Bokt.nl

secricible schreef:

Read again, of quoot de juiste persoon. En hoe wil je iemand het leven aan doen met toestemming?

Citaat:

Hoe zou je dit in de wet omschrijven? Hoe baken je dit af? Een algemene regel voor iedereen? Ouders, beslis maar zelf? Hoe bescherm je hierin kinderen? Of volwassenen? Want het is geen euthanasie, je gaat zonder toestemming van die persoon een leven beeindigen. Dat is dus gewoon moord, maar dan binnen kaders. Hoe ga je die kaders beschermen?

Ianthe schreef:

Ik kan er weinig over zeggen, want ik zou elke zwangerschap afbreken, gezond of niet. Maar er is een youtube kanaal: https://www.youtube.com/channel/UC4E98HDsPXrf5kTKIgrSmtQ/videos

En soms zijn er video´s met kinderen, waarvan je denkt.. is jouw leven nu echt zo leuk?

Zoals deze:
https://www.youtube.com/watch?v=53AN4lk5O1A&t=602s
Ik vind het maar sneu. En ja zijn familie is gek op hem, maar wat heeft dit kind aan zijn leven? Ze weten vaak natuurlijk niet beter, maar of het nou zo eerlijk is...

secricible schreef:

Als er sprake is van stoppen van de behandeling omdat die medisch zinloos is, dan mag dat allang... kijk naar de gemiddelde coma-patient waarbij eten en drinken gestopt wordt. Dat is ook wat anders dan euthanasie (zoals in het voorbeeld werd genoemd).

Mazida schreef:

Ik lees dit topic echt met stijgende verbazing . Ik dacht toch echt dat we de jaren dertig en veertig al voorbij waren. Wie zijn wij om te oordelen of een persoon met een handicap een nog levenswaardig leven heeft? Welke criteria wil je daarbij zetten of zo'n persoon maar om zeep te helpen? Vind het doodeng om te lezen dat velen vinden dat je het de maatschappij niet mag aandoen om een kind met een handicap op de wereld te zetten omdat de wereld al overbevolkt is of dat de maatschappij geld kost (de ouders mogen deze keus maken, maar toch niet omdat anderen dit vinden ?). En wat gaan we dan doen met personen die later gehandicapt worden? Een kind dat zuurstofgebrek heeft gehad standaard dood laten gaan ? Als je van je paard valt en je raakt gehandicapt, dan meteen de spuit erin? Gevaarlijke discussie...

Sclimpre schreef:

Blijheid schreef:

De vraag bij dit soort dingen is waar je de grens gaat leggen.
Een zwangerschap beëindigen als blijkt dat je kindje niet levensvatbaar is of een ernstige beperking heeft kan ik me heel goed voorstellen. De vraag is alleen in hoeverre die grens gaat opschuiven. Nu zien we bijvoorbeeld downsyndroom als een ernstige beperking. Het kan zijn dat in de toekomst kinderen die bijvoorbeeld een laag IQ hebben worden gezien als ernstig beperkt, ook al zijn ze fysiek gezond ze hebben toch hun hele leven hulp nodig en kunnen niet 'normaal' leven. Is dat dan een reden om een zwangerschap te beëindigen? Wat is dan een normaal leven? Iemand met autisme? ADHD? Iemand die in een rolstoel zit? In hoeverre is het normaal om als maatschappij mensen met een beperking op te vangen? Moet iedereen iets bijdragen en ben je anders waardeloos?

Ik vind dat een hele lastige filosofische discussie. Ook omdat ik zelf een ziekte heb die mij beperkt, maar ik ook heel blij en gelukkig ben
Bij kindjes die geboren worden als kasplantje of überhaupt niet levensvatbaar zijn vind ik het geen moeilijke keuze. Bij kindjes met down zou ik me heel ernstig gaan inlezen, daar weet ik nu gewoon niet genoeg vanaf. Ik zou absoluut alles laten testen, zodat je in elk geval een bewuste keuze kan maken. Maar hoe je die keuze maakt, wat daar je eigen ethische grenzen in zijn, dat moet ieder voor zich kunnen beslissen.

Mooie post, hier kan ik me helemaal in vinden.

