: 11-11-09 17:03

doe ff normaal joh... ben het gewoon wel is zat ja... en die 'verkeerde mensen' zit toevallig wel mn broer tussen.. die mn hele leven nooit naar me heeft omgekeken, die me sloeg en nare dingen liet zien.. doet opeens aardig en dumpt je daarna weer keihard.. heeft mn ouders traumas oplaten lopen waardooor ik dingen niet mag.. en nog,.
mijn broer is het dierbaarste die ik bezit en ik hou zielsveel van hem.. maar soms wil ik gewoon een stukje sorry horen.. of iets van schuldgevoel zien...
en ik scheer ze helemaal niet over 1 kam.. want ik hou juist van dat soort mensen.. maar soms komt hun gedrag mn neus uit.. en hoop ik door te reageren in een topic als dit een soort reacties te krijgen van mensen met autisme die inzien wat ze gedaan hebben.. dat die er ook nog bestaan... of die zien hoe moeilijk het is voor andere om ermee te leven..
en sorry dat ik dat op deze manier doe.. heb mezelf ff niet meer in de hand..

**Geplaatst**: 11-11-09 17:04

Geplaatst: 11-11-09 17:04

vanitymay schreef:
em_papillon schreef:
ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

Tja dat is dus de stoornis, cq ziekte. Blinden vind ik ook zo vervelend: Je moet ze maar voorrang geven, mag niet eens aan hun hond zitten en de halve stad moet blindenproof zijn...(?)

dit vind ik een fijne opmerking

ja.. het is gewoon soms zo lastig.. en alles wat ik wil is een normaal leven met een normaal gezin... dat ik bij mn broer langs kan zonder op hoeven te letten wat ik aantref...

**Geplaatst**: 11-11-09 17:19

Geplaatst: 11-11-09 17:19

em_papillon schreef:
doe ff normaal joh... ben het gewoon wel is zat ja... en die 'verkeerde mensen' zit toevallig wel mn broer tussen.. die mn hele leven nooit naar me heeft omgekeken, die me sloeg en nare dingen liet zien.. doet opeens aardig en dumpt je daarna weer keihard.. heeft mn ouders traumas oplaten lopen waardooor ik dingen niet mag.. en nog,.
mijn broer is het dierbaarste die ik bezit en ik hou zielsveel van hem.. maar soms wil ik gewoon een stukje sorry horen.. of iets van schuldgevoel zien...
en ik scheer ze helemaal niet over 1 kam.. want ik hou juist van dat soort mensen.. maar soms komt hun gedrag mn neus uit.. en hoop ik door te reageren in een topic als dit een soort reacties te krijgen van mensen met autisme die inzien wat ze gedaan hebben.. dat die er ook nog bestaan... of die zien hoe moeilijk het is voor andere om ermee te leven..
en sorry dat ik dat op deze manier doe.. heb mezelf ff niet meer in de hand..

Okee is goed...
Naar joh van je broer.
Maar zo is écht niet iedereen gelukkig!
Ik vond het wel een behoorlijk vreemd stukje tekst wat ik net las. Mijn nekharen gingen er van overeind staan.

En tuurlijk ben ik lang niet even makkelijk, maar dat weet ik en probeer ik ook wel een beetje zo nu en dan goed te maken. Nu ben ik echt niet zo gelukkig, ik heb de diagnose al vanaf mijn 7e en daardoor ken ik mijzelf erg goed.
Nu ben ik zelf super eerlijk en achterbaks gedoe kan ik écht pissed om worden.
Die uitspatting net is ook gewoon een eerlijke mening.

Over mijn broertje..
Ik kan soms wispelturig zijn en ben niet altijd even makkelijk, maar bedoel het zeker niet slecht.
Dat probeer ik dan ook heus te laten merken.
Zo wilde hij laatst een quitar hero spelletje, maar gezien hij niet echt een baantje heeft was het best wel een hoop geld. Nou dan koop ik zoiets eens voor hem.
Een knuffel o.i.d. zal hij nooit krijgen van me, maar zo probeer ik het toch een beetje te laten blijken.

