Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-03-10 15:26

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 10-03-10 15:26

Dat is mijn idee ook. Als je écht graag kinderen wilt, dan is er aan die praktische zaken wel een mouw te passen. Of je zet je er gewoon overheen.

**Geplaatst**: 10-03-10 15:30

Geplaatst: 10-03-10 15:30

Precies. Toen ik zwanger was, werd mijn man werkloos. Erg vervelend. Hij heeft nog een tijdje gewerkt, maar toen ik weer aan het werk ging, was hij (weer) bij huis. Op zich niet leuk, maar zo heeft hij wel negen maanden met dochterlief door gebracht die achteraf gezien, erg waardevol zijn.

**Geplaatst**: 10-03-10 15:30

Geplaatst: 10-03-10 15:30

Chiqa schreef:
Dit zijn verhalen waar ik liever heul ver uit de buurt blijf en weer met beide benen op de grond wordt gezet, oja dat was ook één van de vele redenen

Vandaar ook dat er "sorry" bijstaat ;-)

Maar ik ben toch wel benieuwd naar die "verloren vriendenkring" van jou, omdát ze "aan de kids" gingen. Is het echt zó erg met hen gesteld inmiddels, dat jouw mening zo radicaal is? Ik begrijp heel goed dat jij nooit zal kiezen voor het moederschap en ik heb lang genoeg aan dezelfde kant gestaan. Moet nog steeds aan mezelf wennen

Maar niet iedere moeder raakt in een bloemetjesjurk met de Libelle op schoot aan huis gekluisterd! Dat is haast een karikatuur...

**Geplaatst**: 10-03-10 15:32

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 10-03-10 15:32

Haha, ik moet dan altijd aan truien met beren erop denken (ik wil geen moeder met een berentrui worden

).
Als je in een vriendenkring allemaal een heel andere kant uitgaat qua leven, dan groei je soms gewoon uit elkaar. Dat is vrij normaal.
Ik had het toen ik na mijn hbo-opleiding verder ging studeren en de rest ging werken, dan is je leven zo anders, dan heb je elkaar niet altijd even veel meer te vertellen. Zo gaan die dingen, mensen komen en mensen gaan.

**Geplaatst**: 10-03-10 15:34

Geplaatst: 10-03-10 15:34

laetitia schreef:
Weet je wat voor mij ook een hele grote (en best stomme) reden is?

Uitslapen is niet meer mogelijk de eerste 10 jaar!
En dat is voor mij echt een behoorlijk groot struikelblok.
Ik vind het best een hele domme reden en ik schaam me er ook voor, maar ik hou zoveel van slapen en heb ook heel veel slaap nodig.

Ben ik de enige of is het herkenbaar (om dit als een echte reden te zien om geen kinderen te nemen)?

In de tijd dat ik wel graag een kindje wilde, dacht ik hier helemaal niet aan.
Nu is dat anders, komt mede ook omdat ik op flinke chemicalien slaap en dan is het wakker worden behoorlijk zwaar.
Iedere ochtend word ik uit een soort van lichte narcose wakker en voor ik me dan fit voel daar gaat wel wat tijd overheen.
Maar goed, die zaken speelde toen nog niet dus ik denk eigenlijk dat naast het DES-dochter zijn, de natuur heeft geweten dat ik "later", (nu dus) niet meer zo'n gezond lijf zou hebben.
Maar anderzijds....als ik toen wel vruchtbaar was geweest, dan had ik al een kind van 24 gehad

was er dus een redelijke kans dat ik nu al oma zou zijn.....wwwwhahahaaa....
Das heel raar als ik daar wel eens aan denk, want qua leeftijd voel ik me lang geen 46, eerder begin 30 ofzo hooguit

**Geplaatst**: 10-03-10 15:36

Geplaatst: 10-03-10 15:36

Over uitslapen: mijn moeder wenste vroeger wel eens dat we zo nu en dan wat zouden uitslapen... tegen de tijd dat we pubers waren wenste ze dat we eens wat minder zouden uitslapen

