Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-04-08 14:01

Re: Automutilatie

Geplaatst: 26-04-08 14:01

Sonja_vR schreef:
chupa , wil alleen even zeggen dat ik het hel goed van je vind, mag je best trots op zijn

ik ben nu inmiddels 2 en een half jaar vrij van AM
tis nog steeds wel eens moeilijk, maar het lukt me...en jou ook
En lonneke natuurlijk ook

de littekens, sja helaas blijven die
maar inmiddels heb ik daar ook wel vrede mee, het hoort bij me, het is een stukje verleden ..een herinnering
ik haal er tegenwoordig zelfs kracht uit... als ik nu in een moeilijke periode zit kijk ik ernaar en weet ik dat het erger kan,
de gat kan altijd dieper en zwarter, maar die valkuil stap ik niet meer in er zijn betere opties

het stukje emo alto wil ik nog wel op terug komen, maar nu even geen zin in (dta is iets wat ik op mijn gemak op een goede manier zou willen neerzetten , en dat gaat hem vandaag niet worden )

ik doe het nu ongeveer een half jaar niet meer. en dat voelt echt goooeed Haha!

ik hoop zo dat ik het volhoud. ik vind het zo jammer dat mijn armen zo beschadigd zijn. zelfs in mijn hals en op mijn buik heb ik enorme lidtekens. echt balen. maar goed, niet achteruit maar vooruit kijken. ik wens iedereen veel sterkte om eraf te komen.

**Geplaatst**: 27-04-08 04:05

Re: Automutilatie

Geplaatst: 27-04-08 04:05

o0Michelle0o schreef:
met mij is het een tijdje goed gegaan, maar heb nu echt zelfmoordneigingen en het lijkt wel alsof niemand het kan schelen...

ik denk dat het de mensen hier wat kan schelen...
er zijn vast nog wel wat leuke dingen die je hier houden? paard? vriend? eventuele goeie vriendinnen?

zoveel kleine dingetjes die een mens gelukkig kan maken....

**Geplaatst**: 29-04-08 00:31

Re: Automutilatie

Geplaatst: 29-04-08 00:31

hele tijd niet gereageerd op dit topic..
het ging ook een hele tijd heel goed..
maar t gaat nu weer helemaal de verkeerde kant op, en dat wil ik graag even van me afschrijven..
Ik heb 4 weken een relatie gehad met (waarvan ik dacht) een hele lieve jonge was.. Nja, het tegendeel was snel bewezen..
Ik ben ong. een half jaar geleden verkracht/misbruikt door n andere ex.. dus sex enzo zag ik niet zitten.. en toch bleef hij elke keer door zeuren en hij bleef het proberen.. we hadden daardoor ook erg vaak ruzie.. hij wou ook niet dat ik leuke dinge ging doen met vrienden.. of het mocht wel, maar dan ging hij net zolang zielig erover doen dat ik er al geen zin meer in had.. uit eindelijk toch de knoop doorgehakt en het uitgemaakt..
En toen begon de drama pas echt!
Heel de dag werd ik gebeld en gesmst door hem, en al reageerde ik niet stond hij ineens voor me neus.. Weer erg vaak dikke ruzie gehad, en hij is een paar keer flink uit zn stekker gegaan, waardoor ik bang voor hem werd.. Ik zat erg met dit alles, kon me op school niet meer concentreren enzo.. Dus me cijfers gingen ontzettend achteruit..
Toen werd ook nog het paard dat ik op de manege huurde ineens verkocht zonder dat ik dat wist.. hij was ineens weg..
Lagen we elkaar qua rijden niet zo.. maar verder was het een schat van een beest, dus dat kwam best hard aan toen hij er ineens niet meer stond.. Dat was ook nog eens een week voor me verjaardag.. En zou dit jaar voor het eerst me verjaardag met vrienden vieren.. Er zou zo'n 30 man komen, gezellig met ze alle naar de kroeg, had er onwijs veel zin in.. Uit eindelijk zijn er 2 op komen dagen.. Kwam behoorlijk hard aan..
Toen werden we ook nog eens plat gebeld door de school van me zusje.. Ze scheen op school te zeggen dat ze in der armen snijd, en dat mn moeder nooit thuis is enzo.. En tegen vrienden van haar en mij had ze gezegt dat mijn vader en ik haar mishandelen.. Dit is natuurlijk allemaal bullsh*t.. Zou me zusje nooit van me leven wat aan doen, en me vader ook niet! We hebben ook naar der armen gekeken enzo, maar was ook niets te zien.. Nou ja, behoorlijke tijd aardig gezeur van gehad, jeugdzorg erbij enzo..
Toen kwam ik er ook nog eens achter dat me moeder waarschijnlijk een ander heeft..
Kortom, het geluk stond niet aan mijn kant..
Heb al die tijd volgehouden om niet te snijden, maar net ging het fout..
Zat een beetje muziek te luisteren, en toen kwam er zo'n ontzettend mooi nummer.. Ik begon te huilen, en alles wat er de laatste paar weken was gebeurd schoot door me hoofd..
Ik werd helemaal gek, en nou ja wat er toen gebeurde snappen jullie denk wel..
Ik voel me er ontzettend k*t over dat ik het weer heb gedaan..
Ik denk dat ik toch maar proffesionele hulp ga inschakelen..
Ik doe het inmiddels al 9 jaar.. en het ging echt steeds beter..
Deed het amper meer,,, maar toch,, ik wil het NOOIT meer doen..
Sorry voor het lange verhaal, maar ik wou het even kwijt..

