Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-04-21 13:01

Geplaatst: 06-04-21 13:01

verootjoo schreef:
Nja, persoonlijk vind ik het wel fijn dat als ik met spoed aan mijn hart geopereerd wordt dat niet iemand dat doet die al 20 uur aan het werk is.

En sinds de jaren '80 zijn er meer dan 3 miljoen inwoners bijgekomen, waarin de mensen ook nog steeds ouder worden en er steeds meer behandeling mogelijk is en er procentueel minder mensen kunnen meebetalen aan het zorgsysteem, dus het systeem van 'vroeger' was sowieso al niet meer houdbaar.

Je weet niet wat een arts doet voor je operatie. Een iemand die opereert heeft doorgaans een ander programma dan een huisarts.

Ik moest geopereerd worden en mijn operatie stond voor 13:30. Rond 17:00 kwamen ze melden dat het uitliep en er een spoed tussendoor was gekomen.
Mijn arts kwam vertellen dat hij naar zijn chalet in de buurt zou gaan, wat eten en terug zou komen voor mijn operatie. Op weg daarheen werd hij aangehouden, dat we konden gaan opereren rond 18:00.
Hij wilde me niet naar huis sturen, omdat ik met mijn medicijnen was gestopt om geopereerd te kunnen worden.

Rond 19:00 deed ik mn oogjes dicht en heeft hij netjes geopereerd. Althans, ik leef nog.....

Een andere keer was ik op maandag ochtend de eerste voor een lange, zware operatie. Mijn hele bekende en goede chirurg maakte met de andere chirurg grapjes op vrijdag over het weekend. Tja, geen idee wat ze gedaan hebben, maar de operatie is goed gelukt.

De oude artsen die ik heb gehad zijn allemaal echt harde werkers en erg betrokken. Mijn ene arts werd zelf ziek, maar kwam vol overtuiging weer terug. Die man was zo ontzettend betrokken en geliefd. Ik ben bij zijn afscheid geweest en hij had echt niet anders gewild. Hij had ook niet anders gekund, want dit was zijn manier van werken, zijn lust en zijn leven.

Al die regels zijn echt van nu. Misschien is het beter, maar daardoor klagen mensen sneller. Mensen vroeger hoorde je echt niet.
Ik kan de uren wel opschrijven die mijn moeder maakte qua werk en gezin en daar kon altijd nog wat bij. Die is "pas" 77 en nog redelijk goed.

Mijn broer was zwaar gehandicapt, woonde thuis, maar ging naar dagbesteding. Als je daar de jonge dames aan 1 stuk door hoorde klagen en op hun klokje kijken of ze naar huis konden, is dat echt iets van deze tijd.

Je werk kan tegenvallen en dan zie je mensen ook afhaken. Maar mensen die met liefde werken, hoor je vaak toch minder snel.

Mijn man doet al van jongs af aan hetzelfde. Die werkt van 8 tmt 17. Mooie tijden. Maar elke 6-8 weken komt daar 7 dagen 24uurs dienst bij en moet je dus naast die baan overdag naar elke oproep, ook laat of 's nachts ( wat wel echt weinig gebeurt hier )
Dat is vermoeiend, maar hoort erbij en wordt met liefde gedaan.

Zelfde als mensen met een pensionstal of manege. Je weet dat je nooit echt klaar bent. Niet elke avond of nacht gebeurt er iets. En de mooie dingen geven veel voldoening. Daarom houden de mensen die het echt willen en mooi vinden het vol.

Ik heb vanwege mijn broer en mn eigen gezondheid al praktisch mn hele leven met de zorg te maken en het is echt achteruit gegaan. Zelfs de groei van de bevolking wisten we van tevoren. Maar ipv daarop inspelen, zijn hele ziekenhuizen en afdelingen (deels ) gesloten.
Zo kreeg ik na een mislukte operatie een dubbele dosis pijnstillers mee en moest op vrijdag naar huis, omdat de afd dicht ging. En ik was die week al een keer verplaatst.

Een andere keer 's nachts na een operatie had 1 nacht zuster 2 afdelingen onder haar hoede en kon het echt niet aan.
Waar ik toen ik 16 was, 2 nachtzusters op mn kamer had om wat te snoepen, kletsen en me moed in te praten. Ook niet oke, maar even voor het verschil!

