Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-03-17 14:09

Geplaatst: 08-03-17 14:09

Eigen bijdrage is een bepaald bedrag die je altijd eerst moet betalen. Tenminste, de meeste dingen vallen daarbuiten. Dus stel dat je het eerste half jaar €500.- aan zorgkosten maakt, moet je daar €365.- (afhankelijk ook hoe hoog je eigen risico is) zelf betalen. Maar vols mij valt bijv de huisarts daar weer buiten, maar dat ligt er ook aan wat voor verzekering je hebt.

Hier gaat het trouwens nog steeds heel slecht. Psycholoog heeft me doorgestuurd naar de psychiater, voor betere afstemming van medicatie, maar ook om een noodplan te maken voor wanneer het mis gaat.

**Geplaatst**: 08-03-17 14:54

Geplaatst: 08-03-17 14:54

Joolien schreef:
Eigen bijdrage is een bepaald bedrag die je altijd eerst moet betalen. Tenminste, de meeste dingen vallen daarbuiten. Dus stel dat je het eerste half jaar €500.- aan zorgkosten maakt, moet je daar €365.- (afhankelijk ook hoe hoog je eigen risico is) zelf betalen. Maar vols mij valt bijv de huisarts daar weer buiten, maar dat ligt er ook aan wat voor verzekering je hebt.

Hier gaat het trouwens nog steeds heel slecht. Psycholoog heeft me doorgestuurd naar de psychiater, voor betere afstemming van medicatie, maar ook om een noodplan te maken voor wanneer het mis gaat.

Wat jij hierboven beschrijft is het eigen risico, niet de eigen bijdrage. Ik snap dat er verwarring kan ontstaan tussen die twee. Voor 2014 betaalde je, naast het eigen risico, ook nog een eigen bijdrage aan, ik geloof, de psycholoog zelf. Het eigen risico betaal je aan de zorgverzekeraar. Inmiddels betaal je gelukkig geen eigen bijdrage meer voor geestelijke gezondheidszorg. Wel dus inderdaad het eigen risico.

**Geplaatst**: 08-03-17 14:57

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-03-17 14:57

Oh oeps

**Geplaatst**: 08-03-17 15:02

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-03-17 15:02

Ik snap het eigen bijdrage- eigen risico gedoe wel maar uitleggen gaat echt niet lukken :')

Vannacht heb ik slaaponderzoek gehad, jeetje wat een toeters en bellen om me heen en de bandjes van het kastje waren allemaal zeker 10cm te lang dus echt comfi was het niet.
Ben ook echt om 12, half 2, 4 en 6 wakker geworden terwijl ik normaal onafgebroken tot 8 uur slaap. Volgende week krijg ik al het resultaat dus ik ben bijzonder benieuwd

**Geplaatst**: 08-03-17 15:06

Geplaatst: 08-03-17 15:06

Joolien schreef:
Oh oeps

Maakt niet uit joh!

@Azmay, ik kan mij voorstellen dat zoiets niet lekker ligt.

**Geplaatst**: 08-03-17 15:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-03-17 15:35

Joolien; bah.Hoop dat het snel weer een beetje beter gaat met je!

Nou eindelijk, na zoveel heen en weer gebel is de verwijzing van mn psycholoog naar de huisarts, althans hij stond klaar of was al verstuurd of weet ik het. Om de een of andere reden heeft mijn huisarts nog niets ontvangen. Wachttijden bij de nieuwe psycholoog zijn lang, voor depressie 1 week (dus kort) maar de wachttijden voor behandeling zijn 9 weken. Voor persoonlijkheidsstoornis zijn het 6-8 weken. Ben er echt zo klaar mee en ga me steeds slechter voelen. Heb een schrift waar ik veel in schrijf, die is binnen 2/3 dagen bijna geheel volgeschreven. Mn gedachtes maken mij enorm bang en ik probeer ze uit mn hoofd te zetten, maar dat werkt weer eens niet. Heerlijk dit.

**Geplaatst**: 08-03-17 19:36

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-03-17 19:36

Joolien welke ad heb je nu?

