Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-05-09 20:55

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-05-09 20:55

Ik zou gewoon proberen jezelf te zijn, en als ze je niet accepteren... Ja, het enige wat je er dan aan kan doen, ik denk negeren...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-09 20:59

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-09 20:59

Weten je schoonouders van je autisme? Probeer anders met ze te praten, of laat jouw ouders met je schoonouders praten, om er misschien achter te komen waarom ze je negeren. Misschien dat je vriend eens met ze in gesprek kan gaan?

**Geplaatst**: 14-05-09 21:03

Geplaatst: 14-05-09 21:03

Ik denk niet dat ze het weten, maar ze weten wel dat ik anders ben. Iig ze behandelen me alsof ik raar ben. Ik kan niet tegen ze praten dat is het probleem

ik kan nooit een gesprek beginnen, dat lukt niet. Die mensen hebben een afstandelijke sfeer om zich heen waardoor ik niet kan breken zeg maar. Mijn vriend probeert er mee in gesprek te gaan maar uiteindelijk zetten ze hem onder druk en zeggen ze hem wat ik allemaal fout doe. Dan doe ik heel veel moeite om al hoi te zeggen ( zo erg is het al) en dan achteraf hoor ik ja volgens mn vader heb je helemaal geen hoi gezegd. Ik zit nu op het punt dat ik niet meer wil. Mijn ouders willen er nu ook heen omdat ze het maar raar vinden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-09 21:04

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-09 21:04

Vervelende situatie. Blijkbaar hebben je schoonouders geen begrip voor de situatie, of weten ze gewoon niet wat het inhoud, autisme.
Mag ik vragen welke vorm je hebt?

**Geplaatst**: 14-05-09 21:08

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-05-09 21:08

Autisme gecombineerd met hoogbegaafdheid

Nee ze begrijpen mij helemaal niet. En ze accepteren mij niet. Ik ben heel vrij opgevoed en hun zijn heel streng. Gewoon een andere wereld, ze laten weten dat ik niet echt het ben wat ze voor hun zoon in gedachten hadden. Zo komt het dan toch over. Maar ik wil zo graag voor mijn vriend bewijzen dat ik het kan omdat het hel belangrijk voor hem is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-09 21:11

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-09 21:11

Ja maar welke vorm, autisme is een ruim begrip.

**Geplaatst**: 14-05-09 21:12

Geplaatst: 14-05-09 21:12

Onze oudste zoon heeft asperger. Wij zeggen altijd tegen anderen die hem vreemd vinden: hij heeft een andere cultuur die wij net zoals de turkse of marrokaanse enz ook moeten leren begrijpen. Voor hem is het veel moeilijker dan voor ons. Hij is hoogbegaafd, studeert aan de TU. Mensen zeggen vaak: je er toch niets aan, en snappen niet dat hij hen niet snapt. Wij hebben veel van hem geleerd. Natuurlijk hebben we zorgen over hoe het in de toekomst met hem zal gaan maar vertrouwen brengt je veel verder. We geven hem het gevoel dat hij net zo uniek is als onze andere kinderen, als iedereen. Als je openstaat voor de belevingswereld van mensen met autisme zij ner ook veel leuke dingen!

**Geplaatst**: 14-05-09 21:14

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-05-09 21:14

Oh de precieze vorm weet ik niet. Ik weet dat ik het heb dat is al meer dan genoeg. Ik dacht dat combinatie ook een vorm was? Tenminste las ik in de krant haha.

Ik heb iig moeite met sociale contacten en uiten van gevoelens. Boosheid bezit ik niet. ook geen aggressie behalve als ze aan mn pony zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-09 21:16

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-09 21:16

http://nl.wikipedia.org/wiki/Autisme

Hier staat een hoop op

**Geplaatst**: 14-05-09 21:22

Geplaatst: 14-05-09 21:22

oke nou ik herken me een beetje in pdd-nos en in asperger. herken me in de fantasie wereld en alles letterlijk nemen. Laatst had mn familie zon lol ze vroegen goh jij hebt het licht niet uitgevonden he en ik zei nee en blijkbaar is dat grappig.

Ik heb een officiele IQ test gehad etc. maar nooit naar de resultaten echt geluisterd omdat ik het niet wou weten. Heb wel hoogbegaafdheid opgevangen en autisme. Er is ook niet alles met mij besproken meer met mijn ouders. Ik was 13 en depressief, denk niet dat ze mij alles wilden vertellen.

**Geplaatst**: 14-05-09 21:24

Geplaatst: 14-05-09 21:24

Pelryo schreef:
Ik heb zelf autisme wat als eerder vermeld is. Maar mijn schoonouders accepteren mij niet en laten het weten ook. Iemand tips, kvind het best moeilijk dat ik steeds niet goed genoeg ben en dan doe ik meer me best en klap ik dicht enzo.