Mensen missen echt de betrokkenheid van artsen en meerdere geven ook aan dat zelf te missen.

Ik was laatst hij de huisarts en hij had iemand die werd weggehaald met een ambulance. Daarna rende hij weg en had een spoed aan huis. Ik zat er meer dan een uur en wilde me afmelden, toen hij net terug kwam en zei; kom maar. Geen moment kortaf, chagerijnig, niks. Ietsje ouder ook al en staat ook bekend als betrokken en zeer vriendelijk.

**Geplaatst**: 06-04-21 13:13

Re: Ervaring huisartsenpost

Geplaatst: 06-04-21 13:13

Ik snap dat de reactie in het moment vervelend is, maar op zich wel begrijpelijk ten tijde van corona.

Ik ben een keer zonder afspraak naar de SEH gereden. Ik was gevallen van het paard (op een hindernis) en erg rugpijn, maar na de val nog wel op het paard uitgestapt en alle springspullen opgeruimd. HA gebeld en die zeiden dat ze een ambulance moesten laten komen i.v.m. de klachten. Dat vond ik onzin dus zelfstandig naar de eerste hulp gegaan. :')

Uiteindelijk gekneusde ribben en nier.

**Geplaatst**: 06-04-21 13:23

Geplaatst: 06-04-21 13:23

DuoPenotti schreef:
Maartje

HAP is huisarts, maar dan voor buiten regulieren openingstijden.
Denk dat Polly dat bedoeld.
Bloedprikken doe je meestal (niet altijd) op gewone openingstijden van de huisarts, dus is de HAP in het ziekenhuis niet open.
Dus kan ze daar ook niet weggestuurd zijn.
Wel is de Spoed eisende hulp open. Dat is specialisatie, geen huisarts.

Hap=. Huisartsenpost, voor hulp die niet kan wachten tot openingstijden van reguliere huisartsenzorg

**Geplaatst**: 06-04-21 13:24

Geplaatst: 06-04-21 13:24

Maartje1990 schreef:
DuoPenotti schreef:
Maartje

HAP is huisarts, maar dan voor buiten regulieren openingstijden.
Denk dat Polly dat bedoeld.
Bloedprikken doe je meestal (niet altijd) op gewone openingstijden van de huisarts, dus is de HAP in het ziekenhuis niet open.
Dus kan ze daar ook niet weggestuurd zijn.
Wel is de Spoed eisende hulp open. Dat is specialisatie, geen huisarts.

Hap=. Huisartsenpost, voor hulp die niet kan wachten tot openingstijden van reguliere huisartsenzorg

Ja, wat zeg ik anders?

**Geplaatst**: 06-04-21 15:38

Re: Ervaring huisartsenpost

Geplaatst: 06-04-21 15:38

"huisarts maar dan voor buiten reguliere openingstijden'

**Geplaatst**: 06-04-21 15:41

Re: Ervaring huisartsenpost

Geplaatst: 06-04-21 15:41

Ja, dat is zo.
uiteraard die niet kan wachten.
Maar daar ging het in deze context niet over

Hier was de hap waarschijnlijk niet open omdat het regulieren tijden waren.
Dus het niet kan wachten was waarschijnlijk niet van toepassing.

**Geplaatst**: 06-04-21 16:08

Geplaatst: 06-04-21 16:08

Hier één ervaring, die is niet positief.

Ik was gevallen, ontzettend veel pijn en kon niet meer lopen. Mijn vriend heeft me de auto in gedragen. Wij wilden naar de 1e hulp, maar daar zijn we weer teruggestuurd naar de HAP. Conclusie van de arts daar: een spiertje gescheurd, kreeg een doosje diclofenac mee en daar moest ik het mee doen.
Twee maanden later bleek tijdens een MRI dat mijn bovenbeen dwars doormidden gebroken was geweest :Y)

Inmiddels vier jaar, een aantal operaties en lang revalideren later, heb ik er nog steeds last van.