**Geplaatst**: 09-03-17 16:28

Geplaatst: 09-03-17 16:28

Tiggs schreef:
Joolien welke ad heb je nu?

Paroxetine 30 mg.

Gisteren onverwachts een topdag gehad. Het begon heel slecht, paniek tijdens het boodschappen doen. Toen hoorde ik dat een kennis in de buurt een concours had, dus ik dacht, hup, ik wil niet toegeven aan het slechte gevoel. Dus ik ben gewoon heen gegaan, en ondanks dat ik me in het begin heel slecht voelde, voelde ik me aan het einde van de dag echt goed. Het was superleuk en supergezellig. Ik heb ontzettend gelachen, en lekker geknuffeld met de paarden

Vandaag is mn energielevel weer heel laag, maar kan ik nog wel met een glimlach terug kijken op gisteren

**Geplaatst**: 09-03-17 16:47

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-03-17 16:47

Wat fijn dat gisteren beter ging, Joolien!

Gisteren was voor mij echt een dieptepunt. Teruggevallen, super rot gevoel en gewoon niets kunnen en niets willen doen. (Wel veel willen doen maar me er weer niet toe kan zetten). Vandaag wilde ik alleen maar in mn bed blijven liggen, toch eruit gegaan en nu zit ik al uren op de bank, eigenlijk hetzelfde als in bed blijven liggen...

**Geplaatst**: 09-03-17 22:29

Geplaatst: 09-03-17 22:29

coldsummers schreef:
Wat fijn dat gisteren beter ging, Joolien!

Gisteren was voor mij echt een dieptepunt. Teruggevallen, super rot gevoel en gewoon niets kunnen en niets willen doen. (Wel veel willen doen maar me er weer niet toe kan zetten). Vandaag wilde ik alleen maar in mn bed blijven liggen, toch eruit gegaan en nu zit ik al uren op de bank, eigenlijk hetzelfde als in bed blijven liggen...

Nou, ik vind het toch al een goede stap dat je iig je bed uit bent gegaan. En soms is het beter om te accepteren dat je niks kunt er van te gaan 'genieten', dan er tegen te vechten. Ik laat het ook gewoon toe, al doe ik liever iets anders natuurlijk.

**Geplaatst**: 10-03-17 18:42

Geplaatst: 10-03-17 18:42

Joolien schreef:
Tiggs schreef:
Joolien welke ad heb je nu?

Paroxetine 30 mg.

Ok, zelf geen ervaring mee. Hopelijk vind je samen met de psychiater iets wat beter werkt!

**Geplaatst**: 10-03-17 18:54

Geplaatst: 10-03-17 18:54

Hey iedereen, ik kom hier even binnenvallen als dat geen probleem is? :wave:

Ik kan de laatste maanden niet goed overweg met mijzelf. Rond oktober vorig jaar ben ik echt in een dip terechtgekomen, daarvoor had ik wel wat slechte momenten maar geraakte ik er toch zelf uit.

Deze keer heb ik het gevoel dat het niet lukt. Ik voel me al maanden gewoon slecht en soms ook wel heel leeg.Mijn pony, die ik deel met een vriendin, is al 3 maanden ziek, dit heb ik moeten combineren met mijn examens, wat ook niet zo positief was voor mijn gemoedstoestand. Ik heb goede resultaten behaald omdat ik echt zwaar mijn best heb gedaan, maar nu ben ik compleet leeggezogen.
Ik moet volgende week aan mijn stage beginnen van 3 maanden, en heb daarnaast nog een thesis en een bachelorvak wat veel werk vraagt tijdens het schooljaar, een pony die op een uur reistijd staat waar ik dagelijks naartoe 'moet', mijn honden die hun dagelijkse beweging nodig hebben en ik heb het gevoel dat ik het niet ga aankunnen. Daar bovenop ga ik door de stage niet zoveel kunnen werken en ben ik ook bang dat ik het financieel niet ga halen en vaak aan men spaargeld zal moeten zitten. Wat er ook weer voor zorgt dat ik ontzettend onzeker ben over de toekomst, want wat gaat er gebeuren na mijn studies? Ga ik direct werk vinden? Zal ik het financieel wel aankunnen om twee honden te hebben en een pony?
Soms heb ik helemaal geen courage om iets te doen, soms moet ik mezelf naar buiten slepen om met mijn honden naar buiten te gaan. Mijn pony was nog echt hetgene waar ik vol zin naartoe ging maar ik merk dat ik doordat ik ook heel moe ben wat sneller mijn geduld verlies.

