Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-11-19 11:37

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 11:37

Het was niet leuk maar zo voorbij. En ik had ook wel een groot gebied dat niet goed was dus de chirurg kon lekker z'n gang gaan.

**Geplaatst**: 23-11-19 11:38

Geplaatst: 23-11-19 11:38

Laatste uitstrijkje heb ik verplaatst vanwege de zwangerschap, maar moet ik wel echt een afspraak voor gaan maken. Kan wel met bv toch? Ik ga na het weekend de ha bellen.

**Geplaatst**: 23-11-19 11:38

Geplaatst: 23-11-19 11:38

Wat een heftig verhaal, Lor1.

marrlinde schreef:
Wat is me wel af vraag, zoals bij jou Oscar en bij Quera was het ook flink formaat tumor geloof ik: hoe lang doet zoiets er over om te groeien? Is daar iets over bekend, hoe snel de groei is en op welke termijn uitzaaiingen risico worden?

Dat vraag ik me ook heel vaak af. Hoe lang heeft het er al gezeten en hoe heeft het kunnen gebeuren dat pas op het laatst iets gemerkt heb?

Bij mij is de primaire tumor half april ontdekt d.m.v. een mammografie en meteen daarna een biopt (ook van mijn okselklieren omdat daar ook e.e.a. te voelen was). Kort daarna volgde de uitslag en dat was foute boel. In eerste instantie werd nog gehoopt dat het beperkt was tot borst en okselklieren en dan zou genezing nog in zicht zijn. Ondertussen werden ook andere onderzoeken gepland zoals MRI, PET/CT-scan etc. en daar werd duidelijk dat ik tientallen uitzaaiingen in mijn lever had, het was net een kerstboom. Als je niet beter zou weten dan zou je er bijna blij van worden van al die gezellige lichtjes. En dan kom je ineens in een ander (palliatief) circuit terecht. Tussen de ontdekking (half april) en mijn eerste behandeling (chemo + 2 soorten immunotherapie) heeft 3 weken gezeten en in die tijd is het flink gegroeid. Half april werd de primaire tumor ingedeeld op 6x3 cm. en een paar weken later op 8x5 cm. Dat ging dus heel hard. Wil overigens niet zeggen dat dat altijd zo is. Integendeel zelfs, in de meeste gevallen gaat het juist langzaam.

**Geplaatst**: 23-11-19 11:49

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 11:49

Afschuwelijk Mo. Klotezooi.

**Geplaatst**: 23-11-19 12:04

Geplaatst: 23-11-19 12:04

Dat is het ook. Maar vergeet niet dat ik toch echt wel de eerste ga worden die over tig jaar nog rondhobbelt, tegen alle prognoses in. Ik lig op ramkoers!!!

Ik wil eigenlijk nog wel wat kwijt aan iedereen die hier zegt niet te checken of niet behandeld te willen worden. Vooropgesteld: ik heb respect voor ieders mening. Iedereen moet voor zichzelf beslissen wat ze wel of niet wil en daar hebben anderen eigenlijk niks van te vinden.

Toch is het zo dat als je daadwerkelijk in dat schuitje komt te zitten, dat ineens andere dingen mee gaan spelen die je vooraf misschien niet in hebt kunnen schatten.
Zo stel je jezelf bijv. heel erg vaak de vraag of je iets had kunnen doen om het eerder op te merken. Plus, misschien wel het allerbelangrijkste, je hebt ontzettend veel steun en hulp nodig van de mensen om je heen waar je op de meest ongelukkige momenten op terug moet vallen. Hoe verkoop je dat, als je van iedereen hulp nodig hebt maar zelf 'niets wil'?

Nogmaals, dat is geen verwijt of geen vingertje wijzen van mijn kant want iedereen moet doen wat ie zelf wil. Maar sta er eens bij stil en denk er eens over na nu je nog gezond bent

**Geplaatst**: 23-11-19 12:04

Geplaatst: 23-11-19 12:04

Kanker heeft hier ook een gezicht gekregen. Een dierbaar familielid. Ook uitzaaiingen. Ze gaan wel pallatief behandelen. Die persoon zei ook ik laat mij nooit behandelen. Maar dan pas realiseer je waarvoor je vecht. Elke dag dat ze wachten met behandelen is er in mijn ogen een teveel maar er komt zoveel bij kijken.