En soms is even lekker zeuren op internet best lekker. Dan is het er weer uit.
En lang niet alles is een nadeel, maar wel een hoop.
Ik weet ook niet anders en je leert er mee dealen maar dat neemt niet weg dat het soms erg vervelend kan zijn.
En soms komt dat wel eens heel erg mijn strot uit, maar dan knal ik ut er effies uit en is het weer een poos goed.
En dat is niet eens uit zelfmedelijden, gewoon omdat het er uit moet. :Y)

Ik ben erg eerlijk en help waar ik iemand helpen kan en zal áltijd voor iemand opkomen mocht iemand in de problemen zitten.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:28

Geplaatst: 11-11-09 17:28

em_papillon schreef:
ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

Oke, hier deed je me best wel pijn mee.
Ik heb er niet voor gekozen om het te hebben. Het liefst had ik het natuurlijk helemaal niet gehad.
En ookal hoor ik niet bij de meesten autisten die jij beschreef, maar toch.
Ik zit gewoon heel erg met mezelf.
Ik snap ''normale'' mensen niet, en zei mij meestal ook niet. Al doen we beide ons best.
Ik moet me altijd aanpassen als ik ergens kom of als ik iets doe, weet je hoe vermoeiend dat is. En het lukt niet eens altijd, en ja dan heb ik schuldgevoel. Gewoon omdat ik mezelf, maar ook andere in de weg zit.
Maar toch vind ik mezelf niet zielig. Ik heb een bepaald karakter en gedachtegang, misschien wat anders dan andere, maar dat heeft iedereen wel.
Meer heb ik niet te zeggen.
Maar probeer niet te denken, wat andere zullen denken. Want ik ken genoeg autisten die niet zo denken.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:31

Geplaatst: 11-11-09 17:31

Jeetje lekker kort door de bocht weer allemaal.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-11-09 17:31

Geplaatst door de TopicStarter : 11-11-09 17:31

em_papillon schreef:
ik word gek van autisten... de gene die ik ken hebben mn leven op hol geslagen en alles in de war gebracht en dikke wantrouwe opgeleverd... erg vervelend.. en de meeste denken zelf dat ze zielig en geweldig zijn... maar houden geen rekening met de rest... want.. het motto van de meeste autisten:

Ik ben niet raar.. de wereld is raar..
Ik ben niet anders, de wereld is anders,
Ik doe niet stom, de wereld is stom..

en ga zo maar door..

Wat heb jij een hoop mensen gekwetst zeg met dit berichtje, bah word er gewoon naar van!

Ik schuif NOOIT iets wat verkeerd gaat af op mijn PDD-NOS. Ik heb wel problemen met dingen die voor "normale" mensen gewoon zijn.
Daat is hulp voor.

Als je ons niet kan uitstaan, houd dan gewoon je mond asjeblieft.

Lees The curious incident of the dog in the night time eens. Engels boekje, maar gaat over een jongetje van 15 met Asperger. Op die manier begin je de gedachtegang van zo iemand te begrijpen.

Laatst bijgewerkt door Marjo op 11-11-09 17:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-11-09 17:32

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 17:32

Ben het met Marjoow eens.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:35

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 17:35

Ik ook.

Komop zeg, waarom plaats je het hier.
Je doet ons er echt pijn mee hoor.
Het spijt me voor jouw broer, maar daar kunnen wij niks aan doen.
Wij kunnen er niks aan doen wat jouw broer allemaal doet.
Wat wij misschien wél doen.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:43

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 17:43

ik begrijp als heel goed hoe het is om te leven met autisme.. hoe vermoeiend en o zo rot...
Het is ook niet mijn bedoeling geweest om mensen hiermee te kwetsen.. sorry daarvoor..

Maar hoe moeilijk het is voor jullie is het ook voor jullie naasten...
En de autisten die ik ken,, hebben daar maling aan.. En DAAR word ik gek van... hoe goed ik het ook wil begrijpen.. Ik wil ook wel is dat daar aandacht aan geschonken word. Aan de naasten.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:50

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 17:50

Ik snap dat je het moelijk hebt hoor, ik begrijp het wel.
Ik kan het me wel voorstellen. Ik wens je ook veel sterkte en rust toe, want je lijkt me behoorlijk in de stress te zitten.
Maar wil je asjeblief niet gelijk elke autist over 1 kam scheren, en zo je frustratie uiten.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:52