Klein voorbeeldje: Ik wou niet naar ze toen omdat ze mijn negeren. Mijn vriend zei dat ze me zo graag wilden leren kennen, dus ik weer geprobeerd. Wel honderd mogelijke gesprekjes in mijn hoofd gehaald, geoefend op sociaal blijven en blijven lachen. Veel energie in gestoken. En uiteindelijk kom ik daar en negeren ze me. Daar kan ik niet zo goed mee omgaan dus.

wat naar zeg!
en je vriend? kan hij het niet uitleggen aan je schoonouders hoe je in elkaar zit, zodat ze een beetje weten hoe je in elkaar zit!
en als ze dan nog raar doen dan had ik gewoon gedaan alsof ik gek was en expres heel erg overdreven hoi gezegd.
hopen voor jou dat dit gaat veranderen!

**Geplaatst**: 14-05-09 21:29

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-05-09 21:29

Mijn vriend snapt mij niet , hij accepteert mij wel maar ik denk niet dat hij het uit kan leggen. Hij luistert gerust naar mijn uitleg om achteraf te zeggen maar ja als ik het kan, kan jij het toch ook?
Na een tijdje had ik ook zoiets van het kan me niet schelen maar stiekem toch wel.

De eerst volgende keer gaan mijn ouders mee, maar het liefst heb ik dat ook niet. Ik wil gewoon geen contact meer met die mensen. Jammer genoeg moet ik wel.

**Geplaatst**: 14-05-09 21:33

Geplaatst: 14-05-09 21:33

Pelryo schreef:
Mijn vriend snapt mij niet , hij accepteert mij wel maar ik denk niet dat hij het uit kan leggen. Hij luistert gerust naar mijn uitleg om achteraf te zeggen maar ja als ik het kan, kan jij het toch ook?
Na een tijdje had ik ook zoiets van het kan me niet schelen maar stiekem toch wel.

De eerst volgende keer gaan mijn ouders mee, maar het liefst heb ik dat ook niet. Ik wil gewoon geen contact meer met die mensen. Jammer genoeg moet ik wel.

wat jammer zeg dat het zo is gelopen zeg meis,
gelukkig zijn niet alle schoonouders zo!
misschien wil je vriend je wel even motiveren?
ben benieuwd hoe ze zijn met je ouders erbij!
hopelijk draaien ze bij en heb je er hele fijne schoonouders aan!

**Geplaatst**: 14-05-09 21:39

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 14-05-09 21:39

Mijn vriend zet mij alleen onder druk omdat hij onder druk word gezet. Laatst maakte hij mij wakker en zei hij : je gaat mee aan t eind van de middag naar mijn ouders of je het nu leuk vind of niet. Wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik de hele middag gehuild heb en uiteindelijk een beetje ben geflipt. Pas toen had iedereen door goh ze wilt echt niet. Er zit nu zoveel druk achter, en hoe meer druk hoe minder ik kan.

Ik ben gewoon niet wat hun wilden voor hun zoon.

En helaas merk ik het. Als ik iets fout doe hoor ik het nooit van hun maar altijd achteraf. Ze vragen me niks, dat doen ze via mijn vriend.

**Geplaatst**: 14-05-09 21:43

Geplaatst: 14-05-09 21:43

Pelryo schreef:
Mijn vriend zet mij alleen onder druk omdat hij onder druk word gezet. Laatst maakte hij mij wakker en zei hij : je gaat mee aan t eind van de middag naar mijn ouders of je het nu leuk vind of niet. Wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik de hele middag gehuild heb en uiteindelijk een beetje ben geflipt. Pas toen had iedereen door goh ze wilt echt niet. Er zit nu zoveel druk achter, en hoe meer druk hoe minder ik kan.

Ik ben gewoon niet wat hun wilden voor hun zoon.

En helaas merk ik het. Als ik iets fout doe hoor ik het nooit van hun maar altijd achteraf. Ze vragen me niks, dat doen ze via mijn vriend.

wat een stomme vriend heb je dan op dat moment zeg

dat heb ik ook, hoe meer ik druk voel ofzo, hoe minder ik kan!
wat naar, ik wou dat ik wat voor je kon doen, maar ik denk toch miss dat het wel beter is om met je ouders te gaan, want hun weten het meestal ook wel beter te verwoorden hoe jij je voelt!

**Geplaatst**: 15-05-09 21:26

Geplaatst: 15-05-09 21:26

Pelryo schreef:
Mijn vriend snapt mij niet , hij accepteert mij wel maar ik denk niet dat hij het uit kan leggen. Hij luistert gerust naar mijn uitleg om achteraf te zeggen maar ja als ik het kan, kan jij het toch ook?

Dat is hetzelfde als van iemand die kleurenblind is verwachten dat die blokjes op kleur kan sorteren, omdat jij als niet kleurenblinde dat wel kan.

Probeer je vriend en zijn ouders eens duidelijk te maken dat zij dingen van jouw verwachten die voor jouw onmogelijk zijn omdat de benodigde fysieke verbindingen in de hersenen simpelweg niet gemaakt zijn.
Net zoals een kleurenblind iemand 2 of meerdere kleuren niet uit elkaar kan houden omdat de hersenen het onderscheid niet kunnen maken. En niet omdat jij niet wil proberen om je netjes en zoals verwacht te gedragen, maar omdat zij iets vragen wat voor jouw fysiek onmogelijk is.

