(Ex)- burnout lotgenoten

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Warboel
Berichten: 14954
Geregistreerd: 04-11-08
Woonplaats: Leiden

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-21 13:59

Ahh Charlotte wat onwijs heftig! Hele dikke knuffel en heel veel sterkte de komende tijd... :knuffel: :knuffel:

Moirin

Berichten: 1368
Geregistreerd: 05-11-06
Woonplaats: Middelburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-01-21 22:03

Charlotte; een hele dikke knuffel, wat een heftig nieuws! Veel sterkte, ik duim voor een goede uitslag volgende week. Ook beterschap voor je opa, hoe is het nu met hem?

[***]; Fijn dat het een goed gesprek was met het diensthoofd! Fijn in ieder geval dat je wel gewaardeerd wordt ook om het werk wat je verzet. Maar het is wel lastig om echt onder ogen te zien dat verandering nodig is, als dat iets is wat je eigenlijk helemaal niet wil. Sterkte hoor! En om op je vraag terug te komen, ik heb 2x een grote terugval gehad, waarvan de laatste vorig jaar januari. Steeds rondom een grote verandering in mijn leven (nieuwe baan, meer verantwoordelijkheid). Twee keer een kort traject gevolgd bij de psycholoog (dezelfde) en twee keer weer opnieuw op moeten bouwen op het werk, maar binnen het halfjaar weer mijn volle uren. Al was dat de eerste keer 28 uur, en de tweede keer 32. Ik werk niet fulltime omdat ik dat niet trek. Ik ben nu bij elke tegenslag wel bang om terug te vallen, maar gelukkig heb ik ook al mogen ervaren dat het soms na een paar dagen ook weer beter gaat.

Warboel; Heerlijk met de e-reader op de bank :D Vaak wordt onderschat hoe intensief therapie is, en zeker als het weer een nieuwe vorm is. Dan is het juist goed om daarna uit te rusten en het te laten bezinken! Maar ja, dat klinkt altijd weer mooier dan dat je het zelf voelt... althans, dat heb ik dan :+

Leandra; Goed dat je voor jezelf kiest! Begrijpelijk dat je lijf daar op reageert, is ook weer een heftige situatie zo. Hopelijk kun je de spanning een beetje loslaten :knuffel: Leuk trouwens dat je weer bezig bent met Ministeck!

Zonnetje; Heb je al iets gehoord van de arboarts? Voor mij is het alweer 6 jaar geleden dat ik een burn-out kreeg (de tijd vliegt :+ ) maar ik ben toen wel een maand of drie thuis geweest denk ik. Ik weet het niet eens precies meer := maar ik had toen niet te maken met een arbo-arts, omdat ik niet in dienst was maar op declaratie-basis werkte. Wel bij een superfijne werkgever waar ik ook rustig weer op kon bouwen. Ze hebben me later dat jaar nog in dienst genomen ook haha. Het scheelde ook dat bij mij de burn-out niet zozeer door de werkdruk, maar door constante overprikkeling kwam. Daarna wel 2x een terugval gehad nog. Voor mij is ritme behouden inderdaad belangrijk, maar op het moment dat het écht niet meer gaat en je vol in een burn-out zit heb je gewoon eerst rust nodig en dat is niet met twee weekjes opgelost.

Ghostattack; Hoe is deze week bevallen met 6 uur werken? Kan me trouwens helemaal voorstellen dat je van slag bent als de kat chagrijnig doet. Gaat het al wat beter met de kitten erbij?

Goldie; Hoe is het nu met je? Heb je nog met de huisarts overlegd over de medicijnen? Dikke knuffel hoor!

Mandyy; Ook voor jou een dikke knuffel! Al die stress van dingen die je moet regelen, bah -O- Heb je al een oplossing voor Max volgende week? Als ik dichterbij woonde zou ik je zo komen helpen... Snap dat je volgende week geen vrij wil nemen als je er toch niet van kan genieten, maar misschien een dagje? Na de verstandskiezen? Lastig hoor. Pas goed op jezelf :knuffel:

Nayomie; wat een lastige situatie zit je in! Wat stom dat school niet mee wil denken aan een oplossing die bij jou past. Ik denk dat het wel verstandig is om de huisarts eens te bellen, zodat je met hem/haar kan overleggen wat er mogelijk is. Misschien kun je eens praten met de praktijkondersteuner GGZ. Alle klachten die je opnoemt zijn in ieder geval echt niet fijn :knuffel: 'Even snel' herstellen, liefst zonder dat iemand anders het merkt/er last van heeft, zodat je het volgende schooljaar weer volledig fris in kan, dat bestaat helaas niet... Daar heb ik zelf erg mee geworsteld, en soms nog.



