Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-11-22 20:25

Geplaatst: 13-11-22 20:25

Wij (in de 30) hebben erover nagedacht, vrienden om ons heen kregen kinderen en eerst het ideale idee van dan gaan ze allemaal met elkaar opgroeien maar eigenlijk was ik ook bang, maar dat zijn ongetwijfeld twijfels die meer mensen hebben. Ik kan niet goed tegen veranderingen incl. Weinig slaap/verandering van ritme. Ik zag eigenlijk niet voor me hoe dat dan zou gaan, maar hey het leven is niet planbaar dus misschien loopt het wel los. Maar toen bleek dat mijn man ook eigenlijk niet zo'n behoefte had aan kinderen. Het was eigenlijk voor ons beide een soort van opluchting dat we het toch allebei niet zagen zitten.

We hebben het op een gegeven moment bewust naar onze ouders en mensen dichtbij uitgesproken want we kregen regelmatig vragen en opmerkingen over kinderen. Ook kon ik uit gesprekken halen dat ouders heel graag opa en oma wouden worden en dat iemand bijvoorbeeld had verwacht dat ik na de bruiloft wel snel zwanger zou zijn etc.

Nu een paar jaar later ben ik nog steeds blij met onze beslissing. Ik hou van de rust en stilte in huis en dingen doen die ik wil.

Ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om de hele dag aan te moeten staan, dingen bedenken om te doen, wat eerder gezegd is het weekend vol aan sportclubjes en dan nog het huishouden, boodschappen etc.

Laatst bijgewerkt door moonsparkle op 13-11-22 20:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-22 20:27

Geplaatst: 13-11-22 20:27

Suzanne F. schreef:
Nou ik zie genoeg kinderen om me heen waar ik waanzinnig spijt van zou hebben als die van mij waren geweest. Allemachies zeg, wat een draken lopen er rond. Maar dat ligt meestal aan de ouders en hun letterlijke gebrek aan opvoeding.

Mwah… bij de oudste was ik blij omdat ik dacht dat ik opvoedtalent had.
De tweede is een varken :')

luistert letterlijk nergens naar, interesseert het geen biet of iets mag of wat ik ergens van vind en kan het echt niks schelen of er iemand boos op hem wordt

Ik ben nog zoekende hoe ik die kan begeleiden naar een fatsoenlijke sociale volwassene

Het zijn zo twee totaal verschillende kinderen in karakter, je zou niet begrijpen hoe dit in 1 gezin opgroeit.

Anyway; het moederschap is voor mij het mooiste wat me is overkomen, maar tegelijk ook het heftigste, meest intense en moeilijkste.
Een van het moeilijkste vind ik de verantwoordelijkheid. Een kind is totaal afhankelijk van je. Ineens heb je daar de verantwoording over en zijn jouw keuzes ook van invloed op een ander.
Daarnaast voel ik me enorm kwetsbaar met een kind. Gaat het met je kind goed, gaat het met mij ook goed. Maar heeft je kind het moeilijk, lijf je zelf driedubbel mee, zo heftig.
Het besef dat je het ook maar zo weer kan verliezen raakt me nog veel dieper in m’n hart, zo kwetsbaar voel ik me met kinderen.

Het mooiste vind ik de liefde die ik kan geven en terugkrijg. De band die ik heb met mijn kinderen en het zien genieten van ze als ze lekker spelen. Heerlijk, die kinderkoppies en die knuffels als ze sochtends bij je in bed komen en de lollige uitspraken die ze doen.
Ik geniet ervan om ze te zien opgroeien tot hun eigen persoontje.

Met kinderen is mijn leven compleet, zonder kinderen was mijn leven minder complex.
Ik

**Geplaatst**: 13-11-22 20:28

Geplaatst: 13-11-22 20:28

Urbanus schreef:
Ik wil nog even het woord 'papadag' erin gooien en kijken hoe dat zich ontwikkelt.

