Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-02-17 17:32

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-02-17 17:32

Kritisch zijn mag toch?
Maar je moet wel geholpen worden, want je zit er mee.

**Geplaatst**: 10-02-17 17:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-02-17 17:45

Trouwens, ik heb nog wel een tip voor jullie, namelijk Pessotherapie.
Gisteren de eerste sessie gehad, en ik denk dat dit voor heel veel mensen geschikt is. Het gaat erom dat je leert te voelen wat er in je lichaam gebeurd, vooral wanneer je normal heel erg in je hoofd zit. Elke sessie ga je meerdere malen na hoe je lijf voelt, welke emoties je voelt en wat er in je hoofd omgaat. Zo leer je je spanningen, emoties en gedachtes beter herkennen, maar ook te onderscheiden.

We gingen een oefening doen, waarbij we in een cirkel moesten staan. Het was de bedoeling dat als je daar behoefte aan had, je kon kijken wat je prettig vond in de cirkel, dicht bij elkaar, of juist heel ver weg. Voor mij voelde dit al niet goed omdat ik me heel slecht voelde, dus ik heb niet meegedaan, wat ook prima was. Ook een ander meisje vond dit niet prettig, en dat was meteen een geode leerschool voor haar, want eerder zou ze dit gewoon doen omdat het van haar verwacht werd(voor haar idee), maar nu luisterde ze naar h aar lichaam die veel spanning opbouwde, en haakte ze af.

Je leert dus te voelen wat je prettig vind, wat zegt je gevoel nu echt, ipv je hoofd. We denken vaak dat er dingen van ons verwachtw orden, en daarom doen we het maar, maar wellicht voelt dat helemaal niet prettig. Vooral als je net zoals ik vroeger juist emotie uit moest schakelen om jezelf te beschermen.

Er zijn 5 basisprincipes die in deze therapie een rol spelen:
Plaats
voeding
ondersteuning
bescherming
begrenzing

Al deze 5 basiselementen spelen een rol in je leven, welke plek heb je gehad in het gezin, in groepen, in je omgeving. Kreeg je de juiste voeding, en niet enkel voedsel, maar ook bijv emotionele voeding, hobbies etc. Kon je jezelf goed begrenzen, in de zin van grenzen aangeven.

Erg interessant, ik dacht dat ik dit al wel onder de knie had, maar blijkbaar niet. Dus ik ga hier veel van leren gok ik zo!
Echt een aanrader voor mensen die moeite hebben met emoties en gevoel.

**Geplaatst**: 14-02-17 22:46

Geplaatst: 14-02-17 22:46

Ik ben na jaren eindelijk weer psychisch stabiel.
Het kostte maandenlang hard werken, maar ben blij dat ik heb doorgebeten.
Natuurlijk blijf ik gevoelig voor een terug val en moet dit dan ook goed in de gaten houden.

Momenteel weer 2 banen maar moet opletten dat ik niet te fanatiek ga worden meteen, daar ben ik erg goed in

Wat mij ook heel erg helpt is elke dag even een halfuurtje tot een uur wandelen in de buitenlucht.
Ik was er altijd van overtuigd dat dat onzin was en bleef dan ook lekker eigenwijs, maar het helpt echt!

Voor bokkers die tips of steun willen of vragen hebben over mijn weg naar het herstel mogen me gerust een PB sturen

Destijds veel steun van andere bokkers gehad wat erg hielp, dus nu wil ik ook voor andere bokkers een steuntje in de rug zijn

(ik ben natuurlijk geen hulpverlener dus echte hulp moet je wel bij een hulpverlener zoeken natuurlijk)

**Geplaatst**: 14-02-17 23:30

Geplaatst: 14-02-17 23:30

Zo, even een bijleespost van mijn kant.

@ Knert, wat een rotnieuws. Sterkte.

@ Azmay, wat fijn dat jouw vader zo snel is hersteld. Wat goed eten toch niet allemaal met je lichaam doet. Mij helpt het om een planning voor de dag te maken en niet teveel activiteiten in te plannen. Als deze activiteiten gedaan zijn moet ik daar ook tevreden mee leren zijn. Ik ga daardoor bijna niet meer over mijn eigen grens heen.

@ Nico-lette, vervelend dat je vader zich opeens zo met je leven bemoeit. Wat heb jij een lieve stiefvader!

@ Darkchrystal, jammer dat het zo lang moet duren. Kan je in de tussentijd wel bij iemand terecht?

@ laetitia, bedankt, wat lief! ik slik vit. B complex, magnesium en vit. D3. Ik merk geen verbetering helaas. B12 een tijdje geleden getest en was normaal.

@ xliez, succes met de laatste lootjes. Je kunt het!

