Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-03-10 13:04

Geplaatst: 11-03-10 13:04

Lieve Laetitia, ik hoop echt dat je hieruit gaat komen door o.a. je therapie. Je kunt je moeder's verleden, heden en toekomst niet op je schouders meenemen. Jij hebt recht op jouw leven, op jouw keuzes. Ik vind dat een kind niet je bezit is. Je zet een kind op de wereld en begeleid het naar zelfstandigheid. Ik vind dat je nooit van je kinderen mag eisen of verwachten dat ze je verzorgen later. Ik weet dat er culturen zijn waar ze dat wel doen, dat is ook best heel mooi, maar hier in het westen liggen de zaken gewoon anders. Ik hoop dat jouw moeder dat gaat beseffen, ooit. Ik denk ook dat je toch met haar moet gaan praten hierover. Daarbij vind ik het niet fair dat jouw broer hierin vrijuit gaat. Dat is wel erg makkelijk, zowel van hem als van je moeder.........
Ik snap je dilemma wel, ik ken jouw gevoeligheid en ik vind het echt heel rot voor je, dat je hier zo onder gebukt moet gaan. Vraag me even af wat A. hiervan vindt trouwens????

Maar goed, je moet ook nog maar afwachten of je moeder uberhaupt zo oud gaat worden. Want ook dat weten we niet.
En wat als jij een gezin krijgt in de toekomst? Dan ben je ook niet meer zo flexibel, dat je alles kunt doen, hoor. Betrokkenheid is prima, maar er zijn gewoon grenzen.

Nou ja, moeilijk....moeilijk.......

De enige mogelijkheid die ik zie, is praten met je moeder en haar proberen in te laten zien, dat jij recht hebt op jouw eigen leven, waar dan ook op deze wereld. Ik blijf er bij dat je als moeder (of vader) toch juist wilt dat je kind al het geluk van de wereld heeft?

Het is prima als een kind voor de ouders wil zorgen of dingen wil doen voor ze op hun oude dag, maar het automatisch verwachten en dus nu al druk er op zetten, nee, dat kan nooit de bedoeling zijn.......

Sterkte, lieverd..... Overigens, jij ook, Onassa!

**Geplaatst**: 11-03-10 13:13

Geplaatst: 11-03-10 13:13

laetitia schreef:
Te koop voor 5 euri op marktplaza.nl:

Het is maat L en hij komt bij de Miss Etam vandaan

Geweldige trui! Zo wil je wel als Libelle-berentruimoeder gezien worden op het schoolplein

Ik ben benieuwd wat mijn dochter hiervan zou vinden...

**Geplaatst**: 11-03-10 13:15

Geplaatst: 11-03-10 13:15

Hahaa, denk dat je dochter gillend een andere kant op rent

**Geplaatst**: 11-03-10 13:16

Geplaatst: 11-03-10 13:16

Hoewel....kan daar nu wel heel lacherig over doen, maar ik heb wel twee pyjama's met beetjes en poesjes erop

**Geplaatst**: 11-03-10 13:16

Geplaatst: 11-03-10 13:16

Nou, ik vrees dat mijn dochter deze trui geweldig vindt.

Maar heel helaas voor haar, no way dat ik daarin ga lopen.

Ik ben meer van de sexy gewaden, ben niet zo'n 'praktische' moeder, hahaha.

**Geplaatst**: 11-03-10 13:19

Geplaatst: 11-03-10 13:19

Twiggy2008 schreef:
Ik ben meer van de sexy gewaden, ben niet zo'n 'praktische' moeder, hahaha.

*spiekt in profiel opzoek naar sexy Twiggy*, maar zie vooral een schaar aan mooie paardjes en een prachtige poes

**Geplaatst**: 11-03-10 13:21

Geplaatst: 11-03-10 13:21

Onassa schreef:
Twiggy2008 schreef:
Ik ben meer van de sexy gewaden, ben niet zo'n 'praktische' moeder, hahaha.

*spiekt in profiel opzoek naar sexy Twiggy*, maar zie vooral een schaar aan mooie paardjes en een prachtige poes

Tja, dit is een paardenforum, he.

En bij de paarden loop ik er weer totaal niet sexy bij.

