Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-01-15 13:37

Geplaatst: 03-01-15 13:37

Hoe zijn jullie er eigenlijk achter gekomen dat je een eet stoornis hebt?
Ik ben zelf ook heel erg bezig met eten/bewegen en afvallen terwijl ik niet te dik ben volgens mijn bmi, maar zelf kan ik dat gewoon niet zo zien. Ik ben best bang dat ik per ongeluk de verkeerde kant op ga.

**Geplaatst**: 03-01-15 14:09

Geplaatst: 03-01-15 14:09

Officieel heb je een eetstoornis als je aan de DSM-criteria daarvoor voldoet. De DSM is het handboek wat psychologen wereldwijd gebruiken om diagnoses te stellen. Die criteria kan je hier lezen. Dan is er nog het veel schimmiger gebied tussen 'gewoon' afvallen en bezig zijn met eten, en een eetprobleem of beginnende eetstoornis. Ik zou zeggen dat het de verkeerde kant opgaat op het moment dat je geluk onderschikt raakt aan de wens om af te vallen, en als je denkt dat gelukkig zijn afhankelijk is van je lichaamsgewicht.

Dus:
Heb je gedachtes als "mensen vinden mij aardiger, leuker, of knapper als ik afval", "ik moet dun zijn om succesvol te zijn", of "ik kan alleen aandacht krijgen als ik mager word"?
Ben je onrealistisch bang om aan te komen, en sta je bijvoorbeeld veelvuldig op de weegschaal om dat te controleren?
Vind je jezelf dik, vergelijk je jezelf op negatieve wijze met anderen, of zijn er specifieke lichaamsdelen zoals je buik of je benen die je buitenproportioneel vet vindt, terwijl je niet officieel overgewicht hebt?
Vermijd je gelegenheden waarbij je veel of ongezond zult moeten eten, of compenseer je dergelijke gelegenheden met overmatig sporten, bewegen, braken, of vasten, en/of heb je een (groeiende) lijst met verboden producten?
Ben je in gedachten veel bezig met eten, kcal tellen, gewicht, enzovoort?
Word je kwaad op jezelf als je teveel hebt gegeten, ook als het objectief gezien niet abnormaal veel was, en/of heb je het gevoel dat je jezelf daarvoor moet straffen?

Zomaar even wat vragen. Als je op meerdere van deze vragen "ja" moet beantwoorden, dan zit je aan de verkeerde kant van de grens. Dat betekent niet dat je daadwerkelijk een eetstoornis hebt, maar wel dat je een eetprobleem hebt en dat het waarschijnlijk verstandig is om hulp te zoeken.

**Geplaatst**: 03-01-15 16:32

Geplaatst: 03-01-15 16:32

Dan ga ik inderdaad niet de goede kant op.. Ik heb net dan ook mijn eet dagboek van mijn telefoon verwijdert. Ik vind mezelf nog niet zo'n erg geval dat ik hulp hoef te zoeken, ik hoop dat ik als ik het negeer er gewoon vanzelf weer uit ''groei'' over een tijdje. Ik heb dit ook pas een half jaartje en merk ook echt dat het samen gaat met hoe happy ik ben. Als ik een hele leuke dag heb gehad en goed heb gegeten ben ik blij met mezelf en vind ik mezelf ook wel mooi, maar als ik niet lekker in mijn vel zit lijk het net of ik mezelf dan geen eten gun. Ik blijf hier sowieso wel mee lezen.

**Geplaatst**: 05-01-15 09:45

Geplaatst: 05-01-15 09:45

Esther43 schreef:
Dan ga ik inderdaad niet de goede kant op.. Ik heb net dan ook mijn eet dagboek van mijn telefoon verwijdert. Ik vind mezelf nog niet zo'n erg geval dat ik hulp hoef te zoeken, ik hoop dat ik als ik het negeer er gewoon vanzelf weer uit ''groei'' over een tijdje. Ik heb dit ook pas een half jaartje en merk ook echt dat het samen gaat met hoe happy ik ben. Als ik een hele leuke dag heb gehad en goed heb gegeten ben ik blij met mezelf en vind ik mezelf ook wel mooi, maar als ik niet lekker in mijn vel zit lijk het net of ik mezelf dan geen eten gun. Ik blijf hier sowieso wel mee lezen.