Spoel anders ff je mond met zeep ofzo }:0

**Geplaatst**: 13-11-22 20:29

Geplaatst: 13-11-22 20:29

Oh yes ik ga hier heerlijk meelezen :')

(30 en relatieloos)

**Geplaatst**: 13-11-22 20:29

Geplaatst: 13-11-22 20:29

Urbanus schreef:
Ik wil nog even het woord 'papadag' erin gooien en kijken hoe dat zich ontwikkelt.

Gedurfd

**Geplaatst**: 13-11-22 20:31

Geplaatst: 13-11-22 20:31

Urbanus schreef:
Ik wil nog even het woord 'papadag' erin gooien en kijken hoe dat zich ontwikkelt.

En mamaweek dan zeker, echt zo’n belachelijk woord -O-

**Geplaatst**: 13-11-22 20:31

Geplaatst: 13-11-22 20:31

Jeetje excuus mede bokkers, ik lees hier juist over vrouwen die zeggen nooit meer ergens aan toe te komen en daaruit typte ik mijn bericht als in "waar is je partner in die situatie". Ik had niet verwacht dat het zo uit verband zou worden getrokken :')

maar ik pak de popcorn

Laatst bijgewerkt door XladyX op 13-11-22 20:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-22 20:31

Geplaatst: 13-11-22 20:31

verootjoo schreef:
Urbanus schreef:
Ik wil nog even het woord 'papadag' erin gooien en kijken hoe dat zich ontwikkelt.

Spoel anders ff je mond met zeep ofzo

Is dat geen geaccepteerde term? Of mis ik iets

Ik ken het alleen van onze buren. Op de pappadagen werkt pappa niet en haalt papa de kinderen uit school, brengt ze naar clubjes etc, en op mammadagen werkt mamma niet en doet mamma school/clubjes.

Ik vond het wel een overzichtelijke term

**Geplaatst**: 13-11-22 20:34

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Geplaatst: 13-11-22 20:34

Ik hou van papadagen……echt heerlijk maar als mama thuis komt houdt papadag op met bestaan en dat ligt niet aan de papa.

Xladyx je post is nogal stigmatiserend.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:35

Geplaatst: 13-11-22 20:35

XladyX schreef:
Jeetje excuus mede bokkers, ik lees hier juist over vrouwen die zeggen nooit meer ergens aan toe te komen en daaruit typte ik mijn bericht als in "waar is je partner in die situatie". Ik had niet verwacht dat het zo uit verband zou worden getrokken maar ik pak de popcorn

Sorry, je bericht kwam nogal onfeministisch en veroordelend over en daar sla ik altijd een klein beetje op aan

**Geplaatst**: 13-11-22 20:39

Geplaatst: 13-11-22 20:39

verootjoo schreef:
XladyX schreef:
Jeetje excuus mede bokkers, ik lees hier juist over vrouwen die zeggen nooit meer ergens aan toe te komen en daaruit typte ik mijn bericht als in "waar is je partner in die situatie". Ik had niet verwacht dat het zo uit verband zou worden getrokken maar ik pak de popcorn

Sorry, je bericht kwam nogal onfeministisch en veroordelend over en daar sla ik altijd een klein beetje op aan

Ik ook

.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:42

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Geplaatst: 13-11-22 20:42

Wij doen niet aan mama- en papadagen. Maar ik heb ook geen bakfiets, ongewassen haar en King Louis jurkjes aan dus ben ik überhaupt wel een moeder of gewoon de oppas van mijn pet sperm?

**Geplaatst**: 13-11-22 20:42

Geplaatst: 13-11-22 20:42

Excuus in dat geval voor beide $:\$ niet de bedoeling om te veroordelen, maar om een andere kant aan te kaarten. Voor wat extra uitleg: ik ben heel lang onzeker geweest door alle negativiteit of wij wel voor kinderen wouden proberen te gaan, mede door veel zaken die ik ook hier voorbij zie komen. Achteraf was het een goed voorbeeld van "een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest" en zijn veel van die angsten en stress onterecht geweest. Dat is het voornaamste wat ik in mijn post wou aankaarten.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:43

Geplaatst: 13-11-22 20:43

Onze kinderwens was heel groot, voor ons gevoel hadden we heel helder wat de impact zou zijn. Wat hebben wij ons vergist.