Oscar

**Geplaatst**: 23-11-19 12:16

Geplaatst: 23-11-19 12:16

Oscar schreef:
Dat is het ook. Maar vergeet niet dat ik toch echt wel de eerste ga worden die over tig jaar nog rondhobbelt, tegen alle prognoses in. Ik lig op ramkoers!!!

Ik wil eigenlijk nog wel wat kwijt aan iedereen die hier zegt niet te checken of niet behandeld te willen worden. Vooropgesteld: ik heb respect voor ieders mening. Iedereen moet voor zichzelf beslissen wat ze wel of niet wil en daar hebben anderen eigenlijk niks van te vinden.

Toch is het zo dat als je daadwerkelijk in dat schuitje komt te zitten, dat ineens andere dingen mee gaan spelen die je vooraf misschien niet in hebt kunnen schatten.
Zo stel je jezelf bijv. heel erg vaak de vraag of je iets had kunnen doen om het eerder op te merken. Plus, misschien wel het allerbelangrijkste, je hebt ontzettend veel steun en hulp nodig van de mensen om je heen waar je op de meest ongelukkige momenten op terug moet vallen. Hoe verkoop je dat, als je van iedereen hulp nodig hebt maar zelf 'niets wil'?

Nogmaals, dat is geen verwijt of geen vingertje wijzen van mijn kant want iedereen moet doen wat ie zelf wil. Maar sta er eens bij stil en denk er eens over na nu je nog gezond bent

Oscar, ik zeg het ook niet zonder nadenken. Ik heb zelf toch deels in dat schuitje gezeten aangezien ik mijn moeder 5 jaar geleden aan borstkanker ben verloren. Desondanks ga ik het dus niet extra vaak controleren en ik weet dat mijn moeder die mening ook zou delen. Ik bedoelde mijn mening ook absoluut niet beledigend op enige wijze. Dus als ik iemand beledigd of gekwetst heb daardoor, mijn excuses daarvoor. Weet dat ik ook niet zo simpel mijn mening hierover heb.

Laatst bijgewerkt door Maartje1990 op 23-11-19 12:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-19 12:20

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 12:20

Zo had ik 'm zeker ook niet opgevat

Het is al erg genoeg dat je zo dicht bij het vuur hebt gezeten dat je daar al zo over na hebt moeten denken.

Mijn opmerking was trouwens ook niet specifiek aan iemand gericht ofzo, meer een algemene overweging. Iets waar ik zelf vooraf eigenlijk nooit zo bij stil had gestaan en wat nu ineens actueel is. Meer dan een 'denk er eens over na' wil ik eigenlijk ook niet geven want iedereen moet doen wat ie zelf het beste acht.

**Geplaatst**: 23-11-19 12:48

Geplaatst: 23-11-19 12:48

Ik checkte mezelf nooit, maar dankzij dit topic en het duidelijke filmpje op de vorige pagina vandaag maar eens gedaan

Vanaf nu maandelijks!

**Geplaatst**: 23-11-19 12:57

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 12:57

Over de snelheid waarmee een tumor kan groeien: ik had een kennis, ze was rond de zestig, die in april een mammografie via het bevolkingsonderzoek had gehad. De uitslag was goed. In augustus had ze opeens een tumor van zo'n acht centimeter,met uitzaaiingen....

**Geplaatst**: 23-11-19 13:01

Geplaatst: 23-11-19 13:01

MarcoBorsato schreef:
Ik hoop dat vrouwen ook regelmatig een uitstrijkje laten maken. Niet pas tot je 30e wachten mensen!

Ik ben het zo met je eens, maar mijn weinig begripvolle huisarts deed echt enorm moeilijk. Ik sta er niet van te kijken als er nu "hypochonder" in mijn dossier staat. Ik mocht als ik echt wilde een dag later terugbellen om een afspraak te maken, maar ze wilde de afspraak in ieder geval niet gelijk maken want ze vond het maar onzin en het kostte geld. Afspraak heb ik nooit meer gemaakt want het idee dat ik voor haar met m'n benen wijd moest... maakte me niet enthousiast.

Gelukkig hebben we meerdere huisartsen, dus bedankt voor de reminder en bevestiging dat het helemaal geen raar verzoek was. Ik ga binnenkort een afspraak maken bij de andere, gemiddeld genomen meer begripvolle, huisarts.

