Bokt.nl

Ik heb vanacht een verontrustende droom gehad.. De laatste dagen heb ik niets anders dan verontrustende dromen gehad.. Maar vanacht was hij erg, deprimerend..
4 septmoest ik afschijd nemen van me paardje.. Ik dacht dat ik het verwerkt had.. Tot mijn droom van vanacht..
Ik zag haar, en ik moest een keuze maken tussen haar, of mijnhuidige paardje nu.. Maar een vrouw, die ik niet ken, en ook nooit heb gezien, bleef op mij hameren: Je had izzy nooit moeten laten gaan!
En steeds maar weer je had izzy nooit moeten laten gaan.. Daarna zag ik izzy.. alsof ze huilde.

Ik word zo gefrustreert heb gewoon haren uit mekop getrokken, en werd jankend wakker.. Ik kan er niet meer tegen deze twijfels te hebben en deze verontrustende dromen, het maakt merusteloos, en het maakt me mezelf voor me kop wille slaan letterlijk, en alles eraan doen om die emotionele pijn weg te krijgen..,,,

**Geplaatst**: 31-12-07 11:14

Re: Automutilatie

Geplaatst: 31-12-07 11:14

PinkyBubble ; Dromen betekenen vaak níet wat je ziet in je droom!

Ik denk dat je juist van je twijfels af moet! Je hebt met goed verstand een moeilijke beslissing genomen, uiteraard zal je dan twijfels hebben, omdat je afscheid hebt moeten nemen, en ze niet met een natuurlijke dood gegaan is! Maar jij, haar maatje, baasje, vriendinnetje, vertrouwde ze en jij haar. -Corrigeer me als ik er naast zit-.

Ik vind het heel dapper dat je gekozen hebt voor haar, je hebt voor haar gekozen door haar te laten gaan en haar niet te laten lijden. Hoe moeilijk dat voor jou ook was en is. En hoe pijn dat ook doet. JIJ hebt haar min of meer uit haar lijden verlost.

Je had haar ook niet kunnen laten inslapen en dat had ze nu misschien nog geleefd in pijn!

Ik begrijp dat je je naar voelt en twijfels hebt! Maar ik weet wel zeker dat je toch een goede keus gemaakt hebt, ondanks je wel de pijn, het verdriet en de twijfels met je mee moet dragen.

Ik hoop dat je het toch een plaatsje kan geven & ik wens je daarbij heel erg veel sterkte.

**Geplaatst**: 01-01-08 01:29

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 01:29

Meiden toch een gelukkignieuwjaar, en sterkte voor tnieuwe jaar Lovers

Tgaat ons lukken!

**Geplaatst**: 01-01-08 03:44

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 03:44

Hee lieve meiden!

Ik wil jullie allemaal een heel goed & gezond nieuwjaar wensen. Ik hoop dat de toekomst vanaf nu beter zal gaan, en dat we met zijn alle sterk zullen blijven!

Ook wens ik dat we elkaar hier blijven steunen in dit topic voor zoveel als mogelijk!

Heel veel liefs, Mell.

**Geplaatst**: 01-01-08 05:20

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 05:20

gelukkig nieuwjaar Lachen

**Geplaatst**: 01-01-08 14:57

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 14:57

Happy New Year! Laat het jaar 2008, 2007 overtreffen!

**Geplaatst**: 01-01-08 19:20

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 19:20

happy new year! Haha!

**Geplaatst**: 01-01-08 21:16

Re: Automutilatie

Geplaatst: 01-01-08 21:16

de beste wensen allemaal!!! Afbeelding

**Geplaatst**: 05-01-08 02:11

Re: Automutilatie

Geplaatst: 05-01-08 02:11

@moniekk: dat heb ik ook, uit stress krabben
is ook altijd aan me te zien of ik gestressed ben helaas, armen en gezicht zitten dan weer onder de kleine wondjes..
(ook nu, stress voor school, geen kans om alles te halen, toch uber stressed)

**Geplaatst**: 07-01-08 23:04

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-01-08 23:04

hoe is 't nu met iedereen?

**Geplaatst**: 08-01-08 18:03

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-01-08 18:03

Met mij heel slecht, na ong een maand tezijn gestopt, is t gister weer fout gegaan, iemand die wil weten wat dr aan de hand is, pm me maar.

En met jullie ? Gaat t een beetje goed in het nieuwe jaar ?