**Geplaatst**: 10-03-10 15:38

Geplaatst: 10-03-10 15:38

Alet74 schreef:
Haha, ik moet dan altijd aan truien met beren erop denken (ik wil geen moeder met een berentrui worden ).
Als je in een vriendenkring allemaal een heel andere kant uitgaat qua leven, dan groei je soms gewoon uit elkaar. Dat is vrij normaal.
Ik had het toen ik na mijn hbo-opleiding verder ging studeren en de rest ging werken, dan is je leven zo anders, dan heb je elkaar niet altijd even veel meer te vertellen. Zo gaan die dingen, mensen komen en mensen gaan.

Dat is absoluut waar.
Er zijn vriendinnen van vroeger waar de klik gewoon weg was.
ik was dol op mijn beeste bende en zij op haar kids en hoe lief we elkaar verder ook vonden, er waren geen raakvlakken meer dus het verwaterde gewoon.
Mijn andere vriendin heeft 3 jonge kids en daar ben ik heel close mee.
Ben ook dol op haar kids,maar kan en mag ze ook op mijn best duidelijke manier terecht wijzen.
Als we de kans krijgen gaan we naar een concert van een finse rockband, zijn dan waarschijnlijk wel bijna de oudste maar dan gaan we beide uit ons dak hoor en dat terwijl z eook nog eens 10 jaar jonger is dan ik ben, dat verschil merk je gewoon niet.

**Geplaatst**: 10-03-10 15:42

Geplaatst: 10-03-10 15:42

Zo heb ik pak um beet een jaar of 23 geleden een vriendin met een jong zoontje.
Ik kwam daar vaak.
Ik nam mijn hondje ook altijd mee.
Hij had zo'n flexibele treinbaan die je met gedeeltes aan elkaar kon maken.
Met een gedeelte liep hij steeds mijn hond te meppen.
Moeder zat erbij en keer erna.
Tot ik er schoon genoeg van kreeg.
Ik heb hem toen bij me geroepen, dat ding uit zijn handen gepakt en hem er zelf een klets mee over zijn hand gegeven.
moeder keek me aan met grote verschrikte ogen maar zei er niets van, blijkbaar besefte ze ook wel dat ze zelf had moeten ingrijpen.

**Geplaatst**: 10-03-10 15:58

Geplaatst: 10-03-10 15:58

Alet74 schreef:
Haha, ik moet dan altijd aan truien met beren erop denken (ik wil geen moeder met een berentrui worden ).
Als je in een vriendenkring allemaal een heel andere kant uitgaat qua leven, dan groei je soms gewoon uit elkaar. Dat is vrij normaal.
Ik had het toen ik na mijn hbo-opleiding verder ging studeren en de rest ging werken, dan is je leven zo anders, dan heb je elkaar niet altijd even veel meer te vertellen. Zo gaan die dingen, mensen komen en mensen gaan.

Vriendschappen kunnen hier natuurlijk door verwateren, maar dat is nog iets anders worden dan allergisch worden voor het stereotype beeld van de moeder-met-de-berentrui (

geniaal

). Dan zouden al die vriendinnen inmiddels in een berentrui moeten lopen en dat kan ik me zo moeilijk voorstellen...

Edit: overigens zonder dat ik Chiqa een andere gedachte aan wil praten, dat wil ik nogmaals benadrukken! Ben puur nieuwsgierig naar of het echt zó erg gesteld is met de vriendinnen, waarmee ze in de tijd die aan de kinderen vooraf ging wel eindeloze stapnachten en dergelijke ondernam...

**Geplaatst**: 10-03-10 16:01

Geplaatst: 10-03-10 16:01

Als je echt een kinderwens hebt of moedergevoelens hebt, denk je misschien inderdaad niet na over al die 'kleine dingen' zoals uitslapen, flexibiliteit etc.

