Bokt.nl

Piera schreef:

Ik kan heel goed begrijpen dat het ook niet leuk is om dun te zijn maar mijn advies is, gewoon niks van aantrekken (of snel kinderen krijgen, dan kom je snel genoeg op een 'normaler' gewicht )

Barmat schreef:

Het lijkt wel of het nooit goed is he....

dan ben je te dik
dan ben je te dun


Maar, als "dikkerd zijnde" moet ik eerlijk bekennen dat ik liever uitgescholden wordt voor gratenbaal dan voor vetklep... is dat raar?
Ik zie dun zijn (echt mager dus) nog steeds als minder erg dan te dik, want dikke mensen doen het zich zelf toch aan? Zeggen ze....

Anoniem schreef:

Mag iemand die dunner is dan de gemiddelde mens dan niet eens een keer een snoepje overslaan ?

Het valt mij trouwens tegenwoordig ook op dat mensen steeds dikker worden. De gemiddelde mens heeft al wel een klein beetje overgewicht meestal. En er zijn gewoon veel te veel mensen ongzond dik..

Leentje_ schreef:

Dun zijn is volgens mij ook minder erg dan dik zijn

steeffie schreef:

Obesitas is ook een ziekte of er gaan tegenwoordig een hele hoop stemmen op om het wel als een ziekte te bestempelen, een van de twee (weet niet meer precies hoe het zat).

Ik denk niet dat je kan zeggen dat dikke mensen het aan zichzelf te danken hebben Natuurlijk zijn die er wel, net zo goed als er dunne mensen zijn die dat aan zichzelf te danken hebben.
Maar er zijn ook mensen die dik zijn geworden door medicijn gebruik, door aanleg, doordat ze gaan eten als ze zich ellendig voelen, doordat ze van jongs af aan volgepropt zijn met vet eten enz. Het is allemaal niet zo simpel als het lijkt

Kana schreef:

Je mag tegen een dikkerd niet zeggen dat ze dik is maar tegen eem mager iemand wel zeggen dat ze eng dun is? Nou ik vind dat krom.

Nadya schreef:

Piera schreef:

Ik kan heel goed begrijpen dat het ook niet leuk is om dun te zijn maar mijn advies is, gewoon niks van aantrekken (of snel kinderen krijgen, dan kom je snel genoeg op een 'normaler' gewicht )

Dat dacht je, ik ben juist heel erg afgevallen na de komst van mijn dochter. Geef maar eens 10 maanden borstvoeding . En ik kom ook niet meer aan, wat ik ook eet.
Vroeger kon ik ook heel dun zijn (ik heb anorexia/boulimia gehad jarenlang), maar ik kon met eten zo weer aankomen. Zelfs heel snel, omdat je stofwisseling zo in de war is door die eetstoornissen. Nu lukt me dat niet en ik ben inmiddels ook maar gestopt met veel eten en snoepen, want het hielp toch niet en ik voelde me er ook niet meer lekker bij.
Ik eet nu lekker gezond, maar als ik zin heb om te snoepen dan kan het gelukkig. Het is wel makkelijk.
En last van eetstoornissen heb ik ook niet meer, voor alle duidelijkheid. Die tijd is gelukkig voorgoed voorbij.

Ik vind het trouwens helemaal niet makkelijk om goed passende kleding te vinden. Veel shirtjes slobberen om me heen en broeken of rokjes moeten ook maar net passen. Daarbij lijkt die kleine maat vaak uitverkocht, als je denkt in de opruiming je slag te slaan. Dan zie ik alleen maar maat 40 en meer hangen. Maar ja, ik voel me goed zo, ben allang blij dat ik 50 kg haal en niet meer 46 kg weeg, want dat was echt niet mooi meer. Nu schommel ik tussen maatje 32, 34 en soms 36, ligt ook aan het kledingmerk.

En oh ja, ik heb nooit gemerkt dat mannen niet van slanke meiden hielden.
Heb mannen zat gekend in mijn leven en mijn huidige vriend (waarmee ik heeeeeeel oud wil en ga worden ) vindt me beeldschoon. Ook als ik ooit wel wat voller wordt weer, is het goed. Ik hou ook meer van mannen die niet alleen naar de buitenkant kijken, maar vooral voor mij kiezen om wie ik echt ben. En geloof me, ik heb niets te klagen over mijn buitenkant. Maar ik kijk bij mensen ook naar meer dan alleen maar die 'buitenkant'.

Yinari schreef:

Nadya schreef:

Dat dacht je, ik ben juist heel erg afgevallen na de komst van mijn dochter. Geef maar eens 10 maanden borstvoeding . En ik kom ook niet meer aan, wat ik ook eet.
Vroeger kon ik ook heel dun zijn (ik heb anorexia/boulimia gehad jarenlang), maar ik kon met eten zo weer aankomen. Zelfs heel snel, omdat je stofwisseling zo in de war is door die eetstoornissen. Nu lukt me dat niet en ik ben inmiddels ook maar gestopt met veel eten en snoepen, want het hielp toch niet en ik voelde me er ook niet meer lekker bij.
Ik eet nu lekker gezond, maar als ik zin heb om te snoepen dan kan het gelukkig. Het is wel makkelijk.
En last van eetstoornissen heb ik ook niet meer, voor alle duidelijkheid. Die tijd is gelukkig voorgoed voorbij.

Ik vind het trouwens helemaal niet makkelijk om goed passende kleding te vinden. Veel shirtjes slobberen om me heen en broeken of rokjes moeten ook maar net passen. Daarbij lijkt die kleine maat vaak uitverkocht, als je denkt in de opruiming je slag te slaan. Dan zie ik alleen maar maat 40 en meer hangen. Maar ja, ik voel me goed zo, ben allang blij dat ik 50 kg haal en niet meer 46 kg weeg, want dat was echt niet mooi meer. Nu schommel ik tussen maatje 32, 34 en soms 36, ligt ook aan het kledingmerk.

En oh ja, ik heb nooit gemerkt dat mannen niet van slanke meiden hielden.
Heb mannen zat gekend in mijn leven en mijn huidige vriend (waarmee ik heeeeeeel oud wil en ga worden ) vindt me beeldschoon. Ook als ik ooit wel wat voller wordt weer, is het goed. Ik hou ook meer van mannen die niet alleen naar de buitenkant kijken, maar vooral voor mij kiezen om wie ik echt ben. En geloof me, ik heb niets te klagen over mijn buitenkant. Maar ik kijk bij mensen ook naar meer dan alleen maar die 'buitenkant'.

Wat knap dat je daar overheen bent! Ik ben er nog druk mee bezig. Even een vraagje: is jouw stofwisseling vanzelf weer normaal (zelfs erg snel) geworden of heb je daarvoor een opbouwprogramma gevolgd? Want die van mij is op dit moment door mijn eigen schuld supertraag. Omdat ik beter probeer te worden moet mijn stofwisseling natuurlijk ook weer normaal worden!

Verder vind ik Skitter ook niet dik hoor (in je profiel gespiekt)! Eigenlijk moeten we ons helemaal niets aantrekken van wat anderen zeggen maar goh wat is dat moeilijk