Op mijn hyves staan weer andere foto's, hahaha.......

Ik heb maar een paard en twee (rooie) katten, hoor, trouwens.

**Geplaatst**: 11-03-10 13:27

Geplaatst: 11-03-10 13:27

Ik zag een foto met een rijtje paarden achter elkaar aan een grasland inlopen.
En een soort van beige achtig gestreepte poes.
Ahummmm, lekker offtopic trouwens

**Geplaatst**: 11-03-10 13:30

Geplaatst: 11-03-10 13:30

Hahaha, ik heb een hele rij foto's in mijn profiel van mijn paard, hier en daar ik erbij, mijn poezen en mijn nijnen.
Maar geen foto's van Natas in sexy jurkjes, nee, hahaha......... Maar ik loop er wel graag in, kan er ook niets aan doen. Maar over het algemeen niet bij de paarden, nee, hahahaa......

**Geplaatst**: 11-03-10 13:35

Geplaatst: 11-03-10 13:35

Ik mag dat ook nog graag doen hoor vooral in de zomer.
Maar bij de peerden ben ik meer een stront boerin

Ohhh ben jij dat bij de paarden, dacht effe dat het je dochter was, nou weet ik niet hou oud zij is, maar ging daar domweg vanuit , don't ask me why.
Nou, je mang dan idd gezien worden hoor!

**Geplaatst**: 11-03-10 13:43

Geplaatst: 11-03-10 13:43

Ik wil A dit weekend informeren over mijn 'probleem' omtrent de relatie met mijn moeder. Hij weet wel dat het een van de dingen is waar ik aan wil werken in therapie.

Hij heeft wel gezegd dat het voor mijn moeder fijn zou zijn als ik haar mee zou vragen naar het ziekenhuis afgelopen dinsdag in plaats van dat hij mee zou gaan. Zodat ze betrokken blijft bij mijn leven en mij kan steunen.
Dat vond ik een erg goed idee en heb mijn moeder daarna ook echt gezegd dat ik het heel fijn vond dat ze mee was.

Afijn, het wordt nu allemaal erg persoonlijk en offtopic ;-)

.

Maar die trui blijft prachtig

**Geplaatst**: 11-03-10 13:45

Geplaatst: 11-03-10 13:45

Onassa schreef:
Ik mag dat ook nog graag doen hoor vooral in de zomer.
Maar bij de peerden ben ik meer een stront boerin
Ohhh ben jij dat bij de paarden, dacht effe dat het je dochter was, nou weet ik niet hou oud zij is, maar ging daar domweg vanuit , don't ask me why.
Nou, je mang dan idd gezien worden hoor!

Dank je!!!

Mijn dochtertje wordt 5 volgende maand. Ik ben 39, maar zie er veel jonger uit. Ondanks dat ik een kind heb gekregen en regelmatig een nachtbraker ben, haha..... Dus ja, dat kan ook, blijkbaar.

Ik ben er zelf heel erg blij mee in elk geval. Hoop dat ik het zo nog jaren volhou, hihi....

Ik ben bij de paarden ook een stront- en modderboerin. Ik heb echt twee kanten, wat dat betreft. Bij de paarden boeit het me niet, hoe ik er uit zie. In mijn leven daarbuiten, boeit het me juist wel.

Laetitia, mail je me van de week nog hoe het is gegaan? En jaaaa, die trui is GEWELDIG!!! Als ik daarmee op het schoolplein ga staan, weet ik zeker dat M. zijn kriebels acuut voorbij zijn, whahahahaaaaaa...............

**Geplaatst**: 11-03-10 13:56

Geplaatst: 11-03-10 13:56

Het is een moeilijk onderwerp die ouders... In mijn ideale plaatje zie ik ook die boerderij en iedereen op zijn eigen stukje maar toch samen (ik ken ook mensen die dat hebben)

Laetitia (en Onassa), heftig verhaal wat je moeder betreft... Maar... ik denk zelf toch ook dat het een latent aanwezig gevoel van jezelf is dat je het van jou kant óók moeilijk is om je moeder los te laten en zelf ergens anders te beginnen (je werpt jezelf een belemmering op) ik ken dat namelijk van mezelf en nu... zijn mijn ouders 120 km van de kinderen af gaan wonen :oo

Ik voel me weleens in de steek gelaten, baal dat als ik kinderen zou hebben, oma niet even op kan passen of gewoon zomaar langs kan gaan (ik werk en woon nu nog wel 3 dagen in de week bij mijn ouders/ eigen bedrijf maar mochten er kinderen komen is dat niet handig zo ver weg) en ik denk ook wel aan de dag dat mijn moeder alleen komt te staan, die blijft daar niet wonen maar waar laat ik haar dan?