Hier gaat het redelijk. Het is de afgelopen maand super druk geweest op het werk en dat ging eigenlijk boven verwachting goed, maar nu het weer ietsje rustiger is, merk ik dat het toch veel energie gekost heeft. Ik ben het overzicht een beetje kwijt. Er zijn nog veel losse eindjes (voor mijn gevoel) die ik op moet lossen op het werk. Ik kreeg er dinsdagavond een huilbui over en was die nacht elke 2 uur weer wakker. Toch naar kantoor gegaan op woensdag (ik mag van mijn baas 1x per week komen ivm de mentale gezondheid) en erover kunnen praten met een collega. Besloten om die middag vrij te nemen, ik ben weer naar huis gegaan en heb mijn work-out gedaan (en daar was ik wel trots op, meestal lukt dat dan echt niet meer) en daarna in bad. Vandaag weer een halve dag gewerkt. Het gaat wel iets beter dan gisteren maar ik ben wel super moe. Er gebeurt ook gewoon heel veel in de wereld en mijn brein moet dat allemaal nog even verwerken. Tel daar de hormonen van ongesteld zijn bij op en je hebt feest }:0
Ik voel me wel schuldig dat ik 'gewoon' vrij heb genomen. Het zijn uiteindelijk mijn eigen uren, maar ik ben dan nog ergens bang dat mensen boos worden ofzo. Terwijl er juist op het werk veel begrip is dat mensen nu even niet hun deadlines halen, of soms even wat extra tijd nodig hebben.

En nu na het schrijven van deze lange post merk ik ook dat ik me even wat minder goed voel en me meer zorgen maak. Ik weet dat het de vermoeidheid is, en dat ik emoties van anderen oppak, maar ik ben te moe om dat er nog uit te kunnen filteren. Ik ga zo dus eerst maar wat lezen (in een boek zonder al te veel spanning) en dan proberen goed te slapen :)

Dikke knuffel voor jullie allemaal :knuffel:

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 13:19

@Warboel: Ik snap nu wat je bedoeld, die van 40mg zijn ook alweer een stuk groter dan die van 30mg. Ik wil niet weten hoe megagroot die van jou dan zijn _O-
Oef wat een nare droom := Hopelijk heeft je extra dag rust je goed gedaan :)

@Leandra: wat heftig zeg, goed dat je het bericht wel hebt gelezen en ook dat je bij je eigen beslissing blijft, maar kan me de paniek goed voorstellen. Hopelijk heeft het naar buiten gaan je goed gedaan :)

@Zonnetje: Als je wist wat goed voor je was dan zat je niet in deze situatie, dus dat is helemaal niet zo gek hoor ;)

@[***]: Fijn dat je huisarts ok was, ik wist niet dat de huisarts dat kon verklaren. Wel fijn dat het gesprek met je diensthoofd ook prettig was :j

@Charlotte: Veel sterkte, wat een hoop in een keer zo. Heel heftig :(:) Ik duim voor een goede uitslag volgende week :*

@Moirin: Ik heb woensdag overleg gehad met de huisarts, inmiddels was het bij mij ook een beetje gaan bezinken. De psycholoog van het expertise onderzoek begon ook over ophogen, en mijn eigen huisarts eigenlijk ook wel. Dus het was 3 tegen 1 :') Ik sta er zelf inmiddels ook achter hoor :j
Gisteren mee begonnen, tot nu toe alleen wat hoofdpijn en extra vermoeidheid gelukkig.
Klinkt als een verstandige keuze om de middag vrij te nemen, wat goed dat je dat gedaan hebt! Als het heel druk is geweest en dan ineens rustig merk je ineens dat je toch weer in een soort overlevingsstand gaat (iig zo voelt het voor mij).
Ik heb dat overigens ook heel sterk, het oppakken van de emoties van anderen. Ik vind dat best heel moeilijk :o

Mijn gesprek dinsdag is goed gegaan, kreeg wel op m'n kop van die man dat ik eerst was gaan werken. Maar het verbaasde hem niet. Hij heeft echt veel ervaring, hij had heel snel dingen door.
De uitslag van de testen besproken en er kwamen toch wel behoorlijke confronterende dingen uit. Dat moet allemaal nog een beetje landen, ik moet het verslag nog krijgen en ik denk dat als ik het lees dat het dan pas echt binnen gaat komen. Voor nu meld ik er dan verder ook nog niks over, ik wil het eerst zelf helder hebben.
Ik heb inmiddels wel de conclusie getrokken dat het niks veranderd aan wie ik ben, maar dat het me wel meer begrip voor mezelf op kan gaan leveren :)

Zo en na het typen van deze post duizelt het me allemaal weer even %)

EDIT:
Ik vergeet wel wat leuks :D Wat begon als een grapje, werd van de week toch snel serieus. We hebben een nieuwe 2e auto erbij gekocht :)) (nu staan er even tijdelijk 3 auto's op het pad :+)
De fiat 500E *\%/* <3
Afbeelding

Nayomie
Berichten: 32854
Geregistreerd: 31-12-10

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 13:53

Fijn dat het zo'n goed gesprek was, Goldie. Begrijpelijk dat je het eerst voor jezelf op een rijtje wilt hebben.
En gefeliciteerd met de nieuwe auto!

Moirin, doe vooral rustig aan. Als je moe bent, pak je rust vooral. En je hoeft je niet schuldig te voelen dat je vrij hebt genomen. Als jij dat nodig hebt, dan is dat zo en heb je gewoon dat recht.