Ik raad je aan om toch naar een dokter te gaan, je kan er beter te vroeg bij zijn dan te laat. Misschien kan je dan gewoon een klein duwtje de goede richting in krijgen in plaats van dat je maanden of jaren lang naar therapie moet. Wat je keuze ook is ik wens je veel succes

**Geplaatst**: 05-01-15 10:09

Geplaatst: 05-01-15 10:09

Ik zou ook aanraden om naar een dokter te gaan Esther43. Als je later wel in therapie moet bijvoorbeeld zul je je voor je hoofd slaan dat je niet eerder hulp hebt gezocht, zoals Saab99 zegt..

Ik ga weer redelijk goed moet ik zeggen. Had een paar maanden geleden echt een terugval maar nu gaat het wel weer. Hoewel ik het wel ontzettend moeilijk vind dat iedereen goede voornemens heeft met betrekking tot eten/afvallen/meer sporten..

Ik was trouwens voorheen xMendy. :wave:

**Geplaatst**: 05-01-15 10:34

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-01-15 10:34

Ah, vroeg me al af of ik dit hele topic iemand over het hoofd had gezien

Esther, pas alsjeblieft op. Ik vond mezelf ook nooit erg genoeg, en heb 5, bijna 6 jaar een eetstoornis gehad. Als ik direct hulp had gezocht, was dat me bespaard gebleven. Ikzelf heb daar heel veel spijt van, had heel veel meer van die tijd kunnen maken. Door mijn ES heb ik bvb geen studie af kunnen ronden. Dat is gewoon ontzettend zonde...

**Geplaatst**: 05-01-15 10:36

Geplaatst: 05-01-15 10:36

Esther43 schreef:
ik hoop dat ik als ik het negeer er gewoon vanzelf weer uit ''groei'' over een tijdje.

Als je met negeren bedoelt dat je weer normaal gaat eten inclusief de frietjes, popcorn, en pizza die daarbij horen, en dat je niets doet om toch af te vallen: hartstikke prima! Maar pas op dat je jezelf niet voor de gek gaat houden. "Negeren" maar stiekem toch extra sporten, of kiezen voor mager vlees, of niet met vriendinnen naar de film 'want iedereen let op zijn gewicht' is wel degelijk een probleem. Blijf eerlijk tegen jezelf, dat is heel belangrijk.

Rosie (leuke forumnaam!); niet teveel van aantrekken, de meeste van die mensen zijn die voornemens over 2 weken alweer vergeten.

Of is dat juist je frustratie, dat iedereen er zo over praat maar het toch niet waar maakt?

**Geplaatst**: 05-01-15 11:22

Geplaatst: 05-01-15 11:22

Ik ga mee met wat Swanheart zegt. Hier hetzelfde namelijk, ik had in het begin geen ernstig ondergewicht dus ik vond het allemaal wel meevallen. Moest uiteindelijk toch de kliniek in omdat ik niet had ingegrepen. En dat terwijl ik in het laatste jaar van mn opleiding zat. Terwijl iedereen lol maakte en zn examens haalde zat ik 'opgesloten' in die kliniek. $:\$ Echt meis, grijp in want ik gun dat niemand. Ik ben inmiddels 25,5 en heb nog steeds geen diploma omdat ik na mijn ontslag steeds terugviel en 5 opnames had in korte periode. Ook nog steeds geen zicht op een opleiding op korte termijn, en aangezien in het nieuwe schooljaar het nieuwe leenstelsel start kan ik dan ook niet meer studeren omdat ik het niet kan betalen. ZO ZONDE! Dus echt, praat met een dokter en grijp in.

Dani: Ik vind het gewoon irritant dat iedereen mag afvallen en ik niet om het zo even te zeggen. Ik vind het niet 'eerlijk'. Ik eet heel braaf mijn eetlijst uit de kliniek die ik er weer bij heb gepakt maar het liefst trap ik helemaal op de rem om te laten zien dat ik nog altijd het beste ben in afvallen.

Maargoed, dat zijn gedachtes waar ik niet naar handel. Ik troost me maar met de gedachte dat ik totaal geen moeite heb om niet te snoepen en gezond te eten, en de rest wel. En indd over 2 weken hebben ze het al opgegeven. :

**Geplaatst**: 06-01-15 18:08

Geplaatst: 06-01-15 18:08

Jullie hebben ook wel een goed punt, maar ik heb het pas aan mijn beste vriendin verteld en nu voelt het wel veel beter! Maar jullie hebben wel gelijk over dat eerlijk zijn.. Ik doe idd alleen maar kip op brood (als ik voor mezelf zo lief ben om een lunch te smeren). Maar als ik dit niet mee neem koop ik vaak wel weer yoghurt op school (edit: ook niet eerlijk, ik neem de yoghurt zonder fruit saus enz. :(:)

) .... En als ik weet dat ik s'avonds patat/pizza ga eten eet ik de rest van de dag zo min mogelijk slechte dingen.