Na een keizersnee heeft onze dochter het eerste half jaar alleen maar gehuild. Ze viel rond 10 uur in slaap van vermoeidheid en werd dan om 8 uut weer wakker om de rest van de dag vooral ontevreden te zijn en te huilen. Mijn man werkte fulltime en ik werd thuis letterlijk gek. Uiteindelijk is ze nog opgenomen geweest en had ik een postnatale depressie.
Ik kreeg wat meer rust toen ik ging werken, maar pas toen ze 4 was en naar school ging had ik het gevoel dat ik weer kon ademen. Inmiddels heb ik de diagnose ADHD onoplettende variant, mijn man diagnose autisme en onze dochter ook ADHD. Een hele familie die moeite heeft met prikkelverwerking.

Pas nu ik fulltime werk en ik beter snap hoe ik met mijn ADHD om moet gaan kan ik echt genieten van het moeder zijn. Toch zijn er nog steeds zware momenten, de strijd met school, onze dochter die worstelt met haar ADHD. Je gunt je kind een makkelijke jeugd en een fijne schooltijd en je invloed is op sommige vlakken heel beperkt. Als je kind ziek is of pijn heeft zou je er alles aan willen doen om het over te nemen.

Nummer 2 en 3 zullen er niet meer komen en ik weet niet of ik dezelfde beslissing had genomen als ik alles van de voren had geweten. Toch zou ik haar niet willen missen, de knuffels, hoe je de hele wereld bent voor je kind. Haar blije gezichtje, zo snel als ze tevreden is en haar koude voetjes als ze 's nachts tegen me aankruipt in bed.

Hier trouwens een betrokken papa die 3 dagen werkt, dochter elke avond op bed brengt en alles voor haar zou doen.

Laatst bijgewerkt door zonnebloem18 op 13-11-22 20:43, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-22 20:43

Geplaatst: 13-11-22 20:43

XladyX schreef:
Excuus in dat geval voor beide niet de bedoeling om te veroordelen, maar om een andere kant aan te kaarten. Voor wat extra uitleg: ik ben heel lang onzeker geweest door alle negativiteit of wij wel voor kinderen wouden proberen te gaan, mede door veel zaken die ik ook hier voorbij zie komen. Achteraf was het een goed voorbeeld van "een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest" en zijn veel van die angsten en stress onterecht geweest. Dat is het voornaamste wat ik in mijn post wou aankaarten.

Ik vond het een heel helder en prima bericht hoor! Die andere meiden hebben gewoon geen smaak.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:45

Re: De onvertelde waarheid over kinderen hebben

Geplaatst: 13-11-22 20:45

Wat is er mis met king louie jurkjes

**Geplaatst**: 13-11-22 20:45

Geplaatst: 13-11-22 20:45

XladyX schreef:
Excuus in dat geval voor beide niet de bedoeling om te veroordelen, maar om een andere kant aan te kaarten. Voor wat extra uitleg: ik ben heel lang onzeker geweest door alle negativiteit of wij wel voor kinderen wouden proberen te gaan, mede door veel zaken die ik ook hier voorbij zie komen. Achteraf was het een goed voorbeeld van "een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest" en zijn veel van die angsten en stress onterecht geweest. Dat is het voornaamste wat ik in mijn post wou aankaarten.

Het is oprecht mooi dat het voor jou goed uit heeft gepakt. Toch mogen de moeilijke dingen ook gemeld worden, toch? De meeste reacties zijn ook gewoon van moeders die ervaring x en y delen.