Ik denk wel dat het een goed idee is dat je zelf in therapie hiermee om leert gaan want ik denk dat zo'n gevoelig karakter (ik ken het hoor) een deel is van waarom je ooit ingestort bent ooit. Omdat je iedereen op je schouders meezeult en je zo verantwoordelijk voelt :(:)

**Geplaatst**: 11-03-10 14:15

Geplaatst: 11-03-10 14:15

Je slaat de spijker op zijn kop Nicolle
Ik merk dat bij mzelf heel sterk.
Iedereen willen helpen, ze kunnen me 's nachts mijn nest uit bellen indien nodig en ik ben er.
Maar nu is zelf in de lappenmand zit....hhmmm...
De grap is dat die vriendin van mijn met 3 kleine kinders nog het meest begaan is en indien nodig er voor me is, maar goed, die vraag je niet zo snel natuurlijk omdat dat voor haar een heel gedoe en geregel is.
Anderzijds heb ik een vriendin die ik al 43 jaar ken, zij heeft al grote kinderen die hun eigen weg gaan en daar hoor of zie ik weinig van terwijk zij ook weet dat ik nu niet op mijn best ben en 6 weken geleden geopereerd ben.
Dus eigenlijk ook wel weer een bewijs dat moeders met jonge kinders wel degelijk tijd kunnen maken.
Kijk....en dat is voor mij dus échte en oprechte vriendschap waarin ik ook heel goed de keus van haar waardeer met haar 3 koters.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:17

Geplaatst: 11-03-10 14:17

Volgens mij heeft dat toch allemaal voor een groot deel te maken met verwachtingen over en weer. Verwachtingen kun je tot op zekere hoogte hebben, maar ze kunnen soms best ver gaan, met allemaal onbegrip en misverstanden die daaruit voortvloeien. En uit jouw woorden Onassa, proef ik een beetje 'haar kinderen zijn al zelfstandig genoeg, dus kan ze best mij een beetje aandacht geven'. Voor mij is dat van dezelfde orde als 'jij kan best buiten de schoolvakanties op vakantie, want jij hebt toch geen kinderen'.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:31

Geplaatst: 11-03-10 14:31

Het ligt iets anders karin.
Ik heb haar 3 jaar geleden dag en nacht heolpen bij haar scheiding, ze was toen ook nog mijn buurvrouw en we bouwden hier door weer een hele sterke band met elkaar op.
Mijn man zei wel eens....neem eens wat meer afstand want je gaat er veels te diep in mee en ik ben er ook nog.

Nu zijn we 3 jaar verder, grappige is dat ik haar aan een ex vriendje van mij gekoppelt heb en het gaat haar goed.
Maar zodra ze weet dat het hier niet goed gaat, dan hoor ik niks.
Weet ze dat het weer beter gaat, dan kan ik er donder op zeggen dat er een telefoontje komt om gezellig koffie te drinken en of ik haar haar dan meteen ook maar effe wil verven.
En muts die ik ben.....ik kan dan gewoon geen NEE zeggen.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:33

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 11-03-10 14:33

Is het niet zo dat zij wat minder goed kan omgaan met mensen die het moeilijk hebben, zeker als ze dichtbij staan? Ik noem maar wat hoor. Als dat niet zo is, dan is het misschien iemand die jou alleen in goede tijden als gezelschap wil. Een ander zou het misschien zelfs een profiteur noemen. Maar toch, ook dit heeft met verwachtingen te maken. En of die reëel zijn... dat weet je eigenlijk alleen zelf.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:38

Geplaatst: 11-03-10 14:38

Karin schreef:
Volgens mij heeft dat toch allemaal voor een groot deel te maken met verwachtingen over en weer.