Ik sta nu op een punt waarop ik echt niet meer weet wat ik moet doen om hieruit te geraken en wat 'het' is wat ervoor zorgt dat ik mij zo voel. Ik frustreer mij soms heel hard in mijzelf dat ik zo lusteloos kan zijn. Ik wil iedereen hier ook veel sterkte wensen, want ik lees soms vol verbazing hoe het voor sommigen het dagelijkse leven echt een dagelijkse strijd is. :(:)

**Geplaatst**: 10-03-17 19:31

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-03-17 19:31

Wat balen Jessol. Het is ook wel heel veel wat je allemaal 'moet' doen. Ik zou even prioriteiten gaan stellen. Sowieso eerst eens langs de huisarts, even jezelf op 1 zetten. Ga sowieso eens met de praktijkondersteuner praten om te kijken waarom je je zo rot voelt. Mocht zij er niet uit komen, kun je altijd nog doorverwezen worden naar een psycholoog.
Verder, kun je iets van je school uitstellen? Nee, handig is het niet, maar als je nu door gaat en je valt om, dan moet je wel, dus ga kijken of je de druk van de ketel kunt halen.
En een uur reistijd naar je pony? Kun je deze niet dichterbij stallen? Of iets anders bedenken om ook daar even dde druk af te halen? Ik vind een uur echt lang rijden voor een pony die ziek is, snap dat je daar geen zin in hebt.

Zet jezelf even op 1, de rest komt wel.

**Geplaatst**: 11-03-17 19:00

Geplaatst: 11-03-17 19:00

Joolien schreef:
Wat balen Jessol. Het is ook wel heel veel wat je allemaal 'moet' doen. Ik zou even prioriteiten gaan stellen. Sowieso eerst eens langs de huisarts, even jezelf op 1 zetten. Ga sowieso eens met de praktijkondersteuner praten om te kijken waarom je je zo rot voelt. Mocht zij er niet uit komen, kun je altijd nog doorverwezen worden naar een psycholoog.
Verder, kun je iets van je school uitstellen? Nee, handig is het niet, maar als je nu door gaat en je valt om, dan moet je wel, dus ga kijken of je de druk van de ketel kunt halen.
En een uur reistijd naar je pony? Kun je deze niet dichterbij stallen? Of iets anders bedenken om ook daar even dde druk af te halen? Ik vind een uur echt lang rijden voor een pony die ziek is, snap dat je daar geen zin in hebt.

Zet jezelf even op 1, de rest komt wel.

Bedankt voor je antwoord!