Ik weet niet, ik denk dat het vooral het punt is dat ik geen ''aansteller'' wil zijn. Ik weeg nog netjes 65.6 kilo en zie er echt niet dun uit en ik eet ook wel gewoon ontbijt en avond eten. Ik zit bij mezelf te twijfelen of het niet gewoon is dat ik iets dunner wil zijn en dan tevreden ben.. dan heb ik al die ophef om niets gemaakt en ik zit er ook niet op te wachten om nu in een keer vet ongezond te moeten gaan eten.

Jullie hebben me wel echt aan het denken gezet $:\$

**Geplaatst**: 06-01-15 18:14

Geplaatst: 06-01-15 18:14

Hoe reëel is het dat je tevreden zal zijn als je iets dunner bent? Is het vooral dat je een kledingmaatje kleiner wil, je net wat prettiger wil voelen in bikini? Want daar is inderdaad niets mis mee. En het is ook niet vreemd om overdag wat meer op je eetpatroon te letten als je 's avonds aan de pizza gaat. Maar de vragen die ik hierboven stelde gaan over zaken die absoluut wijzen op een eetprobleem, en niet op gezond afvallen. Als je een (groot) aantal van die vragen met "ja" hebt beantwoord dan kan ik je nu al vertellen dat je niet tevreden gaat zijn met een paar kilo minder. Ja, even. Maar dan kan er eigenlijk nog wel 2 kilo vanaf. En nog 2. En nog 2.

Overigens heb ik nooit onder- of overgewicht gehad en wel een eetstoornis.

**Geplaatst**: 06-01-15 18:39

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-01-15 18:39

Ik heb zojuist een gesprek met mijn psycholoog en mijn moeder gehad en heb toegegeven over mijn eet problemen. Althans, ik heb mijn psycholoog het laten vertellen. Had ik het maar niet gedaan. Want volgens haar was het blijkbaar niet erg genoeg om als een probleem bestempeld te worden en at ik gewoon goed. (Wat dus echt niet zo is, zeker niet omdat ik super veel sport.). En mijn moeder merkte alleen maar op dat ik niet mager ben en dat ik meer dan genoeg eet.

Dus het heeft bij mij totaal niet geholpen om het iemand te vertellen. Ik word totaal niet serieus genomen en krijg alleen maar bevestigd dat ik me ontzettend aanstel en nog steeds niet te weinig eet... het breekt me gewoon op.
Het spijt me als ik dit niet mag posten, maar ik was bang dat als ik het niet ergens kwijt kon dat ik mezelf iets aan zou doen.

**Geplaatst**: 06-01-15 18:51

Geplaatst: 06-01-15 18:51

Ach, meisje.. :(:)

Wat ontzettend rot dat je moeder zo reageerde. Dat is heel pijnlijk, als je eigen moeder je problemen niet wil erkennen. Tegelijk kan het ook van je moeder een soort verdedigingsmechanisme zijn, voor haarzelf. Het is als ouder ook erg moeilijk om te horen dat je kind een eetprobleem heeft, en sommige ouders gaan dat bagatelliseren omdat ze het lastig vinden ermee om te gaan. Dat maakt het voor jou natuurlijk op dit moment niet minder pijnlijk, maar het kan dus wel dat je moeder over een tijdje bijdraait en het wel serieuzer gaat nemen. En misschien gebeurt dat niet, dat kan ook, hoe verdrietig dat voor jou ook is.

Ik moet nu weg, maar ook voor jou: ik heb nooit onder- of overgewicht gehad en wel een eetstoornis. Tien jaar lang. Je stelt je niet aan omdat je toevallig (nog) geen onder- of overgewicht hebt of omdat je nog een redelijk normaal eetpatroon hebt. Ook dan kan je grote problemen hebben - en ook dan kan het ernstige lichamelijke gevolgen hebben.

