Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-17 23:42

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 23:42

Waarom gaat t zo bagger met de meesten?:-( zo rot..

Hier ook klote.. ik slik vitamine D, heb een daglichtlamp aangeschaft, ga naar buiten, doe leuke dingen, slaap, heb antidepressiva en methylfenidaat en nog voel ik me klote! :-( bah bah bah.

Vanaf april groepstherapie ptss.. misschien dat dat wat oplevert

**Geplaatst**: 16-03-17 08:26

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-03-17 08:26

Op zich voel ik me niet perse slecht, maar ik voel me een faler...dat na zoveel jaar mn ptss zo de kop opsteekt.
hele nacht nachtmerries gehad, net voor t eerst kunne huilen (leuk hoor antidepressiva..), en deze dag even aan mezelf denken.

**Geplaatst**: 16-03-17 09:43

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 16-03-17 09:43

Rot hoor...!

Zeg maar bij elke trigger dat de ptss zich meldt buiten het menselijk vermogen om te reguleren om.
Natuurlijk wil je als mens die ellende, angst en wat allemaal niet voelen - maar "jij" als bewust denkend en handelend mens doet niets fout!!!!

Heb je handvatten gekregen om het getriggerd worden binnen enige grenzen te houden...?

@ Pimaude: wat houdt een groepsbehandeling ptss precies in...?

**Geplaatst**: 18-03-17 00:52

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 18-03-17 00:52

Janneke: het is een stabilisatiegroep. Handvaten en uitleg over wat het met je doet en waarom en hoe je ermee om kunt gaan. Als het klaar is kijken ze individueel wie er klaar is, wie nog moet 'graven' of een andere behandeling.

**Geplaatst**: 18-03-17 11:18

Geplaatst: 18-03-17 11:18

Janneke2 schreef:
Rot hoor...!

Zeg maar bij elke trigger dat de ptss zich meldt buiten het menselijk vermogen om te reguleren om.
Natuurlijk wil je als mens die ellende, angst en wat allemaal niet voelen - maar "jij" als bewust denkend en handelend mens doet niets fout!!!!

Heb je handvatten gekregen om het getriggerd worden binnen enige grenzen te houden...?

@ Pimaude: wat houdt een groepsbehandeling ptss precies in...?

Ik heb nog geen hulp, nog wachtend.

**Geplaatst**: 18-03-17 13:26

Geplaatst: 18-03-17 13:26

pimaude schreef:
Janneke: het is een stabilisatiegroep. Handvaten en uitleg over wat het met je doet en waarom en hoe je ermee om kunt gaan. Als het klaar is kijken ze individueel wie er klaar is, wie nog moet 'graven' of een andere behandeling.

Ja, hartstikke goed. Ik heb ook ooit een stabilisatie groep gedaan, in de tijd dat (...oma vertelt...) stabilisatie nog vrij nieuw was en het gebruik was om mensen maar meteen te confronteren met de ellende. (

Geen goed idee...)

@ Dark Chrystal: ik snap wel dat er wachtlijsten zijn, maar zijn er mensen die jou een beetje kunnen steunen..? Al is het "maar " de huisarts of het sociale wijkteam (vroeger bekend als maatschappelijk werk voor steunende gesprekken)...?

**Geplaatst**: 19-03-17 12:16

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-03-17 12:16

Ik meld me ook. Ik heb een erg nare relatie achter de rug, waarbij ik in een depressie ben beland. Ik ben hiervoor in behandeling geweest bij de psycholoog, en die had mij antidepressiva voor geschreven die ik nooit genomen had omdat het niet van mijn toenmalige vriend mocht. Mijn psycholoog had de behandeling met mij gestopt, omdat het maar voor 2-3 dagen effect had. Nu woon ik weer thuis bij mijn ouders, en probeer ik opnieuw bij een psycholoog terecht te komen, omdat ik het toch moeilijker te verwerken vind dan verwacht. Ik merk dat ik nog veel in een negatieve spiraal terecht kom, en bij elke tegenslag weer helemaal in een dip zit.

**Geplaatst**: 19-03-17 15:21

Geplaatst: 19-03-17 15:21

Hoi Vealosz,

goed dat je weg bent uit die relatie!! +:)+

En "fijne" hulpverlening hoor: het helpt niet genoeg, dus ik stop maar...! (Dat het een reden tot overleg is, prima. "Wat is er aan de hand dat...?")
Trouwens - als jij je toch beter voelt, die 2 of 3 dagen - 'dat is toch prachtig!'
Naar de letter van de wet: een psycholoog kan geen medicijnen voorschrijven, maar wel een arts vragen of pillen zin kunnen hebben.