Ik zit er inderdaad over na te denken om toch weer naar de huisarts te gaan. Ik merk dat ik er helemaal aan onderdoor ga. Nu ook weer, voel me plotseling heel ziek ineens weer. School is heel laks in dingen doorgeven. Heb woensdag nog een examen waar ik vorige week al akkoord op had gegeven en zat te wachten op de informatie die ik moest hebben voor de voorbereiding. Vandaag weer een mail gestuurd, krijg ik antwoord. Moet ik voor woensdag een verslag opleveren, niet een half A4-tje. En ik ben direct weer in paniek geschoten, dit gaat me namelijk niet lukken. En ik vind het meest vervelende dat ik de situatie ook neer heb gelegd bij deze docent en er 0,0 begrip voor komt. 'hier, dit moet je hebben gemaakt voor woensdag'.
Daarnaast heb ik blijkbaar geen recht meer op een examen die anderen wel hebben en ik uberhaupt de eerste kans nog voor had moeten maken. Echt, de moed is volledig weg om deze opleiding dit jaar nog te halen. -O-

ZonnetjeX
Berichten: 16
Geregistreerd: 11-04-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 18:48

Leandra wat heftig. Super van je dat je voor jezelf hebt gekozen. Sterkte ermee!

Warboel Heerlijk een extra relaxdagje :)

[***] fijn dat iedereen zo begripvol is en dat ze willen dat je blijft. Wel spannend allemaal!

Charlotte Jeetje wat heftig. Heel veel sterkte de komende tijd!

Verder niet meer toegekomen aan de andere berichten lezen, mijn hoofd wil niet meer...

Ik heb nog niks gehoord van de arboarts... Vind het maar vreemd hoe lang dit allemaal duurt. Vanmiddag de tussenpersoon gebeld, die zat even niet achter zijn laptop maar zou zometeen kijken en dacht dan wel iets binnen te hebben. Hij zou het mij meteen laten weten.
Ondertussen ben ik alweer een week aan het werk (wel op een lager pitje) en voel ik me alles behalve beter...
Als ik maandagochtend nog niks hoor en me nog zo voel dan meld ik me misschien toch maar zelf ziek, of is dat gek als je nog niks van arborts hebt gehoord?

Gelukkig wel een rustig weekend dus even goed rusten in ieder geval.

Nayomie
Berichten: 32854
Geregistreerd: 31-12-10

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 18:57

Jeetje Zonnetje, wat pittig. Waarom ben je aan het werk? Kun je geen vrij nemen ter overbrugging van het antwoord van je arboarts? Ik vind dit niet echt menselijk. :knuffel:

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 19:38

Je mag je toch voor de griep ook ziek melden zonder dat je overleg hebt met de arboarts ;)

ZonnetjeX
Berichten: 16
Geregistreerd: 11-04-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 19:42

@Nayomie Ik weet het niet... Klinkt misschien gek maar het is alsof het me zelf niet lukt om die keus te maken. Ik loop hier nu al weken (maanden?) mee rond en lukt me maar niet om mijn gevoel te volgen... Deze week paar ik met telefoon in mijn hand gezeten om me ziek te melden maar kon me er niet toe zetten. Misschien is dit ook precies de reden dat ik in een burn out ben geraakt? :')

Of misschien ontken ik het/besef ik het nog niet? Blijf zo nu en dan het gevoel hebben dat ik me aanstel.

Los daarvan is het natuurlijk niet goed dat de arboarts me al sinds dinsdag laat wachten.
Ben ook 'bang' dat als ik me ziekmeld hij vervolgens zegt dag ik gewoon kan werken.


Oké dat was een kijkje in mijn gekke hoofd _/-\o_

Nayomie
Berichten: 32854
Geregistreerd: 31-12-10

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-01-21 19:48

Het klinkt alsof je in een cirkeltje terecht bent gekomen en daar niet meer uit komt. Ik zou anders gewoon de aanpak van Goldie doen. Dan trek je jezelf uit die cirkel en gun je jezelf ook de rust die je nodig hebt.

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-01-21 16:57

Ik werd trouwens pas na een x aantal dagen/weken naar de bedrijfsarts gestuurd. Zo is het protocol bij ons blijkbaar.
Als je je ziekmeldt ben je ook niet verplicht te zeggen waarom he :)

Ik heb vanochtend lekker gereden op m'n paard, maar voel me zo verschrikkelijk rot nu. Vreselijke hoofdpijn, huilen, paniekerig.. Toen maar in bed gekropen, en daar lig ik nu al 2 uur :o
Denk dat het van het ophogen van de citalopram komt..

Warboel
Berichten: 14954
Geregistreerd: 04-11-08
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-01-21 18:59

Ik heb me op 30 januari 2020 ziek gemeld en ik had 18-03 mn eerste afspraak pas met de bedrijfsarts, dus als je niet kan werken gewoon ziek melden!

Fijn Goldie dat je gesprek goed gegaan is, kan me voorstellen dat het confronterend is allemaal! Goed dat je toch voor de ophoging gegaan bent. Sterkte met de bijwerkingen, kan echt zo rot zijn! :knuffel: Wel een supertoffe nieuwe auto, gefeliciteerd :D

Ik heb ook echt een k*tdag, voel me echt beroerd mentaal -O- heb ook nu al geen zin in de therapiegroep maandag :')

Was gisteren met Ot en dr vader Remus naar het strand, dat was wel heel erg leuk.

