Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-17 18:01

Geplaatst: 12-04-17 18:01

Dat is het hem. Ik ben niet getraumatiseerd door mijn verbroken relatie. En ook niet omdat ik geen kind heb. Verre van zelfs

Maar inderdaad, het kan gevoelig liggen bij een ander.

Toen ik dus even kort en zeer ongewenst zwanger was zag je het aan me. Na drie weken had ik echt cupmaat meloen en na 4 weken begon mijn buik al op te blazen. (Ik wil niet weten hoe ik eruit zou hebben gezien als het er nu nog in zou zitten :')

)
Ik ben gefeliciteerd door mensen. En niet vragen of ik zwanger ben, hè, nee, gewoon concluderen. "Ooooihw! Ze is zwanger! Wat leuk! Van harte!"
Echt, omdat ik het dus helemaal niet wilde heb ik me zo rot gevoeld. Ik heb iedereen ook heel bot gezegd "ik ben niet zwanger, ik ben gewoon dik, net als jij!"

**Geplaatst**: 12-04-17 18:04

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 18:04

Nou gefeliciteerd ben ik ook.
Ja ik weet het mijn kilo's die ik teveel heb zitten voornamelijk aan mijn buik.

En ik ben echt ooit gefeliciteerd met de vraag hoe lang nog?

Ook bedankt.

**Geplaatst**: 12-04-17 18:10

Geplaatst: 12-04-17 18:10

fleurtjeuh schreef:
_San87_ schreef:

Pfff... Ik heb makkelijk praten, maar ik zou op dat gebied echt geen concessies doen.

Beter spijt van niet dan spijt van wel.

Succes met uitzoeken, geen gemakkelijke keus .

Dan gooi ik de volgende dooddoener ertussen:
Beter spijt van de dingen die je wel heb gedaan, dan later terugkijken in je leven en spijt hebben van de dingen die je niet hebt gedaan

_San87_ schreef:
Het is misschien een dooddoener, maar spijt hebben dat je kinderen hebt lijkt me echt veeeeeele malen erger dan spijt dat je ze niet hebt.

En ik heb het echt een keer gehoord...
Wist ook niet wat ik moest antwoorden en ben gewoon weggelopen..

**Geplaatst**: 12-04-17 18:12

Geplaatst: 12-04-17 18:12

Hihi, oeps! Tja aan de andere kant is het ook weer niet goed als mensen vragen "ben je zwanger" want dan is het een domme vraag, of als ze vragen "is het gewenst" dan is het ook weer heel bot vinden sommige mensen.

Ik vind het ook altijd lastig als iemand niet bijzonder blij of verdrietig vertelt dat ze zwanger is want ja wat zeg je dan... een voorzichtige "zal ik je feliciteren?" kan dan weer net klinken alsof je er negatief over denkt dat iemand zwanger is

**Geplaatst**: 12-04-17 18:14

Geplaatst: 12-04-17 18:14

Oh, inderdaad, ook zo'n brutale vraag (en uiteraard weer volkomen off topic

)... Maar mensen die vragen áls iemand zwanger is, 'of het gepland is' Djiezus, dat gaat toch niemand ene reet aan?

**Geplaatst**: 12-04-17 18:15

Geplaatst: 12-04-17 18:15

bruintje123 schreef:
Nou gefeliciteerd ben ik ook.
Ja ik weet het mijn kilo's die ik teveel heb zitten voornamelijk aan mijn buik.

En ik ben echt ooit gefeliciteerd met de vraag hoe lang nog?

Ook bedankt.

Dat is toch ook een toppunt van onbeschaamdheid, hè. Misschien heb je wel een ziekte, misschien ben je ongewenst zwanger, misschien ben je zwanger van een kind dat een afwijking heeft en weggehaald moet worden of misschien ben je gewoon net een kilootje te zwaar.
Het gaat ze toch geen moer aan? Echt die onbeschoftheid......

**Geplaatst**: 12-04-17 18:17

Geplaatst: 12-04-17 18:17

Heh ik had het wel bij mijn vriendin. 3 maand voor ze gingen trouwen was ze zwanger. Dat ze kinderen wilden was bekend. Maar de timing was wat... Onhandig aangezien de jurk al op maat was en wie wil nu alcohol drinken op je eigen trouwerij vermijden? Dus dat was wel even 'wat zeg ik nu?'
Het was idd niet helemaaaaal de bedoeling qua timing :')

Zie dat krijg je als je er vanuit gaat dat je nog moet 'ontpillen' haha

**Geplaatst**: 12-04-17 18:19

Geplaatst: 12-04-17 18:19

pmarena schreef:
Hihi, oeps! Tja aan de andere kant is het ook weer niet goed als mensen vragen "ben je zwanger" want dan is het een domme vraag, of als ze vragen "is het gewenst" dan is het ook weer heel bot vinden sommige mensen.