Als het meezit kunnen pillen een depressie verlichten. Een valkuil is wel, dat depressie nauwelijks te onderscheiden is van post traumatisch stress syndroom. En ptss verwerk je door eerst het in het hier en nu redelijk goed te leren hebben, en daarna via bijvoorbeeld emdr met de ellende aan de gang.

En die eerste vaardigheden om het voor jezelf weer redelijk leefbaar te maken hebben ook zin als je "getriggerd wordt", en bij een tegenslag in die dip terecht komt.

**Geplaatst**: 20-03-17 08:21

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-03-17 08:21

Ik heb momenteel verder geen behoefte aan hulp...
Al teveel hulp gehad, enige dat ik "
Nog" wil is aan de gang met mijn trauma's.

**Geplaatst**: 20-03-17 11:49

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-03-17 11:49

Gister voelde ik mij enorm goed, net 5 minuten bij de psych geweest en ik voel mij weer bagger en ben met hem gestopt, dus ik sta weer met lege handen.
Ik voel mij echt bagger want schijnbaar kan ik niet even op mijn tandjes bijten en bij iemand blijven voor therapie. Ik begin het steeds somberder in te zien dat het ooit nog goed komt.

**Geplaatst**: 20-03-17 12:07

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-03-17 12:07

Ik deel normaal gesproken niet zo graag dit soort informatie maar ik heb deze week een aflevering van kassa gezien waar het ging over depressies. Een zeer dappere vrouw heeft daar haar verhaal gedeeld en zij vertelde over de site allesgoed.org. Ik vond veel verhalen op de site herkenbaar en dat deed me goed!

**Geplaatst**: 20-03-17 13:16

Geplaatst: 20-03-17 13:16

Anoniem schreef:
Ik heb momenteel verder geen behoefte aan hulp...
Al teveel hulp gehad, enige dat ik "Nog" wil is aan de gang met mijn trauma's.

...nou, dat is toch prachtig!
Balen alleen dat het dan weer zo moet duren.

geerte schreef:
Gister voelde ik mij enorm goed, net 5 minuten bij de psych geweest en ik voel mij weer bagger en ben met hem gestopt, dus ik sta weer met lege handen.
Ik voel mij echt bagger want schijnbaar kan ik niet even op mijn tandjes bijten en bij iemand blijven voor therapie. Ik begin het steeds somberder in te zien dat het ooit nog goed komt.

Wat een ellende...!
Persoonlijk zie ik niet in, dat jij op tanden of kiezen zou moeten bijten - hulpverlening hoort om jou te draaien, "wel sakkerloot, hoe heb ik het nu??"!!!
Soms is het zoeken geblazen, heel erg vervelend!!
...maar puur praktisch: als jij een naar gevoel van iemand krijgt, is benen maken zo ongeveer de verstandigste reactie!!

(Er zijn therapie soorten waarbij confrontatie voorop staat. Die zijn doorgaans niet aan de orde bij depressie of burn out. En dan nog hoort confrontatie te gebeuren binnen de contekst van een vertrouwensrelatie.)

En fijn, dat je je gisteren goed voelde!

**Geplaatst**: 20-03-17 20:46

Geplaatst: 20-03-17 20:46

Janneke2 schreef:
Hoi Vealosz,

goed dat je weg bent uit die relatie!!

En "fijne" hulpverlening hoor: het helpt niet genoeg, dus ik stop maar...! (Dat het een reden tot overleg is, prima. "Wat is er aan de hand dat...?")
Trouwens - als jij je toch beter voelt, die 2 of 3 dagen - 'dat is toch prachtig!'
Naar de letter van de wet: een psycholoog kan geen medicijnen voorschrijven, maar wel een arts vragen of pillen zin kunnen hebben.

Als het meezit kunnen pillen een depressie verlichten. Een valkuil is wel, dat depressie nauwelijks te onderscheiden is van post traumatisch stress syndroom. En ptss verwerk je door eerst het in het hier en nu redelijk goed te leren hebben, en daarna via bijvoorbeeld emdr met de ellende aan de gang.

En die eerste vaardigheden om het voor jezelf weer redelijk leefbaar te maken hebben ook zin als je "getriggerd wordt", en bij een tegenslag in die dip terecht komt.

Mijn psycholoog leek het beter als ik intern ging in een psychiatrische kliniek. Dat zag ik absoluut niet zitten, en heb ik ook direct afgeslagen.

Wat de medicijnen betreft, dat is inderdaad in overleg gegaan met mijn huisarts.

