Oh iets in het vooruitzicht stellen of gewoon ouderwetse dwang toepassen dat werkt(e) hier ook heel prima hoor. Er zullen altijd mensen vanaf afstand de snelle conclusie trekken dat het niet de juiste manier is, maar als je in de situatie zit, die ene op de wereld bent die het eigen kind het allerbeste kent en er het allermeeste om geeft, dan neem je bepaalde beslissingen niet voor niets op de manier dat je dat doet

Hier beloven we meestal geen heel bijzondere dingen maar gewoon dat hij eerst zus of zo mag doen voordat hij iets heel normaals mag wat hij toch al had gemogen en naar uitkijkt

Bijvoorbeeld ja hoor je mag zo nog wel even Ringfitten maar dan moet eerst je huiswerk af zijn. Of maar dan moet je eerst een krop andijvie uit de tuin halen voor het avondeten, of de vloer leegruimen ofzo. Dan zoekt hij het lekker zelf maar uit of hij graag genoeg die TV aan wil hebben en hoeven wij niet steeds te zeuren 'maak je huiswerk nou' oid. Veel fijner voor de sfeer in huis

Die van ons had een loopmotor waar hij gek op was, en een loopfiets. Leren fietsen had hij net als leren lopen of helemaal zindelijk worden weinig interesse in want het ging toch prima zo

Van zijn 'echte' fiets in het begin de trappers af gehaald zodat hij aan het evenwicht op die fiets kon wennen en dan hoop je dat hij zelf denkt van joh ik zou wel echt willen fietsen. Maar dan kwam er een berg gezemel als je met het idee kwam om die trappers er op te zetten.
Ik heb niet zo'n behoefte aan hoog oplopende discussies en frustraties voor beide partijen, we zijn ook allebei even eigenwijs en meneer was duidelijk dat hij niet van plan was om nog een stap te verzetten met trappers aan zijn fiets

Nouja prima, jouw keuze.
Ik heb hem tijdens de eerste Covid sluiting (was hij nèt 5 geworden) op een dag met fietsje in de bakfiets gezet om naar de groentenboer te gaan een dorp en een làng eenzaam pad verderop. Was gezellig allemaal

En in dezelfde gezellige, verbonden sfeer hem halverwege de terugweg inclusief fietsje uit de bakfiets gezet en gezegd van zo het laatste stuk ga je lekker zelf doen.
Nou...een berg gezemel en gesputter natuurlijk...

Dat dan wel die trappers er af moesten. Mijn reactie dat dat niet ging gebeuren lieverd vond hij niet zo leuk

Hij fietsje neergegooid, of nee in de berm neergelegd, want anders vond 'ie het zielig voor het fietsje want die kan er ook niks doen

en bozig in de bakfiets klimmen en commanderen dat ik moest gaan fietsen.
Toen ik hem heel standvastig duidelijk maakte dat ik geen cm zou gaan fietsen met hem in de bak en ik de hele dag de tijd had en de enige manier om hier weg te komen, op zijn eigen fietsje was....werd 'ie knap giftig en ging lopen roepen van rot mamma enzo, helemaal overstuur
En toen ik daarna tussen neus en lippen door aangaf dat het hier heel donker werd zo in the middle of nowhere was de boosheid compleet natuurlijk

Dus ga nou maar gewoon lekker op je fiets, van mijn part loopfiets je het hele eind, en als we dan thuis zijn dan ploffen we lekker op de bank met de Lollifant en een ijsje
Nou dat kon hem gestolen worden, hij was vooral heel-erg-boos..... MAAR het was hem wel helemaal duidelijk dat er maar 1 uitweg was. Dus hij kwaad op zijn fiets weg loopfietsen, harder en harder... en ineens zet hij zijn voeten op de pedalen en rondjes trappen joh
Ik jubelen, kind een trotse grijns van oor tot oor en hij kon meteen fietsen als een tierelier met bochtjes maken enzo

Nou toen viel er een last van zijn kleine schoudertjes dat hij ein-de-lijk kon fietsen en moest hij eigenlijk toch wel toegeven dat ik helemaal geen rotmamma ben maar dat het eigenlijk wel goed was wat ik zojuist gedaan had....maar niet erg aardig

Hij zat er toen alleen nog wel een poos mee dat hij me rot mamma had genoemd want dat vond hij zó erg....