@ Sidera, een depressie kan zo'n lange nasleep hebben... Erg rot, zeker omdat je gewoon je oude leven weer wilt oppakken. Lief dat je je vriendin wilt supporten, maar zo te horen erg zwaar voor jou. Zoals Joolien zegt hoef je niet persé met een duidelijke hulpvraag bij de huisarts te komen. Doe je verhaal en wees gewoon eerlijk.

@ Maralyn, inderdaad, zeker respect voor de psychologen. Wat zij wel niet voor ellende horen iedere dag...

@ Joolien, ik kende het niet, maar het klinkt zeer interessant.

@ Tijger, goede tip! Fijn dat je weer psychisch stabiel bent. Let je wel op jezelf?

Met mij ging het deze week weer wat beter. Vorige week diende ik mijn ontslag in op mijn werk. Deze week werk ik dus niet meer, maar ik ben wel aan het solliciteren en dat gaat goed.

Wat betreft het structuur aanbrengen in mijn leven, dat gaat nog steeds erg slecht. Bovendien ben ik nog steeds erg moe. Misschien dat ik iets met de tip van Tijger ga doen: iedere ochtend "gewoon" een half uurtje wandelen/ hardlopen.

Vrijdag heb ik mijn eerste gesprek met de psycholoog.

**Geplaatst**: 14-02-17 23:32

Geplaatst: 14-02-17 23:32

Super tijger!
Hopelijk blijft die terugval weg :(:)

Hier is het eindelijk geregeld dat ik als er iets met mijn moeder gebeurt, bij m'n stiefvader kan blijven! En als er iets met hun beide gebeurd, ik bij vrienden van mijn ouders ga wonen

Ben er zo enorm blij mee!

Adamootje, hopelijk helpt het gesprek met de psycholoog! En enorm goed dat je gelijk weer bent gaan solliciteren!

**Geplaatst**: 14-02-17 23:37

Geplaatst: 14-02-17 23:37

Tijger, wat lief dat je aanbied mensen te steunen. Ik denk dat het sowieso wel interessant is om gewoon mee te lezen en mensen even steun te bieden of tips te geven

Adamootje, fijn dat je vrijdag terecht kunt. Hoe voel je je verder?
Fijn dat het geregeld is Nicolette, dat zal je wel een hoop rust gaan geven.

Hier gaat het nog steeds erg slecht. vorige week begonnen met het ophogen van de ad, maar dat is eerst weer wat slechter geworden dan beter. Zie het nog niet zo positief in allemaal. Ben ook zoooo moe geweest de afgelopen dagen, ik viel overdag gewoon in slaap. Mn lijf is weer helemaal traag en sloom. Wakker worden is ook weer lastig, liefst slaap ik gewoon een gat in de dag.
Als mn vriend thuis komt, voel ik me altijd wat beter, we doen de laatste dagen ook veel spelletjes, zodat ik wat afleiding heb, dat is wel fijn. En is ook wel gezellig met mn vriend

Ik moet donderdag weer werken, maar zie het nu nog somber in wat werk betreft.

**Geplaatst**: 14-02-17 23:39

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-02-17 23:39

Ah wat jammer Joolien

Misschien geeft werken je wel een goede afleiding? Net als de spelletjes? Goed dat je wel afleiding zoekt!

**Geplaatst**: 14-02-17 23:40

Geplaatst: 14-02-17 23:40

Ik had vandaag een intake, en we gingen uitrekenen hoe lang ik nu al depressief ben in weken en dat was wel even heftig. Ik ben nu al ongeveer 700 weken niet happy. Maar heb wel een goed gevoel bij deze instelling dus we gaan er gewoon voor om weer happy te worden :))

**Geplaatst**: 14-02-17 23:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 14-02-17 23:45

700 weken is veel idd! Hopelijk komt het bij deze instelling goed

**Geplaatst**: 15-02-17 00:18

Geplaatst: 15-02-17 00:18

@ Jolien, wat rot dat je je zo slecht voelt. Fijn dat je vriend een goede afleider voor je is. Waar zie je precies wat betreft werk tegenop? Komt het omdat je je zo moe voelt?

Tja hoe voel ik me verder... Nog steeds best wel erg rot. Ik voel me wel al beter dan dat ik me in maanden gevoeld heb. Ondanks dat nog niet alles lukt, lukt het nu wel om een paar dingen te doen op een dag. Daar ben ik natuurlijk niet tevreden over, ik voel me een compleet nutteloos wezen. Eigenlijk zou ik tevreden moeten zijn met de kleine stappen die ik maak, maar ik wil zó graag doen wat ik voor mijn depressie ook kon. Wel heb ik voor het eerst sinds maanden het gevoel dat het wel goed gaat komen. Al weet ik ook dat ik een terugval kan verwachten.