Ik heb nu een hele lieve vriend, die me aan alle kanten probeert te begrijpen en te helpen. Alleen het lastige is dat hij het niet helemaal lijkt te begrijpen. Opzich ook niet zo heel gek. Maar op het moment dat ik chagrijnig word en gewoon nergens zin in heb, krijg ik direct een preek dat ik positief moet blijven. Dat begrijp ik wel, maar op dat moment wil ik dat gewoon ook even niet. Ik vecht nu al een hele tijd tegen mijn depressie, en het kan niet altijd goed gaan.

Ik probeer nu voornamelijk afleiding te zoeken. Ik ga sinds kort weer naar de paarden, ik werk, en probeer zoveel mogelijk mijn overige hobby's uit te voeren. Al merk ik nog wel dat ik daar niet altijd veel zin in heb. Soms lijkt slapen gewoon mijn beste vriend....

Op dit moment ook. Ik moet nog zoveel doen. Maar het is al kwart voor 8 geweest. Ik lig de hele avond al in bed, omdat ik er gewoon geen puf voor heb en geen zin heb.

**Geplaatst**: 21-03-17 20:34

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 21-03-17 20:34

Weekend was niet goed, heb een nachtje in eht ziekenhuis mogen doorbrengen. Psychiater de volgende middag geweest en ik begin behandelingen volgende week donderdag ipv nog maanden wachten.

**Geplaatst**: 22-03-17 13:39

Geplaatst: 22-03-17 13:39

Vealosz schreef:
Ik heb nu een hele lieve vriend, die me aan alle kanten probeert te begrijpen en te helpen. Alleen het lastige is dat hij het niet helemaal lijkt te begrijpen. Opzich ook niet zo heel gek. Maar op het moment dat ik chagrijnig word en gewoon nergens zin in heb, krijg ik direct een preek dat ik positief moet blijven. Dat begrijp ik wel, maar op dat moment wil ik dat gewoon ook even niet. Ik vecht nu al een hele tijd tegen mijn depressie, en het kan niet altijd goed gaan.

Ik probeer nu voornamelijk afleiding te zoeken. Ik ga sinds kort weer naar de paarden, ik werk, en probeer zoveel mogelijk mijn overige hobby's uit te voeren. Al merk ik nog wel dat ik daar niet altijd veel zin in heb. Soms lijkt slapen gewoon mijn beste vriend....

Op dit moment ook. Ik moet nog zoveel doen. Maar het is al kwart voor 8 geweest. Ik lig de hele avond al in bed, omdat ik er gewoon geen puf voor heb en geen zin heb.

Depressies heb je in soorten en maten. Het woord depressie zelf is nog geen diagnose.
Niet zelden worden mensen depressief tijdens of na een periode met veel stress. Zelfs op you tube is deze theorie van Stephen Porges (the polyvagal theory) doorgedrongen. Depressie als een soort noodstop van Moeder Natuur.

Naarmate dit meer op jou van toepassing is, zijn dingen als 'vechten tegen de depressie' wellicht geen goed idee. Huilen of praten, tekenen of dansen over wat je maar voelt, 'waarnemen' wat er allemaal met jou gebeurt, en vooral heel veel steun krijgen, ontvangen en "echt binnen laten komen" kost vaak minder energie en levert meer op.

En een goede nachtrust plus eventuele middag dutjes: niets mis mee!!
(Depressie als lichamelijke aandoening ontregelt je dag nacht ritme totaal. Zolang je niet alleen 'snachts leeft, en vooral veel voorjaarszon kunt meepakken niet over piekeren. - Bij yoga zeggen ze: 'slapen als je slaap hebt, dat is elementaire geweldloosheid', vooral toepassen zou ik zeggen! )

**Geplaatst**: 22-03-17 15:05

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 15:05

Idd, vechten tegen de depressie heeft geen nut, dat maakt het enkel zwaarderr. je moet een goede balans vinden tussen dingen doen en dingen laten dus lief zijn voor jezelf. Veel mensen met een depressie kunnen dat vaak al niet omdat deze mensen vaak al de ongezonde behoefte hebben om alles te moeten doen.

Ik doe bijv nu al heel weinig, ik heb zelfs even een periode gehad dat ik vrijwel helemaal niks deed. Niet omdat ik niet wilde, maar omdat ik het echt niet kon. Gewoon laten gebeuren, soms kun je niet veel anders doen.