**Geplaatst**: 06-04-21 16:17

Geplaatst: 06-04-21 16:17

__elise__ schreef:
Hier één ervaring, die is niet positief.

Ik was gevallen, ontzettend veel pijn en kon niet meer lopen. Mijn vriend heeft me de auto in gedragen. Wij wilden naar de 1e hulp, maar daar zijn we weer teruggestuurd naar de HAP. Conclusie van de arts daar: een spiertje gescheurd, kreeg een doosje diclofenac mee en daar moest ik het mee doen.
Twee maanden later bleek tijdens een MRI dat mijn bovenbeen dwars doormidden gebroken was geweest Inmiddels vier jaar, een aantal operaties en lang revalideren later, heb ik er nog steeds last van.

Ik vraag me wel eens af hoe jullie denken dat een HA werkt.

Nogmaals ze werken via protocollen en to be fair een volwassen persoon breekt niet zomaar een bovenbeen. Dat is echt zeldzaam omdat het één van de sterkste botten is.

Tuurlijk is het frustrerend als een HA het mis heeft. Maar een HA weet van heel veel ziektes een klein beetje. Dus ja ze kunnen zeker wat missen.

**Geplaatst**: 06-04-21 16:18

Geplaatst: 06-04-21 16:18

De huisartsenpost, bedoel je de afschuifpost :')

?

-Kind gevallen bij kinderdagverblijf, 8 maanden oud, dik en blauw voorhoofd. Mocht niet langs komen, volgende dag naar de eigen huisarts en alsnog doorgestuurd naar Eerste Hulp.
-Broer gaat kapot van de buikpijn, nou vooruit, hij mag langskomen. Wordt met Buscopan naar huis gestuurd, volgende dag naar eigen huisarts, spoeddoorverwijzing naar ziekenhuis, blinde darm wordt er net op tijd uitgehaald, lag al op knappen...
-Zelf extreme buikpijn, mocht gelukkig (?) door naar de huisartsenpost. 3,5 uur kreunend en steunend plat gelegen op 2 houten stoeltjes, want de enige huisarts die dienst had moest naar allerlei spoedoproepen buiten de HAP, begrijpend hoor, maar daar dacht mijn eigen blinde darm anders over :')

. Gelukkig was HAP naast SEH en werd ik na die 3,5 uur meteen doorgeschoven voor een infuus met morfine :')

en daarna een bezoek op de OK.

Voortaan hoop ik dat we alleen nog ziek worden of ongelukken krijgen tijdens kantoortijden _O-

**Geplaatst**: 06-04-21 16:31

Geplaatst: 06-04-21 16:31

Onali schreef:
__elise__ schreef:
Hier één ervaring, die is niet positief.

Ik was gevallen, ontzettend veel pijn en kon niet meer lopen. Mijn vriend heeft me de auto in gedragen. Wij wilden naar de 1e hulp, maar daar zijn we weer teruggestuurd naar de HAP. Conclusie van de arts daar: een spiertje gescheurd, kreeg een doosje diclofenac mee en daar moest ik het mee doen.
Twee maanden later bleek tijdens een MRI dat mijn bovenbeen dwars doormidden gebroken was geweest Inmiddels vier jaar, een aantal operaties en lang revalideren later, heb ik er nog steeds last van.

Ik vraag me wel eens af hoe jullie denken dat een HA werkt.

Nogmaals ze werken via protocollen en to be fair een volwassen persoon breekt niet zomaar een bovenbeen. Dat is echt zeldzaam omdat het één van de sterkste botten is.

Tuurlijk is het frustrerend als een HA het mis heeft. Maar een HA weet van heel veel ziektes een klein beetje. Dus ja ze kunnen zeker wat missen.

Wat wil je hiermee zeggen? Dat ik het verzonnen heb ofzo?

Edit:
Misschien duidelijker. Had het verhaal kort opgeschreven (doet er verder ook niet toe). Er zat een ijzeren staaf dwars in m'n been. Ik wist niet hoe diep, heb hem er direct uitgetrokken na het ongeval. Maar blijkbaar heeft 'ie dus mijn been doorboord tot het bot. Ik vind het persoonlijk nogal een misser van een arts.

**Geplaatst**: 06-04-21 16:37

Geplaatst: 06-04-21 16:37

marleen_usar schreef:
Even duidelijk stellen dit is al zo.n 10 jaar geleden.

Ik snap dan niet goed waarom je nu pas dan dit topic opent ?
Ben je nog steeds boos of iets anders?