Deze andere huisarts heeft me trouwens ook fijn geholpen toen ik iets had gevoeld in mijn borsten. (achteraf gezien een cyste)

Ik controleer inderdaad ook regelmatig maar eigenlijk altijd liggend.

**Geplaatst**: 23-11-19 13:03

Geplaatst: 23-11-19 13:03

Tumoren zijn een vreemd onvoorspelbaar volkje. Vol met afwijkingen en gekke types.

Mijn moeders borstkanker zat in haar tepel, onzichtbaar op een mammografie maar haar tepel begon te bloeden. Tepel is er nu afgehaald en dat is gek en raar en verdrietig en ze heeft een heftig pakket gekregen met bestraling, chemo, hormoon- en immunotherapie maar ze is er en ze blijft hopelijk want ze heeft geen waarneembare uitzaaiingen.

Maar tussen diagnose en operatie zat een week of 3 en toen kon ze de tumor goed voelen. Was een snelgroeiend kwaadaardig maar oerdom ding.

**Geplaatst**: 23-11-19 13:07

Geplaatst: 23-11-19 13:07

Echt voelen doe ik niet heel vaak. Toevallig heeft mijn vriend het vandaag gedaan omdat die dit topic op de voorpagina op mijn telefoon zag staan. :')

Maar ik kijk wel regent in de spiegel als er vergaderingen zijn voordat ik ga douchen.
Mijn oma heeft borstkanker gehad en verder zit het niet echt in de familie gelukkig. Moet meer oppassen voor huidkanker.

**Geplaatst**: 23-11-19 13:16

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 13:16

Oscar, je bent een topper. Heel knap dat je hier zo open kan zijn ondanks het zwaard dat boven je hoofd hangt :(:)

**Geplaatst**: 23-11-19 13:28

Geplaatst: 23-11-19 13:28

Ik dacht altijd dat ik regelmatig controleerde maar dat is eigenlijk helemaal niet zo bedenk ik nu. Meestal doe ik het als mijn borsten wat pijnlijk aanvoelen. Ik ga het in mijn agenda zetten, bedankt voor het aanmaken van dit topic en vooral ook voor alle eerlijke reacties.

**Geplaatst**: 23-11-19 13:37

Geplaatst: 23-11-19 13:37

Ik heb van jongs af aan meegekregen dat mijn oma borstkanker had en haar borst is dus ook verwijderd. Het is behoorlijk pittig geweest maar daarna was ze 'schoon'. Wij houden onze borsten dus goed in de gaten maar ik vind ze soms maar lastig. Ze zijn sowieso erg gevoelig wat ook mede zal komen door bh's die niet goed zitten. Ik ben erg slank en heb niet zo heel veel voorgevel waardoor veel bh's niet oké zitten.

Eén keer heb ik zo'n last van mijn borst gehad dat ik er mee naar de huisarts ging. Ik lag te trillen als een rietje en er zat inderdaad een knikker-vorm. In het ziekenhuis hebben ze een echo laten maken en uiteindelijk ook nog met een naald een beetje weggehaald om te controleren (kom even niet op de benaming, maar mán wat doet dát zeer!). Het bleek in dit geval om een goedaardig fybroom(?) te gaan. Zolang het niet groeide was het oké. En in principe was ik toen 22/24 ..

Hier houden we dus alles goed in de gaten. Liever te veel checken dan te weinig.

**Geplaatst**: 23-11-19 13:52

Geplaatst: 23-11-19 13:52

Oscar schreef:
Ik wil eigenlijk nog wel wat kwijt aan iedereen die hier zegt niet te checken of niet behandeld te willen worden. Vooropgesteld: ik heb respect voor ieders mening. Iedereen moet voor zichzelf beslissen wat ze wel of niet wil en daar hebben anderen eigenlijk niks van te vinden.

Toch is het zo dat als je daadwerkelijk in dat schuitje komt te zitten, dat ineens andere dingen mee gaan spelen die je vooraf misschien niet in hebt kunnen schatten.
Zo stel je jezelf bijv. heel erg vaak de vraag of je iets had kunnen doen om het eerder op te merken. Plus, misschien wel het allerbelangrijkste, je hebt ontzettend veel steun en hulp nodig van de mensen om je heen waar je op de meest ongelukkige momenten op terug moet vallen. Hoe verkoop je dat, als je van iedereen hulp nodig hebt maar zelf 'niets wil'?