**Geplaatst**: 06-01-15 19:27

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-01-15 19:27

Dank je de je moeite neemt om te reageren op mijn berichtje. Het was alleen niet zo zeer mijn moeder die er verkeerd op reageerde. Maar mijn psycholoog had het gebracht alsof het allemaal niets was waardoor mijn moeder niet begreep Hoe het werkelijk zat. En zij kan alleen reageren op wat ziet, en ik eet w meestal gewoon avond eten mee dus is er in haar ogen helemaal niets aan de hand.

Terwijl ik hoopte dat door erover te praten ik enigszins hulp kon krijgen, maar nu kan ik gewoon weer doorgaan met te weinig eten en is er ook niet meer de mogelijkheid om hulp te zoeken. In ieder geval niet voordat ik minimaal ondergewicht heb.
En nu ik weet dat mijn problemen toch niet erg genoeg zijn kan ik ook niet bij school aan de bel trekken.

**Geplaatst**: 06-01-15 22:11

Geplaatst: 06-01-15 22:11

Lief meisje,
Wat snap ik je ontzettend goed. Echt, alles wat je schrijft is zo herkenbaar dus weet dat je hier niet alleen in staat. Ik heb nu even niet de kracht om heel uitgebreid te reageren hierover, maar onthoud alsjeblieft dat gewicht niets te maken heeft met de ernst van een eetstoornis.
Wat Dani zegt ben ik het compleet mee eens, over het bagatelliseren door je ouders. Dat heb ik ook meegemaakt. Wat dan bij jou weer als reactie oproept dat je je verder moet uithongeren en vernielen om te laten zien dat het wel degelijk slecht met je gaat.
Misschien is het totaal nutteloos dat ik dit dan zeg, maar ik doe het toch: Denk aan jezelf, weet dat er heel veel mensen zijn die je WEL serieus nemen. Neem dit niet als excuus om jezelf verder kapot te maken, je bent veel meer waard dan dat. Grijp eerder in. Het voorkomt meer leed.
Het is lastig dat je nog minderjarig bent ivm hulp zoeken, ik heb daar geen ervaring mee want op het moment dat ik daarmee begon was ik al meerderjarig. Misschien hebben anderen hier ervaring mee? Ik doel dan vooral op hulp zoeken en dat je ouders (tot op bepaalde hoogte) achterwege blijven.

Echt hoor meis, geef niet op. Zorg zo goed als mogelijk voor jezelf, grijp in nu je dan nog misschien geen 'ondergewicht' hebt want hoe dieper en dieper je zakt hoe moeilijker het is om eruit te komen.. :(:)

**Geplaatst**: 08-01-15 00:17

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 00:17

Lieve Lestrange,

Laatst zag ik foto's van jou voorbij komen in het topic over model-worden enzo. Ik schrok van je foto's. Je schreef dat je misschien wel interesse had in werk in de modellenwereld, maar dat je daarmee nog wat ging wachten tot je wat sterker in je schoenen stond. Ik dacht toen nog: wat een verstandig besluit, want je bent nog zo jong. Maar nu ik dit lees snap ik dat het niet om je leeftijd ging. Ik vond je op de foto's erg mager meid, ik schrok ervan. Ik begrijp eerlijk gezegd ook niet dat jou psycholoog en moeder dat niet schijnen te zien. Het gevoel niet serieus te worden genomen is ontzettend naar. Misschien kun je het uitspreken naar hen toe. Met name jouw psycholoog hoort jou serieus te nemen. Je vertelt haar iets moeilijks, dan mag je ook verwachten dat zij daar respectvol mee omgaan. Gebeurt dat niet, dan mag je best voor jezelf opkomen

Veel sterkte en succes ermee

**Geplaatst**: 08-01-15 08:41

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 08:41

Kom op Emily, even doorbijten nu! Ook al zie je dat waarschijnlijk momenteel niet, er zitten zoveel meer nadelen aan dan voordelen $:\$

Ik werd in het begin niet zo nauw in de gaten gehouden, maar heb er uiteindelijk zelf om gevraagd omdat dat de enige manier was het écht te doen...

**Geplaatst**: 08-01-15 09:21

Geplaatst: 08-01-15 09:21

Emily ik vind dit echt niet kunnen.

Je strooit alles over je es op Bokt, moet je zelf weten hoor, maar doe dat niet hier aub. Je hebt een probleem maar ik hoef de voordelen van een es niet te zien in dit topic. Er zijn meiden hier die er in tegenstelling tot jou wel vanaf willen, er allergrootste moeite mee hebben om erover te praten (dat zou je zien als je ook eens meeleest ipv alleen maar je eigen sores hier te droppen). Ik ga je berichtjes vanaf nu dan ook echt negeren, als ik in ga er niet meer op in. Moet je voor de gein eens kijken wat je allemaal op Bokt gooit, het is echt bizar!