Geplaatst: 11-11-09 17:52

Citaat:
Oke, hier deed je me best wel pijn mee.
Ik heb er niet voor gekozen om het te hebben. Het liefst had ik het natuurlijk helemaal niet gehad.
En ookal hoor ik niet bij de meesten autisten die jij beschreef, maar toch.
Ik zit gewoon heel erg met mezelf.
Ik snap ''normale'' mensen niet, en zei mij meestal ook niet. Al doen we beide ons best.
Ik moet me altijd aanpassen als ik ergens kom of als ik iets doe, weet je hoe vermoeiend dat is. En het lukt niet eens altijd, en ja dan heb ik schuldgevoel. Gewoon omdat ik mezelf, maar ook andere in de weg zit.
Maar toch vind ik mezelf niet zielig. Ik heb een bepaald karakter en gedachtegang, misschien wat anders dan andere, maar dat heeft iedereen wel.
Meer heb ik niet te zeggen.
Maar probeer niet te denken, wat andere zullen denken. Want ik ken genoeg autisten die niet zo denken.

Precies zoals ik er over denk en hoe ik het voel.

$_/-\o_$
En inderdaad.. Dat aanpassen aan alles en iedereen dat is zo vermoeiend!
Nu doe ik dat ook niet meer met alles want anders word ik doodmoe.
Laat mij op stal maar lekker met rust niet teveel tegen mij kletsen, laat me maar.
Als ik tegen alles en iedereen probeer vrolijk en sociaal te doen loop ik op mijn tenen en word ik er alleen maar heel moe van.
Nu accepteer ik het gewoon dat het zo is, laat mensen maar lekker denken en kort gezegd: Schijt aan de wereld. :Y)

Ik heb het, en dat accepteer ik en ik vind mezelf niet zielig.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:57

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 17:57

ik wil ze ook niet over 1 kam scheren.. ik zeg duidelijk wat voor types ik dus bedoel.. als jij door onder valt bedoel ik je dus wel.

@ moonfish
vind het goed dat je schijt aan de wereld hebt

op die manier dan..

de gene wie ik met dit soort berichten bedoel reageren wss ook nu niet.. durf dat maar is.. en dat het dan naar is voor jezelf wat je allemaal je familie en vrienden aan doet.. so be it..
die moeten is hun ogen openen en zien wat ze aan doen..
al is het maar uit een beetje respect..
want wat er nu gebeurd bij mij is alleen maar stank voor dank.

**Geplaatst**: 11-11-09 17:58

Geplaatst: 11-11-09 17:58

@ moonfish Ik vind het knap van je dat je zo denkt!
Al zou ik liever, of kan ik eigenlijk niet zo denken. Ik weet nu pas een jaartje dat ik het heb, en ik accepteer het niet. Dus ik doe de (voormij) de moeilijkste dingen, die voor andere heel normaal zijn. En ik zet door, ookal ben ik zo verschrikkelijk moe en in de war van al die indrukken en aanpassingen. Want ik wil gewoon ''normaler'' zijn.

Ik hoop dat ik het nog leer accepteren, want dat zou heel wat schelen

Maar ik denk dat ik het pas accepteer, als ik pas over mijn angsten ben gekomen. En ik werk daar aan, met gelukkig de hulp van mijn vriend

Zo, heb gelijk heel mijn verhaal hier neer gestort. En ik moet zeggen, ik ben blij met dit topic!

**Geplaatst**: 11-11-09 18:02

Geplaatst: 11-11-09 18:02

em_papillon schreef:
Ik wil ook wel is dat daar aandacht aan geschonken word. Aan de naasten

Neem contact op met MEE, die hebben voor broers en zussen van autisten vaak een "brussen" praatgroep. Kan je je frustraties en mogelijke oplossingen kwijt.

**Geplaatst**: 11-11-09 18:08

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 18:08

heb er al over gepraat met een therapeut die in autisme is gespecialiseerd. Ook met het hele gezin..
En niet echt oplossing gehad, is er ook niet. Het is nu een soort rouwperiode. Dat ik mn broer kwijt ben.. kwaadheid ebt weg.. maar aangezien ie weer een depri periode krijgt .. komt het weer behoorlijk terug.