Nogmaals, dat is geen verwijt of geen vingertje wijzen van mijn kant want iedereen moet doen wat ie zelf wil. Maar sta er eens bij stil en denk er eens over na nu je nog gezond bent

Hoezeer ik jouw standpunt als voorstander van zelfonderzoek nuit jouw situatie begrijp, is er vanuit wetenschappelijk opzicht geen voordeel wanneer je zelfonderzoek doet. Ik weet dat er op dit forum bovengemiddeld veel voorstanders zijn van oa alternatieve geneeswijzen ed en dus op een andere manier naar wetenschappelijk onderzoek kijken. Maar ik vind het heel wat om een niet-bewezen methode aan te raden als gewoonte en op het gevoel in te spelen van mensen die die check niet doen.

Standpunt KWF:
"Uit onderzoek blijkt dat borstzelfonderzoek niet leidt tot minder sterfte aan borstkanker. Ook wordt borstkanker bij vrouwen die regelmatig hun borsten onderzoeken niet vroeger ontdekt. Iedere vrouw moet dan ook zelf de keuze maken of ze borstzelfonderzoek wil doen."
Bron: https://www.kwf.nl/standpunten/bevolkin ... orstkanker

**Geplaatst**: 23-11-19 13:55

Geplaatst: 23-11-19 13:55

Oscar schreef:
Plus, misschien wel het allerbelangrijkste, je hebt ontzettend veel steun en hulp nodig van de mensen om je heen waar je op de meest ongelukkige momenten op terug moet vallen.

Wat heftig ook voor jou Oscar :(:)

Ik had er eigenlijk niet echt wat van meegekregen via het forum.

Ik pik even deze zin uit je post omdat dit voor mij juist de reden zal zijn om niet het behandeltraject in te gaan moest ik ooit iets krijgen.

Ik ben alleen. Heb niemand om op terug te vallen of met iets te helpen.
Afgezien van het mentale aspect, zie ik dus niet in hoe ik dit in godsnaam fysiek organisatorisch zou moeten rondkrijgen.

Moest ik ooit daadwerkelijk in die situatie komen, denk ik er misschien anders over.
Maar ik heb bij mijn man gezien wat een een zware beproeving het was...

**Geplaatst**: 23-11-19 14:01

Geplaatst: 23-11-19 14:01

Bah wat een verhalen.

Helaas komt het hier in de familie ook veel voor, maar gelukkig is het niet de erfelijke vorm.

Bij mijn moeder kwamen ze erachter dankzij het bevolkingsonderzoek achter. Niet voelbaar, moesten hen met de echo lokaliseren maar wel heel agressief.
Gelukkig na anderhalf haar chemo kuren en amputatie is ze nu 10 jaar nog steeds vrij. Ivm de soort krijgt ze alleen nooit de stempel "schoon verklaard".

Zelf over actief spierweefsel, waardoor met enige regelmaat grote bonken klierweefsel, wat na menstruatie weer normaal is voor anderhalve a 2 weken. Dan komt het weer terug.
Hierdoor ook standaard 1x per jaar controle.
Ondanks dat voelde ik een paar weken terug een ander soort bultjes ter grote van een erwt.
Maar de ha geweest, en die voelde nog een 2e en een verdikte streng.
Blijken 2 cystes te zijn en moeten binnen korte termijn zelf verdwijnen.
Degene die ik zelf goed kan voelen wordt groter. Doet overigens geen zeer.
Nu weer opnieuw voor een afspraak naar de ha

**Geplaatst**: 23-11-19 14:09

Geplaatst: 23-11-19 14:09

Het volledige stukje waar Astorga op doelt vind ik iets genuanceerder. Even knippen en plakken van de site van KWF.
"Uit onderzoek blijkt dat borstzelfonderzoek niet leidt tot minder sterfte aan borstkanker. Ook wordt borstkanker bij vrouwen die regelmatig hun borsten onderzoeken niet vroeger ontdekt. Iedere vrouw moet dan ook zelf de keuze maken of ze borstzelfonderzoek wil doen. Door zelfonderzoek raakt een vrouw wel vertrouwd met haar lichaam: bijvoorbeeld hoe de borsten aanvoelen en hoe de huid eruit ziet. Een vrouw weet dan wat normaal is en kan een verandering sneller voelen of zien. Het blijft verstandig om bij klachten of aanhoudende veranderingen aan het lichaam de huisarts te raadplegen."
https://www.kwf.nl/standpunten/bevolkin ... orstkanker