Sorry hoor, ik vind het echt heel naar voor je waar je doorheen gaat, maar het riekt wel een beetje naar aandacht zoeken. Dat je hulp nodig hebt is duidelijk, ik ben dan ook oprecht blij voor je dat je binnenkort opgenomen word, zodat je de hulp krijgt die je nodig hebt. Mag ik misschien niet zeggen, maar ik denk het al zo lang en je gaat imo nu echt te ver. Ik heb dan ook getemd.

**Geplaatst**: 08-01-15 11:57

Geplaatst: 08-01-15 11:57

Ik ben het met Rosie eens, niet erg leuke berichten om te lezen.

Lestrange01: wat naar dat je nu voor je gevoel nog niet dun genoeg bent om te laten zien dat je hulp nodig hebt. Ik snap je wel een beetje, ik eet ook gewoon avond eten (niet heel veel maar eet wel gewoon mee met alles) dus bij mij valt het ook niet echt op dat ik niet goed eet.

Ik heb nu een berichtje gestuurd naar novarum om mijn verhaal te doen en te kijken of ik nou hulp nodig heb of niet ... Misschien niet eens voor eten, maar ik zit al zo lang niet lekker in mijn vel, misschien moet ik gewoon een keer met iemand erover praten. Probleem is alleen dat ik niet kan vertellen waar ik niet blij mee ben

**Geplaatst**: 08-01-15 12:10

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 12:10

Aller eerst ontzettend bedankt voor de reacties, ik ga het volgende week gewoon nog een keer bij m'n psycholoog aangeven en als ze dan nog niet door heeft hoe het zit geef ik het maar op. Het probleem is alleen dat ik gediagnosticeerd ben met een depressie, waarbij ik al aangegeven heb dat die waarschijnlijk veroorzaakt is door mijn "es". Dus gaat de therapie die ik ga krijgen niet echt helpen, omdat de reden van mijn depressie niet aangepakt wordt. Maar goed, dat laat ik ze lekker zelf uit zoeken, ik heb het geprobeerd.

Esther43, wat ik heb meegekregen heb van mensen die je helpen zoals mijn psychiater en psycholoog is dat ze in de meeste gevallen niet zozeer de reden van je gevoel aan pakken. Dus dat jij niet weet waarom je je zo voelt is niet erg, want ze gaan meestal de symptomen verhelpen

. Heel veel mensen weten niet de reden waarom ze zich op een bepaalde manier voelen.

**Geplaatst**: 08-01-15 12:29

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 12:29

Vervelend dat je het gevoel hebt dat je niet serieus wordt genomen, Lestrange! Kan je je psych of desnoods huisarts niet vragen om een verwijsbrief? Dan kan je zelf op zoek gaan naar een behandelaar die ervaring heeft met eetproblemen en meer bij je past. Human Concern, bvb? (Zij hadden een tijdje terug wel een intakestop, weet niet hoe dat nu zit. Lijkt me wel een instantie die goed bij jou past.)

**Geplaatst**: 08-01-15 16:37

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 16:37

Ahw, ik lees al een poosje mee. Een paar nieuwe namen in dit topic, dat is niet zo positief.

Lieve lestrange, fijn dat je jezelf serieus neemt. Zelfs als het nog geen 'echte' eetstoornis hebt (wat vanachter een computer moeilijk te beoordelen is) bevind je je op een dunne grens met wél een echte eetstoornis. En het is echt beter om daarvoor zo goed mogelijk in te grijpen.

Ether 43, tegen jou zou ik eigenlijk hetzelfde willen zeggen!

SaZ, ik word heel blij van je berichtje! wat fijn om te lezen!

Volgens mij heb ik me nooit voorgesteld in dit topic, maar ik heb NAO. In eerste instantie meer in de richting van anorexia (alleen geen anorectisch gewicht, wel heel veel afgevallen) maar tijdens mijn behandeling voelde het weer 'mogen' eten zo als een bevrijding dat ik daarin ben doorgeslagen en het (niet-officieel) boulimia is geworden. Heb 2 maanden opgenomen gezeten en 3 maanden dagebehandeling gedaan, die ga ik over 2 weken afronden.