**Geplaatst**: 06-04-21 16:42

Geplaatst: 06-04-21 16:42

__elise__ schreef:
Onali schreef:

Ik vraag me wel eens af hoe jullie denken dat een HA werkt.

Nogmaals ze werken via protocollen en to be fair een volwassen persoon breekt niet zomaar een bovenbeen. Dat is echt zeldzaam omdat het één van de sterkste botten is.

Tuurlijk is het frustrerend als een HA het mis heeft. Maar een HA weet van heel veel ziektes een klein beetje. Dus ja ze kunnen zeker wat missen.

Wat wil je hiermee zeggen? Dat ik het verzonnen heb ofzo?

Edit:
Misschien duidelijker. Had het verhaal kort opgeschreven (doet er verder ook niet toe). Er zat een ijzeren staaf dwars in m'n been. Ik wist niet hoe diep, heb hem er direct uitgetrokken na het ongeval. Maar blijkbaar heeft 'ie dus mijn been doorboord tot het bot. Ik vind het persoonlijk nogal een misser van een arts.

Misschien moet je het nog eens lezen. Ik zeg nergens dat ik je niet geloof, ik zeg dat de HAP (Huisartsenspoeddienst) en een gewone HA een werkwijze hebben.
Een bovenbeenbreuk is zeldzaam en in jouw woorden stond er een "val"
Dat moet een bijzondere val zijn geweest. Normaal breek je niet zomaar een bovenbeen.
Nu zeg je ongeval en een penetratie met een voorwerp.

En in jouw geval had ik een ambulance gebeld.
Dat lijkt me nogal logisch als er een ijzeren staaf dwars door je been gaat.

**Geplaatst**: 06-04-21 17:01

Geplaatst: 06-04-21 17:01

Nou, inderdaad... huisartsenpost=afschuifpost...

Die hier is in ieder geval zo ingesteld dat ze het liefst iedereen met een paracetamol het weekend doorsturen.
Mijn moeder had een dossier zo dik dat het niet zou misstaan in een boekenkast. Ze was chronisch nierpatiënt met (uiteindelijk) een donornier. De specialist had hoogst persoonlijk in het digitale dossier gezet, dat als wij belden, mijn moeder direct moest komen en zij direct gebeld moest worden.

We hebben eens gebeld omdat mijn moeders urine de kleur had van een aardbeiendrank. Overduidelijk niet goed.
De assistente aan de telefoon begon met a) neem maar een paracetamol, probeerde vervolgens b) haar eigen diagnose op te maken (volgde duidelijk geen protocol) maar vond ondanks de aantekeningen in het dossier dat het c) onnodig was om de specialist te bellen, immers, het paracetamolletje..... En als klap op de vuurpijl kwam de meest stompzinnige vraag die ik ooit van een HAP gekregen heb: d) En wat verwacht u nu van ons?

Na veel drammen mochten we dan met mijn moeder komen, werd de specialist opgebeld. Resultaat: moeder werd opgenomen en ging een week aan het infuus met AB, met de mededeling dat we geen dag hadden moeten wachten.

Uiteindelijk heeft deze actie een flinke staart gekregen, want zowel de specialist als onze eigen huisarts hebben de managers van de HAP flink de les zitten lezen (waar wij naast zaten nog wel!), dat het dossier niet voor niets zo uitgebreid en van duidelijke opdrachten was voorzien. Het dossier lezen werd duidelijk als teveel werk beschouwd, ondanks dat artsen en specialisten veel tijd erin hadden gestoken.

Alleen de laatste keer dat ik moest bellen, kregen we voor het eerst in 10 jaar te maken met een assistente die zich verontschuldigde, omdat ze eerst even het hele dossier wilde lezen. Ik heb haar dan ook uitgebreid bedankt en gezegd dat ze de eerste was die daar de moeite voor nam.

De HAP zal het best vaak druk hebben, maar als er zulke duidelijke opdrachten en waarschuwingsvlaggen aan een dossier hangen, snap ik niet dat ze heel lastig gaan doen ipv gewoon te doen wat het systeem aangeeft. Maken ze het zichzelf ook alleen maar makkelijker mee.
En voor wie het weten wil, als de HAP was blijven volhouden dat we niet mochten komen? Dan had ik politie en 112 gebeld, het ging immers letterlijk om een mensenleven hier.