Het blijft een ieders eigen keuze om dat wel of niet te doen. Niemand dwingt je. Net als als dat het je eigen keuze is om naar een arts te gaan als er iets geks is, of naar het bevolkingsonderzoek te gaan. En als er iets slechts zou zijn is er nog meer keuzemogelijkheid wat je daar aan wil (laten) doen, als dat nog mogelijk is.

Maar zolang er mij te veel verhalen zijn waarin iemand per toeval of door zelfonderzoek iets ontdekt waar op ge- en behandeld moet worden, blijf ik gewoon bewust op mijn lijf en lief voor mijn boobies en zal ik andere vrouwen aanraden om dat ook te doen.

EDIT; Het standpunt van KWF van 8 juli 2015.

https://www.kwf.nl/standpunten/zelfonderzoek
"Uit onderzoek is gebleken dat er geen verschil in gezondheidswinst is tussen mensen die wel regelmatig zelfonderzoek doen en mensen die dat niet doen. In die zin levert zelfonderzoek niets extra’s op. Het is wel belangrijk dat mensen vertrouwd raken met hun eigen lichaam. Zo weet u bijvoorbeeld hoe uw huid, borsten of zaadballen eruit zien en vallen veranderingen makkelijker op. Dit kunt u dan ook duidelijker aan uw arts vertellen.

Bij sommige risicogroepen is zelfonderzoek juist wél aan te raden. Mensen die weten of vermoeden dat ze een verhoogd risico hebben op een bepaalde vorm van kanker doen er goed aan dit met hun arts te bespreken."

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-11-19 14:21, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-11-19 14:18

Geplaatst: 23-11-19 14:18

Ik ben nooit zo blij geweest met mijn borsten, ze hangen teveel en de tepels ogen daardoor depressief, wijzen naar beneden. Vanaf mijn puberteit is onze relatie dus zo, zo.

Op mijn 22e voelde ik twee knobbels in mijn linker borst, op de echo bleken ze massief en bij het doen van een punctie bleek het lastig om er weefsel uit te krijgen. Wat ze hadden was goedaardig maar omdat er twijfels waren over de kwaliteit van de puncties zijn de knobbels operatief verwijdert.
Gelukkig was de uitslag goedaardig en een bijkomend voordeel was dat door het littekenweefsel mijn linker borst minder hing. Ik was zelfs al in gesprek met een plastisch chirurg om een zelfde soort aanpassing aan rechts te doen maar dat zou consequenties kunnen hebben bij het geven van borstvoeding.
Gezien mijn kinderwens hebben we dit verhaal uitgesteld.

Op mijn 28 kreeg ik mijn zoon en twee jaar later mijn dochter. Bij het voeden bleek mijn linkerborst ongeveer de helft van de voeding aan te maken vergeleken met links. Maar ze hebben gevoed en mijn kids groeiden als kool.

Sinds die tijd is mijn verhouding met mijn borsten beter en ben ik blij dat ze gewoon functioneren en gezond zijn. De operatie voor een gelijk uiterlijk is er nooit meer van gekomen.

Inmiddels ben ik 50 en ken mijn borsten als mijn broekzak, controleer regelmatig op afwijkingen en binnenkort mag ik voor het eerst naar het bevolkingsonderzoek: de tietenpletter zoals wij dat noemen.

**Geplaatst**: 23-11-19 14:32

Geplaatst: 23-11-19 14:32

Oscar schreef:
. Plus, misschien wel het allerbelangrijkste, je hebt ontzettend veel steun en hulp nodig van de mensen om je heen waar je op de meest ongelukkige momenten op terug moet vallen. Hoe verkoop je dat, als je van iedereen hulp nodig hebt maar zelf 'niets wil'?