Of je neemt het juist zo graag voor lief, omdat je het er gewoon voor over hebt.

Ik zie gewoon teveel struikelblokken en dat doet me beseffen dat ik echt geen kinderwens heb. Anders zag ik die struikelblokken niet of minder.

@onassa: was ze het eens met jouw handelen of is de vrienschap daarna minder geworden?

**Geplaatst**: 10-03-10 16:02

Geplaatst: 10-03-10 16:02

Ik ken ook geen moeders met een berentrui, vroeger waren ze er wel trouwens

Meestal groei je gewoon uit elkaar omdat de manier waarop je in het leven staat anders is. Dat is niet gelijk (inderdaad) aan het wel of niet hebben van kinderen. Ik denk niet dat ik zonder dochter nu zo heel veel anders zou zijn geweest dan met kind. Maar dat weet ik niet zeker natuurlijk.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:08

Geplaatst: 10-03-10 16:08

Ik denk dat het erg verschillend is per persoon. Ik ken wel moeders die toen zo gauw de zwangerschapshormonen hun werking gingen doen ze echt van uitgaan mensen die overal over konden praten ineens veranderde in van die duffe mensen die het alleen maar over zwanger en later kind en school konden hebben.
Maar ik ken er gelukkig ook genoeg waar je niet van merkt dat ze veranderd zijn. Natuurlijk hebben ze het wel over hun kinderen, wat normaal is want het maakt een deel uit van hun leven. Maar ze praten net zo vlot over andere dingen.
Maar als ik in mijn kennissenkring moet kijken, denk ik wel dat er meer nergens anders over kunnen praten mama’s de overhand wel hebben.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:10

Geplaatst: 10-03-10 16:10

Weer een ruk om bij te lezen

Gezien vrienden met kinderen. Bij mij zijn die vriendschappen doodgebloed. Het kwam er toch op neer dat alles van mij af moest komen want drukdrukdruk, kinderfeestje hier en daar, bladiabladibla. Dus ikke altijd als 1e contact opnemen tot ik dat zat werd. En toen was het over en uit....Heb er diverse keren veel hartzeer van gehad maar ja....weer van geleerd :)*

**Geplaatst**: 10-03-10 16:14

Geplaatst: 10-03-10 16:14

_sparta_ schreef:
Ik denk dat het erg verschillend is per persoon. Ik ken wel moeders die toen zo gauw de zwangerschapshormonen hun werking gingen doen ze echt van uitgaan mensen die overal over konden praten ineens veranderde in van die duffe mensen die het alleen maar over zwanger en later kind en school konden hebben.
Maar ik ken er gelukkig ook genoeg waar je niet van merkt dat ze veranderd zijn. Natuurlijk hebben ze het wel over hun kinderen, wat normaal is want het maakt een deel uit van hun leven. Maar ze praten net zo vlot over andere dingen.
Maar als ik in mijn kennissenkring moet kijken, denk ik wel dat er meer nergens anders over kunnen praten mama’s de overhand wel hebben.

Maar ik moet wel heerlijk zeggen dat ik ook heel erg veel over mijn paarden kan praten, ook tegen mensen die geen paard hebben.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:14

Geplaatst: 10-03-10 16:14

@Evelienepien
Maar dat heb je met alle veranderingen in je leven.
Als je gaat studeren, werken, huis gaat kopen, samenwonen, kinderen krijgt, verhuist, scheidt, dan gaan er vrienden en er komen weer nieuwe bij, die in die periode van je leven passen.
Er zijn maar weinig vrienden die bij al die fases in je leven passen.

Laatst bijgewerkt door Brainless op 10-03-10 16:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-03-10 16:15

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 10-03-10 16:15

Helemaal mee eens Brainless.