De huisarts weet wel wat van mijn issues, vorig jaar ben ik langsgegaan met kortademigheid en ze weet dit ook aan stress aangezien ik daar ook compleet ben ingestort en gaf me het advies dat ik beter eens bij een psycholoog zou langsgaan, wat ik toen niet heb doorgezet. Een maand geleden kreeg ik er terug last van maar het is zoals de vorige keer terug vanzelf overgegaan.
Wel, het uur is wel in totaal, dus ik rij een halfuur heen en een halfuur terug, maar toch is dit in totaal wel echt aderlating, vooral financieel. Want hij is wel nog het enige wat mij op de been hield, het enige waar ik nog zin voor had om te gaan, en nog steeds eigenlijk. Hem dichterbij zetten lukt mij momenteel niet financieel, dat is het plan vanaf ik werk heb. Dus zo zit ik in een vicieuze cirkel, als ik wat uitstel met mijn studies -> minder snel een job -> minder snel de pony dichter bij huis, en dat is wel echt een prioriteit, want ik merk dat ik al even opknap als ik hem kan knuffelen.
Dus ik zie niet echt een oplossing om het wat gemakkelijker te maken voor dit moment. Maar het doet mij wel al deugd om het hier eens te schrijven en ook te erkennen dat ik toch wel een "probleem" (ik weet niet goed hoe het juist te verwoorden) heb en niet enkel een beetje stress. Mijn mama is heel vatbaar voor moodswings, en dat is vaak in extremen waardoor ze heel impulsief kan zijn en raar uit de hoek kan komen. Bij mij is het totaal niet in die mate, vooral een continue down gevoel en leegte vanbinnen, maar ik kan dit goed verstoppen, maar ergens denk ik dat het misschien toch wat erfelijke aanleg is? Mijn ouders weten hier wel niets, soms is het mij allemaal eens teveel en kan ik wel eens huilen om een bepaald iets maar ze denken vooral dat het dan een klein dipje is, ik zie ze ook niet zo vaak.

**Geplaatst**: 14-03-17 21:25

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-03-17 21:25

@ Jessol,

Er komt een hoop op je af zo te zien.
Ik sluit me aan bij het advies van Joolien.

Ik probeer de pagina's allemaal terug te lezen.
Hoe gaat het vandaag met iedereen?

Ik ben niet heel actief maar merk dat ik de afgelopen week weer in een hele grote dip ben gekomen.
Ik heb weer suïcidale gedachtes en schrijf weer brieven aan de mensen die mij dierbaar zijn. Heb vd week ook na lange tijd iets stoms gedaan om de pijn van binnen een beetje kwijt te raken.

Ik heb vorige maand een intake gehad voor een klinische opname in Apeldoorn, toen ik daar was ging het eigenlijk wel goed met mij, zo goed dat zowel de psychiater als ikzelf twijfelde of ik het wel nodig heb om 4 dagen opgenomen te worden. Buiten dat is het allemaal groepsgericht om bepaalde handvaten in het leven te krijgen, maar ik moet echt therapie hebben dat toegepast word voor onder andere PTSS.
Ik ben ook erg bang dat ik het niet kan accepteren in zo'n instelling te zitten, het maakt mij bang.

Morgen heb ik een vervolg afspraak alleen dan voor een andere therapie vorm, ben erg benieuwd hoe dat gaat lopen, wat ze mij aan kunnen bieden en hoe snel ik dan ook professionele hulp ga krijgen.
Ik ben echt heel bang voor mezelf, ik tril, ben ontzettend onrustig en soms zie ik het echt niet meer zitten. Daarnaast heb ik vaker geprobeerd om alles te beëindigen waarvan de laatste keer nu 7 maanden geleden is, dus echt vertrouwen kan ik mezelf niet.

Gisteren en vandaag ging het al iets beter, komt ook omdat de zon schijnt denk ik en ik thuis even weg ben geweest, maar zodra ik thuis kwam ben ik gelijk weer gespannen en verdrietig, terwijl ik toch echt wel een goede relatie met mijn gezin heb.

**Geplaatst**: 15-03-17 13:24

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 13:24

Guess, ik heb ook wel eens momenten dat ik t niet meer zie zitten, maar ik weet dat ik dan altijd nog bij mijn vriend terecht kan, of de huisartsenpost kan bellen. Heb jij dat ook? Anders even goede afspraken maken met de mensen die dichtbij je staan, wat te doen in dit soort situaties.

Hier gaat het nog steeds niet goed. Maandag weer bij de psych geweest en fijn gepraat weer. Ze voelt echt goed aan wat ik nodig heb. Ik heb een uitnodiging gehad voor de psychiater, pas 1 mei

Dat duurt een beetje lang he

**Geplaatst**: 15-03-17 13:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 13:35

Mijn ouders, vooral mijn moeder gaat hier enorm aan onderdoor. Ze heeft me dan ook echt gevraagd of ik thuis een masker op kan zetten. Verder heb ik 2 hele goede vriendinnen maar beide ook met hun eigen ellende, daar heb ik dan ook afstand van genomen.