Afbeelding

Mandyy

Berichten: 31126
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Barneveld

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-01-21 14:26

Warboel Kobo Aura had ik hiervoor ook, maar dan een oudere versie dan jij hebt (niet waterdicht dus).
Wat een nare droom over Otje. Heerlijke foto van Otje zie ik!

[***] klinkt goed! Hopelijk vind je iets anders dat beter past. :(:)

Jeetje Charlotte wat een ellende allemaal tegelijk. Hoe is het nu met je opa?
Heel veel sterkte! :(:)

Moirin m'n vriend wil als het nodig is een keertje bij Max kijken, maar hij kan verder niet echt iets met hem doen.
Goed dat je de middag hebt vrij genomen!
Het oppakken van emoties van anderen ken ik. :(:)

Goldie je auto! <3

Zonnetje hoe is het nu?

Ik heb de kaakchirurg overleefd vandaag. *\o/* Ben nu weer aan het werk.
Het viel me mee, maar mag helaas binnenkort nog een keer voor de andere kant.
Oxazepam is wel een wondermiddel. :D

Charlotte446

Berichten: 705
Geregistreerd: 01-04-16
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-01-21 15:31

Bedankt voor de lieve woorden en knuffels :*
Opa heeft een klein herseninfarct in zijn kleine hersenen gehad. Hij lijkt er weinig aan over te houden, spraak is gewoon goed. Hij is een aantal dagen behoorlijk in de war/een andere wereld geweest. Zo zei hij dat alles goed ging, zijn gangetje, hij was in het buitenland en nog wat gekke dingen. Nu gelukkig weer helder maar nog wel in het ziekenhuis.

Mijn vader heeft vandaag DE scan die gaat bepalen of het een rotjaar wordt (operatie) of extreem rotjaar.
Ik ben enorm onrustig vandaag vanwege de scan ondanks dat we morgen of overmorgen pas de uitslag krijgen.

Moirin, dat teveel doen en daarna een klap krijgen is velen hier bekend. Dan denk je dat het redelijk gaat maar als het rustiger is kan je de klap krijgen. Betekent vaak wel dat je te ver bent gegaan. Dat schuldig voelen komt ook bekend voor, dat had ik vooral als het niet ging terwijl ik het zo graag wilde doen. Nu ik me er meer bij neerleg dat dingen soms niet gaan, gaat dat een stuk beter.

Goldie, wat een leuke auto! Gefeliciteerd :D
Dat jullie meer vele veilige km's mogen scheuren :):)
Wel een beetje decadent hoor, 3 auto's voor de deur bij 2 personen :')

Nayomie, klinkt als een hele aparte/nare situatie omtrent die toets. Het enige wat ik kan zeggen, ziek is ziek. Neem het serieus als het een burn-out is want hoe dieper je erin komt hoe langer het kan duren voor je eruit bent. Sterkte :(:)

Zonnetje, voor jou ook, ziek is ziek. Je werkgever hoort de arbodienst in te schakelen als je een x aantal dagen of weken ziek bent. Het enige wat je kan doen is aangeven bij je werkgever dat het misschien langer kan duren en het verstandig kan zijn om de arbodienst in te schakelen. Je hoeft ook niks te zeggen over je ziekte tegenover je werkgever. Ben je een beetje bijgekomen dit weekend?

Warboel, vervelend dat je een rotdag had.
Mooi dat het strand wel leuk was :)

Mandyy, ik zei het toch :D Het valt echt mee! Al had ik dat ook niet aangenomen hoor :')

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-01-21 15:41

Charlotte :(:)

Vandaag onder lichte dwang van een lieve collega naar huis gegaan. Het ging niet echt lekker, voel me zo zenuwachtig/paniekerig, huilen, bijna weer hyperventileren. Denk echt door het ophogen van de medicatie. Dus thuis met een pammetje en een boek op de bank gaan liggen. Ik voel de spanning nu iig een beetje wegtrekken..

Krijg nu net het conceptverslag binnen, durf het nog niet te lezen, dan is het echt.. :o :+

Warboel heeft die ene nou een bril op :')

Mandyy

Berichten: 31126
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Barneveld

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-01-21 17:55

Charlotte wanneer is de uitslag van de scan? :(:)

Goldie op een moment openen waarop je er achter staat. :(:)

Ik ben echt de grootste angsthaas.. val bij de tandarts al flauw. :o
Nu vond ik de ingreep erg meevallen. Waarschijnlijk ook door Oxazepam.

Mocht van werk 45 minuten eerder afsluiten dus lig nu in bed en ga zo lekker even slapen.

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-01-21 18:23

Verslag inmiddels gelezen, auw... kwam wel even binnen allemaal #)
Daardoor vannacht zo ellendig geslapen, heel raar dromen, kletsnat van het zweet, hartkloppingen en dat ik wakker werd ook meteen zo'n vreselijk onrustig gevoel. Zat binnen no-time te huilen en bijna te hyperventileren... Dus ik ben thuis gebleven :x
Nu zit ik me af te vragen of ik dan ipv vandaag morgen maar moet gaan 8)7

Vriend is pizza halen zodat ik niet hoef te koken :oo (en hij daar duidelijk ook geen zin in heeft :'))

Lekker Mandyy dat je wel eerder kon stoppen :j

xLiez

Berichten: 2040
Geregistreerd: 11-08-14
Woonplaats: Joure

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-01-21 11:29

Wat vervelend om te lezen dat het bij jullie ook allemaal niet zo lekker gaat. Ik zit helaas ook sinds vrijdag thuis, werd vrijdag op het werk opeens heel licht in mijn hoofd en misselijk. Dus even buiten gaan zitten maar het trok niet weg dus ziek naar huis gegaan.

