Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
CoonArt schreef:SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
Mag ik het hier zuiver mee eens zijn? Paar maanden geleden melde ik me ook aan voor les en vroegen ze wat mijn gewicht was. Dus ik heel eerlijk opgeschreven 95 (nu 91 kg). Nou mensen, ik werd gelijk op de cancel hoop gegooid. Nieteens een proefles of wat, nee boem, te zwaar. Aju, bekijk het... Zoek maar een andere manege...
oomens schreef:Puppetje schreef:...Het plezier van een keer een ijsje eten was weg kan ik je vertellen.
Blijkbaar helpt zo'n opmerking dus wel, ook al zit men er niet op te wachten.
CoonArt schreef:SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
Mag ik het hier zuiver mee eens zijn? Paar maanden geleden melde ik me ook aan voor les en vroegen ze wat mijn gewicht was. Dus ik heel eerlijk opgeschreven 95 (nu 91 kg). Nou mensen, ik werd gelijk op de cancel hoop gegooid. Nieteens een proefles of wat, nee boem, te zwaar. Aju, bekijk het... Zoek maar een andere manege...
CoonArt schreef:SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
Mag ik het hier zuiver mee eens zijn? Paar maanden geleden melde ik me ook aan voor les en vroegen ze wat mijn gewicht was. Dus ik heel eerlijk opgeschreven 95 (nu 91 kg). Nou mensen, ik werd gelijk op de cancel hoop gegooid. Nieteens een proefles of wat, nee boem, te zwaar. Aju, bekijk het... Zoek maar een andere manege...
SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
Levita30 schreef:@Lante goed verhaal kan ik mij helemaal in vinden!!
Waar ik mij persoonlijk aan erger is wanneer ik in gesprek ben met mensen die "klagen" over hun lichaam/ gewicht en als ik iets zeg krijg ik vaak de reactie: jij hebt makkelijk praten of jij hebt niets te klagen want jij bent super slank!!
WAT!!! Waarom!? Ik ben ook 22 kg zwaarder geweest, let op mijn eten en beweeg veel en leef zo gezond mogelijk, het gaat niet vanzelf. En waarom mag ik dan niet iets zeggen over mijn lichaam! Serieus moet ik medelijden hebben met degenen die ontevreden zijn met hun lichaam?
In de meeste gevallen ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen gewicht! Irriteer me mateloos aan mensen die klagen en klagen en er niets (te weinig) aan doen. Blijkbaar wil je dan niet graag genoeg.
MAAR in zo'n gesprek ben ik altijd netjes en voorzichtig en geef ik niet ongevraagd kritiek of commentaar maar afhankelijk van mijn relatie met de gesprekspartners leg ik mijn standpunt/ visie wel uit. In een topic oid voel ik echt niet de behoefte om dit onderwerp aan te snijden. Behalve hier dan
plutolover schreef:oomens schreef:Blijkbaar helpt zo'n opmerking dus wel, ook al zit men er niet op te wachten.
sorry wat een respectloze opmerking is dit zeg bah. Wat geeft een wildvreemde of uberhaupt iemand het recht om dat tegen een forse iemand te zeggen??
CoonArt schreef:SusanH schreef:Ik denk dat het zo'n issue is omdat veel mensen zich schamen voor hun overgewicht door het stigma wat er vanuit de maatschappij wordt opgelegd. Dik wordt over het algemeen geassocieerd met lui, weinig ruggengraat (anders had je het niet zo ver laten komen) dat is waarom het zo gevoelig ligt. En wij leven nou eenmaal in een maatschappij waar iedereen een mening heeft en ook vind dat die maar te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als je die 2 samen brengt dan kan dat heel kwetsend overkomen.
Mag ik het hier zuiver mee eens zijn? Paar maanden geleden melde ik me ook aan voor les en vroegen ze wat mijn gewicht was. Dus ik heel eerlijk opgeschreven 95 (nu 91 kg). Nou mensen, ik werd gelijk op de cancel hoop gegooid. Nieteens een proefles of wat, nee boem, te zwaar. Aju, bekijk het... Zoek maar een andere manege...
Onali schreef:KimD het heeft helemaal NIETS te maken met trots opzij te zetten.
oomens schreef:Puppetje schreef:...Het plezier van een keer een ijsje eten was weg kan ik je vertellen.
Blijkbaar helpt zo'n opmerking dus wel, ook al zit men er niet op te wachten.
Lau schreef:Maar weet je wat ook niet helpt... dat je dan eindelijk op de sportschool staat je hebt je angst overwonnen. En dan krijg je vieze blikken en word je nog net niet uitgelachen. Dus je doet super erg je best en wilt heel graag. En nog steeds word je afgekeurd. Het werkt ook 2 kanten op jij weet niet wat voor moeite die persoon doet. 1x in de maand beloon ik mezelf met een ijsje/frietje/kroket/macdonalds of iets anders slechts. De hele maand heb je gegeten volgens het plan van de diëtist en dan maakt iemand een banketstaaf opmerking. Nou die had van mij dat ijsje in zijn smoel gekregen. Houd gewoon je mond zonder dat je weet wat voor moeite een andere persoon doet.
Lau schreef:Maar weet je wat ook niet helpt... dat je dan eindelijk op de sportschool staat je hebt je angst overwonnen. En dan krijg je vieze blikken en word je nog net niet uitgelachen. Dus je doet super erg je best en wilt heel graag. En nog steeds word je afgekeurd. Het werkt ook 2 kanten op jij weet niet wat voor moeite die persoon doet. 1x in de maand beloon ik mezelf met een ijsje/frietje/kroket/macdonalds of iets anders slechts. De hele maand heb je gegeten volgens het plan van de diëtist en dan maakt iemand een banketstaaf opmerking. Nou die had van mij dat ijsje in zijn smoel gekregen. Houd gewoon je mond zonder dat je weet wat voor moeite een andere persoon doet.
CharmingS schreef:Lau schreef:Maar weet je wat ook niet helpt... dat je dan eindelijk op de sportschool staat je hebt je angst overwonnen. En dan krijg je vieze blikken en word je nog net niet uitgelachen. Dus je doet super erg je best en wilt heel graag. En nog steeds word je afgekeurd. Het werkt ook 2 kanten op jij weet niet wat voor moeite die persoon doet. 1x in de maand beloon ik mezelf met een ijsje/frietje/kroket/macdonalds of iets anders slechts. De hele maand heb je gegeten volgens het plan van de diëtist en dan maakt iemand een banketstaaf opmerking. Nou die had van mij dat ijsje in zijn smoel gekregen. Houd gewoon je mond zonder dat je weet wat voor moeite een andere persoon doet.
Krijg je echt vieze blikken en denk je dat je word uitgelachen? Of is dat ook echt zo..
Als ik namelijk in de sportschool sta, en ik ben aan het sporten en zie iemand binnenkomen, ben ik direct afgeleid namelijk en kijk ik wie er binnenkomt.. Er zijn mensen die een smerig gezicht trekken tijdens inspanning. Dus bij wie of waar ligt het probleem? Bij je eigen interpretatie of bij een ander waarvan je DENKT dat die jou vies of smerig aankijken of uitlachen. En als het wel zo is heb je toch een mond om er iets van te zeggen?