Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-11-15 09:53

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 30-11-15 09:53

Thanks voor je antwoord!

Bevestigd inderdaad al een beetje wat ik dacht. Het voelt ook wel eens alsof mijn lichaam weer op de paniekknop slaat als ik een keer vergeet te eten of me meer inspan.

Toch wel gek dat een lichaam echt nog zoveel tijd nodig heeft om 100% de oude te worden.

**Geplaatst**: 01-12-15 07:35

Geplaatst: 01-12-15 07:35

Hoi,

Het is vooral lastig, dat een lichaam zoveel tijd nodig heeft... Toch is een eetstoornis, ook een enorme aanslag op al je cellen, organen enz.

Ik wens je heel veel sterkte.
Hoe is bij jou, de knop on gegaan?
Bij mij is die namelijk, nog niet om

...

Hoe merk, je dat?
En wil je uitleggen wat je bedoelt met, dat je lichaam in paniekstand komt? Ik ben nieuwsgierig...

**Geplaatst**: 01-12-15 12:13

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-12-15 12:13

Dankjewel

Bij mij is de knop eigenlijk omgeslagen toen ik zelf gelukkiger begon te worden. Ik werd gek van het feit dat ik geen energie meer had om iets te doen, dat ik overal maar onzeker van werd en dat ik constant "die ene" moest zijn die weer niks at of met een sip gezicht alles naar binnen werkte..
Ik heb toen geleidelijk de extreme eetgewoontes opgegeven en heb me erbij neergelegd dat mijn lichaam gewoon nooit mager zal zijn zonder dat het ooit mijn dood zal worden.

Het voelt in het begin alsof je de eetstoornis opgeeft of faalt, maar eigenlijk ben je bezig met beter worden

En met paniekstand bedoel ik dat mijn lichaam steeds sneller veel extremer reageert als ik teveel beweeg of te weinig eet. Ik krijg sneller extremere honger en val daarbij ook sneller flauw, terwijl ik voorheen weken door kon gaan met extreem sporten en alleen een beetje avondeten.

**Geplaatst**: 01-12-15 12:37

Geplaatst: 01-12-15 12:37

Bij mij was het vooral het besef dat het me nooit zou gaan opleveren waar ik op hoopte. Ik zou nooit, nóóit dun genoeg zijn naar mijn maatstaven en ik zou er ook nooit gelukkig, succesvol en geliefd door worden. Wat het me wel bracht was afleiding van de werkelijke problemen, verdriet, fysiek ongemak (kóud!), een slechtere relatie met de mensen om me heen omdat ik vaak chagrijnig was en niet gezellig meedeed met etentjes, en veel verloren tijd.

Een droom opgeven, een diepgeworteld verlangen, dat is moeilijk. Maar verdorie, ik droomde ook van gelukkig en blij zijn met mezelf, van plezier hebben in het leven, van gezellige etentjes en van genoeg fysieke én mentale energie om alles te doen wat me leuk leek. Dat ging me nooit lukken zolang ik bezig was met afvallen, (niet) eten, en op de weegschaal staan.

Ik heb nu een prima gewicht, het is niet zo dat ik alle controle kwijt ben (waar ik ooit wel bang voor was). Maar het is geen levensdoel meer. Mijn gewicht is echt vér ondergeschikt aan alle leuke, bijzondere en fijne momenten in het leven. En ik kan je verzekeren dat dat het leven ook een heel stuk leuker maakt.

**Geplaatst**: 01-12-15 13:37

Geplaatst: 01-12-15 13:37

Wow, mooi geschreven allebei!
Ik ben er stil van.

Ik hoop ook zo ver te komen, want theoretisch weet ik dat jullie gelijk hebben en dat ik inderdaad nooit tevreden zal zijn met het minimale gewicht...

Alleen, wil de knop (nog) niet om. Ik wil wel, maar ben inderdaad ook bang om los te laten.