Heb vervolgens migraine gehad en het hele weekend in bed gelegen, kon helemaal niks meer. Ik bleef enorm licht in mijn hoofd en alle energie weg. Ben nu al een week niet bij mijn pony geweest.. :( Alle kleine dingen gaven me opeens stress heel bizar. Dinsdag huisarts gebeld en gisteren gesprek gehad bij de praktijkondersteuner. Overspannen... oxazepam meegekregen en twee weken eerst rust houden.

Als ik het topic zo lees hebben meer mensen last van opeens stress bij simpele dingen. Ik vind het zo'n bizar gevoel dat ik opeens helemaal niks meer kon, het was allemaal gewoon opeens te veel. Heb nu een paar dagen lekker uitgerust en ik voel me al een stuk fijner. Zo nu en dan voel ik wat stress opkomen of ben ik heel onrustig. Oxazepam heb ik gisteren opgehaald dus als ik heel gestresst ben kan ik die nemen.

ZonnetjeX
Berichten: 16
Geregistreerd: 11-04-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-21 15:17

Ik kom me weer even melden.

Na jullie advies (ziek = ziek) heb ik mezelf 1.5 week terug ziekgemeld. Later die dag kwam eindelijk bericht van arboarts, aanbeveling om 2 weken niet te werken en daarna reintergreren.
Eerste paar dagen ging het wel, heel moe maar 'lekker' netflixen, zo nu en dan naar mijn paard en iedere dag een wandelingetje maken.
Daarna leek het alleen maar slechter te gaan en voelt sinds maandag alsof ik helemaal ingestort ben. Ik kom amper meer van de bank af, gewoon geen puf..., en een soort verdoofd gevoel.

Hoe gaat het met jullie? Zo te lezen ook niet zo goed?

Goldie klinkt heftig! Pizza is dan een prima oplossing! Hoe gaat het nu met je?

xLiez heel herkenbaar allemaal... Hoe gaat het nu met je?

Charlotte446

Berichten: 705
Geregistreerd: 01-04-16
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-21 17:28

@Mandy, mijn vader heeft gelukkig geen uitzaaiingen en het kan geopereerd worden. Als Corona rustig blijft in het ziekenhuis wordt hij binnen 6 weken geopereerd. Van de week heeft hij de artsen gesproken over de operatie en is gelukkig gerustgesteld.

Hoe gaat het met je? Heb je al een datum voor de andere kant?

@Goldie, heftig dat het verslag zo binnenkwam :(:) Kon je je er wel in vinden? Verstandig dat je na zo'n slechte nacht thuis bent gebleven!

@XLiez, vervelend zeg :(:) Op een gegeven moment is je emmer vol, kan net het laatste kleintje druppeltje zijn. Fijn dat je wat bent uitgerust, hopelijk gaat de oxazepam je helpen.

@Zonnetje, verstandig dat je je hebt ziekgemeld. Hoe voelt dat nu, als een goede keuze? Je moet je niet teveel zorgen maken dat je over 2 weken weer MOET reïntegreren, ziek is ziek. Ze zeggen dat omdat ze willen dat je contact blijft houden met je werk, ook wel begrijpelijk dus van hun kant. Vervelend dat je helemaal bent ingestort, zo noemde ik het ook. In mijn agenda staat bij die datum KRAK. Verdoofd gevoel is ook heel bekend.

Hier gaat het mwa. Zaterdag veel gehuild, afgelopen tijd echt teveel gedaan. Voelt echt als een paar stappen terug. Ik moest nog even door tot maandagmiddag want er werden foto's van het huis gemaakt. Vrijdag komt het als het goed is op Funda :D Nu een beetje uitrusten en bijkomen.

Mandyy

Berichten: 31126
Geregistreerd: 09-06-02
Woonplaats: Barneveld

Link naar dit bericht Geplaatst: 03-02-21 17:53

Charlotte wat goed om te horen dat er geen uitzaaiingen zijn bij je vader! Hopelijk kan hij snel worden geopereerd.

Ik heb nog wel een paar dagen last gehad maar nu gaat het weer goed.
17 maart staat de afspraak voor de andere kant.

Fijn dat je nu kunt uitrusten. :(:) Spannend het huis op Funda!

Deze week en volgende week ben ik een dagje vrij om uit te rusten. :)
Ik vind het lastig om werk los te laten omdat het nog steeds druk (met achterstanden) is. :o

Warboel
Berichten: 14954
Geregistreerd: 04-11-08
Woonplaats: Leiden

Link naar dit bericht Geplaatst: 10-02-21 23:39

@Mandy ik vind Kobo wel echt een fijn merk! Werkt ook fijn samen met bol.com :D
Fijn dat je de kaakchirurg overleefd hebt, nog veel last gehad? Sterkte vast voor de andere kant!