@ Geerte, wow! Fijn dat je een intelling gevonden hebt waar jij vertrouwen in hebt.

**Geplaatst**: 15-02-17 10:25

Geplaatst: 15-02-17 10:25

Wat goed alle nieuwe gesprekken en sollicitaties!

Gefeliciteerd

En ademoontje, echt alleen denken aan de vooruitgang is best lastig soms maar verdien je wel! Alle negativiteit/ frustraties maar even tijdelijk blokkeren en omruilen voor trots

**Geplaatst**: 15-02-17 11:49

Geplaatst: 15-02-17 11:49

Adamootje schreef:
@ Jolien, wat rot dat je je zo slecht voelt. Fijn dat je vriend een goede afleider voor je is. Waar zie je precies wat betreft werk tegenop? Komt het omdat je je zo moe voelt?

Tja hoe voel ik me verder... Nog steeds best wel erg rot. Ik voel me wel al beter dan dat ik me in maanden gevoeld heb. Ondanks dat nog niet alles lukt, lukt het nu wel om een paar dingen te doen op een dag. Daar ben ik natuurlijk niet tevreden over, ik voel me een compleet nutteloos wezen. Eigenlijk zou ik tevreden moeten zijn met de kleine stappen die ik maak, maar ik wil zó graag doen wat ik voor mijn depressie ook kon. Wel heb ik voor het eerst sinds maanden het gevoel dat het wel goed gaat komen. Al weet ik ook dat ik een terugval kan verwachten.

@ Geerte, wow! Fijn dat je een intelling gevonden hebt waar jij vertrouwen in hebt.

Ik werk als gastvrouw, dus ik moet representatief zijn, en glimlachen. Die twee dingen voldoe ik nu absoluut niet aan, en ik krijg al stress als ik momenteel de deur uit moet. Ik heb net het paardrijden ook afgezegd, ik trek het gewoon niet om de deur uit te gaan, omdat ik me zo ongelooflijk naar voel. Ik wil gewoon niet onder de mensen komen, ik trek het nu niet om te doen alsof het goed gaat.
Ik bungel al dagen rond het cijfer 2, dan is werken niet echt een afleiding meer te noemen.

**Geplaatst**: 15-02-17 12:05

Geplaatst: 15-02-17 12:05

Weet je werggever af van je depressie? Zo ja, hebben jullie duidelijke afspraken gemaakt?

Ga bij jezelf na wat voor jou het beste is. Heb je het gevoel je beter te voelen als je in ieder geval geprobeerd hebt een paar uur te werken, ga daar dan voor. Jij kent jezelf het beste!

**Geplaatst**: 15-02-17 12:11

Geplaatst: 15-02-17 12:11

Adamootje schreef:
Weet je werggever af van je depressie? Zo ja, hebben jullie duidelijke afspraken gemaakt?

Ga bij jezelf na wat voor jou het beste is. Heb je het gevoel je beter te voelen als je in ieder geval geprobeerd hebt een paar uur te werken, ga daar dan voor. Jij kent jezelf het beste!

Mn leidinggevende weet er vanaf idd, en als het gaat dan gaat het niet. Zover ben ik nu wel.

**Geplaatst**: 18-02-17 21:08

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 18-02-17 21:08

Het ging ene tijdje goed met mij, alleen vandaag ging het weer rot. Heb nergens zin in, ben paar keer terug naar mn bed gegaan. Kan me echt nergens toe zetten en het voelt alsof ik lood in mn schoenen draag en alsof mn armen en benen (vooral mn bovenbenen) heel de tijd tintelen.

**Geplaatst**: 19-02-17 14:20

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-02-17 14:20

Vervelend, zo'n zwaar gevoel! Enig idee waar het door komt?

Met mij gaat het juist wel weer wat beter. Ben super blij met dat het weer wat langer licht is, en iets minder koud. Ook studie gaat weer wat beter, ben dingen in ieder geval aan het oppakken weer. En naderende datum van op vakantie gaan helpt natuurlijk ook.

Ben zelfs alleen en op eigen initiatief in huis gaan klussen en tassen gaan leegruimen. Ook een leuke dag gehad met m'n vader dat we naar 2 musea zijn gegaan. Ook komen binnenkort 2 van m'n hele goede vrienden op loopafstand van me wonen , allemaal met het idee ook voor langere tijd in de stad te blijven. Heb weer best wel zin in de toekomst. En relatief weinig onzekerheid en onzekere elementen

**Geplaatst**: 19-02-17 17:10

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-02-17 17:10

Haha oke.... 3 uur later

Nu huilend op de bank thuis. Geen energie meer om op te staan.
Lekker dat manische

**Geplaatst**: 19-02-17 17:13

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-02-17 17:13

Rot hoor!
Ik begrijp 'huilend op de bank' als dat je jezelf voorbij bent gelopen.