**Geplaatst**: 16-05-09 11:37

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-05-09 11:37

Zal zo even bij lezen..
Ik ben terug van kamp! Ik heb in totaal 5 keer moeten
huilen maar het viel allemaal wel mee en het was ook wel
leuk op sommige momenten na!

**Geplaatst**: 16-05-09 12:05

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 16-05-09 12:05

Dat is goed nieuws Sem!

**Geplaatst**: 17-05-09 21:31

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 17-05-09 21:31

Men neefje heeft het. En je merkt het er wel aan. Maar ik blijf hem even graag zien hoor

**Geplaatst**: 18-05-09 00:20

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 18-05-09 00:20

Hoihoi allemaal, lang dat ik hier niets meer gezegd heb maar heb wel altijd meegelezen ... excuses daarvoor.
Wat goed Sem dat het kamp best meeviel

Ik heb morgen en overmorgen weer stage en ben echt kapot van de zenuwen, stress, en welk ander woord er ook maar voor te vinden is! Mijn vorige stage viel echt tegen (mede door mentor) en ik ben echt bang om het nu weer te verprutsen ... hoewel ik niet eens weet of ik deze richting wel blijf doen en dergelijke ... ik haat het idee van falen gewoon gigantisch, zou de eerste keer in mijn leven zijn dat ik buis voor school en moet overdoen / veranderen :S
*kruipt nu volledig gestresseerd in haar bed met de lesvoorbereidingen en neemt deze nog eens extra goed door*

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-09 13:38

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-09 13:38

Fijn dat het kamp nog leuk was Sem!

**Geplaatst**: 18-05-09 16:45

Geplaatst: 18-05-09 16:45

@Pelroy:
Misschien reageren je schoonouders zo, omdat jij hun zoon "afpikt" althans zo zien zij dat. En net zoals jij al schrijft, ben je niet helemaal wat zij in gedachte hadden.
En dat heeft misschien helemaal niets te maken met je autisme.
Ik heb namelijk hetzelfde. Ik heb de "leukste/liefste" zoon van hen.
En nog steeds (na 23 jaar) gaat het niet soepeltjes.
Soms zegt het ook wat van hen (en niet altijd van jou).

Ikzelf vind het ook heel jammer dat ik geen goede gezellige band met mijn schoonouders heb.
Maar het is gewoon niet anders. Ik ben niet met hen getrouwd maar met hun zoon, en daar
ben ik wel blij mee.

Dus mijn advies: maak er wat van met z'n 2-en. Jullie zijn belangrijk, niet je schoonouders.

Succes.

**Geplaatst**: 18-05-09 16:52

Geplaatst: 18-05-09 16:52

Pelryo schreef:
En helaas merk ik het. Als ik iets fout doe hoor ik het nooit van hun maar altijd achteraf. Ze vragen me niks, dat doen ze via mijn vriend.

Zo bekend.
En weet je waarschijnlijk zijn ze ook erg goed in "oude koeien uit de sloot halen"
Tegenwoordig valt het mee, maar vroeger, toen wij zo'n jaar of 5/6 bij elkaar waren,
konden mijn schoonouders nog over dingen beginnen van ver voor die tijd (echt jaren
daarvoor, die ik dan had "misdaan") Vreselijk vond ik dat.
Probeer het naast je neer te leggen.
Jij bent wie je bent, en je vriend houdt van jou !!!!

**Geplaatst**: 03-06-09 14:25

Geplaatst: 03-06-09 14:25

Vandaag had ik met mijn ouders een voortgangs gesprek,
dit is wel een goed jaar geweest! Toch moet ik daar heel veel
energie in stoppen en daarom krijg ik misschien een lage dosis
medicatie, maar zó laag dat er eigenlijk geen bijwerkingen
zijn. Het is ook geen sufmaker of rustighouder, maar enkel
om de angsten en zenuwen wat te, tja, onderdrukken?
Ook gaan ze me 'coachen' en dan oefenen hoe ik moet
handelen in stress situaties. Nouja, ik ben benieuwd.
De laatste dagen heb ik me best wel rot gevoeld zonder dat ik
de reden echt begreep, heel apart, naar gevoel in mijn buik en
ook enkel 's avonds. Ik hoop dat het vanavond weer gewoon
normaal is.

**Geplaatst**: 03-06-09 15:37

Geplaatst: 03-06-09 15:37

Sem_ : dus volgend jaar een nog beter jaar?? :-)

ben ook wel benieuwd hoe die coaching dan zou gaan en of je er zelf ook veel uit kan halen :-)

ik heb deze week een week blok en dan heb ik twee weken examens ... het gaat eigenlijk best goed om te studeren nu, heb al meer gedaan dan ik ooit voor een examen heb gedaan denk ik!
hopelijk haalt het ook iets uit dan he