alleen mijn vriend wil wel graag kinderen

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Santigo_ schreef:Ben ik wel met je eens ayasha, blijkbaar is alles kwetsend of niet van toepassingVoor mij persoonlijk doet opvoeding er ook wel degelijk toe, en hoe die Blagen zich gedragen.
Ik snap nooit waarom dat dat een van de eerste vragen is. Of je kinderen hebt. Speelt dat nu echt zo'n gigantische grote rol in de meeste levens? Ik vraag altijd maar hobby's en dergelijke, ga toch een hele thuissituatie uithoren
_Yasmine_ schreef:sentigo_ ik vind het heel vervelend dat je het woord blagen gebruikt in dit zinsverband.
Brengt mij meteen bij het volgende filmpje:
schelden anno 2017
bruintje123 schreef:Opvoeding heeft er alles mee te maken. Dat is waarom ze overlast geven.
Werd eerder door de moeders ons ook al op de vingers getikt, het lag aan de ouders niet aan de kinderen.
Nou zijn we aangeland bij de ouders worden we weer op de vingers getikt.
Precies zoals Ayasha zegt, wat mogen we dan wel aanhalen?
Ik ben bruintje
Mijn hele leven wist ik al dat ik kindervrij wilde blijven (ik mag niet zeggen dat die mening wordt versterkt door de vervelende kinderen).
Ondertussen aangekomen dat kinderen krijgen lichamelijk niet meer gezond is.
Ik vind dat ze de wereld teveel vervuilen, er zijn al teveel mensen op de wereld (dat neigt al naar offtopic)
Dan heb ik nog wat erfelijke ziektes in de familie dus ook daarom vind ik het niet verstandig (maar dan opletten dat we geen mensen tegen het hoofd stoten die ondanks dat wel kinderen nemen).
En ik doe liever wat anders met mijn geld en tijd dan rennen van de ene naar de andere hobby (en dat was ook al offtopic want dat moeten de ouders zelf weten waar ze ze droppen)
En dan is het topic wel klaar, slotje![]()
Alles gezegd.
daar lijkt het nu op neer te komen.
Ayasha schreef:Het heeft geen jota te maken met andere hun keuzes bashen. Ieder doet lekker wat ie wil, van mijn part hangen ze ze aan de riem voor het huis als ze even weg moeten met een bakje drinken er naast. Het zal me een zorg zijn. Het gaat puur om meningen. IK zou dat laatste niet doen met mijn nichtje maar he, als iemand anders dat wil doen... Zolang dd officiële instanties zich niet moeien heb ik daar niks mee te maken als kindvrije toch?
Als mens vorm je nu eenmaal meningen ongeacht of je iets te maken hebt met dat onderwerp. Ik doe niet aan tunen maar als ik die lelijke golf (die blijkbaar een hele dure kleur heeft volgens mijn man maar ik blijf het lelijk vinden) met zijn belachelijke gouden velgen zie rijden dan heb ik daar een mening over. Ook al is dat niet mijn auto en hoef ik die keuzes niet zelf te maken.
Maar als het over kinderen gaat, dan mag je die mening ineens niet meer vormen?En uiten is al helemaal uit den boze...
Stel je voor joh..
IMO wordt hier gewoon een deel veel te serieus op genomen... Iets wat kenmerkend is zodra het over kinderen en/of moeders gaat.
Ladybird: Oei... Is het echt "ik kan niet zonder kinderen" of meer "ik zou het leuk vinden om ze te hebben maar het hoeft niet"?
Ayasha schreef:Hier is een dieper gedacht voor het topic.
Met de allerbeste intenties waarschijnlijk maar de wijze waarop nu gemodereerd wordt in dit topic en gereageerd wordt door sommigen, creëer je eigenlijk de mentaliteit van "het zijn je zaken niet, bemoei je niet, gewoon je mond houden dan kwets je niemand."
Waarmee je dus eigenlijk mee doet aan de mentaliteit die reeds te zeer aanwezig is. Nl. dat je perfect onrecht (op eender welke manier) aangedaan kan worden terwijl je midden in het volk staat en iedereen er op staat toe te kijken.
En nee, dit is niet op eender welk onderwerp gericht en hiermee wil ik niet zeggen dat eender van de besproken onderwerpen onder mishandeling of whatever valt.
Maar ik ben kindvrij, wat ik uit dit topic haal, en ik ga nu een heel extreem voorbeeld gebruiken, is dat ik dus geen jota te maken heb met kinderen. Mijn mening is ongewenst en nutteloos. Dus als ik morgen in een situatie kom dat een kind verwaarloost of mishandeld wordt, dan moet ik dat laten gebeuren. Wánt: Ik ben kindvrij, Het zijn mijn zaken niet, ik heb niks te maken met andermans opvoeding, die raakt mij niet, want ik zal nooit een kind gaan opvoeden.
Zo, en dat is MIJN ergernis over dat hele "je mag dit en dat niet zeggen want die en die is misschien gekwetst" die me waarschijnlijk een OW gaat op leveren.
Ladybird schreef:Ik hoef ook geen kinderen van mij part. al dat geschreeuw, gebler, schijten en weet ik eel wat nog meer, nehh laat maar.. Verder heb ik autisme en zit het veel in de familie en dat wil ik, zoals ik er nu over denk, mijn kindje ook niet aan doen.
alleen mijn vriend wil wel graag kinderendus dat word nog wel even een dingetje.
Ayasha schreef:Mijn man wist al bij gesprek 1 dat ik geen kinderen wilde en ik was daar ook vrij direct in.![]()
En toen bleek dat ie interesse had heb ik hem er nog eens aan herinnerd dat ik ECHT geen kinderen wil. Ook niet over een paar jaar, dus dat, als hij van plan was serieus met mij verder te gaan, dat echt een definitieve keuze was voor geen keuze (gezien ik wel ging voor een "long term" iets en niet voor een paar maandjes want dan hielt het ook op.)
Maar daar heb je natuurlijk niks aan als je al in een relatie zit met twee verschillende wensen.
En dit ga je niet graag horen, maar kinderen is IMO iets waarop je niet "mag" (je mag alles maar ik vind het niet echt eerlijk om dat te vragen van iemand.) compenseren... Niet degene die er wilt maar ook niet degene die er geen wilt.