Bokt.nl

Mri schreef:

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

Heb je een melatonine test gehad?

Ik vind dit vrij heftig om zomaar te doen en te adviseren.
Als ik 1 van mijn dames maar "laat huilen" dan heb ik een vreselijk overstuur kind. Die denkt dat ze in de steek wordt gelaten.

Ik ga bij onze 11 maanden oude dame na 2-3 minuten terug, knuffel haar en leg haar terug als ze weer rustig is. Zo weet ze dat mama er is als ze mij echt nodig heeft. Langer laten huilen werkt bij ons niet. Maar, ieder kind is anders. En bij ieder kind werken andere dingen.

Jij wil toch ook niet het gevoel hebben/krijgen dat je in de steek bent gelaten? Dat gevoel geeft mij stress en ik wordt daar absoluut niet rustig van. Ik zou in slaap vallen van oververmoeidheid, maar niet goed slapen van de stress.

Mri schreef:

Jij wil toch ook niet het gevoel hebben/krijgen dat je in de steek bent gelaten? Dat gevoel geeft mij stress en ik wordt daar absoluut niet rustig van. Ik zou in slaap vallen van oververmoeidheid, maar niet goed slapen van de stress.

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

Heb je een melatonine test gehad?

KellyDV schreef:

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

*knip knip*

Beter een week een overstuur kind, dan nog een jaar geen slaap.
Als medisch alles uitgesloten is is het gewoon gewenning dat er iemand komt zodra ze begint te huilen.

verootjoo schreef:

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

Heb je een melatonine test gehad?

Serieus? En er een hechtingsprobleem bij maken?
Natuurlijk stopt ze dan wel met huilen uiteindelijk, maar niet omdat ze zo lekker relaxed is, maar omdat ze niet anders kan.
Wordt erg verdrietig altijd van zulke ‘adviezen’
Het is juist, en zeker in de eerste jaren, heel belangrijk dat er gereageerd wordt op kinderen als ze huilen. De effecten op langere termijn van het laten huilen van baby’s en jonge kinderen zijn zeer veel onderzocht, en ze zijn niet best voor de rest van de ontwikkeling.

KellyDV schreef:

Mri schreef:

Jij wil toch ook niet het gevoel hebben/krijgen dat je in de steek bent gelaten? Dat gevoel geeft mij stress en ik wordt daar absoluut niet rustig van. Ik zou in slaap vallen van oververmoeidheid, maar niet goed slapen van de stress.

Zo ver kan een kind van 1 jaar echt niet nadenken hoor.

Citaat:

Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.

Citaat:

Citaat:

Jij wil toch ook niet het gevoel hebben/krijgen dat je in de steek bent gelaten? Dat gevoel geeft mij stress en ik wordt daar absoluut niet rustig van. Ik zou in slaap vallen van oververmoeidheid, maar niet goed slapen van de stress.

Zo ver kan een kind van 1 jaar echt niet nadenken hoor.

verootjoo schreef:

Dat is maar een onderzoek. Uit uitgebreide systematic reviews van alle onderzoeken die ernaar gedaan zijn blijkt expliciet dat niet reageren op huilen bij jonge kinderen ernstig negatieve gevolgen heeft op de ontwikkeling in de hechtingsfase waardoor je dus hechtingsproblemen kan krijgen.
Laten huilen en niet meer reageren is dus echt geen goed idee. Als je het zelf niet meer trekt is het dus noodzaak dat je het uit handen geeft in het belang van het kind.
Bovendien denk ik niet dat het TS gaat helpen om door te laten huilen, want gekrijs gaat door merg en been, dat levert voor jezelf ook alleen maar meer stress op.

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

Heb je een melatonine test gehad?

KellyDV schreef:

Zo ver kan een kind van 1 jaar echt niet nadenken hoor.

VogeltjeM schreef:

KellyDV schreef:

Als ik het goed begrijp slaapt je kindje nogsteeds bij jou op de kamer? Ik zou een eigen kamer voor haar maken.
Ze is nu gewend dat elke keer als ze begint te huilen er iemand wel weer komt, op eigen slaapkamer leggen en NIET heen gaan.
Er is namelijk niets. Behalve dat ze weet dat er iemand komt.
Dit kan wel enkele weken duren voordat ze doorheeft dat er niemand komt, maar is wel de oplossing.

Heb je een melatonine test gehad?

Oh nee dit is echt geen goed advies. Er is wetenschappelijke consensus over dat het in dit soort gevallen uiterst schadelijk is voor het brein om te laten huilen. Dan heb ik het niet over een keertje of net niet snel genoeg erbij zijn, maar over je baby systematisch leren "er komt niemand als ik huil". En kind kan zijn eigen stresslevels nog niet reguleren. Dit ondermijnt de basisbehoefte aan veiligheid en verbondenheid, waardoor het brein onder stress komt te staan met allerlei gevolgen (mentaal en fysiek) van dien. Dat is geen zweverij maar wetenschap.

Saintelette schreef:

Subtiel hoor Topsylover daar heeft TS echt wat aan..

Citaat:

Moderatoropmerking:

Dit bericht is leeggehaald omdat het niet aan de Bokt regels voldoet.

Seltje schreef:

Ik ga even niet op iedereen reageren, maar heb wel een opmerkelijke nacht gehad.

Sinds gisteren is de dochter voor de eerste keer in haar leven aan de antibiotica in combinatie met perdolan wegens een oorontsteking. En wonderbaarlijk is ze vannacht maar 1 x wakker geworden, niet eens gillend, maar gewoon zeurend om een flesje. Na het flesje direct terug ingeslapen. Is het toeval? Is het een bijwerking van de medicatie? Heeft ze al die tijd ergens pijn/ontsteking? Geen idee. We volgen het op en bespreken het vrijdag met de artsen.