Laatst bijgewerkt door _Kimo_ op 29-04-08 00:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-04-08 00:33

Re: Automutilatie

Geplaatst: 29-04-08 00:33

@ Chupa en Sonja - super goed van jullie zeg!! Mogen jullie echt erg trots op zijn!

*edit- voor degene die willen weten hoe dit alles is begonnen, het verhaal staat op pagina 3 Lachen

**Geplaatst**: 18-06-08 21:47

Re: Automutilatie

Geplaatst: 18-06-08 21:47

Dag dames. Het is al veel te lang geleden dat ik hier nog gereageerd heb!
Ik ben al een hele tijd van AM af en ben hier heel erg trots op!
Ik wil even gewoon de personen die hier nog steeds mee zitten een hart onder de riem steken door te laten weten dat doorzetten, resultaat levert! Meisjes, doorbijten!
Ik weet dat jullie het kunnen!

**Geplaatst**: 18-06-08 22:59

Re: Automutilatie

Geplaatst: 18-06-08 22:59

@ Leentj:
super goed van je, absoluut iets om trots op te zijn! Het is niet makkelijk! Blijf dit volhouden!

**Geplaatst**: 19-06-08 12:30

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 12:30

Ik kom zomaar dit topic binnen vallen en heb eigenlijk jullie hulp nodig. Mijn stiefdochter is de laatste tijd erg depressief. Kleine uitleg: haar moeder is geestelijk niet helemaal 100% en na de scheiding probeeert ze steeds mijn ex te "pakken" door de kinderen geestelijk te mishandelen. De oudste (17) is erg labiel, maar kan erg goed met mij praten en kan redelijk tegen de moeder op. De middelste, waar ik het nu over heb(15), is geen prater, maar een echte binnenvetter. Deze 2 wonen bij mijn vriend. De jongste (een jongen 14) is bij de moeder en is licht agressief, zowel tegen zijn moeder als zussen als mijn vriend.
De middelste gaat vaak in het weekend naar haar moeder en die spelt haar dan allemaal rare dingen op de mouw en probeert haar terug te krijgen (voor allimentatie). Vorige zomer is de dochter naar mijn vriend verhuisd en heeft de moeder geprobeert haar met geweld daar weg te krijgen. Nu heeft ze een straatverbod. Vaak verdraaid ze dingen die mijn vriend zegt zo, dat zijn dochter niet meer weet hoe het nu eigenlijk is. Meestal is ze zondags avonds ook helemaal gestresst: loopt te huilen en is vrij agressief. Vorige week heeft haar moeder verteld dat ze ongewenst was....gelukkig kan mijn vriend erg goed met haar praten, maar het is allemaal heel heftig.

