Saintelette schreef:Gelukkig lammie!! Dat scheelt weer
echt wel...stabieler voelen is een stuk beter dan die pieken en dalen en dat ik niet onder het mes hoefde was echt een enorme opluchting, was zooooo enorm zenuwachtig...
Moderators: Essie73, Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, ynskek, Ladybird
Miranda40 schreef:Ben klaar met alles en iedereen. Net bij mijn psychologe geweest maar voelde me zo ongemakkelijk. Er is geeneens een vervolgafspraak gemaakt. Ze zal zo wel mijn psychiater proberen te spreken voor medicijnen tegen de angst. Maar ik kreeg een beetje het gevoel dat mijn psychologe het niet meer weet of klaar met mij is. In iedergeval voel ik me nu zo ontzettend klote!!! xxx
*Naam* schreef:Arethe, Dat is zeker zwaar. Dat van het altijd moe zijn of niet weten waar de energie vandaan halen heb ik ook. Klokje rond slaap ik ook makkelijk en dan nog in bed liggen ja, doordat ik nog steeds moe ben..
Over wat je bespreekt bij je therapie mag je zelf weten, je moeder moet je daar niet van overhoren.. jammer dat zr wel zo aandringt. Misschien rustig zeggen dat je niet over je gesprekken wilt praten?
Voor eventuele medicatie kun je bij je huisarts terecht of psycholoog ( hij kan dit wel alleen via de huisarts aanvragen). Indien je ook bij een psychiater loopt kan deze sowieso medicijnen voorschrijven. Je hoeft dan niet gelijk een zware AD te krijgen. er zijn tegenwoordig onwijs veel verschillende. Zelf heb ik ook geen zware, maar wel een die net dat steuntje bied en voor rust in mijn hoofd zorgt, zodat ik minder angst ontwikkel.
Ze zijn tevens ook niet allemaal verslavend ( dat is een misverstand van sommige mensen)