@Maaike, ik hoop dat het vandaag beter gaat met je, en als het nog steeds zo'n puinhoop is, als dat het gisteren voor je voelde, hoop ik dat je sterk en moedig genoeg bent om je over het gevoel van "falen" heen te zetten om het toch op je werk aan te kunnen geven!! Ik hoop dat je voor jezelf kiest uit eindelijk.
Dikke knuffel meis!
@Jolanda, wat ontzettend fijn dat je zon fijne leidinggevende hebt zeg! Alleen dat je nu wacht tot ie terug is 
Denk aub aan je zelf 
@Ellie, ik ben benieuwd hoe je eerste dag was meid.
@sterk over komen, de meeste mensen die mij niet dagelijks kennen, weten niet dat ik depressief ben. Die zien dit niet aan mij, en zullen dit ook nooit zien. Ik heb helaas geleerd om binnen, als nodig, 1 seconde dat stomme masker op te zetten, een muur op te trekken, die zelfs door de meest dierbare erg moeilijk te doorbreken is. Gelukkig ben ik een vriend via bokt rijker geworden, die mij in de juiste richting heeft geduwd mbt hulp krijgen. Dus er is nieuwe hoop.
bobomelo schreef:alle nieuwe oude nieuwelingen(weet even geen ander woord)welkom!
jolligirl kende ik al van een ander topic! fijn dat je hier bent!
heb jullie posts nog even gelezen, maar ben eerlijk gezegd wel ff op om op alles weer te gaan reageren!
maar wou jullie allemaal even een goede nachtrust wensen, ondanks wat voor vreselijk nieuws natuurlijk te horen hebben gekregen, maar weet zeker dat PW nu ook fijn slaapt, en dat ze zou willen dat wij dat ook doen!(niet dat ik nou hier super relaxt zit hoor.......)
dus meiden, kom op, en tot morgen!
Ik ben hier weer binnen komen vallen, maar alleen de mensen van "vroegah" kennen mij. Ik zal me dan ook even netjes voorstellen:
Ik ben dus Samantha, 25 jaar, en heb een dochtertje van bijna 9 maanden. Ik woon alleen met haar, nadat ik de relatie met haar vader verbroken heb, omdat ik aan mij zelf voelde, dat me die relatie alleen maar meer naar de grond trok. Ik heb tot dat ik de diagnose "depressief" mee kreeg, altijd van baantje naar baantje gewerkt. Nooit kon ik iets houden, nooit hield ik iets vol en maakte het af. Achteraf bleek dat dus allemaal samen te hangen met die depressie, die al 10 jaar speelt.
Verder probeer ik natuurlijk nog te genieten van alle mooie kleine dingetjes. Van mijn dochter, van mijn vrienden en vriendinnen. Soms gaat dit goed, soms is het moeilijk....
Als jullie meer willen weten, mogen jullie altijd vragen stellen, al dan niet per PB.
(Ben ik eigenlijk nog welkom? 
)
@pinacolada, vrijdag is de crematie zoals ik begrepen heb, en zo ver ik weet, is ze niet thuis, en niet daar waar ze opgenomen werd overleden 
@Chipieke, ook aan mij werd er gezegt dat ik me niet moest aan stellen en dat het maar tussen mijn oren zat, ik maakte mezelf ziek
Hou vol meisje, blijf overal en nergens aan de bel trekken, totdat je iemand tegen komt die jou begrijpt en snapt!!
@Biieniie, ik denk dat wij allemaal ergens wel een "schuldgevoel" hebben. Ik iig wel, ik heb regelmatig haar posts gezien en gelegen, en iedere keer afgevraagd hoe het met r ging. Maar niet dat ik op dat moment de kleine moeite nam om even te PBen Dat zou ik later wel doen, dacht ik altijd maar.
Maar ook al had ze iedere minuut een sms of PB gekregen, ben ik bang dat het niet gebaat zou hebben, ze had haar beslissing duidelijk voorzich zelf klaar.
@boeket, ook ik wil graag mee doen. Door mijn financiele plaatje, weet ik niet of ik een vastgesteld bedrag zou kunnen gaan missen, maar hoop dat ik hoe dan ook mee kan en mag bij dragen, aan die "laatste" groet aan Daan.
@Angela, Hoe gaat het vandaag met je? 
Ik hoop dat je ergens toch een beetje rust hebt gehad, en hebt kunnen slapen.
@Hier, ik heb bagger geslapen. Nare dromen tussen doorgehad, en een behoorlijke terug slag gehad door dit verschrikkelijke nieuws.
Ik hoop dan ook, dat jullie het niet erg vinden, dat ik weer mee praat en lees?
Geplaatst: 16-08-10 22:07 
. 