Nu is ze de laatste tijd erg op zwart gesteld en heeft een paar keer gesproken dat de groep waar ze mee optrekt zich snijd uit grap...ik ben bang dat ze dit ook gaat doen, maar dan uit frustratie en woede. Kan iemand mij helpen of vertellen wat ik en mijn vriend kunnen doen? Ik ben echt bang dat ze zich wat aandoet, ookal is ze op zich vrij verstandig....

**Geplaatst**: 19-06-08 13:20

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 13:20

@ frisiangirl: dat is een heel verhaal dat je hier vertelt.. ten eerste denk ik dat jij en je vriend er voor haar zijn, wat ik ook al zo is denk ik. Maar het lijkt me verstandig om professionele hulp in te schakelen, want, hoe graag jullie ook zullen willen, ik denk niet dat het mogelijk is haar zelf te helpen. Misschien langs de huisarts gaan voor een doorverwijzing naar psycholoog o.i.d. Dit ook om te voorkomen dat ze begint met automutilatie.. maar vooral dat ze dingen kan gaan verwerken.
Ik wens jullie erg veel succes!

**Geplaatst**: 19-06-08 13:37

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 13:37

Wij willen heel erg graag dat ze (alle drie eigenlijk) naar een psycholoog gaan, maar daar was de moeder weer...die heeft hun heel erg bang gemaakt. En daar ze zelf onder behandeling is geweest, geloven de kinderen dus wat ze verteld.....tenslotte ga je ervan uit dat je moeder het beste met je voor heeft....

**Geplaatst**: 19-06-08 13:54

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 13:54

dat maakt het wel erg moeilijk, je kunt ze natuurlijk niet dwingen..
maar misschien kun je toch een x proberen.. probeer ze op hun gemak te stellen.. dat ze het een paar x proberen en dat wanneer het echt niet bevalt ze er niet meer heen hoeven..
Het is natuurlijk allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, dat realiseer ik me.
Of is er op school geen vertrouwenspersoon, een leraar die ze goed vertrouwen, en dat die hen kan 'doorverwijzen' of iig overtuigen dat het misschien goed zou zijn hulp te zoeken..
Maar het blijft een hele moeilijke situatie..
Wil ze zelf nog wel in de weekenden naar haar moeder? Want als dat niet zo is, kun je misschien (desnoods via de rechtbank) proberen te zorgen dat hun moeder er geen recht meer op heeft dat ze in het weekend daar komt..
ik hoop dat jullie uiteindelijk tot een oplossing kunnen komen!!

**Geplaatst**: 19-06-08 14:09

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:09

School is geen optie, daar lopen alleen maar idioten rond die zelf naar een psycholoog moeten...
Om hen naar een psycholoog te krijgen zullen we het over de kinderbescherming moeten spelen (duitsland) en dat is heel moeilijk.
De kinderen gaan nu "voor de lieve vrede" naar hun moeder, anders worden ze overspoeld met sms waarom ze niet komen en dat ze ze zo mist en dat ze soms geen goede moeder is....psychologische mishandeling again...
Verbieden om haar niet meer te zien willen we niet, dan gaat ze roepen dat het allemaal de schuld van mijn vriend is en hij hun bij de moeder weghaalt ("hoe kan hij dat nou doen, ik hou toch van jullie?") en zal hij zijn zoon zeker niet meer zien....
Ik probeer nog even of we ze naar een prive psycholoog kunnen krijgen, maar het rechtssysteem hier in duitsland is gewoon kl*te..

**Geplaatst**: 19-06-08 14:14

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:14

het is idd een moeilijke situatie (zacht uitgedrukt). Ik hoop heel erg dat het wel lukt om ze naar een privé-psycholoog te krijgen..
Ik vind het heel goed van je dat je voor ze blijft vechten!
Maar even van de andere kant bekeken.. Heeft hun moeder op dit moment psychologische hulp? Als ik dit zo hoor is lijkt het me wel verstandig als zij opgenomen zou worden.. aangezien zijn de oorzaak is van alle problemen.. Als dat gebeurt kunnen de kinderen en jullie ook verder. Maar je kunt niemand dwingen, alleen als je kunt aantonen wat ze met haar kinderen doet..
Zou dat misschien een optie zijn?