Nogmaals, dat is geen verwijt of geen vingertje wijzen van mijn kant want iedereen moet doen wat ie zelf wil. Maar sta er eens bij stil en denk er eens over na nu je nog gezond bent

Want iedereen heeft mensen om zich heen om op terug te vallen of willen mensen daar mee opzadelen? Heb zelf wel ideetjes over hoe ik het zou doen, maar dat zal ik hier maar niet neerzetten. :')

**Geplaatst**: 23-11-19 15:44

Re: Borstkanker. Check jij jezelf?

Geplaatst: 23-11-19 15:44

Als jij dat hier wil neerzetten Ianthe, kan dat toch? Je ziet meerdere meningen en ideeën voorbijkomen. Wat is jouw idee erover?
Laten we hopen dat het ideeën blijven en nooit een plan hoeven te worden.

**Geplaatst**: 23-11-19 16:28

Geplaatst: 23-11-19 16:28

Tuurlijk mag dat, je mag wat mij betreft zeggen wat je wilt.
Ik weet wel dat er voor mij een verschil zit in hoe ik erover dacht voordat ik iets onder de leden had en nu het wel zo is. En of je wilt of niet, soms kunt je weinig anders dan mensen erbij betrekken. Of je een behandeltraject in gaat of niet, vroeg of laat heb je toch mensen nodig hoor, ook al wil je dat misschien niet. Maar goed, iedereen heeft gewoon het recht om z'n eigen plan te trekken

**Geplaatst**: 23-11-19 16:49

Geplaatst: 23-11-19 16:49

Zonnetje81 schreef:
Sizzle schreef:
Zonnetje, verreweg de meeste tumoren zijn gewoon goed weg te halen zonder grote nabehandeling. Ik kan er met mijn verstand niet goed bij dat iemand dat niet zou doen eerlijk gezegd.
Als ik mijn moeder moet geloven is het minder belastend dan een knieoperatie.
Mijn oma en tante (geen directe familie) waren ook binnen no-time weer terug in hun normale leven.
Dat moet je meer zien aan een verdachte inwendige moedervlek of beginnende huidtumor. Of zou je kleine redelijk onschuldige onuitgezaaide huidtumoren ook niet laten weghalen?

De zware jonge onbehandelbare gevallen zoals bij Quera zijn bijna altijd erfelijk voorbelast en gelukkig zeldzaam.

Ik vind kwaliteit van leven belangrijker dan een vreselijke tijd met verlenging. Misschien ligt het er ook aan wat het voor soort/stadium is alleen weet je nooit van te voren of je van het een in het ander gaat vallen. En eenmaal bezig denk ik dat je je grenzen gaat verleggen.

Ik heb enigszins van dichtbij een hoop ellende gezien waarvan ik dacht: dat ga ik nooit doen!!!

Daarbij speelt dat ik alleen ben. Geen kinderen. Ik zie mezelf niet dood dood doodziek alleen op de bank liggen....ik ga geen jaren ellendig liggen wezen in mn uppie. Dan maar een een korter maar krachtig leven.

Misschien kort door de bocht maar dat is een beetje mijn redenering voor nu.

Weet niet of het al genoemd is, heb niet alles gelezen, maar deze reactie sprong er voor mij uit.
Voordat je ooit een besluit neemt om je echt niet te laten behandelen, lees je dan ook even in over de gevolgen van niet behandelen. Ik behandel met enige regelmaat mensen die zich in eerste instantie niet hebben laten behandelen. Soms uit angst, soms uit geloofsovertuiging of andere overwegingen. Allemaal hebben spijt, en niet zonder reden. De gevolgen kunnen namelijk erg naar zijn. Je hebt het over kwaliteit van leven, die wordt echt niet perse beter door niet te behandelen. Mensen kennen vooral het enorm ziek worden door chemo. Tegenwoordig zijn er soorten chemo waar mensen helemaal niet zo heel ziek van worden. En nog belangrijker, heel veel mensen hoeven niet eens behandeld te worden met chemo. In veel gevallen bestaat de behandeling alleen uit opereren en bestralen, en de bijwerkingen daarvan vallen (in ieder geval in geval van borstkanker) echt heel erg mee.

Ik wil hiermee niet zeggen dat je je maar perse moet laten behandelen, iedereen heeft daarin zn eigen keuze. Maar het is wel soms goed om de andere kant te belichten.