Ik vind het ook altijd lastig als iemand niet bijzonder blij of verdrietig vertelt dat ze zwanger is want ja wat zeg je dan... een voorzichtige "zal ik je feliciteren?" kan dan weer net klinken alsof je er negatief over denkt dat iemand zwanger is

Toen ik tijdens mijn korte en ongewenste zwangerschap informatie probeerde te zoeken online, m.b.t pijntjes en ongemakken, of het normaal is of niet, stond er bovenaan iedere site die ik bezocht "Gefeliciteetd, u bent zwanger!" Of iets soortgelijks.
Het voelde echt als verplicht er blij mee te zijn. Dat was ik niet. Maar wilde wel graag informatie.

**Geplaatst**: 12-04-17 18:23

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 18:23

Ja kan me voorstellen dat dat raar aanvoelt!

Zo vond ik het ook zo'n waardeloos gevoel dat iedereen maar met zo'n verliefd dromige uitdrukking zat te mutsen van Oh meid wat heeeerlijk, geniet ervan!!! toen die kleine geboren was en het ene grote hel van ellende was

Niemand die dan ook vraagt hoe het gaat maar alleen maar dat gejubel

**Geplaatst**: 12-04-17 18:29

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 18:29

Als iemand op kantoor met zwangerschapverlof gaat, schrijf ik ook altijd op het kaartje: geniet nog maar even van je vrije tijd en slaap lekker uit, de eerstkomende 2 jaar komt dat er niet meer van

**Geplaatst**: 12-04-17 18:31

Geplaatst: 12-04-17 18:31

Ibbel schreef:
Als iemand op kantoor met zwangerschapverlof gaat, schrijf ik ook altijd op het kaartje: geniet nog maar even van je vrije tijd en slaap lekker uit, de eerstkomende 2 jaar komt dat er niet meer van

**Geplaatst**: 12-04-17 19:14

Geplaatst: 12-04-17 19:14

pmarena schreef:
Hihi, oeps! Tja aan de andere kant is het ook weer niet goed als mensen vragen "ben je zwanger" want dan is het een domme vraag, of als ze vragen "is het gewenst" dan is het ook weer heel bot vinden sommige mensen.

Ik vind het ook altijd lastig als iemand niet bijzonder blij of verdrietig vertelt dat ze zwanger is want ja wat zeg je dan... een voorzichtige "zal ik je feliciteren?" kan dan weer net klinken alsof je er negatief over denkt dat iemand zwanger is

Als iemand het neutraal verteld is 'mag ik je feliciteren?' IMO de meest veilige vraag.

**Geplaatst**: 12-04-17 20:15

Geplaatst: 12-04-17 20:15

Hangt voor mij er vanaf wie het vertelt dat ze zwanger is hoe ik reageer.
Stalgenootje zag je het pas aan met 6 maanden en die was hoewel het zeker gewenst en gepland was daar helemaal niet mee bezig. Zij is ook zeker geen koetsjiekoetsjie type.
Heb 5x een collega gehad (wel verschillende) die allen ongepland zwanger raakte. Die vertelden eigenlijk uitzichzelf al hoe ze het beleefden.

Ik zal zelf nooit vragen of iemand zwanger is, ga er vanuit dat men het wel vertelt wanneer ze dat willen vertellen en aan de manier waarop het wordt gezegd hoor je wel of iemand die grote felicitatie wil of niet.

**Geplaatst**: 12-04-17 20:19

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 20:19

Ik ben sowieso meestal de laatste bij wie het kwartje valt :))

Hoewel ik vorig jaar de eerste was die een zwangerschap in de gaten had. Nota bene bij het zwangerschapsverlofafscheidsfeestje van een andere collega.

(Ja, er zijn nogal een aardige zwik collega's zwanger/zwanger geweest, afgelopen tijd)

**Geplaatst**: 12-04-17 20:42

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 20:42

Ik kwam laatst bij een verjaardagsfeestje van een kindje waarbij ik nog dacht: goh wat is er met de buik van de moeder gebeurd. Toenzei de moeder ineens oja dit is onze nieuwe aanwinst sins vorige week. Lag er dus gewoon vrij onaangekondigt een baby. Bijna niemand op de hoogte en dus ook geen cadeautje mee of zo.
Dat is dan weet het andere uiterste zeg maar

**Geplaatst**: 12-04-17 20:51

Geplaatst: 12-04-17 20:51

_San87_ schreef:
Magrathea schreef:
Het hangt er ook helemaal vanaf hoe diep de wens zit natuurlijk. Over het algemeen zijn mannen eerder bereid om toe te geven (beide kanten op!), heb ik het idee.

Op Reddit staat een verhaal over een man die heeft toegegeven aan de wens van zijn vrouw. En die heeft enorm spijt van zijn keuze...

Echt heel naar om te lezen.

Ooit heeft een oud collega tegen me bekend dat ze ook een kind had genomen omdat haar man dat perse wilde. Toen kreeg ze een tweeling, oeps. Ze vertelde me dat ze niets met die meiden had. Die willen graag bij mama zitten en knuffelen en daar had moeders geen zin in. Heb me altijd afgevraagd hoe het nu met ze gaat. Want dat voelen kinderen echt wel. Heel triest!