**Geplaatst**: 19-06-08 14:18

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:18

Ze is al jaren onder psychologische behandeling, maar volgens mij is ze nu weer van de medicijnen af...maar komende tijd wordt weer moeilijk voor de kinderen want we hebben net weer een rechtzaak tegen haar opgestart...Wat natuurlijk weer als gevolg heeft dat mijn vriend weer de boeman wordt toegespeeld...Mijn vriend is overigens heel open over alles: laat ze de papieren van de rechtbank lezen, laat ze weten wat hij precies van plan is enz. Zo weten ze in elk geval de waarheid (en diep van binnen weten ze hoe hun moeder is).

**Geplaatst**: 19-06-08 14:29

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:29

Het blijft hun moeder.. dat is heel moeilijk voor hun..
Maar wel heel goed dat je vriend zo open is, al is het voor hun lastig wie ze nu moeten vertrouwen, hij laat iig zien dat hij eerlijk is..
nogmaal heel erg veel sterkte met alles!

**Geplaatst**: 19-06-08 14:30

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:30

Dankje! Af en toe is het fijn om hier even je hart te kunnen luchten, want het zit me best hoog...

**Geplaatst**: 19-06-08 14:31

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:31

begrijp ik, het is ook zeker niet niks!
Het mag ook altijd via pb als je wilt..
(voor iedereen hier trouwens)

**Geplaatst**: 19-06-08 14:48

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 14:48

sorry dat ik weer ineens binnen kom vallen hier.
Het gaat weer een stuk beter met mij. Nu bijna 3 maanden niet meer gekrast of dingen open gekrabt. Alleen mn duimen moeten mn gepluk nog steeds ontgelden.
Maar dat gaat nu ook al steeds beter.
Voelt gewoon zo goed dat het zoveel beter gaat Haha!

**Geplaatst**: 19-06-08 23:03

Re: Automutilatie

Geplaatst: 19-06-08 23:03

@ frisiangirl; Mocht de middelste zich gaan snijden, vraag dan in ieder geval nooit of je het mag zien. En ga het ook niet controleren. Dat werkt averechts. Dit soort wonden zijn heel persoonlijk, anders dan een schaafwondje, en het is echt niet prettig als andere mensen er naar kijken. Probeer haar te helpen door te zeggen dat ze altijd kan praten, dat als ze ergens mee zit, hoe erg het ook is, ze het altijd kan zeggen. Dat jullie haar niet raar of stom vinden, en dat ze zich niet aanstelt. En dat je niet wil dat ze zichzelf pijn doet, dat je hoopt dat ze dat niet doet. Ikzelf heb het namelijk heel lang voor mijn ouders (en anderen) verzwegen, omdat ik dacht dat ze toch vast zouden vinden dat ik me aanstelde en dat ze het niet zouden begrijpen. Nou begrepen ze het ook inderdaad niet, maar ze deden er wel de moeite voor.

Het is ook alweer een hele tijd geleden dat ik in dit topic heb gepost. Ik ben nu precies 3 jaar AM-vrij, alhoewel ik een paar maandjes geleden een hele kleine terugval heb gehad. Ik kon het allemaal even niet meer hebben en dat moest er uit, helaas op een onprettige manier. Ik heb, nu ik ouder word, steeds vaker ruzie met mijn ouders en dat roept zoveel woede bij mij op die ik niet durf te uiten, dat ik het op mezelf afreageer. Gelukkig helpt het als ik de woede uit mezelf sla/spring/schreeuw, maar ja, vorige keer ben ik van de trap afgevallen toen ik dat deed Tong uitsteken

**Geplaatst**: 20-06-08 06:57

Re: Automutilatie

Geplaatst: 20-06-08 06:57

Wat knap van jullie (degene die gestopt zijn).
Met mij gaat het niet zo goed. Ik vraag me af of ik er ooit nog vanaf kom.
Ik doe het inmiddels al bijna 11 jaar. Verdrietig