@Charlotte wat oliebol zeg wat je zo allemaal "even" op je bordje krijgt :knuffel: :knuffel: Hoe is het me je opa nu?
Heel erg veel sterkte met je vader, toch soort van goed nieuws dat er geen uitzaaiingen zijn en hij geopereerd kan worden. Toch een lichtje! Hoe gaat het met jou en je familie? Goed dat de artsen je vader een beetje gerust hebben kunnen stellen, hopelijk vindt je er zelf ook wat rust in. Hopelijk kan de operatie snel plaatsvinden! Heel erg veel sterkte iig! :knuffel:

@Goldie hoe gaat het nu met de medicatie? Hopelijk heb je er minder last van inmiddels. Opbouwen is gewoon k*t! Goed dat je thuis gebleven bent. Pizza wordt hier ook regelmatig gegeten hoor als ik te moe ben en m'n vriend geen zin heeft om te koken (wat nooit is, hij kan helemaal niet goed koken :') )

Welkom xLiez, wat vervelend dat je je zo rot voelt! Zeker heel herkenbaar idd. Lukt het je een beetje om rust te houden? Heel veel sterkte!

@Zonnetje goed dat je je ziek gemeld hebt! Denk dat veel mensen zicht eerst zo voelen omdat ze zich eraan overgeven. Hoe gaat het nu? Inderdaad voel je als je 2 weken om zijn alsjeblieft niet verplicht om direct weer aan het werk te gaan, als je er nog niet aan toe bent heb je gewoon langer de tijd nodig.

----

Hier even een update, opzich gaat het gelukkig ietsje beter! :) Ik heb weer wat meer energie, ben ook weer lekker wat creatieve dingetjes aan het doen. 2 weken terug heb ik een pittig gesprek gehad met de regiomanager, wat er eigenlijk op neer kwam dat ik er misschien over na moest denken om niet terug te gaan in m'n oude functie omdat het klantcontact gewoon echt een enórm struikelblok blijft. Uiteindelijk luchtte het wel enorm op omdat ik er enorm tegenop zat te hikken om dat te bespreken en het nu gewoon uit me getrokken werd haha. Maar ik ga als het goed is dus wat anders doen, richting de technische dienst. iPhones enzo repareren. Lekker priegelen in het technische dienst kantoor zonder klantcontact ipv 32 uur op de winkelvloer staan wat ik écht niet meer trek.

Ook werkte ik vanaf dat de winkels dicht moesten in de lockdown maar 1 dag in de week omdat m'n manager het banketstaaf vond om iedereen in een soort roulatie schema te hebben waarbij ze ongeveer 50% van hun uren betaald thuiszaten en dat ik dan wel gewoon m'n 4 dagen kwam werken. Alleen dat werkte dus voor geen ene meter, ik zat elke keer zo tegen werk aan te hikken die ene dag en was dan ook echt vreselijk moe en overprikkeld daarna. Nu werk ik gewoon weer 4 dagen (vorige weken 3 uurtjes en sinds deze week 4 uurtjes) en dat gaat echt zo ontzettend veel beter! Beetje structuur in m'n leven doet me goed :+

Ipv 6 dagen in de week tot 12:00 lamlendig in m'n bed liggen, vervolgens de hele middag als een dood vogeltje op de bank of bed hangen en nergens energie voor hebben sta ik nu gewoon netjes 5 dagen om 08:00 op (heb ook 1 ochtend groepstherapie) en gun ik het me op dinsdag en zondag om uit te slapen, dat werkt echt 1000x beter en ik heb veel meer energie. Al slaap ik wel vaak 's middags nog een paar uur :=

De groepstherapie is opzich ook oké, gaat elke week beter. Beetje wennen ook natuurlijk. Al met al best wel een positieve update dus :)

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-02-21 14:50

Toevallig ben ik vanochtend bij de huisarts geweest om even te bespreken hoe het gaat. Eerste paar dagen flinke hoofdpijn en moe. Dat werd snel beter, heb nu alleen nog moeite dat de angst en paniek weer veel heftiger is. Had het vanochtend in de wachtkamer ook echt even slecht daar, wilde het liefst wegrennen naar buiten. Nu 3 weken na het ophogen, dus dat gaat hopelijk weer afzakken. Dat gevoel blijft dan daarna ook zo hangen. Volgende maand weer opnieuw naar huisarts, dan een vervanger mijn gaat nu met verlof.
Qua emoties ga ik ook echt nog even alle kanten op en dat kan ook binnen een paar minuten helemaal omslaan, erg vermoeiend. Ergens ook fijn dat je je dan niet perse de hele dag slecht voelt maar het is gaat nu wel heel erg in extremen :=

Op werk nog even gesprekje met afdelingshoofd aangeknoopt, zit nu nog steeds met dikke rode ogen, maar het was een heftig maar wel fijn en motiverend gesprek :j
Ik ben het echt zo zat, ik wil gewoon weer 'normaal' zijn, hoe lang moet het nou nog duren...