**Geplaatst**: 08-01-08 19:24

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-01-08 19:24

Lieve mensen allemaal,

ik heb even jullie hulp nodig voor een vriendin van me te helpen. Meerbepaald mijn beste vriendin. Ze is 16 jaar.
Voor haar ganse verhaal, moet je maar even PBen want dat zet ik liever niet voor iedereen op internet...

Deze zomer is zij begonnen met snijden. Er gingen veel dingen fout en zag daarbij nog eens de film Thirteen (welke niet echt opkikkerend werkt als je je zelf down voelt, de hoofdpersoon sneed zichzelf vaak in die film).

Het begon allemaal heel raar.
Op een dag zag ik haar (we gingen winkelen) en ze liet me haar polsen zien waar een snee op stond (niet diep). Ze had met een breekmes gespeeld en zich zo per ongeluk pijn gedaan...
Ik geloofde het al niet.
Ik kon er die nacht niet van slapen en moest er steeds aan denken. Ook herrinneringen van mezelf kwamen boven want ik heb ook een lange tijd mezelf gesneden.
Ik vroeg haar er de dag nadien naar en zei dat ik haar niet geloofde dat die 2 sneden daar per ongeluk zijn opgekomen. Ze bleef volhouden dat het per ongeluk was....

Iets daarna was ik en een vriend bij haar aan het TV kijken. Zij was even weg. Toen ze terug kwam zuigde ze aan haar polsen en vroeg of er iemand een zakdoekje had...
Ik denk dat ik alle kleuren van de regenboog kreeg...

Ik heb haar die avond bij mij thuis genomen. Ik had bang dat ze zichzelf iets zou aandoen. Ze is bij mij blijven slapen. Savonds in bed probeerde ik met haar te praten... Ik begon er nog maar over en ik voelde een prop in mijn keel. Ik kreeg er niets meer uit. Ik heb haar toen wel gezegd dat ik dat ook heb gedaan enzo...

De dagen erna liep ze open en bloot met haar polsen en ze wou echt dat dat gezien werd. Ik begrijp niet waarom ze dat doet...

Toen hebben dat kleinere kinderen gezien en hebben die daar een ganse heisa van gemaakt. Een oudere vriendin van me heeft toen eens met haar gesproken maar dit heeft haar niet echt geraakt.

Dit is allemaal in de vakantie gebeurd.

Het ging enkele weken goed. Ik dacht dat het zou over zijn.

Niets bleek minder waar.

Enkele weken geleden ging het heel slecht met haar en haar vriendje.

Zij is toen echt heel depri geweest, heeft me berichten gestuurd dat ze zichzelf van kant ging maken, was weggelopen en niemand vond haar...

De dag erna had ik met haar afgesproken. Alles was wat beter. Ineens begon ze te wenen en liet me haar polsen zien. Vol sneden! Echt veel en diep.
Ik heb dan gezegd dat ze dat niet mocht doen, gevraagd waarom ze dat deed (om andere pijn te verzachten), etc...

Een weekje nadien gingen we uit met enkele vrienden. In het toilet was ik met haar alleen. Ineens steekt ze haar arm uit en laat me een blauwe plek zien (die ze eens had gekregen van ergens tegen te botsen,is niets erg). Toen zag ik natuurlijk de littekens van die sneden op haar pols. Het was alsof ze wou dat ik het zag...

Wat moet ik doen?

Ik ben zelf geen beter voorbeeld want heb het zelf gedaan.

Maar ik begrijp het niet. Ze loopt er zo te koop mee... Ze kwekt bij iedereeen de indruk dat ze wil dat iedereen dit ziet.
Ik verstopte het zo hard!

Ik snap het echt niet. Ik wil helpen maar weet niet hoe. Ik kan er zelf zo moeilijk over praten...
En daarbij het feit dat ze er zo mee te koop loopt...

Ik hoop dat er me hier iemand kan helpen?

Alvast bedankt om het te lezen!
Alle tips zijn heel erg welkom!

**Geplaatst**: 11-01-08 17:34

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 17:34

Uh,, heel eerlijk gezegd heb ik echt geen idee.

Afgelopen donderdag moest ik naar meerkanten voor een adviesgesprek, en nu kreeg ik te horen dat ik een depressiefe stoornis heb, met automulitatie er bij en zelfmoorneiging.. :S, Voel me dr best poedersuiker onder, Nu moet ik elke week een gesprek, en als dat niet helpt willen ze kijken of wat anders helpt.

**Geplaatst**: 11-01-08 22:31

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 22:31

ey,
ik heb donderdag mijn eerste gesprek gehad met schoolmaatschappelijwerker..
en ik heb wss 17 januarie mijn laatste gesprek met hem!
hij wil dat ik andere hulp krijg..
nouja 't gaat weer super, niet dus Boos!