Toch weet ik, dat dit mij inderdaad geen geluk geeft.

Ik kom er wel!

**Geplaatst**: 01-12-15 13:40

Geplaatst: 01-12-15 13:40

Van de paniek stand, snap ik denk ik wel. Je lichaam wil gewoon niet terug naar die tijd!
Want geloof me? Ons lichaam werkt harder dan we soms denken (ik ook).

Luisteren naar je lichaam, heel goed, ook heel moeilijk soms.

**Geplaatst**: 01-12-15 13:57

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-12-15 13:57

Waauw, heel mooi Dani!

En JudArthos, knap dat je die knop hebt kunnen omzetten!

Over dat moe zijn, ik heb daar ook erg veel last van. Vroeger kon ik weken doorgaan op weinig rust en ongezond eten, maar nu lukt dat me echt niet meer. Als ik thuiskom van m'n werk en de pony's gedaan heb, ben ik gewoon echt moe.
Ik heb wel weer een pak meer energie dan tijdens mijn eetstoornis, maar ik merk toch dat ik sneller tegen mijn limieten aan zit dan ervoor. Ik heb echt beter moeten leren doseren

loisenpien, heel begrijpelijk dat het nog moeilijk is. Maar het is het echt dubbel en dik waard

**Geplaatst**: 01-12-15 15:21

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-12-15 15:21

Die knop is vaak iets wat je zelf moet vinden, een moment waar je denkt "is mijn gewicht nou echt gelijk aan mijn geluk?" En pas dan kun je loslaten, en dat is niet voor iedereen even makkelijk helaas..

**Geplaatst**: 02-12-15 06:47

Geplaatst: 02-12-15 06:47

Dani schreef:
Bij mij was het vooral het besef dat het me nooit zou gaan opleveren waar ik op hoopte. Ik zou nooit, nóóit dun genoeg zijn naar mijn maatstaven en ik zou er ook nooit gelukkig, succesvol en geliefd door worden. Wat het me wel bracht was afleiding van de werkelijke problemen, verdriet, fysiek ongemak (kóud!), een slechtere relatie met de mensen om me heen omdat ik vaak chagrijnig was en niet gezellig meedeed met etentjes, en veel verloren tijd.

Een droom opgeven, een diepgeworteld verlangen, dat is moeilijk. Maar verdorie, ik droomde ook van gelukkig en blij zijn met mezelf, van plezier hebben in het leven, van gezellige etentjes en van genoeg fysieke én mentale energie om alles te doen wat me leuk leek. Dat ging me nooit lukken zolang ik bezig was met afvallen, (niet) eten, en op de weegschaal staan.

Ik heb nu een prima gewicht, het is niet zo dat ik alle controle kwijt ben (waar ik ooit wel bang voor was). Maar het is geen levensdoel meer. Mijn gewicht is echt vér ondergeschikt aan alle leuke, bijzondere en fijne momenten in het leven. En ik kan je verzekeren dat dat het leven ook een heel stuk leuker maakt.

Prachtig omschreven, en ik sluit me hier helemaal bij aan. Ik heb het exact zo ervaren.

JudArthos schreef:
Dankjewel
Bij mij is de knop eigenlijk omgeslagen toen ik zelf gelukkiger begon te worden. Ik werd gek van het feit dat ik geen energie meer had om iets te doen, dat ik overal maar onzeker van werd en dat ik constant "die ene" moest zijn die weer niks at of met een sip gezicht alles naar binnen werkte..
Ik heb toen geleidelijk de extreme eetgewoontes opgegeven en heb me erbij neergelegd dat mijn lichaam gewoon nooit mager zal zijn zonder dat het ooit mijn dood zal worden.

