Geplaatst: 23-03-20 21:52 MoniqueT schreef:Drie maanden beperking van je vrijheden, aanpassingen in je dagelijkse leven, je sociale contacten op een andere manier vormgeven. Wat een enorme mogelijkheden hebben we in deze tijd. Alleen al het feit dat we internet hebben en zo dus hierover kunnen praten.
En ja, het is heel vervelend als je dit financieel raakt, als je alleen bent, als je je plannen ´on hold´ moet zetten of misschien niet meer kan uitvoeren. Maar er is uitzicht uit deze zwarte tunnel en in de tussentijd is het overleven. Ben ik nu zo gek dat ik af en toe moeten denken aan mijn ouders die vijf jaar oorlog hebben meegemaakt, huizen gebombardeerd hebben zien worden, zelfs hun eigen huizen en familieleden verloren? En dan heb ik het nog niet over mensen die ondergedoken zaten en afgevoerd werden.
Kom op jongens! Als je dit heel moeilijk vindt, zoek dan hulp, praat met mensen die zich hier aanbieden of zoek in je eigen kring. Er komen vast ook professionals die dit soort hulp online gaan aanbieden, sterker nog, die zijn er al. Maar hou op met jezelf volledig in de put praten, zeker in dit topic ook vaak elkaar daar nog in versterken.
De wereld staat in brand en we voelen daar allemaal onze eigen pijn het sterkste in, maar kijk eens goed om je heen. Misschien besef je dan dat je nog best veilig bent!
De mensen die de grootste voorspoed hebben beleefd, zijn ook onze ouders en grootouders die in de oorlog zaten, ooit.
Ik moet inderdaad ook vaak denken aan mensen die oorlogen meegemaakt hebben of nu nog meemaken. Ik vind dit al enigszins beangstigend. Het denken aan het meemaken van een oorlog grijpt me dan echt naar mijn strot. Pas nu besef ik wat een groot goed je vrijheid is. Het doet me pijn die te moeten inperken, maar het is met een goed doel … juist ervoor zorgen dat er zo min mogelijk mensen overlijden aan dit nare virus en ervoor te zorgen dat iedereen zo snel mogelijk weer in goede gezondheid zijn of haar volledige vrijheid terug krijgt.
Zelf zit ik niet lekker in mijn vel. Lang verhaal kort … Boerderij en eigen bedrijf verkocht en hiermee is mijn werk weggevallen. Dit was onze eigen beslissing al zat er een minder leuke reden achter.
We zouden een nieuwe start maken. Nieuwbouwwoning die vorige week opgeleverd is. We wonen er inmiddels 10 maanden naast in een tijdelijke woonunit. In deze periode ben ik veel thuis geweest door het wegvallen van mijn werk. Het idee was om zodra we in de woning zouden gaan, een omscholing te gaan volgen en weer te gaan werken.
Ik liep tegen de muren omhoog en een vervelend iets dat ik altijd weggestopt heb is omhoog gekomen. Zodanig dat ik zelfs niet meer uitkeek naar de bouw en ons nieuwe huis. Ik heb aan de bel getrokken. Waar ik altijd geroepen heb nooit naar een psycholoog te gaan, ga ik daar nu toch naar toe. Ook heb ik meer dan een half jaar niet open gestaan voor medicatie. Uiteindelijk toch gaan slikken en ik merk echt dat ik me iets beter begin te voelen.
En toen kwam corona. Voor iedereen natuurlijk vreselijk. Mijn ritme en structuur is weggevallen en daar heb ik veel moeite mee. Daarnaast zijn mijn 2 kinderen hele dagen thuis. Ik vind dat erg pittig. Ze kunnen lekker ruziën met elkaar en mijn lontje was al iets korter. Mijn man maakt lange dagen van 6:00 22:30 (6 dgn per week) dus ik sta er alleen voor.
Ik vond het leuk met de kinderen naar hun sportwedstrijden, trainingen of paardrijlessen te gaan. Ook dit is weggevallen. Zelf vind ik het erg leuk met vrienden op stap te gaan. Ook dit is weggevallen.
Mijn dochter is verdrietig omdat het groep 8 kamp, de musical en het sportkamp niet doorgaan. Ik merk dat ik me psychisch ook weer slechter ga voelen.
Gelukkig gaat mijn afspraken met de psycholoog tot op heden toe door. Daarnaast heb ik 2 vrienden die ik ook nu nog wel zie. Mijn sociale kring heb ik echt voor 90% ingeperkt. Deze enkele sociale contacten houden me op de been. Ik mis gewoon enorm het ritme en regelmaat, afleiding en uitkijken naar leuke dingen. Dit zal voor veel meer mensen gelden. Ik mis erg het werken. Mezelf nuttig voelen.
altijd goed om te weten waar je eventueel terecht kan!
Juli afgelopen jaar is mijn relatie uitgegaan en sindsdien veel met mezelf aan de slag, voelde me toen echt eenzaam en ongelukkig dat heb ik weer kunnen veranderen naar het leuk hebben met mezelf en mijn eigen gezelschap goed genoeg vinden. Maar ik was nu juist weer toe aan meer contact, aan feestjes, aan gezelschap. Het delen van plezier.