Ik vind ook altijd dat je zo lang moet wachten voor je ergens terecht kan. Ik word altijd wel bovenaan wachtlijsten gezet, maar toch, tijdens zulke dieptepunten wil je direct hulp.

**Geplaatst**: 15-03-17 13:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 13:40

Ik was gisteren helemaal down, slaaponderzoek heeft niets opgeleverd.
Bel ik voor een afspraak met de psychiater en kan ik over ruim 2 maanden (!!) pas terecht :wow:

Maar goed dat ik geen gevaar voor mezelf ben ofzo

**Geplaatst**: 15-03-17 14:27

Geplaatst: 15-03-17 14:27

Guess_NH schreef:
Mijn ouders, vooral mijn moeder gaat hier enorm aan onderdoor. Ze heeft me dan ook echt gevraagd of ik thuis een masker op kan zetten. Verder heb ik 2 hele goede vriendinnen maar beide ook met hun eigen ellende, daar heb ik dan ook afstand van genomen.

Ik vind ook altijd dat je zo lang moet wachten voor je ergens terecht kan. Ik word altijd wel bovenaan wachtlijsten gezet, maar toch, tijdens zulke dieptepunten wil je direct hulp.

Dat vind ik van je moeder ook niet tof. Dan lijkt het net of ze jouw problemen niet accepteert.
Misschien toch wel verstandig om iemand in de arm te nemen waarbij je je ei kwijt kan. En ook al vid je moeder het niet leuk, ze zal het toch moeten accepteren en samen een plan moeten maken voor als jij er weer aan onderdoor gaat.

**Geplaatst**: 15-03-17 14:37

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 14:37

Ik heb net gebeld met de afdeling psychiatrie, en ik kan een maand eerder terecht gelukkig. De dame aan de lijn dacht erg goed met me mee, dat vond ik erg fijn.

**Geplaatst**: 15-03-17 17:55

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 17:55

Nou heb mij aangemeld bij de nieuwe psycholoog, gaat lekker lang duren 10 weken. in totaal dus circa dik drie maanden wachten voordat ik echt geholpen word en gisteren weer een flinke terugval. Ik ben het zo zat, gelukkig mocht ik weer heel veel werken. Zolang ik me maar daarop focus gaat het goed.

**Geplaatst**: 15-03-17 18:56

Geplaatst: 15-03-17 18:56

Joolien schreef:
Ik heb net gebeld met de afdeling psychiatrie, en ik kan een maand eerder terecht gelukkig. De dame aan de lijn dacht erg goed met me mee, dat vond ik erg fijn.

Ah, wat super Joolien!

@Coldsummers, die wachttijden zijn echt dramatisch lang.

@ Guess, wat vervelend dat je niet bij je moeder terecht kan. Zij zou jou toch juist moeten steunen?

Hoe is het verder met iedereen?

Ik heb vandaag heerlijk van het zonnetje genoten!

Nu ik weet wat ritme heb door mijn nieuwe werk gaat het steeds ietsje beter met mij. De psych heeft me nog steeds niet terug gebeld (hij was mijn afspraak vergeten). Ik wil toch graag nog naar de psycholoog, maar ik heb niet zo'n vertrouwen in deze man meer. Binnenkort dus maar weer langs de huisarts.

**Geplaatst**: 15-03-17 20:24

Geplaatst: 15-03-17 20:24

Hier gaat het redelijk. Ik heb er hele goede momenten tussen zitten, maar de vermoeidheid nekt me steeds weer.

Slik nu een tijdje mirtazapine erbij en dat werkt gelukkig voor het slapen super goed.

**Geplaatst**: 15-03-17 20:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 20:38

Het gaat hier niet zo goed, ik weet ook niet zo goed hoe ik verder moet.

**Geplaatst**: 15-03-17 20:41

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 15-03-17 20:41

Hier Bwah. Vandaag intake gehad.
Over twee weken advies gesprek en dan maar wachten. Vermoedelijke wachttijd 2 maand..