Het voelt in het begin alsof je de eetstoornis opgeeft of faalt, maar eigenlijk ben je bezig met beter worden

En met paniekstand bedoel ik dat mijn lichaam steeds sneller veel extremer reageert als ik teveel beweeg of te weinig eet. Ik krijg sneller extremere honger en val daarbij ook sneller flauw, terwijl ik voorheen weken door kon gaan met extreem sporten en alleen een beetje avondeten.

Zelfde geldt voor jou!

**Geplaatst**: 31-01-17 01:01

Geplaatst: 31-01-17 01:01

Hoi meiden,

Hoe is het hier met iedereen?!

**Geplaatst**: 31-01-17 09:37

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 31-01-17 09:37

Ik heb ooit heeeeeel lang geleden wel eens gereageerd in dit topic! Ik kreeg in 2009 de diagnose anorexia en na 3 jaar is dat veranderd in eetstoornis NAO ivm gezon gewicht maar nog wel een eetstoornis. En nu sinds vorig jaar ben ik genezen verklaard $*\o/*$ .
Natuurlijk ben ik nog onzeker over mezelf en heb ik nog een slecht zelfbeeld maar als je een weegschaal koopt en er vervolgens vergeet op te gaan wegen dan zegt dat al genoeg

.

Ik voel me vrij, durf écht alles te eten, mijn gewicht is nog nooit zo goed geweest en ik heb me nog nooit zo energiek gevoelt! Ik ben blij dat ik de eetstoornis achter me kan laten.

**Geplaatst**: 28-08-17 15:21

Geplaatst: 28-08-17 15:21

Het topic ligt een beetje stil zo te zien.

Ik heb een ziekenhuisopname gehad toen ik minderjarig was. Ik kwam toen op de kinderafdeling terecht waar ze zoveel mogelijk rekening met me probeerden te houden; eigen kamer etc.

Nu ben ik bang dat ik weer een opname krijg. Enkel ben ik nu meerderjarig. Hoe werkt het dan in het ziekenhuis? Ga je op een kamer met andere mensen?

**Geplaatst**: 29-08-17 08:58

Geplaatst: 29-08-17 08:58

Wat naar dat je misschien moet worden opgenomen.

Ik ben in mei opgenomen op de MPU ( medisch psychiatrische unit ) Daar had ik een kamer met 1 kamergenootje in het begin, later ging ze weg en lag ik alleen. Heb daar 7 weken gelegen en kreeg een streng eetschema met sondevoeding en drinkvoeding erbij. Ik had daar de eis om een kilo per week aan te komen. Dat lukte op den duur niet en ik ben met sondevoeding naar huis gestuurd ( heb ik nu nog steeds ). Ik kan nergens terecht voor hulp, iedereen stuurt me ergens anders heen. Op de MPU kreeg ik ook therapie onderdelen en gesprekken en was ook een huiskamer waar iedereen gewoon zat te tekenen, spelletjes zat te doen of tv zat te kijken. Maar dat is dan echt een psychische opname

Ik heb ook op de gewone afdeling gelegen toen ik al meerderjarig was en lag op een gewone kamer met meerdere patienten ( allerlei andere ziektes ) en lag toen aan de sondevoedingpomps. Dat was puur om uit de gevarenzone te komen. Toen lag ik wel de hele dag op bed en kreeg verder geen psychische ondersteuning oid.

**Geplaatst**: 31-08-17 11:26

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 31-08-17 11:26

Dat verschilt echt per ziekenhuis en per afdeling.. Ik heb nooit een privekamer gehad eigenlijk, ook niet in klinieken

Is dat iets waar je je zorgen over maakt? Om een kamer te delen?

Naar dat je moet worden opgenomen..

En aaashaaa, wat naar dat je steeds op jezelf wordt aangewezen.. Hulpverleningsland is niet zo fantastisch he, als je er middenin zit

sterkte!