....zoals de Aboriginals dan zeggen: "Wij blijven nu waar we zijn, tot onze zielen ons weer hebben ingehaald."

**Geplaatst**: 19-02-17 17:20

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 19-02-17 17:20

Ja das wel een mooie...

**Geplaatst**: 20-02-17 00:35

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 20-02-17 00:35

@Sidera, hè wat balen! Hopen dat het dan morgen iets beter gaat.

**Geplaatst**: 23-02-17 18:23

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-02-17 18:23

Het gaat hier weer even niet goed, ik ben nu 2 weken bezig met mijn nieuwe stage en ik heb echt het gevoel dat ik overloop. Ik heb totaal geen overzicht en ik kan echt plotsteling in huilen uitbarsten. Ik weet het gewoon even niet meer.

**Geplaatst**: 23-02-17 19:29

Geplaatst: 23-02-17 19:29

Eerst maar proberen vannacht goed te slapen- en wellicht morgen een koe bij de horens vatten.

(Als je in een redelijk vroeg stadium een gesprek hebt, waarbij je vertelt dat *sommige* dingen jou niet duidelijk zijn en dat je liever even "samen de horloges gelijk wil zetten" - dat wordt over het algemeen gezien als verantwoordelijk gedrag. ("Ik wil niet gokken wat de bedoeling is", graag overzicht mbt de onderwerpen a, b, c, etc.)

**Geplaatst**: 23-02-17 19:37

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-02-17 19:37

Ik meld me ook even hier,
Om alle 1000 berichtjes terug lezen wel erg veel is heb ik dit dus niet helemaal gedaan.

Ik ben anderhalf jaar terug mijn moeder verloren. Ik was toen de tijd 18. Ik heb mijn moeder moeten reanimeren tot de ambulance dr was en dit vind ik nog steeds erg moeilijk. In het kader van you can run but you can't hide, kom ik nu achter het can't hide deel. Ik kom mn bed niet uit, het huilen staat me nader dan het lachen en ik weet niet meer wat ik moet. Waar moet ik uberhaupt hulp zoeken? Via school heb ik 1x in de week een gesprek maar dit is veelte weinig, mijn vader en ik hebben niet zo'n goede band en ja verder heb ik eigenlijk niemand meer. Ik ga op t moment ook niet naar school omdat ik mezelf gewoon simpel weg niet meer bij elkaar kan rapen om dr te komen.
Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen, of waar ik heen moet voor hulp? Ik wil niet als slachtoffer behandeld worden.

**Geplaatst**: 23-02-17 19:41

Geplaatst: 23-02-17 19:41

xlindaa schreef:
Ik meld me ook even hier,
Om alle 1000 berichtjes terug lezen wel erg veel is heb ik dit dus niet helemaal gedaan.

Ik ben anderhalf jaar terug mijn moeder verloren. Ik was toen de tijd 18. Ik heb mijn moeder moeten reanimeren tot de ambulance dr was en dit vind ik nog steeds erg moeilijk. In het kader van you can run but you can't hide, kom ik nu achter het can't hide deel. Ik kom mn bed niet uit, het huilen staat me nader dan het lachen en ik weet niet meer wat ik moet. Waar moet ik uberhaupt hulp zoeken? Via school heb ik 1x in de week een gesprek maar dit is veelte weinig, mijn vader en ik hebben niet zo'n goede band en ja verder heb ik eigenlijk niemand meer. Ik ga op t moment ook niet naar school omdat ik mezelf gewoon simpel weg niet meer bij elkaar kan rapen om dr te komen.
Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen, of waar ik heen moet voor hulp? Ik wil niet als slachtoffer behandeld worden.

Ach wat klote zeg, dat is niet niks. De eerste stap is naar de huisarts gaan en melden dat je graag hulp wilt. Hij kan je doorverwijzen naar de praktijkondersteuner of naar een psycholoog.
Rouwverwerking is niet niks, daar gaat een tijd overheen.
Ik heb 2 jaar geleden het contact verbroken met mijn vader, en dat voelt ook als rouwverwerking. Ik ben er nog steeds mee bezig.

**Geplaatst**: 23-02-17 19:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 23-02-17 19:44

Bedankt janneke, ik zal proberen volgende week een gesprek te plannen. Maar op dit moment zit alles nog zo vol en ik weet gewoon ook niet hoe ik nu verder moet met stage, werk en school.