Ik heb vanmorgen echt een powersessie gehad bij de psych. Echt bizar hoe goed zij me aanvoelt. Ik zeg t elke keer weer

Dus we hebben juist gekeken naar mijn kracht en hoe ik die in het verleden heb toegepast, en hoe ik die in de toekomst kan toepassen. ze heeft me erg veel goede inspiratie gegeven

**Geplaatst**: 22-03-17 15:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 15:45

Ik heb volgende week een vervolg afspraak voor een nieuw behandelplan en hopelijk weet ik dan ook wanneer ik kan beginnen. Vorige week kwam daar namelijk nog niet veel uit.
Gisteren groen licht gekregen op urgentie voor een woning, krijg ik binnen 3 weken van de gemeente ook meer over thuis.

Van het weekend lekker weg geweest en kon mijn hoofd even verzetten. Had afgesproken met een meisje uit mijn therapie groep van 2/3 jaar geleden. Erg leuk alleen mijn ex appte me weer, terwijl we 1,5 ervoor besloten hadden het maar echt te laten rusten.
Voelt als een emotioneel spelletje allemaal..
Hij wilde dat ik zaterdagavond kwam, maar ik was dus ver van huis. Even gesmst nog en hij had mij ook ontblokt op whatsapp. Zondagavond vroeg hij of ik kwam, en ik ben gegaan en het was Zoooo fijn! Maandag naar huis en geen contact meer gehad.
Dinsdag ochtend zag ik dat ik weer geblokkeerd was en heb toen een sms gestuurd dat hij mij echt met rust moet laten als hij niet weet of hij mij wel of niet in zijn leven wil hebben. Tot heden geen reactie.
Merk dat hij wel weer elke keer negatieve gevoelens aanwakkert, omdat het mij onzeker maakt.

Ik weet nu dat het echt komt door bepaalde situaties dat ik down word. Is het dan wel een depressie of meer een emotie regulatie probleem.. moet ik toch eens achter gaan komen.

**Geplaatst**: 22-03-17 22:01

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 22:01

Guess, ik zou het heft zelf in handen nemen, en hem overal blokkeren. Je hoeft het niet van hem af te laten hangen he

Een depressie kan ook verergeren in bepaalde situaties. Als het een situatie is die je stress geeft, heeft dat vaak een negatief effect op je. Als je een depressie hebt, heb je namelijk veel minder veerkracht om tegenslagen of moeilijke situaties op te vangen.

**Geplaatst**: 22-03-17 22:20

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 22:20

Ik ben echt zo pissig op 1 van mijn managers op het werk. Heeft ze gisteren, tijdens een bedrijfsuitje met personeelsvereniging, even tegen een paar collega's gezegd dat ik het weekend 20 paracetamols heb genomen en naar het ziekenhuis moest en dat ik dus dood wilde. Heel de bus zat vol met collega's van het werk.... Daarbij heeft ze nog tegen anderen gezegd dat het voor de aandacht was omdat ik die maandag wel weer ben gaan werken, maar dat staat hier buiten. Dat is omdat ik anders gek word en het echt niet meer goed komt. Ik ben echt zo boos! Ze is tenslotte een fiets manager! Zoiets doe je niet! Alle collega's van die afdeling waar ikw erk zijn echt boos en pislink op der. Ben ook naar haar manager geweest en heb morgen met haar en desbetreffende manager dus een gesprek. Maar dat mens is zo gevoelloos, altijd al geweest en heel veel mensen mogen haar niet. Nu snap ik ook echt waarom! Jeetje wat ben ik boos!

Volgende week starten dan eindelijk mijn behandelingen en ik ben wel opgelucht maar mijn gedachtes zijn weer volop bezig.

**Geplaatst**: 22-03-17 22:22

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 22:22

Jeetje dat is idd wel onwijs poedersuiker zeg. Dat mag ze echt niet doen

Mag ik vragen waarom je wel gaat werken als je je zo poedersuiker voelt? Dat zou wel het laatste zijn waar ik energie voor heb

**Geplaatst**: 22-03-17 22:24

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 22-03-17 22:24

Ik werk omdat ik me dan nog nuttig voel en heel veel afleiding heb en niet zoveel na hoef te denken over al het negatieve. Werk geeft mij, heel raar, energie en toch de kracht om wat te ondernemen. Zonder werk was ik ook echt nergens.

**Geplaatst**: 22-03-17 22:26

Geplaatst: 22-03-17 22:26

coldsummers schreef:
Ik werk omdat ik me dan nog nuttig voel en heel veel afleiding heb en niet zoveel na hoef te denken over al het negatieve. Werk geeft mij, heel raar, energie en toch de kracht om wat te ondernemen. Zonder werk was ik ook echt nergens.