Cowgirl schreef:

Mazida schreef:

Ik lees dit topic echt met stijgende verbazing . Ik dacht toch echt dat we de jaren dertig en veertig al voorbij waren. Wie zijn wij om te oordelen of een persoon met een handicap een nog levenswaardig leven heeft? Welke criteria wil je daarbij zetten of zo'n persoon maar om zeep te helpen? Vind het doodeng om te lezen dat velen vinden dat je het de maatschappij niet mag aandoen om een kind met een handicap op de wereld te zetten omdat de wereld al overbevolkt is of dat de maatschappij geld kost (de ouders mogen deze keus maken, maar toch niet omdat anderen dit vinden ?). En wat gaan we dan doen met personen die later gehandicapt worden? Een kind dat zuurstofgebrek heeft gehad standaard dood laten gaan ? Als je van je paard valt en je raakt gehandicapt, dan meteen de spuit erin? Gevaarlijke discussie...

Wij voeren hier een discussie of je op voorhand gaat beslissen...niet als het kind al geboren is en later een ongeluk krijgt. Dat laatste is al eerder aangehaald in dit topic en is totaal niet relevant.

En denk je echt dat mensen dat dan ook maar in een split second beslissen alsof ze het t-shirtje toch maar terug hangen in het rek.

Ik (al dan niet samen met partner) ben verantwoordelijk voor het leven wat ik op dat moment op de wereld wil zetten. Ik maak een keuze voor dat kind of hij wel of niet als een kasplantje door het leven moet met daarbij alle zorgen, complicaties etc etc.


En ik hoop toch niet dat je met de 30/40 jaren de praktijken van de Nazi's bedoeld want dat zou ik echt heel erg vinden. Ik geloof dat elke bokker hier voor zichzelf spreekt wat hij/zij zou doen...niet wat hij zou doen voor de hele maatschappij zoals dat in de jaren 30/40 gebeurde.

Mazida schreef:

Ik lees dit topic echt met stijgende verbazing . Ik dacht toch echt dat we de jaren dertig en veertig al voorbij waren. Wie zijn wij om te oordelen of een persoon met een handicap een nog levenswaardig leven heeft? Welke criteria wil je daarbij zetten of zo'n persoon maar om zeep te helpen? Vind het doodeng om te lezen dat velen vinden dat je het de maatschappij niet mag aandoen om een kind met een handicap op de wereld te zetten omdat de wereld al overbevolkt is of dat de maatschappij geld kost (de ouders mogen deze keus maken, maar toch niet omdat anderen dit vinden ?). En wat gaan we dan doen met personen die later gehandicapt worden? Een kind dat zuurstofgebrek heeft gehad standaard dood laten gaan ? Als je van je paard valt en je raakt gehandicapt, dan meteen de spuit erin? Gevaarlijke discussie...

Bubblewrap schreef:

Germie, wat valt bij jou dan onder 'waar iets mis mee is'? Alles, inclusief genetische aandoeningen waar prima mee te leven is, of alleen zwaardere aandoeningen?

germie schreef:

Adhd en autisme zijn volgens mij niet bij een ongeboren baby te meten. Dus dan kun je er niets aan doen.

elnienjo schreef:

germie schreef:

Adhd en autisme zijn volgens mij niet bij een ongeboren baby te meten. Dus dan kun je er niets aan doen.

Als je zelf een autisme-diagnose hebt is de kans zeer groot dat je dat doorgeeft.

germie schreef:

Ja dat klopt. En ja, dan moet je dit laten meewegen. Nu is er autisme en autisme. De mensen die trouwen en kinderen krijgen functioneren vaak zo normaal dat je gewoon van 'gezond' kunt spreken.
Geen contact kunnen maken is een andere vorm. En gelukkig beginnen die niet zo vaak een relatie.

Citaat:

Bij meisjes met down wordt de prikpil wel toegepast om geen kinderen op de wereld te krijgen. Ik ken een moeder met een downie, ze wist het voor de geboorte niet, maar haar dochter gaat straks aan de prikpil. Ze heeft nu de puberleeftijd en praat over als ik straks kinderen heb, maar met een verstandelijk vermogen van een 7-8 jarige is het opvoeden van kinderen natuurlijk niet mogelijk.
En er zijn ook verhalen van 2 ouders met een geestelijke beperking die een kind kregen met normaal iq. Dat kind was echt niet gelukkig.
Maar een downie kan dus ook een kinderwens hebben en dan moet je als ouders zeggen nee, dat kan niet. Een extra belasting voor iedereen.
Mijn ouders balen dat ze van mij nooit opa en oma zullen worden. In dit geval maak je als ouder de keuze dat je nooit oma wordt van je enige dochter. En je dochter snapt niet waarom ze geen mama kan worden.