**Geplaatst**: 06-04-21 17:44

Geplaatst: 06-04-21 17:44

Mijn meest recente ervaring met de HAP is echt heel goed geweest. Ik was afgelopen zomer op zomerkamp en tijdens het avondspel op maandagavond zijn twee deelnemers onhandig in botsing gekomen. Een van onze EHBO begeleiders gaf redelijk snel aan dat we echt naar een dokter moesten omdat de arm een bochtje had die er niet in hoorde te zitten en na een telefoontje aan de HAP zijn we meteen ingepland bij de HAP in het ziekenhuis in Zwolle waar we snel van de dienstdoende arts naar de SEH zijn doorgestuurd omdat het redelijk duidelijk gebroken was (het was een s-bocht) en er is gewacht op de ouders, die uit Begië moesten komen, voor eht gezet is en hij met zijn ouders mee naar huis is gegaan om het op korte termijn bij een ziekenhuis bij hem in de buurt te laten opereren.

Al met al, ondanks corona waren we met 2 begeleiders welkom bij de HAP en ondanks dat ik zelf niet mee mocht naar de behandelkamer was iedereen heel erg vriendelijk en accomodating en heb ik niet buiten op mijn medebegeleider of de ouders van de deelnemer hoeven wachten. Absoluut een goede ervaring met hoe iedereen er toen mee om is gegaan ondanks dat wij als begeleiders in een 'rare' situatie terecht waren gekomen.

**Geplaatst**: 06-04-21 18:31

Geplaatst: 06-04-21 18:31

proudmama schreef:
Eigenlijk nooit nodig gehad tot 14 dagen geleden. Mijn vader van 94 jr was uitgegleden en met zijn ribben links op de stoelleuning gevallen. Hij had toenemend pijn toen hij mij belde en omdat hij al vele jaren prostaatkanker had was ik bang voor gebroken ribben door uitzaaiingen.
Mijn vader was nog zelfstandig, deed boodschappen, kookte zijn eten en deed zijn was.
Dus toch de HAP maar gebeld en gevraagd of ze langs wilden gaan , het was wel zondagmiddag.
Er werd mij van alles gevraagd , en helaas moest ik ook zeggen dat hij contact had gehad met iemand van de thuiszorg die positief getest was . Er werd gezegd dat ik naar hem toe moest gaan omdat ze niet vonden dat een arts bij zo een oude man een goede diagnose kon stellen als er geen familie bij was. Nogmaals ge zegd dat hij in contact was geweest met een covid positief persoon en dat ik als hartpatiente in de risicogroep zat. En verder dat hij nog geheel zelfstandig was.
Maar goed, als ik niet kwam ging de arts niet heen.
Ik ben er heen geweest, arts kwam, gekneusde ribben en wat verhoging. Voor alle zekerheid Covid test.
Ja hoor positief ... mijn man en ik allebei besmet ondanks beschermende kleding, en mijn vader 5 dagen later overleden.
Ik weet wel niets aan te doen maar mijn punt is dat ik aangegeven had dat ik niet heen wilde, maar moest !! En ik nu doodziek ben.. Dank je wel HAP !

Gecondoleerd, met het overlijden van je vader.

Kan je geen klacht indien bij de HAP ? Het is toch absurd dat ze eisten dat je erbij was, terwijl je in een risico-groep van Covid zit.

veel beterschap en sterkte !

**Geplaatst**: 06-04-21 20:18

Geplaatst: 06-04-21 20:18

gecondoleerd proudmama

Even als aanvulling op mijn verhaal, ik had een afspraak om 11 uur in de ochtend in het ZH voor bloedprikken. Daarna ben ik doorgelopen naar de balie van de HAP/Ehbo van het ziekenhuis, die zitten hier naast elkaar in het ZH. Ik ben niet verder gekomen dan die balie want zij stuurde me dus door naar de huisarts.
Buiten heb ik de assistente vd HA gebeld en die zei ook dat ik moest komen. Dus ja daar sta je dan, niemand bereikbaar die evt gauw kon komen, taxi nog nooit gebeld dus waar haal ik die vandaan (ja kan ik me nu wel bedenken maar met die pijn kon ik ook niet meer helder denken)
Uiteindelijk heb ik auto's aangehouden die van het terrein af reden en auto 3 moest gelukkig mijn kant op en die heeft me afgezet.