**Geplaatst**: 20-06-08 13:16

Re: Automutilatie

Geplaatst: 20-06-08 13:16

Sonja_vR schreef:
chupa , wil alleen even zeggen dat ik het hel goed van je vind, mag je best trots op zijn

ik ben nu inmiddels 2 en een half jaar vrij van AM
tis nog steeds wel eens moeilijk, maar het lukt me...en jou ook
En lonneke natuurlijk ook

de littekens, sja helaas blijven die
maar inmiddels heb ik daar ook wel vrede mee, het hoort bij me, het is een stukje verleden ..een herinnering
ik haal er tegenwoordig zelfs kracht uit... als ik nu in een moeilijke periode zit kijk ik ernaar en weet ik dat het erger kan,
de gat kan altijd dieper en zwarter, maar die valkuil stap ik niet meer in er zijn betere opties

het stukje emo alto wil ik nog wel op terug komen, maar nu even geen zin in (dta is iets wat ik op mijn gemak op een goede manier zou willen neerzetten , en dat gaat hem vandaag niet worden )

het automutuleren heb ik nu een half jaar niet gedaan. helaas moet ik bekennen dat ik afgelopen dinsdag en woensdag 2x een overdosis pillen heb geslikt. ik dacht dat ook onder controle tehebben maar helaas... nou ja, nu maar weer opkrabbelen, er staat tenslotte een huis op t spel. en natuurlijk mijn 2 prachtkinderen.

**Geplaatst**: 20-06-08 13:27

Re: Automutilatie

Geplaatst: 20-06-08 13:27

ten eerste super dat je het al zo lang niet meer gedaan hebt.. maar die overdosis pillen is niet zo mooi natuurlijk!!
Probeer, volgende keer als je weer op het punt staat zoiets te doen, aan je kinderen te denken.. iets om voor te vechten!
Veel sterkte, en blijf weer volhouden het niet te doen!!

**Geplaatst**: 20-06-08 13:39

Re: Automutilatie

Geplaatst: 20-06-08 13:39

Quieto schreef:
ten eerste super dat je het al zo lang niet meer gedaan hebt.. maar die overdosis pillen is niet zo mooi natuurlijk!!
Probeer, volgende keer als je weer op het punt staat zoiets te doen, aan je kinderen te denken.. iets om voor te vechten!
Veel sterkte, en blijf weer volhouden het niet te doen!!

dank je wel. t is zo raar, op zo'n moment dat ik tot daden overga denk ik alleen maar dat ik een slechte moeder ben en dat mijn kinderen gewoon beter verdienen. ik weet dat ze me wel zullen missen, maar kan gewoon niet accepteren dat ik ziek ben. ze verdienen beter dan dit. ik vind het echt heel moeilijk om te geloven dat er mensen zijn die me zullen missen als ik er niet meer ben.

**Geplaatst**: 20-06-08 14:03

Re: Automutilatie

Geplaatst: 20-06-08 14:03

@ Lonneke: gevoelens kunnen heel lastig en tegenstrijdig zijn. Maar probeer toch, hoe moeilijk het ook is, op momenten dat je het echt niet trek afleiding te zoeken. Bel desnoods iemand op (je hoeft dan niet eens te praten over hoe jij je voelt, maar gewoon voor de afleiding), of schrijf het van je af..
En ook al kan het heel moeilijk zijn om te geloven, probeer je zelf te blijven vertellen dat er weldegelijk mensen zijn die je heel erg zullen missen als je er niet meer bent.
Maar mag ik iets vragen? Hoe komt het dat jij die gedachten hebt? En heb je hiervoor ook hulp? (mag ook via pb)
blijf in jezelf geloven, het komt goed, is het niet nu, dan is het in de toekomst!

**Geplaatst**: 26-08-08 12:16

Re: Automutilatie

Geplaatst: 26-08-08 12:16

Hey meiden!

Hoe gaat het hier ..

Ik probeer er van af te blijven .. maar zeker nu lukt het niet Verdrietig

**Geplaatst**: 26-08-08 12:56

Re: Automutilatie

Geplaatst: 26-08-08 12:56

Mha, slecht, halfjaartje vanaf geweest, en nu weer volop aan de gang Verdrietig

en bij jullie?

*al een tijd niet meer gereageerd...*