**Geplaatst**: 12-04-17 21:03

Re: Bewust kinderloos, wie nog meer ?

Geplaatst: 12-04-17 21:03

Daar ben ik ook heel bang voor geweest, dat je gewoon geen moedergevoelens krijgt. Ik was ook hopeloos onhandig.
Die gevoelens bleven de eerste maanden ook echt uit, maar gelukkig kwam dat nadat het eindelijk niet meer zo'n onwillekeurig trekpoppetje was zonder gerichte beweging.
Maar pas na een jaar vond ik het leuk worden. Op zo'n 8-9 maanden keek ik ernaar in de kdv (ja ik ben zo'n walchelijk slechte ouder die de carriere niet volledig opgeeft) en dacht: het zijn eigenlijk gewoon een beetje hulpeloze zeehondjes op het droge.

**Geplaatst**: 12-04-17 21:07

Geplaatst: 12-04-17 21:07

https://www.popsugar.com/moms/Comparing ... 693220/amp

Gefrustreerde moeder alert!! Dit soort mensen is echt een schoolvoorbeeld van afgrijselijk

**Geplaatst**: 12-04-17 21:14

Geplaatst: 12-04-17 21:14

Sjeez wat een slecht stuk :')

Al vind ik huisdieren je kind noemen en je paard mijn meisje noemen of zelfs zo ver gaan dat je je de mama en papa van je hond (come to mummy Napoleon) noemt vind ik persoonlijk ook altijd vrij lachwekkend.
Niet vanwege het vergelijk maar gewoon omdat het een huisDIER is.

Mijn moeder zei altijd tegen haar familie.
Mijn kleinkinderen zijn de veulens. Dan dacht ik: doe toch niet zo ongelovelijk sneu.
Een paard = een paard hoe gek ik er ook mee ben.

**Geplaatst**: 12-04-17 21:17

Geplaatst: 12-04-17 21:17

Ik zeg altijd wel dat mijn ouders opa en oma zijn van onze dieren (maar we noemen onszelf niet de pappa en mamma) en onze ene kip hebben we zelf uitgebroed in huis, dat is dan wel onze baby

Huisdieren zijn gewoon aangenomen gezinsleden

Laatst bijgewerkt door Qimm op 12-04-17 21:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-04-17 21:18

Geplaatst: 12-04-17 21:18

De beesten hebben hier afhankelijk van mijn mood allerhande zoetsappige namen maar ben niet hun mama. Wel hun 'vrouwke' of baasje of hun mens maar nooit hun mama. :')

al loopt hier één paard dat ik er van verdenk dat ie me wel ziet als zijn moeder maar door omstandigheden mag hij dat, _O-

Wij zeggen hier wel eens al lachend dat mijn ouders opa en oma zijn van mijn hond en paarden. :')

maar dat moet men met een grote korrel zout nemen. Dat is vooral omdat ik mijn hond nogal uhm verwen en erg beschermend ben :')

Is dus meer plagerij naar mij :')

ik geef toe dat ik overdrijf maar de hond is het nu zo gewend en ze is inmiddels 10... :')

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 12-04-17 21:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-04-17 21:21

Geplaatst: 12-04-17 21:21

Dat gemama met beesten kan ik echt helemaal niets mee.
Helemaal niet als mensen zich dan onder het mom van kusjes in het gezicht laten likken door een hond, bleeghh.

Ik heb 1 klant die proffesioneel met paarden werkt en zo ook over de paarden van haar klanten praat: jaaaa daar is mammie....

**Geplaatst**: 12-04-17 21:21

Geplaatst: 12-04-17 21:21

Vroeger wilde ik wel kinderen totdat het me eigenlijk wel heel erg beviel zonder kinderen en met eigen paarden.
Mijn broer wilde ze juist nooit en heeft er 3.

Ik weet ook totaal niet wat ik met ze aanmoet als ze onder de 3 jaar zijn. Mijn man duikt wel elke kinderwagen in en kinderen vinden hem ook vaak geweldig. Ik hou me altijd maar afzijdig.
Alleen de kinderen van mijn broer en van een goede vriendin had ik dat probleem niet mee.

Ik zeg nooit dat het mijn kinderen zijn maar ze zijn wel deel van ons gezin en iedereen weet ook dat als er iets met 1 van de paarden is ik a la minute van mijn werk vertrek.

**Geplaatst**: 12-04-17 21:23

Geplaatst: 12-04-17 21:23

Mijn man roept de katten wel met "kom maar bij papa"
Maar dat is ook meer een geintje

**Geplaatst**: 12-04-17 21:25

Geplaatst: 12-04-17 21:25

c_alsemgeest schreef:
Mijn man roept de katten wel met "kom maar bij papa"
Maar dat is ook meer een geintje

Zo ook bij ons. En ze hebben ook een opa en oma