Dochter woont op 45 minuten rijden dus die was wel vast vertrokken en die heeft me weer opgepikt en mee terug naar het ZH genomen voor foto's

**Geplaatst**: 06-04-21 20:20

Geplaatst: 06-04-21 20:20

Hap heb ik goede en fijne ervaringen mee. Hoofdzakelijk voor mijn zoontje. Mocht altijd komen en duurde ook nooit langer dan nodig.

SEH daarentegen heb ik minder fijne ervaringen mee. Als ik denk dat we naar de SEH moeten neem ik eten en drinken mee want je zit daar sowieso uuuuuuuren.

**Geplaatst**: 06-04-21 20:30

Geplaatst: 06-04-21 20:30

Yom schreef:
gecondoleerd proudmama

Even als aanvulling op mijn verhaal, ik had een afspraak om 11 uur in de ochtend in het ZH voor bloedprikken. Daarna ben ik doorgelopen naar de balie van de HAP/Ehbo van het ziekenhuis, die zitten hier naast elkaar in het ZH. Ik ben niet verder gekomen dan die balie want zij stuurde me dus door naar de huisarts.
Buiten heb ik de assistente vd HA gebeld en die zei ook dat ik moest komen. Dus ja daar sta je dan, niemand bereikbaar die evt gauw kon komen, taxi nog nooit gebeld dus waar haal ik die vandaan (ja kan ik me nu wel bedenken maar met die pijn kon ik ook niet meer helder denken)
Uiteindelijk heb ik auto's aangehouden die van het terrein af reden en auto 3 moest gelukkig mijn kant op en die heeft me afgezet.

Dochter woont op 45 minuten rijden dus die was wel vast vertrokken en die heeft me weer opgepikt en mee terug naar het ZH genomen voor foto's

En ze kunnen op dat moment niet eens veel anders want de Huisarts zit er om 11 uur niet.
Ja oke je meteen laten nakijken door een arts, maar dat is inderdaad niet de gangbare manier. Zeker ook omdat het dan eigen risico kost en veel mensen willen dat niet.

Het is heel rot allemaal en dat begrijp ik wel, maar raar vind ik het dan weer niet.

**Geplaatst**: 06-04-21 20:31

Geplaatst: 06-04-21 20:31

Een keer niet blij geweest met de hap. Ik belde vanaf mijn werk dat ik een afspraak wilde maken op de spoedeisende hulp ivm. een cliënt die een snee boven het oog had. Deze jongen was verstandelijk en lichamelijk beperkt en doof en blind.

Toen ik aan kwam met hem wilde de triagezuster van de hap dat ik daar heen ging, want het was maar een sneetje.

Ik ben boos geworden en heb niet zo vriendelijk gevraagd of ze op de hap zes personen hadden die deze jongen in bedwang konden houden... Toen mocht ik maar wel naar de seh. En dat was maar goed ook, want uiteindelijk moest het met een roesje gehecht worden.

De hap arts kwam ook langs en die zei eerlijk dat hij het niet eens aandurfde.

Het zijn bij huisartsen vaak de assistentes die bepalen of je mag komen en daar mag je tegen in gaan. Zij zijn geen arts en mogen je als patiënt niet weigeren (ook niet bij de hap)

**Geplaatst**: 06-04-21 20:40

Re: Ervaring huisartsenpost

Geplaatst: 06-04-21 20:40

De assistentes (triagisten zijn het op de HAP trouwens, zijn lang niet allemaal doktersassistenten) werken onder supervisie van een arts en alle gesprekken worden binnen een uur nagekeken door een arts.

**Geplaatst**: 06-04-21 20:45

Geplaatst: 06-04-21 20:45

Ik vind al dat gereis wel veel gedoe en wat mij betreft mag er best wat meer rekening gehouden worden met dat het juist als er een reden is om bij de HAP te moeten zijn ook moeilijk is om te reizen. Ik heb hier geen negatieve ervaringen, maar het is wel aan de andere kant van de stad en met pijn of je niet goed voelen is dat gewoon erg lastig.