En zoals ik net al zei: mijn omgeving heeft zich er ook naar moeten 'schikken' toen ik ging verhuizen en vervolgens weer fulltime een eigen paard had.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:20

Geplaatst: 10-03-10 16:20

Only_Hellen schreef:
_sparta_ schreef:
Ik denk dat het erg verschillend is per persoon. Ik ken wel moeders die toen zo gauw de zwangerschapshormonen hun werking gingen doen ze echt van uitgaan mensen die overal over konden praten ineens veranderde in van die duffe mensen die het alleen maar over zwanger en later kind en school konden hebben.
Maar ik ken er gelukkig ook genoeg waar je niet van merkt dat ze veranderd zijn. Natuurlijk hebben ze het wel over hun kinderen, wat normaal is want het maakt een deel uit van hun leven. Maar ze praten net zo vlot over andere dingen.
Maar als ik in mijn kennissenkring moet kijken, denk ik wel dat er meer nergens anders over kunnen praten mama’s de overhand wel hebben.

Maar ik moet wel heerlijk zeggen dat ik ook heel erg veel over mijn paarden kan praten, ook tegen mensen die geen paard hebben.

Dat ligt er aan bij wie. Ik weet dat er mensen zijn die daar niets aan vinden en dan zal ik er weinig over zeggen.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:22

Geplaatst: 10-03-10 16:22

Het blijft een erg interessant topic.

Ik heb ook een vriendin die echt alleen nog maar over de kinderen kan praten (al werkt zij dan wel weer fulltime), terwijl zij altijd heel stellig was dat ze dat nooit zou doen... Wel of niet veel werken heeft er op zich ook niet alles mee te maken denk ik. Ik heb ook een vriendin die nog maar drie dagen werkt (en zwanger is van de tweede), maar zij blijft er juist heel nuchter onder.

Wij hebben trouwens relatief veel vrienden die geen of erg moeilijk kinderen kunnen krijgen (en het wel willen), echt heftig om daarmee te maken te hebben.

Ik hoop dat ik nooit zo word (alleen nog maar over kinderen kunnen praten), maar ja wie weet. Een erg wild nachtleven heb ik in ieder geval al nooit gehad.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:36

Geplaatst: 10-03-10 16:36

Brainless schreef:
@Evelienepien
Maar dat heb je met alle veranderingen in je leven.
Als je gaat studeren, werken, huis gaat kopen, samenwonen, kinderen krijgt, verhuist, scheidt, dan gaan er vrienden en er komen weer nieuwe bij, die in die periode van je leven passen.
Er zijn maar weinig vrienden die bij al die fases in je leven passen.

Helemaal mee eens

Daarnaast heb ik op de een of andere manier veel vriendinnen die wel over hun kinderen praten maar het gaat al heel snel over allerlei andere zaken die óók hun interesse hebben.
Een vriendin van ons vriendinnengroepje heeft er echter wel een handje van om alleen over haar zoontje te praten tijdens onze etentjes, en dat gaat ons nu onderhand erg vervelen. Zelfs de vriendin met de tweeling vind haar behoorlijk irritant worden

**Geplaatst**: 10-03-10 16:47

Geplaatst: 10-03-10 16:47

Ik heb hoogopgeleide, zeer intelligente en breed ontwikkelde vrouwen zien veranderen in kloeken waar alleen nog maar baby-taal uit kan komen, met zo'n zurige kinderlucht om zich heen en geen enkel ander doel meer in het leven, maar gelukkig ken ik ook heel erg leuke en heel realistische moeders. Al merk ik van mezelf dat ik het wel heel moeilijk vind om het contact te onderhouden.

Maar mensen die alleen maar over paarden kunnen praten vind ik net zo irritant als een bepaald soort ouders.

**Geplaatst**: 10-03-10 16:49

Geplaatst: 10-03-10 16:49

Toen mijn zusje nog in de kleine kinderen "zat"en haar vriendinnen begonnen over de kinderen, zei ze altijd:luister zit de hele dag al in de kinderen, vindt het bereleuk dat jullie erzijn, dus.....zullen we ergens anders over praten??