Wel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben waar het zo gaat met eten soms :+

Nog steeds erg blij met m'n 'nieuwe' psycholoog, ze stuurde van de week ook weer zo'n heel lief berichtje als reactie op wat antwoorden van de e-learning <3

@Warboel wat fijn dat het wat beter gaat, klinkt goed zo :)
Wel heftig gesprek hoor, maar klinkt wel alsof je het zelf ook zo ervaart en dat dit dus een goede keuze is, top!
Kan me voorstellen dat het niet helpt, structuur kan heel belangrijk zijn :j

Mijn groepstherapie was 5 keer, was best fijn om te doen :j

@Charlotte: Wat super fijn dat er geen uitzaaiingen zijn, alsnog wel een spannende tijd voor de boeg :(:)

Capriootje

Berichten: 7154
Geregistreerd: 09-02-11
Woonplaats: Bollenstreek

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-02-21 15:04

Ik kreeg het linkje door en kom mij toch even melden hier. Ik heb sinds begin van de week de diagnose burnout gekregen en alhoewel ik best wel wist dat het niet zo goed met mij ging is het toch best heftig geweest nu het 'echt' is. Ik weet niet of het de bedoeling is om even te melden hoe je hier bent gekomen maar ik zal het toch even delen. Niet verplicht om te lezen natuurlijk!

Ik zal proberen kort uit te leggen hoe ik hier gekomen ben.
Eind 2019 besloot ik om mijn veilige loon dienst baan in ons familie bedrijf op te zeggen en als ondernemer te starten. Begin januari 2020 dit gedaan en mede dankzij Corona is dit vanaf maart helemaal mis gegaan. Vanaf maart heb ik geen/weinig inkomen gehad maar de kosten (huur pand, financiering etc.) liep allemaal door. Door de (financiele) zorgen merkte ik dat het steeds moeilijk werd voor mij om licht aan het einde van de tunnel te zien. Maar dit was niet gek en ik mocht mij best afentoe slecht voelen, met veel gepush van vooral familie door en door gegaan maar na de zomer (weekje rust met vriendlief in Slovenie en familie van hem) zag ik in dat het uitzichtloos was en de emmer voor mij vol was. Eind december is dan alles mbt het bedrijf weer afgesloten. Ik voelde mij echt nog verschrikkelijk, het scheelde wel een hele last maar ik was emotioneel, simpele dingen werden heel zwaar/moeilijk en ik was verre van mijn spontane/altijd lekker bezig zijne zelf. Ik dacht, nieuw jaar, nieuwe baan en dan ga ik me vanzelf beter voelen.

Aangekomen bij dit jaar, inderdaad die nieuwe baan gevonden en in plaats van dat ik blij was zoals familie en vriendlief raakte ik in paniek. Want ik wist niet hoe ik dat moest gaan doen als mijn paard (aan huis) verzorgen en boodschappen doen sommige dagen al te veel was. Waar ik oprecht dacht dat het beter met me ging was dit het alarm dat ik er nog lang niet was. Vorige week de huisarts gebeld en maandag op gesprek geweest bij de psychologe en dus de diagnose gekregen.

Mijn eerste stappen waren het aan mijn vriend en ouders vertellen, mijn vriend was appeltje eitje want ik ben vanaf begin (2 jaar samen) open en eerlijk tegen hem geweest over mijn gevoel en vooral de laatste tijd echt wel aangegeven dat ik problemen had. Mijn ouders zag ik heel erg tegenop, beide hardwerkende ondernemers en door hun push gedrag van eerder kon ik lastig inschatten hoe zij hierop zouden reageren. Maar ook dat viel heel erg mee, ze reageerde lief en begripvol. Stap twee was de baan afzeggen, ook dat heb ik gedaan. Was niet makkelijk maar deze dingen bij elkaar 1/2 dagen na het gesprek vind ik al heel wat en ben dan daar ook best wel trots op.

De dag daarna heb ik vooral lol met je knol gehad in de sneeuw, en daar was ik enorm aan toe. Dat was echt genieten, de rest van de dagen doe ik vooral rustig aan en probeer te luisteren naar mijn lijf en hoofd. De paarden aan huis geeft me elke dag wel een doel en stukje verantwoordelijkheid, de rest kijk ik per dag aan. De gesprekken met psychologe zijn dan nu wekelijks en dan kijken we vanaf maandag weer verder.

Het lucht best op om het zo even te typen, ondanks toch nog een lang verhaal is dit echt de korte versie maar de rest is niet zo van belang denk ik. Ik kom hier graag meelezen en kletsen en hoop op een spoedig herstel.

En ik had eigenlijk ook wel meteen iets wat ik mij af vroeg hoe anderen dat doen. Wie vertel je het allemaal?
Best veel mensen wisten van mijn nieuwe baan, bijv. de ouders van een lesklant. Maar ik vind het nog best moeilijk om het mensen te vertellen, laat staan als ze wat verder weg staan. Dus ben benieuwd hoe jullie dat aangepakt en geselecteerd hebben voor in de begin periode.

Charlotte446

Berichten: 705
Geregistreerd: 01-04-16
Woonplaats: Randstad

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-02-21 20:35

Wat goed Warboel! Meer energie zal denk ik heel fijn zijn :D Achter de schermen werken lijkt me een goede keuze :j Is denk wel positief dat je liever die 4 dagen werkt ipv 1 :) Het is voor iedereen anders wat fijn werkt. Klinkt alsof je het momenteel goed voor elkaar hebt +:)+

Wat stoer van je Goldie, die 2 gesprekken op 1 dag. Dat is echt vooruitgang :D
Mooi dat de uitkomst van beide gesprekken goed waren.