**Geplaatst**: 02-09-17 13:22

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 02-09-17 13:22

xMereltje ik lag tijdens mijn opname op een tweepersoonskamer. Ik herinner me wel dat er toen rekening werd gehouden met de mensen die niet met iemand anders samen wilden of konden liggen. Als ik jou was zou ik gewoon vanaf het eerste gesprek al aangeven dat je daar moeite mee hebt, wie weet hebben ze wel een oplossing

**Geplaatst**: 02-09-17 14:08

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 02-09-17 14:08

Op de kinderafdeling lag ik alleen, de kliniek waar ik heen ging na ziekenhuisopname sliep je eerst op de 4 persoons dan 2 persoons en uiteindelijk 1 persoons. Maar omdat ik SV had en elke nacht de sondevoeding bij de wasbak zette en weer vrolijk verder ging slapen (

) en mijn kamergenoten wakker werden van de alarmen ben ik vrij snel naar de 2 persoons verhuisd. Mijn kamergenoot op de 2 persoons had ook SV.
Ik ben 1,5 jaar opgenomen geweest (eerste opname) en daarvan +- een jaar op de 1 persoons.

Mijn 2e opname was de kliniek verhuisd naar een nieuw gebouw met alleen 1 persoons kamers.

De afgelopen 3 jaar heb ik +- 30 ziekenhuisopnames gehad (niet eetstoornis gerelateerd), eerst voornamelijk op de AOA, met meerdere mensen op een kamer. Later waren de opnames op de MPU met idd altijd 1 persoons, maar sinds dit jaar (helaas) alleen nog maar op de IC, vanzelfsprekend natuurlijk een 1 persoons.

Aaaashaa, ben je wel eens in zeeland bij emergis opgenomen geweest? Zonee mag je me PBen, ik heb daar 2x een opname gehad, sinds 2009 anorexia en nu sinds een jaar genezen verklaard!

**Geplaatst**: 09-09-17 20:34

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 09-09-17 20:34

Dank je voor de antwoorden. Gewoon aangeven dus verder maar aankijken wat er komen gaat ...

Aashaa ik heb ook goede ervaringen met emergis in zeeland

**Geplaatst**: 13-02-18 22:22

Geplaatst: 13-02-18 22:22

Ha Bokkers, is dit topic nog een beetje in leven, of niet meer? Ik mag me helaas bij jullie aansluiten...

**Geplaatst**: 14-02-18 05:18

Geplaatst: 14-02-18 05:18

Avis schreef:
Ha Bokkers, is dit topic nog een beetje in leven, of niet meer? Ik mag me helaas bij jullie aansluiten...

Ohh wat rot zeg... Krijg je al hulp, of ga je dat krijgen? Als je je verhaal kwijt wil mag je áltijd pb'en of hier spuien

**Geplaatst**: 14-02-18 12:49

Geplaatst: 14-02-18 12:49

irene_sarah schreef:
Avis schreef:
Ha Bokkers, is dit topic nog een beetje in leven, of niet meer? Ik mag me helaas bij jullie aansluiten...

Ohh wat rot zeg... Krijg je al hulp, of ga je dat krijgen? Als je je verhaal kwijt wil mag je áltijd pb'en of hier spuien

Lief!

Ik heb een vervroegde intake gekregen en zit nu middenin allerlei gesprekken. 21 februari heb ik nog een aanvullend gesprek met de psychiater en dat alles bij elkaar gaat leiden tot een adviesgesprek en behandelplan. Ik merk pas in deze intensieve periode hoe moe ik eigenlijk ben van alles. Deels ook omdat ik niet alleen meer de hele dag bezig ben met eten, maar omdat ik ook opeens bezig ben met het hebben van een eetstoornis. Dat klinkt misschien een beetje vreemd.

**Geplaatst**: 14-02-18 15:10

Geplaatst: 14-02-18 15:10

Avis schreef:
irene_sarah schreef:
Ha Bokkers, is dit topic nog een beetje in leven, of niet meer? Ik mag me helaas bij jullie aansluiten...