Urbanus schreef:
XladyX schreef:
Excuus in dat geval voor beide niet de bedoeling om te veroordelen, maar om een andere kant aan te kaarten. Voor wat extra uitleg: ik ben heel lang onzeker geweest door alle negativiteit of wij wel voor kinderen wouden proberen te gaan, mede door veel zaken die ik ook hier voorbij zie komen. Achteraf was het een goed voorbeeld van "een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest" en zijn veel van die angsten en stress onterecht geweest. Dat is het voornaamste wat ik in mijn post wou aankaarten.

Ik vond het een heel helder en prima bericht hoor! Die andere meiden hebben gewoon geen smaak.

Stokert.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:49

Geplaatst: 13-11-22 20:49

Ik heb niet alles gelezen, alleen de post van TS
Maar Ts bezint voor je begint.

Hier een moeder van 3 pubers en als ik terug kon in de tijd dan liet ik me op mijn twintigste steriliseren.
Nooit dat ik nog aan kinderen zou beginnen. Ik hou zielsveel van ze en er zijn heus wel leuke dingen aan, maar die wegen niet op tegen alle zorgen, ruzies en gezanik.
Mag je eigenlijk niet zeggen want dan ben je een loedermoeder, maar als ik alles van tevoren geweten had....

**Geplaatst**: 13-11-22 20:49

Geplaatst: 13-11-22 20:49

Mjetterd schreef:
Lichamelijk gezien trouwens: op een trampoline springen en niezen zal nooit meer hetzelfde zijn.

Jumping jacks op de sportschool zijn ook verleden tijd na een zwangerschap :')

Alles heeft voor en nadelen en het is kei hard werken. Maar ik kan er ook echt van genieten als ik mijn kids zie genieten.

Laatst bijgewerkt door _Mir op 13-11-22 20:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-22 20:50

Geplaatst: 13-11-22 20:50

Ik wil alleen maar even zeggen als jongvolwassene (puber) dat je ook voorbij het punt van kinderen moet kijken en ook naar het punt van als je kind 12 jaar en ouder is. Want de wereld is gewoon niet zo leuk meer als je niet in de perfecte situatie zit.

En dat betekent dat je kind daarmee moet gaan dealen. Ook moet je bedenken dat kinderen misschien "onvoorwaardelijke liefde" betekenen voor jou maar heel veel ouders maken misbruik van hun kind en nemen te snel aan dat het wederzijds is.
Ook zie ik bij mijn leeftijdsgenoten vaak veel haat naar ouders en niet alleen om "puberale" redenen (zoals op tijd thuis zijn ofzo) en vaak wordt er ook erg neergekeken op pubers terwijl dat helemaal niet hoeft, alleen je moet je kind ook kunnen loslaten om de persoon te worden wie zij zijn en niet de persoon die jij als ouder wilt dat ze worden en daar gaat het heel vaak mis bij ouders van jongvolwassenen.

En natuurlijk zoals de mensen voor mij al hebben aangegeven vind ik dat je alleen kinderen moet nemen als je ook een kind met een mentale of fysieke handicap of beperking wilt en aankunt, en ook daar 100% voor wilt gaan

Ik hoop dat je een goede keuze voor jezelf hierin kan maken ongeacht welke dat is +:)+

**Geplaatst**: 13-11-22 20:51

Geplaatst: 13-11-22 20:51

_San87_ schreef:
XladyX schreef:
Excuus in dat geval voor beide niet de bedoeling om te veroordelen, maar om een andere kant aan te kaarten. Voor wat extra uitleg: ik ben heel lang onzeker geweest door alle negativiteit of wij wel voor kinderen wouden proberen te gaan, mede door veel zaken die ik ook hier voorbij zie komen. Achteraf was het een goed voorbeeld van "een mens lijdt het meest van het lijden dat men vreest" en zijn veel van die angsten en stress onterecht geweest. Dat is het voornaamste wat ik in mijn post wou aankaarten.