Jij klinkt af en toe net als mijn vriendin Lisa die ik al een jaar of 22 ken

Echt allebei ook zoooo... nuchter!
Die zegt dat ook vaak: verwachtingen verwachtingen :roll:

**Geplaatst**: 11-03-10 14:39

Geplaatst: 11-03-10 14:39

Tja, daar heb je wel een punt.
Misschien vind ze het idd moeilijk.
Mijn andere vriendin met haar 3 kids kent het beter omdat ze zelf ook psychisch een keer helemaal van het patje af was.
en idd...ik heb misschien verwachtingen die niet reëel zijn.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:40

Geplaatst: 11-03-10 14:40

Noem het een gevalletje voortschrijdend inzicht.

Vroeger had ik verwachtingen (sommige echt huizenhoog), tegenwoordig steeds minder en ik leef er een stuk relaxter door.

En natuurlijk loop ik er nog wel eens tegenaan, ben tenslotte ook maar een mens. Maar als ik mezelf dan gek aan het denken ben, dan is dit een manier om mezelf weer met beide benen op de grond te krijgen.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:45

Geplaatst: 11-03-10 14:45

En daar Karin, ben ik dus ook met hulp moet ik erbij zeggen ook naartoe aan het werken.
Want het kan mij slapeloze nachten bezorgen en daar doe ik niemand en zeker mezelf geen goed mee.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:46

Geplaatst: 11-03-10 14:46

Onassa, ik ben ook vaak op mijn bek gegaan hiermee, vaak teleurgesteld geweest. Ik zie dat ook regelmatig om me heen, het lijkt mij een typisch vrouwen-ding.

Het is nog niet helemaal weg en ik betrap mezelf er nog steeds op, maar ik heb nu wel besloten, goed ik zit nou eenmaal zo in elkaar dat ik wél dit of dat voor een ander doe maar de ander niet voor mij, maar ik heb ook zo mijn slechte kanten die een ander maar heeft te accepteren (en die soms wel lastig kunnen zijn) dus dan kan ik inderdaad niet altijd verwachten dat een ander precies zo doet als dat ik dat in die situatie wel had gedaan.

Mijn eigen ouders kunnen dat ook zo goed. Zelf nooit op visite komen maar owee als je niet bij hun langsgaat of belt dan is het "je telefoon is zeker stuk"
Ze hebben het nieteens door

Ik ben trouwens ook zo 1 die niet als eerste gebeld word door mensen die bijv. moeten verhuizen of schilderen, ben niet echt een betrouwbaar/ handig type.
Terwijl ik wel verwacht (hoopt, iig) dat een ander mij helpt

**Geplaatst**: 11-03-10 14:47

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 11-03-10 14:47

Ik denk dat vaak de zorgende typjes die altijd klaar staan vaak op de bek gaan. Mensen zoals Onassa.
Omdat jezelf het meer dan normaal vindt om te helpen, heb je het idee dat andere dat ook wel doen.

**Geplaatst**: 11-03-10 14:49

Geplaatst: 11-03-10 14:49

Maar één ding ben je zeker wel, dat merk ik al aan je schrijven over jezef, je bent wel eerlijk!

**Geplaatst**: 11-03-10 14:49

Geplaatst: 11-03-10 14:49

Het kan idd energie vreten en daar ga je uiteindelijk aan onderdoor. Overigens heb ik daarbij ook de nodige hulp gehad hoor, om ermee om te gaan: groot verantwoordelijkheidsgevoel, je schuldig voelen dat je niet 'hetzelfde terug kunt doen' maar ondertussen wel weer verwachtingen kweken etc.

Nicolletje, dat laatste is bij mij ook het geval. Ik ben absoluut niet handig, mij moet je ook geen huis laten schilderen

maar ik kan vast wel weer andere dingen waar een ander mij graag voor inschakelt maar waar ik dus nooit die ander voor zou inschakelen als ik het zelf niet zou kunnen. Ieder z'n vak.

Ik ben een beetje van dat 'voor wat hoort wat' afgestapt. Het loopt zoals het loopt en daarbij heb je het voor een groot deel zelf in de hand.

Laatst bijgewerkt door Karin op 11-03-10 14:50, in het totaal 2 keer bewerkt