Ohh wat rot zeg... Krijg je al hulp, of ga je dat krijgen? Als je je verhaal kwijt wil mag je áltijd pb'en of hier spuien

Lief!

Ik heb een vervroegde intake gekregen en zit nu middenin allerlei gesprekken. 21 februari heb ik nog een aanvullend gesprek met de psychiater en dat alles bij elkaar gaat leiden tot een adviesgesprek en behandelplan. Ik merk pas in deze intensieve periode hoe moe ik eigenlijk ben van alles. Deels ook omdat ik niet alleen meer de hele dag bezig ben met eten, maar omdat ik ook opeens bezig ben met het hebben van een eetstoornis. Dat klinkt misschien een beetje vreemd.[/quote]

Dat klinkt helemaal niet vreemd hoor. Er komt ontzettend veel op je af nu. En waar je 'gedrag' een tijdje geleden nog geen naam had, heeft het dat nu wel, met alle gevolgen die dat met zich mee brengt. Heel logisch dat dat mentaal veel van je vergt, zeker als je al weinig energie over had omdat ze eetstoornis zelf ook ql tonnen met energie vreet.

Wel heel fijn dat er zo meegedacht wordt, in de zin van dat je versnelt aan de beurt bent voor hulp.

Hoe sta je er zelf tegenover dat je nu nehqndeling gaat krijgen? Fijn, of ook dubbel?

**Geplaatst**: 14-02-18 19:04

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 14-02-18 19:04

Herkenbaar hoor Avis, toen ik de diagnose anorexia kreeg in 2009 kwam alles ook versneld op gang in de hoop dat daardoor een ziekenhuisopname uit kon blijven. Echter was mijn lichaam al zo lang aan het vechten om in leven te blijven, dat thuisblijven levensgevaarlijk werd.

Ik hoop dat het je lukt om het 'over je heen te laten komen', en dat je straks genoeg duidelijkheid hebt over hoe alles opgezet gaat worden qua hulp etc.

Wees lief voor jezelf!

**Geplaatst**: 15-02-18 17:47

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 15-02-18 17:47

Ik sta open voor behandeling, ja. Dat heeft wel enige tijd geduurd, maar ik ga (nog steeds) steeds meer inzien dat het belang heeft dat ik het wel doe. Tegelijkertijd is er ook nog altijd dat aanwezige stemmetje 'joh, waar heb je het over, je mankeert niks en je hebt helemaal geen eetstoornis', wat ook bijdraagt aan vermoeidheid. En er is ook wel een zekere angst aanwezig. Ik ben dan wel nu iedere dag aan het vechten, maar van horen zeggen heb ik dat ik tijdens een behandeling nog veel harder zal moeten vechten. Best eng alles zo.

**Geplaatst**: 20-02-18 08:00

Geplaatst: 20-02-18 08:00

@avis goed dat je iig open staat voor de behandeling. Dat stemmetje wat je vertelt dat je niet ziek (genoeg) bent hoort er een beetje bij volgens mij. Zo veel mogelijk negeren dus!
Behandeling zal idd veel van je gaan vergen en dus ook mpgelijk voor nog meer vermoeidheid zorgen. Daarom extra belangrijk om lief voor jezelf te zijn en je leven niet te vol te plannen.

Waar ga je in behandelimg als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 21-02-18 21:55

Geplaatst: 21-02-18 21:55

Leven niet te vol plannen: ik houd m'n hart vast

(bijzonder drukke opleiding en bijbaantje, hoewel ik dat laatste in uren aan het minderen ben). Maar ik weet dit inderdaad en ga er hoe dan ook rekening mee moeten houden.

Ik ben in behandeling bij Novarum. Vandaag had ik daar een gesprek met de psychiater waaruit naar voren kwam (volgens haar) dat ik zowel een sociale angststoornis als een dysthyme stoornis heb. Ach ja, voor die labeltjes heb ik vast ook nog wel ergens ruimte haha.