**Geplaatst**: 10-03-10 18:00

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 10-03-10 18:00

Zo heb net het hele "I so love my kids' topic gelezen en ben weer heel blij dat ik geen kinderen heb.

Om 5 uur je bed uit...elke dag...Je bent gewoon slaaf van je kind als ik dat zo lees.

Daarnaast houd ik van mooie dingen en een strak interieur, met kinderen wordt dat denk ik als snel een rotzooi en komt de mooie bank onder de vlekken, het behang wordt als tekenpapier gebruikt en de strak aangelegde tuin lijkt eerder op een speeltuin

**Geplaatst**: 10-03-10 18:13

Geplaatst: 10-03-10 18:13

laetitia schreef:
Zo heb net het hele "I so love my kids' topic gelezen en ben weer heel blij dat ik geen kinderen heb.

Om 5 uur je bed uit...elke dag...Je bent gewoon slaaf van je kind als ik dat zo lees.

Daarnaast houd ik van mooie dingen en een strak interieur, met kinderen wordt dat denk ik als snel een rotzooi en komt de mooie bank onder de vlekken, het behang wordt als tekenpapier gebruikt en de strak aangelegde tuin lijkt eerder op een speeltuin

Hahaha, je stopt ze gewoon tot hun 18e in de box, en in de zomer kan die box ook mee naar buiten.

Zonder gekheid. Ik had in huis een speelhoekje voor die meiden. Dat was hun terrein. Tafeltje, stoeltjes, tekenspulletjes, dat soort dingen. Nooit heb ik de spullen van kastjes en tafels afgehaald. Ze moesten gewoon leren dat ze daar niet aan mochten komen. Niet alleen voor wat betreft mijn eigen huis, maar weten zij veel dat als ze thuis wel met spullen aan de haal kunnen gaan, dat dat bij een ander niet mag?

**Geplaatst**: 10-03-10 18:38

Geplaatst: 10-03-10 18:38

mandymonica schreef:
Maar ik ben toch wel benieuwd naar die "verloren vriendenkring" van jou, omdát ze "aan de kids" gingen. Is het echt zó erg met hen gesteld inmiddels, dat jouw mening zo radicaal is

Laat ik het zo zeggen, de vriendschap veranderde. Minder tijd om 'spontaan' even iets te doen zonder kids, was er niet meer bij dat moest gepland worden, of kind moest mee nou dat was niet echt de bedoeling. Als ik ze belde werd ik met regelmaat onderbroken door een brul richting kind die weer eens iets aan het uitvreten was..."O waar hadden we het ook al weer over?"Ze hadden het e rmaar druk mee, ik paste er niet meer tussen.
En berentruien, die heb ik idd ook gezien, versierd met etensvlekken, 'ach dat heb je met kinderen wassen we wel weer, met een kind was je toch wat af dus dat ene truitje maakt ook niet meer uit'

Had je een leuk gesprek, zoals we vroeger ook hadden komt er weer zo'n drabber tussendoor met een boekje of tekening waar ik echt niets mee kon. Zie je me gaan samen met haar naar de stad, in een auto vol berenplaatjes op de ramen, een pak luiers halen want die zijn in de reclame.
En later op de avond (Heb je het over half 9 ofzo) een gaap onderdrukkend want ja ze was vanmorgen zo vroeg op, kinderen druk en morgen weer vroeg dr uit...

De vriendschap is verwatert, en ben met wel weer andere mensen tegen gekomen.
Need I say more...is vast wel duidelijk toch.

MamboBeach schreef:
Ik kwam hier in dit topic terecht omdat ik mensen kan begrijpen die gek worden van het gezeur van mensen die lopen te 'pushen'.

Dus...

Hoe bedoel je dus? Veel bokkers lijken idd gek te worden van dat prutsmuts ove rkinderen, wat is dan je punt wat je duidelijk wil maken? Dat er uitzonderingen zijn ofzo?

**Geplaatst**: 10-03-10 18:45

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 10-03-10 18:45

ben bang dat ik het voor 100% met je eens ben....