Het gaat redelijk. Wat ik alleen erg lastig vind is dat ik nu medicatie (fluoxetine) slik tegen de eetbuien en eigenlijk erg weinig honger heb. Hierdoor 'vergeet' ik regelmatig (semi-bewust) te eten. Dit voelt wel heel anders dan op het dieptepunt van mijn eetstoornis toen ik de hele dag heel bewust alleen maar allerlei manieren en systemen bedacht om zo min mogelijk te kunnen eten, mezelf suf sportte, en niet meer naar school kon omdat ik veels te moe was. Zo ernstig is het absoluut niet, maar aan een volledige basislijst kom ik ook bij lange na niet.
Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet. Ik ben door de boulimia ruim 10 kg aangekomen en zit nu tegen overgewicht aan, dus het afvallen is niet zo'n probleem. Maar heb het idee dat ik me op glad ijs bevind.

Iemand ervaringen met dergelijke medicatie icm een eetstoornis?

**Geplaatst**: 08-01-15 19:11

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 19:11

Rosie, je hebt gelijk. Had daar niet bij stil gestaan, mijn excuses aan iedereen.
Dacht gister ook niet echt helder. Het irritante daaraan is dat je daar altijd pas achteraf achter komt. Sigh.

**Geplaatst**: 08-01-15 21:49

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-01-15 21:49

Knorrie91 ik herken veel van wat je schrijft. Toen ik ongeveer een jaar op gezond gewicht terug was, slikte ik nog een combi van 10mg zyprexa en 30mg fluoxetine. Ik had ook steeds maar geen honger en het was voor mij vechten om het gewicht te behouden, terwijl er eigenlijk geen eetgestoorde motieven meer achter zaten. Ik heb toen met de psychiater overlegd en we besloten om de medicatie te gaan verminderen, en daarmee kwam ook mijn eetlust weer terug. Voor mij heeft dit goed geholpen en het was ook gewoon tijd voor mij om de medicatie te gaan afbouwen, dus we zijn hiermee verder gegaan en nu slik ik niets meer.

Maar ik weet natuurlijk niet of jij de fluoxetine nu nodig hebt en of de kans op een terugval erg groot is. Afbouwen van medicatie (en met name een medicijn met een lange inwerk-termijn zoals fluoxetine) doe je niet gewoon eventjes om uit te proberen. Maar misschien kun je eens overleggen met je arts.

**Geplaatst**: 11-01-15 17:32

Geplaatst: 11-01-15 17:32

Esther43 schreef:
Ik heb nu een berichtje gestuurd naar novarum om mijn verhaal te doen en te kijken of ik nou hulp nodig heb of niet ... Misschien niet eens voor eten, maar ik zit al zo lang niet lekker in mijn vel, misschien moet ik gewoon een keer met iemand erover praten. Probleem is alleen dat ik niet kan vertellen waar ik niet blij mee ben

Wat goed dat je een berichtje hebt gestuurd naar Novarum. Ik heb zelf de deeltijdbehandeling gedaan bij Novarum en ben er echt heel blij mee. Zoals ik eerder al zei: het gaat nu super goed met me. Een jaar geleden was ik nog suïcidaal, had ik meerdere eetbuien + braken op een dag en AM'de ik. Nu eet ik lekker wat ik wil en durf ik te vertrouwen op mijn honger/verzadiging. Ik durf te zeggen dat ik voor 95% genezen ben van mijn eetstoornis en depressie.
Mocht je dus besluiten dat je in behandeling wilt gaan, dan kan ik je Novarum van harte aanraden! Als je nog vragen hebt o.i.d., dan mag je me altijd pb'en!

Groetjes,
SaZ

**Geplaatst**: 11-01-15 19:03

Geplaatst: 11-01-15 19:03

Ik heb meerdere klinische opnames gehad bij nov. Al met al een jaar intern gezeten. Ze hebben mij mn leven teruggegeven. Al zeggen zij dat ik het zelf gedaan heb, zonder hen was het me niet gelukt en was ik er niet meer geweest. Meer wil ik er zo in het openbaar niet over zeggen maar als je wat wilt weten mag je pben. Ik kan je alleen niets vertellen over deeltijd maar wel over de kliniek. Verder.. Ik deel absoluut de mening van SaZ.

SannevdM: Dapper om je berichtje hier te plaatsen

welkom. Ik kan nu niet echt inhoudelijk reageren maar als je even wilt spuien mag je me altijd PBen! Waar ben je opgenomen? Mag ook per pb (of helemaal niet als je dat niet kwijt wilt).