**Geplaatst**: 11-11-09 18:20

Geplaatst: 11-11-09 18:20

Mijn ouders hebben ook wel hulp van buitenaf hoor, alleen dan vooral voor school en het regelen van alle papier rompslomp en dergerlijke. Jullie kennen het vast wel, de pbg's jaarlijks en de rugzakjes en en en.... -O-

xdniesje: Voor mij weet ik gewoon niet beter. Ik weet niet anders dan dat ik dit heb.
Ik was 7 toen de diagnose kwam maar daarvoor zijn ze natuurlijk veel aan het onderzoeken geweest.
Het komt voor jou écht wel! Je bent wie je bent en niemand anders.
Het belangrijkste is is dat je je best doet. Dat is voor mensen al zo belangrijk.
Ik heb er ook geen behoefte aan om normaler te zijn eigenlijk.
Op mijn werk merken ze het over het niet zeggen ze.
Maar dat is ook de probleemzone niet echt, daarnaast heb ik een hoop handigheidjes ontwikkeld in die jaren!

Dat is echt waar hoor. Een voorbeeld: ik werk wekelijks bij een dierenarts als assistente maar ik geef géén handen.
Soms 'moet' dat, dan ga ik even iets doen waardoor ik er onder uit kom.
En zo zijn er nog veel meer.
En op mijn andere werk: Er zijn dieren.
Als er klanten binnenkomen: Ik richt mij deels op het dier dan let men al bijna niet op mij. :)*

Het komt echt, accepteer wie je bent. Je doet je best, en dat is genoeg.
Op die manier kan je steeds een béétje meer je grenzen verleggen.

Als ik het mag vragen: Wat voor angsten heb je?
Ik heb er meerdere en meerdere iewat vreemde dingen, maargoed dat zie ik tegen die tijd dan wel.
Net als het onderwerp vriendjes.. Ik duld bijna geen aanraking.

Ik zie het al voor me zeg... 8-)

Maargoed dat zie ik tegen die tijd wel.

em_papillon, wat voor problemen zijn er allemaal met je broer dan?

**Geplaatst**: 11-11-09 18:27

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-11-09 18:27

hij heeft autisme en asperger en een ongelooflijk NEE-syndroom tegen alles. (laatste hebben we er zelf bij verzonnen

) Maar hij is verschrikkelijk anti. Ziet mn ouders als monsters en zusjes ook.. mij mag ie ergens nog wel.. hij woont op zichzelf met begeleiding maar stuurt de begeleiding met geweld het huis uit. Heeft dus geen begeleiding. Rookt als een schoorsteen. Eet eten van weken geleden.. is helemaal into de middeleeuwen en leeft dan ook zo ongeveer als hun.. want toen was natuurlijk alles nog goed.. zit 24/7 in zn mini huis opgesloten. Is sociaal een ramp...
komt niet op verjaardagen, feestjes, kerst, sinterklaas, wijst je altijd bot af hoe lief je ook doet .. En om als klein meisje altijd te horen krijgen:
ga je mee naar de bios? nee, want jullie zijn stom en poedersuiker.
Ga je mee naar papas verjaardag? nee, want het is een klootzak en stom.

nou en dat dan keer 100 en mn hele leven lang..
Hij heeft ook zo zn goede buien, maar daar kan ik amper van genieten omdat het meestal erger terug komt in een depresieve periode. En nu is ie al een aantal maanden vrolijk.. dus ben errrugg bang wat er nu weer gaat komen...

**Geplaatst**: 11-11-09 18:29

Geplaatst: 11-11-09 18:29

Waar ik vooral mee zit is sociale angst. Ik krijg dan echt paniekaanvallen etc.
Verder heb ik ook faalangst, waardoor ik ook bij veel dingen er onderuit probeer te komen. Zoals naar de winkel gaan, familie bezoekjes of tafeldekken of iets anders simpels.
Ook heb ik andere angsten, zoals verlatingsangst.

Met aanrakingen heb ik in tegenstelling met jou geen last van, ik vind het eigenlijk wel fijn om in contact met mensen te zijn, ondanks mijn angst. Ik moet wel die mensen redelijk goed kennen, natuurlijk. Maar ik heb wel eens momenten dat ik afschrik, maar dat komt niet heel erg vaak voor.

Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel, vind het best wel moeilijk om het zo uit te leggen