. En ja, terloops heb ik wel wat extra mensen waar ik mee klets, wat op werk, wat op de stallen, etc. Maar echt goede vriendschappen en familie waar ik close mee ben heb ik maar een paar.Maar idd, als je dat graag anders ziet, zeker als je door omstandigheden als een scheiding de boel kwijt raakt, dan snap ik wel dat het je minder lekker zit. Feestdagen zijn hier ook lang lastig geweest, meestal eindigde dat in een excuus verzinnen om niet te komen. Aan de andere kant van het land gaan wonen had toen wel weer z'n voordelen
 . Dus snap dat wel, en altijd toevallig op vakantie gaan valt ook op. Sterkte daarmee Arzil 
 . Maar wat je zelf ook al zegt, is het opkrabbelen uit een dal. En gelukkig vergroot die groep na een tijdje ook weer. Vaak met nog hechtere banden, want je weet wie er in zware tijden bij je bleef 
 .                                                         
                                                         
 
                                                         
  En ik moet ook wel zeggen dat ik mij heel banketstaaf zou vinden om met Kerstmis Ju en Majtje alleen te moeten laten 
 Zij zijn het hele jaar mijn vriendjes, en dan op de dag die in het teken staat van gezelligheid zou ik ze de hele dag alleen laten? Nee hoor. Thuis is waar je wordt aanvaard zoals je bent. Als dat bij je familie is is dat mooi. En als dat niet bij je familie is, dan is thuis ergens anders. 
   Maar zo sta ik er ook in hoor: gewoon doen waar je zelf blij van wordt en je goed bij voelt, en met de mensen waar je je goed bij voelt. Want niemand is het waard dat jij er 9 maanden depressief van wordt  
 
                                                         
 Dappere mensen die voor hun eigen geluk kozen. 