Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
_Jorine schreef:Een jaar wachten is inderdaad echt véél te lang m.i. Heb je in de tussentijd helemaal geen ondersteuning gehad Ayla?
ayla31 schreef:_Jorine schreef:Een jaar wachten is inderdaad echt véél te lang m.i. Heb je in de tussentijd helemaal geen ondersteuning gehad Ayla?
nee, ik ben in behandeling door jeugdzorg puur voor mezelf,en zit nou een jaar op therapie te wachten als het niet langer is voor mijn angststoornis maar iedere keer gaat er wel iets verkeerd in de dossiers, en ondertussen durf ik niet meer naar school niet naar de winkel niks, hoop dat het binnenkort wel allemaal opstart
ayla31 schreef:_Jorine schreef:Een jaar wachten is inderdaad echt véél te lang m.i. Heb je in de tussentijd helemaal geen ondersteuning gehad Ayla?
nee, ik ben in behandeling door jeugdzorg puur voor mezelf,en zit nou een jaar op therapie te wachten als het niet langer is voor mijn angststoornis maar iedere keer gaat er wel iets verkeerd in de dossiers, en ondertussen durf ik niet meer naar school niet naar de winkel niks, hoop dat het binnenkort wel allemaal opstart
Miranda40 schreef:Mijn man vraagt vaak aan me hoe het gaat. Als ik dan zeg dat het niet zo lekker gaat dan draait hij zich om, of reageert heel raar. Vandaar dat ik het moeilijk vindt om er over te beginnen als ik weer even de weg kwijt ben. Mag van geluk spreken dat ik een hele fijne psychologe heb waar ik dan mijn hart kan luchten en die het begrijpt maar ik blijf het moeilijk vinden.
Miranda40 schreef:Ik slik sinds jan. 2008 AD. Was in eerste instantie voor een jaar, maar mijn psychiater denkt voorlopig nog lang niet aan stoppen. En als het aan mij ligt blijf ik het ook gewoon slikken. Moet er niet aan denken om te stoppen.
Verder heb ik ook zo'n familie die je niet begrijpt. Ook ik ben aan het eind van de dag helemaal op. Als het lukt ga ik in de middag ook echt een uurtje liggen. Manlief snapt het soms echt niet. Die werkt 5 dagen in de week en als hij me dan in mijn ogen ziet wrijven tijdens eten dan staat zijn gezicht op onweer. Vindt het dus ook heel moeilijk om soms over dingen te beginnen; bijv. zoals ik me nu voel, waar ik bang voor ben.
Maandag ga ik dan eindelijk beginnen met lichttherapie. Geen idee wat ik ervan moet verwachten maar we zullen zien. Verder wil ik morgen gaan schrijven; hoe mijn gedrag de afgelopen dag is geweest (na het gesprek dat ik gehad heb).
delvira schreef:kan op natuurbasis, maar dan heb je niet veel mg, zelf krijg ik het van mijn HA en dan krijg ik het maximale aantal mg, is geloof ik 5 mg. en het gevoel dat jij bij je paard heb, heb ik ook met mijn merrie...
lammie2701 schreef:hallo,
kom hier ook weer even binnenvallen...sinds ik AD slik voel ik me weer stabiel, rustig en een stuk beter...
opmerkingen van mn moeder lijken ook minder aan te komen en het lukt me nu ook beter om de boel te relativeren...echt zoals ik me nu voel heb ik me de laatste jaren niet gevoeld...
ik weet dat ik ooit weer zonder zal moeten kunnen functioneren, maar ik heb nu tenminste even wat om weer aan mn zelfbeeld te kunnen werken (zo slecht als ik me voelde leek mijn zelfbeeld alleen maar te verslechteren)...
het enige nadeel vind ik dat ik er zoooo moe door word, maar hoop dat dat op een gegeven moment wel beter gaat worden...
over paarden en je stemming...mijn paard voelt feilloos mijn stemming aan en kan mij echt steunen als ik dat nodig heb (legt dan haar hoofd tegen mij aan of legt haar neus tegen mijn wang aan), ook kan zij mij opbeuren uit een dal (door uit te dagen om te gaan spelen) en laat ze het ook merken als ik beter niet wat kan gaan doen (wil dan niet lopen of doet alles met tegenzin)...kortom jana is zeker weten mijn spiegel