Welkom Capriootje, hopelijk kan je wat steun en tips in het topic vinden.
De manier waarop je in de burn-out terecht bent gekomen is heel anders dan die van mij maar waar je nu mee worstelt is wel heel bekend. Ik had vooral moeite met contact met mijn werk, ik wilde graag eerlijk zijn maar in het begin kon ik het aan niemand vertellen. Mijn werk bleef maar appen en voicemails inspreken dat ze wilden weten wat er aan de hand was, echt vreselijk was dat. Toen heeft mijn psycholoog geadviseerd om tijdelijk geen contact met werk te hebben. Ziek is ziek, bedrijfsarts was ingeschakeld dus contact met werk was nergens voor nodig. Waar ik op een gegeven moment achter kwam is dat je vooraf een idee kan hebben van bij persoon A ga ik het vertellen als het ter sprake komt. Maar dan had ik een gesprek met persoon A en dan voelde het (onderbuik gevoel) toch niet goed om op dat moment te vertellen en dan moest ik het dus ook niet doen. Of andersom, dat je bij persoon B denkt ik ga het niet vertellen en dan ineens vertel je het toch. Volg je gevoel, dan is er geen goed of fout. Bevalt je de reactie niet, loop weg en bescherm jezelf. Ik heb het een paar weken heel dichtbij gehouden; vriend, ouders en zus. Vriend had het wel aan zijn familie verteld als uitlaatklep.

Mijn vader gaat redelijk. Hij heeft natuurlijk van zijn ziekenhuisopnames een flinke knauw gehad maar hij is bezig met een fysio en diëtist om zich voor te bereiden op de operatie. Hij heeft de artsen gesproken en die hebben hem helemaal gerust gesteld. Dus dat is fijn :D Nog niks over de operatiedatum gehoord, de OK is al wel aangevraagd.

Ik word een beetje geleefd op het moment :+ Vorige week maandag foto's van het huis gemaakt dus dat was rennen en vliegen om allemaal netjes te krijgen. Daarna spanning wanneer het online zou komen. Ik hoopte op (vorige week) vrijdag gezien we morgen al de 1e kijkdag hebben. Maandag is het huis om 15:45 op Funda gekomen, de volgende ochtend om 10:30 belde de makelaar dat beide kijkdagen volzitten en er al een reservelijst is := Weg zenuwen of we wel kijkers gaan krijgen :D Nu ben ik heel benieuwd hoe de mensen morgen gaan reageren. Denk dat ik weer een klap krijg als het (onder voorbehoud) verkocht is maar dat zien we dan wel weer.

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-02-21 17:53

Welkom Kayleigh :)

Heel herkenbaar, ook al weet je het eigenlijk wel, zodra het dan bevestigd wordt is het echt.
Niet gek dat je bent ingestort, dat is ook nog wel wat. Had toen wel meegekregen via het springtopic volgens mij dat je zelf ging starten met een bedrijf. Helaas heb je echt ontzettende pech gehad met corona er nu bij :(
Fijn dat je het nu wel hebt afgesloten en hopelijk ben je niet met schulden blijven zitten.
Wat je aan klachten noemt is echt heel herkenbaar. Wel fijn dat je zo snel terecht kon bij psychologe.

Ik vond het aan m'n vriend vertellen een van de moeilijkste dingen, heel veel mensen wisten al dat het niet goed ging en m'n vriend had het ook wel door. Maar ik wilde er niet over beginnen, ik was de sterke van ons tweeën, hij had al genoeg op z'n bordje gehad. Ik moest dit zelf oplossen, vond ik.
Mijn ouders vond ik ook moeilijk, vooral mijn vader. Ook ik kom uit een ondernemersgezin en ben van huis uit gewend om maar door te blijven gaan.
Knap van je, en denk ook heel goed, om je baan af te zeggen, dat scheelt ook weer druk. Als je er aan toe bent komt er wel wat weer :j

Heel belangrijk om dingen te doen waar je van geniet <3

Ik ben er vrij open in geweest, op het werk werd het vanzelf wel verspreid. In het begin schaamde ik me er wel voor, maar dat is ook omdat niemand over z'n mentale gezondheid lijkt te praten. Dus ik heb me toen voorgenomen om zo open mogelijk te zijn, dus ik heb het uiteindelijk gewoon op m'n insta geknald en ook toen ik aan de AD ging, en niks dan lieve reacties <3

@Charlotte: Hopelijk is het snel verkocht, maar dat denk ik wel, als alles straks rond is geeft het hopelijk rust. Wanneer krijgen jullie de sleutel van het nieuwe huis?

Even een vraag voor iedereen, niet dat ik er wat aan heb maar toch: Gaan bij jullie de afspraken met psycholoog wel gewoon fysiek door, hier is het beeldbellen. Ik baal daar zo van en psycholoog zelf ook volgens mij :=

Over openheid gesproken:
Inmiddels is bij mij ook bevestigd wat altijd al vermoed werd, namelijk ADHD. Ook nog wat andere diagnoses buiten ADHD. ADHD en een nieraandoening is ook geen goede combi, neem daarbij nog wat andere 'stoornissen' en voilà. Volgens de psycholoog van het expertise onderzoek was die burn-out ook bijna onvermijdelijk.