Het is oprecht mooi dat het voor jou goed uit heeft gepakt. Toch mogen de moeilijke dingen ook gemeld worden, toch? De meeste reacties zijn ook gewoon van moeders die ervaring x en y delen.

En ik mag daar dan toch ook op reageren met mijn ervaring, ook als die niet overeen komt met die van anderen? Ik zeg helemaal nergens dat niemands mening gedeeld mag worden, ik geef ook alleen mijn mening. Maar mijn mening valt misschien niet in de smaak bij degenen die nu de overhand voeren in dit topic, dus ik snap de reacties daarop. Houdt de discussie levendig en laat meerdere kanten zien zoals TS waarschijnlijk benieuwd naar is. Zolang het om de discussie gaat en niet op de persoon tenminste

**Geplaatst**: 13-11-22 20:52

Geplaatst: 13-11-22 20:52

Urbanus schreef:
Wij doen niet aan mama- en papadagen. Maar ik heb ook geen bakfiets, ongewassen haar en King Louis jurkjes aan dus ben ik überhaupt wel een moeder of gewoon de oppas van mijn pet sperm?

Ik heb en wil geen kinderen maar draag graag king louis :')

**Geplaatst**: 13-11-22 20:56

Geplaatst: 13-11-22 20:56

justdiesel schreef:
Ik heb niet alles gelezen, alleen de post van TS
Maar Ts bezint voor je begint.

Hier een moeder van 3 pubers en als ik terug kon in de tijd dan liet ik me op mijn twintigste steriliseren.
Nooit dat ik nog aan kinderen zou beginnen. Ik hou zielsveel van ze en er zijn heus wel leuke dingen aan, maar die wegen niet op tegen alle zorgen, ruzies en gezanik.
Mag je eigenlijk niet zeggen want dan ben je een loedermoeder, maar als ik alles van tevoren geweten had....

Wow dat is hard justdiesel, ik hoop dat je kinderen dit nooit lezen.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:58

Geplaatst: 13-11-22 20:58

chanicha schreef:
justdiesel schreef:
Ik heb niet alles gelezen, alleen de post van TS
Maar Ts bezint voor je begint.

Hier een moeder van 3 pubers en als ik terug kon in de tijd dan liet ik me op mijn twintigste steriliseren.
Nooit dat ik nog aan kinderen zou beginnen. Ik hou zielsveel van ze en er zijn heus wel leuke dingen aan, maar die wegen niet op tegen alle zorgen, ruzies en gezanik.
Mag je eigenlijk niet zeggen want dan ben je een loedermoeder, maar als ik alles van tevoren geweten had....

Wow dat is hard justdiesel, ik hoop dat je kinderen dit nooit lezen.

Waarom?
Je kunt toch van kinderen houden maar nu beseffen dat het enorm zwaar was?
Ik zie zo'n uitspraak als eerlijk maar niet als naar naar de kinderen toe.

**Geplaatst**: 13-11-22 20:58

Geplaatst: 13-11-22 20:58

chanicha schreef:
justdiesel schreef:
Ik heb niet alles gelezen, alleen de post van TS
Maar Ts bezint voor je begint.

Hier een moeder van 3 pubers en als ik terug kon in de tijd dan liet ik me op mijn twintigste steriliseren.
Nooit dat ik nog aan kinderen zou beginnen. Ik hou zielsveel van ze en er zijn heus wel leuke dingen aan, maar die wegen niet op tegen alle zorgen, ruzies en gezanik.
Mag je eigenlijk niet zeggen want dan ben je een loedermoeder, maar als ik alles van tevoren geweten had....

Wow dat is hard justdiesel, ik hoop dat je kinderen dit nooit lezen.

Want?
Ze weten dit gewoon hoor, ze weten ook dat ik zielsveel van ze hou en voor ze door het vuur zou gaan.
Maar ze mogen ook gewoon weten dat ik moeder zijn echt niet altijd leuk vind.