Geplaatst: 13-09-13 10:54 hannahaapje schreef:Gym is wel een beproeving voor autisten ja. Ik vond het vervelendst dat ik voor de les begon altijd ging vragen wat we gingne doen, en in dat uurtje begon het volgens het schema maar na verloop van tijd wijkte de spellen er vanaf. En het allerergste. Uitbundig, veel lawaai, en dat lawaai galmt ook nog eens keihard (daarom ga ik altijd naar een meer, het strand, of klein privé-zwembad vanwege die echo's). En ik kan de bal niet snel genoeg volgen. En zoveel slaan, schoppen, gillen, schreeuwen, aanmoedigingen, brr.
ik snapte de spelletjes gewoon nooit, Vooral volleybal, dat je telkens een plaats op moest schuiven. Dat heeft een paar jaar geduurd. En soft- en honkbal. Als de docent het daar 2 zinnen over had was ik het echt volledig kwijt
..+ dat mijn motoriek en conditie ook niet al te best waren. bah.... verschrikkelijk
En ze is weer het allerliefste ter wereld. Instructrice vond dat met 1 op 1 contact ik heel goed kon luisteren en opletten. 
Jammer dat ik die privé-lessen zelf moet betalen, maar ach, ik heb het er eerlijk gezegd wel voor over. Dit lest zoveel fijner.
Dat is waarom ik een bloedhekel heb aan verjaardag. ik verzamelde moed en zei jaren geleden tegen m'n opa en oma dat ik het niet wou. Die werden boos op mijn ouders en zeiden dat ze mij moesten gaan opvoeden. Toen werden mijn ouders boos op mij, dat ik normaal moest doen. Zucht 
omdat ik morgen jarig ben. 
Het word steeds herhaald dus zie ik het vandaag nog wel.
en ga zo uit eten met een vriendin. Bij een restaurant waar mensen met een verstandelijke handicap en het syndroom van down in de bediening werken, leuk! 
. 
Pittig mannetje 
! 
, ik ga zelf wel zoeken en compleet daar weg.