Bokt.nl

Only_Hellen schreef:

_sparta_ schreef:

De tuinslang erop en dan roepen: Brand!!!

Jij wilt daar vast mee zeggen dat je dan gelijk van de jongetjes af bent, die later brandweerman willen worden.

Citaat:

="maikeltje"
Als de vriendschap goed zit dan hoeven kinderen echt geen belemmering te zijn. Iemand die daar geen rekening mee wil houden die heeft dan in mijn ogen een egoistische instelling. En dan was de vriendschap vroeg of laat toch dood gebloed, dat heeft dan in mijn ogen ook niets met die kinderen te maken maar met die zogenaamde vriend(in). Wij zijn qua karakter niet veranderd vanwege de komst van de kinderen, we zijn nog steeds wie we al waren voor de kinderen. Maar ze zijn er nu en ze hebben ons nog nodig, niet meer dan normaal dat je daar rekening mee houdt als ouders zijnde toch?

Nicolletje schreef:

Toch zie je veel mensen helemaal opgeslokt worden door het gezinsleven.

Nicolletje schreef:

Ja inderdaad maar dan denk ik ook wel dat het van beide kanten moet komen, de interesse.
Toch zie je veel mensen helemaal opgeslokt worden door het gezinsleven.

Shadow0 schreef:

Nicolletje schreef:

Toch zie je veel mensen helemaal opgeslokt worden door het gezinsleven.

Ik zou zeggen: nou en? Dat is hun keuze. Ik zou het heel jammer vinden hoor, om daar een vriendschap aan te verliezen. Zoals ik het ook heel jammer zou vinden om een vriendschap te verliezen van iemand die bv naar het buitenland verhuist. Maar ik zou nooit een vriend op willen leggen om het niet te doen terwille van mij. Jammer maar het leven verandert, en vriendschappen veranderen, en je deelt misschien een tijd hetzelfde pad, en als die paden dan weer uit elkaar lopen na verloop van tijd - so be it.

Shadow0 schreef:

Nicolletje schreef:

Toch zie je veel mensen helemaal opgeslokt worden door het gezinsleven.

Ik zou zeggen: nou en? Dat is hun keuze.

laetitia schreef:

Ach ik ben in het begin een tijd heel verdrietig geweest dat het contact met mijn beste vriendinnetje minder werd. In plaats van elke dag te bellen of minstens 3 keer per week werd het nu eens in de zoveel weken.
Maar ze is nog steeds mijn beste vriendinnetje en onze vriendschap zelf is nog steeds heel erg hecht, we zien elkaar alleen minder vaak.
Máár als we elkaar dan zien dan is het echt super! En onze emotionele band is nog steeds heel erg diep.

Zij is ook nog steeds de eerste die ik bel als ik mijn hart moet luchten en dat is altijd zo gebleven.

Ik heb het haar ook echt vergeven dat zij afstand nam van mij toen ik door een ernstige depressie uiteindelijk in een crisisopvang terecht ben gekomen. Zij was in die periode nét bevallen. Ze heeft me de eerste week meteen opgezocht en is zo geschrokken dat ze afstand nodig had. Ik heb haar toen heel erg gemist en begreep het toen niet.

Maar later hebben we alles besproken en nu begrijp ik dat zij het gewoonweg niet aankon. En haar beste vriendin zo te zien en daarbij net bevallen van een baby.
Met heel mijn hart heb ik haar vergeven want ik hou van haar.

laetitia schreef:

Twiggy is ook een hele goede vriendin van mij mét een lief kindje!
En als wij samen zijn praten we over van alles en nog wat (soms niet eens bestemd voor kinderoortjes toch Twig?!)