Maar ik heb mijzelf rust gegeven doordat ik wat opzij kon leggen en heel duidelijk met mezelf heb afgesproken dat ik altijd een taxi mag nemen in dat soort gevallen. (Misschien zelfs iets om in mijn telefoon te zetten bedenk ik nu.) Door het vooraf te bedenken is het op zo'n moment iets makkelijker om het me te herinneren dat het kan, en dat ik het kan betalen omdat ik het al opzij heb gelegd.

**Geplaatst**: 06-04-21 21:08

Geplaatst: 06-04-21 21:08

proudmama schreef:
Eigenlijk nooit nodig gehad tot 14 dagen geleden. Mijn vader van 94 jr was uitgegleden en met zijn ribben links op de stoelleuning gevallen. Hij had toenemend pijn toen hij mij belde en omdat hij al vele jaren prostaatkanker had was ik bang voor gebroken ribben door uitzaaiingen.
Mijn vader was nog zelfstandig, deed boodschappen, kookte zijn eten en deed zijn was.
Dus toch de HAP maar gebeld en gevraagd of ze langs wilden gaan , het was wel zondagmiddag.
Er werd mij van alles gevraagd , en helaas moest ik ook zeggen dat hij contact had gehad met iemand van de thuiszorg die positief getest was . Er werd gezegd dat ik naar hem toe moest gaan omdat ze niet vonden dat een arts bij zo een oude man een goede diagnose kon stellen als er geen familie bij was. Nogmaals gezegd dat hij in contact was geweest met een covid positief persoon en dat ik als hartpatiente in de risicogroep zat. En verder dat hij nog geheel zelfstandig was.
Maar goed, als ik niet kwam ging de arts niet heen.
Ik ben er heen geweest, arts kwam, gekneusde ribben en wat verhoging. Voor alle zekerheid Covid test.
Ja hoor positief ... mijn man en ik allebei besmet ondanks beschermende kleding, en mijn vader 5 dagen later overleden.
Ik weet wel niets aan te doen maar mijn punt is dat ik aangegeven had dat ik niet heen wilde, maar moest !! En ik nu doodziek ben.. Dank je wel HAP !

Wat een rottijd zo voor je, gecondoleerd en beterschap.

Ik vraag me af hoe het gelopen zou zijn als je vader zelf de HAP gebeld had, lijkt me dat ze dan niet hadden gezegd dat hij eerst een familielid moest laten komen? Zou het niet juist zijn dat doordat jij de HAP uit zijn naam belde dat ze oordeelden dat hij blijkbaar zelf niet goed aanspreekbaar zou zijn?

**Geplaatst**: 11-04-21 19:35

Geplaatst: 11-04-21 19:35

Mijn vader was redelijk hardhorend , en dan is een keuzemenu erg moeilijk te volgen. Daarom had ik die dag gebeld, bij de eigen huisarts deed hij het meestal zelf, echt zo een vervelende samenloop van omstandigheden... Even buiten topic....
afgelopen donderdag de uitvaart gehad, ik was nog maar net 12 uur symptoom en koorts vrij en mocht eigenlijk nog niet de deur uit.
RIVM gebeld , die heel lief reageerden, en zeiden dat je maar èèn keer afscheid kan nemen en ik met mondmasker, handschoenen en veel afstand , gelukkig heen mocht .

**Geplaatst**: 11-04-21 20:11

Geplaatst: 11-04-21 20:11

Ze zijn vreselijk slecht te bereiken.
We hebben hier wel 3 kwartier moeten wachten tot we iemand te pakken kregen

Ik heb 1x kwaad de hoorn erop gegooid en 112 gebeld(pa had een bloeding uit zn been) was 1 groot bloedbad...
En toen ik zelf met de resipro in mn voet had gezaagd was ik er ook met 20 min wachten wel klaar mee {:)-:(

toen heb ik een kennis geappt die bij de dokterswacht werkt:+

**Geplaatst**: 11-04-21 20:15

Re: Ervaring huisartsenpost

Geplaatst: 11-04-21 20:15

Vandaag was het ook weer gezellig druk, hele dag onderweg, ruim 200km in de rondte gekacheld, het was echt gekkenhuis