**Geplaatst**: 11-01-08 22:51

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 22:51

@evikes: klinkt naar mij als aandacht trekken, ook wel krassen vanwege de opluchting, maar toch ook wel die aandacht...
weet niet hoe ik dit goed onder woorden breng, negatieve aandacht kan ook "fijn" zijn.
wat je eraan kan doen weet ik niet, ik had een vriendin die een soortgelijk iets deed, smsjes sturen, vertellen dat ze kraste, zeggen dat ze dood wilde, uiteindelijk heb ik steeds meer afstand genomen omdat ik er zelf aan onderdoor ging.
tegen die vriendin heb ik toen gezegd dat ze hulp moest zoeken, professionele hulp..
weet niet of het in haar geval genoeg geholpen heeft, ze is gestopt met mij vertellen wat ze wanneer had gedaan toen ze er op een nogal stomme manier achter kwam dat ik ook weer was begonnen na weken tegen haar te hebben verteld dat ik t niet meer deed..

**Geplaatst**: 11-01-08 22:52

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 22:52

B_rOwny en Daphne__, succes met de gesprekken, hoop dat het helpt

**Geplaatst**: 11-01-08 23:00

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 23:00

Evikes ; Je weet hoe ik erover denk en wat ik gezegd heb, hoop dat je nog wat laat weten aan mij.

B_rOwny & Daphne_ ik wil jullie ook heel veel sterkte én succes wensen. Het is altijd moeilijk om hulp te krijgen en om het te hebben en te behouden. Maar geef de moed en de hoop niet op. Er zullen betere tijden komen, blijf in jezelf geloven en zorg dat je steun hebt van de juiste mensen om je heen! Terugvallen is normaal, wordt je uiteindelijk alleen maar sterker van! Ook als het vaak gebeurt!! Kop op meiden, jullie kunnen het!! Jullie zijn allemaal sterke meiden.

**Geplaatst**: 11-01-08 23:35

Re: Automutilatie

Geplaatst: 11-01-08 23:35

Ik ga hier morgen of zondag ook even mijn verhaal doen Lachen

**Geplaatst**: 12-01-08 00:06

Re: Automutilatie

Geplaatst: 12-01-08 00:06

Ik vind het eigenlijk vreemd dat ik niet eerder gereageerd heb in dit topic. Waarschijnlijk uit angst dat de 'verkeerde mensen' het zouden lezen.
Ik AM dus ook, ondertussen een jaar of 4. Met periodes deed ik het erg vaak, andere periodes weer bijna niet. De algemene evolutie is dat ik veel minder frequent, maar wel iets ernstiger (dieper) ben gaan snijden. Er zijn momenten geweest dat ik het meerdere keren per week deed, nu nog slechts om de paar maanden. Op zich ben ik er wel trots op dat het zo verminderd is, maar eens ik 'bezig' ben is het wel moeilijker geworden om het onder controle te houden.
Het geen wat het vreemdste is, is dat ik eigenlijk helemaal geen reden heb om eraan te beginnen. Veel mensen hebben een rotjeugd gehad, of hebben wat meegemaakt en zijn daarom begonnen, maar ik dus niet. Tuurlijk had ik wel moeilijke momentjes, maar welke puber heeft dat niet?
Er zijn in mijn omgeving wel wat mensen die het weten, of iig zware vermoedens hebben, maar er echt over gepraat heb ik nooit, daar heb ik ook niet echt behoefte aan.

Waar dit allemaal heen zal gaan, zal de tijd wel uitwijzen. Op zich maak ik me er niet erg zorgen over. Het am'en is niet extreem, en ik doe er verder niemand kwaad mee, dus een echt probleem zie ik niet. Het lost zichzelf vast wel op Lachen

**Geplaatst**: 17-01-08 20:54

Re: Automutilatie

Geplaatst: 17-01-08 20:54

guanacotje Ik heb ook gewoon een normale jeugd gehad, het is dus helemala niet erg als ej het doet, terwijl je eigenlijk niet weet waarom. Ja ene kant wel,, sorry weet nu niet echt hoe ik het moet verwoorden.

**Geplaatst**: 18-01-08 11:16

Re: Automutilatie

Geplaatst: 18-01-08 11:16

ik heb geen normale jeugd gehad, en die heb ik nu eigenlijk nog steeds niet, dat is bij mij ook de oorzaak