Ok, dat is dan wel fijn. Als het maar geen manier is om te vluchten, wnat dan houd je soms ook bepaalde dingen in stand. Soms zul je moeten toegeven aan het 'nergens', om eerst de diepte in te gaan voordat je weer naar boven kunt. Snappie?

**Geplaatst**: 22-03-17 22:32

Geplaatst: 22-03-17 22:32

getver coldsummers... Wat onwijs vervelend zeg!!
Sommige mensen doen niet vervelend, sommige mensen zijn gewoon vervelend.
En die collega van je, nouja manager, is gewoon een akelig persoon als ik dit zo lees.

Guess, Das ook niet leuk. Mensen die alleen maar energie van je vreten, gewoon links laten liggen.
Geen hand vol maar een land vol. En anders... over de grens zijn er ook nog genoeg leuke mensen hoor

Hier is het een tijdje stil geweest.
Er is veel gebeurd.

Ik ben op mijzelf gaan wonen.
Heel spannend, heel eng.
Maar nu een maandje verder... wil ik niet meer anders.
Niemand die mij vertelt of ik moet stofzuigen, niemand die zegt hoe laat we moeten eten. En als ik TLC er op zet is er niemand die zeurt: Moet ik dit ook kijken?

Daarnaast ben ik eervol ontslagen van mijn psycholoog.

Het was even zoeken wat ik nodig had.
Maar dit is nu wel duidelijk geworden.

Ik wilde onafhankelijk zijn.
Leven met mijzelf.
Zorgen voor mijzelf.

Ik heb nu een baan, wat mij onwijs goed bevalt.
Dit is wederzijds en ik krijg langzamerhand meer verantwoordelijkheden naar mij toe geschoven.
Daarnaast heb ik een geweldige klik met mijn werkgever.
Paardrijden gaat, voor mijn gevoel, geweldig! Ik kan echt genieten van die éne volte die zo goed ging. Dat éne stukje voorwaarts en terug rijden waarbij ze tóch even gaat zitten.

Ook qua voeding is er voor mij iets veranderd.
Radicale suikers moet ik af slaan, want door mijn fluctuerende suiker spiegel word ik onwijs grumpie.
En ik mag wat meer vetten op gaan nemen dmv bijvoorbeeld noten.
Nu anderhalf week verder en voel mij hierdoor ook nog eens een stuk beter.

Ik blijf nog wel lezen, en jullie ook steunen waar ik kan.

**Geplaatst**: 29-03-17 02:22

Geplaatst: 29-03-17 02:22

Ik had een domper.. gebroken vanavond en daar baal ik van.

Een aantal situaties drongen zich afgelopen week aan en daarnaast ng een belanrijwk keuze die ik moet gaan makem (mijn eerste paard wel of niet terug kopen, anders wordt ze aan een ander verkocht).

Ik heb iets stoms gedaan maar ben nu wel in het zkha voor een nachtje observatie. Morgen alleen nog het hartfilmpje en de paychiater zien en dan mag ik waarschijnlijk naar huis. Hartje klopt nu nog iets te snel, maar dat is ook een bijwerking van de methylfenidaat.

Morgen ook dimence berichten want ik heb donderdag een afspraK met de psychiater maar weet niet meer hoelaat. En is wel hard nodig want nu is het mis.

Gelukkig niets ernstigs lichamelijk aan de hand. Nu erg moe dus proberen te slapen. Wel bang voor nog eventuele nabijwerkingen maar goed volgens mij zijn ze hier goed opgeleid en de zuster zou vaak komem checken. Oh wat een paasei voel ik me toch soms.. vriend snapte ook al niks van mij dus ook binnenkort samen naar de psycholoog om onze relatie wel stabiel te houden en hij me beter kan begrijpen. Lastig, ik had dit hetzelfe zo'n 3 jaar terug toen mijn zusje een depressie had maar nu piep ik wel anders.. wat een strijd in mijn koppie en lichaam!

Vrijdag iig bloed prikken voor lime en vitaminen zodat dat ook weer nagekeken is. Dan zou het toch echt psychia h moeten zijn terwijl de moeheid me juist zo somber maakt.. of de somberheid me zo moe? De kip of het ei?

Slaap lekker, fijn dat het even uit mijn handen is getikt.

**Geplaatst**: 29-03-17 09:36

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 29-03-17 09:36

Lekker maralyn, op jezelf is soms ook echt een last van je schouders ik ken het. Lekker zo door +:)+

Sterkte pimaude, het is allemaal niet niets. Wel goed dat je door blijft gaan met hulp, ik moet ook regelmatig bellen hoe laat mijn afspraak stond. Denk dat ze dat wel vaker hebben daar.