Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-03-17 14:35

Geplaatst: 10-03-17 14:35

Eske_B schreef:
Jaa, dat heb ik echt heel erg! Heb heel veel in m'n normale gedrag op kunnen nemen, een soort 2e natuur.

Maar soms voelt het alsof ik in een toneelstuk zit en iedereen het script heeft gekregen, behalve ik.

Ja.. daar zit ik nu inderdaad ook mee.

**Geplaatst**: 10-03-17 16:02

Geplaatst: 10-03-17 16:02

Hier probeer ik juist mezelf te zijn en niet te focussen om te doen alsof.. Geen zin in, voor mezelf niet leuk en ach.. Als iedereen hetzelfde zou zijn.. Zou het leven ook maar saai zijn.

**Geplaatst**: 10-03-17 16:05

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 10-03-17 16:05

Ik vind het een heel interessant topic. Herken veel dingen (maar heeft niet iedereen dat?) maar ook veel dingen niet.

Wat ik me wel afvroeg: wat verwachten jullie van anderen om beter tot je recht te komen? Is er iets dat de "buitenwereld" kan doen om het voor jullie makkelijker hanteerbaar te maken?

**Geplaatst**: 10-03-17 17:05

Geplaatst: 10-03-17 17:05

Rocamor schreef:
Ik vind het een heel interessant topic. Herken veel dingen (maar heeft niet iedereen dat?) maar ook veel dingen niet.

Wat ik me wel afvroeg: wat verwachten jullie van anderen om beter tot je recht te komen? Is er iets dat de "buitenwereld" kan doen om het voor jullie makkelijker hanteerbaar te maken?

Oei! Dat vind ik een moeilijke vraag!
'Vroeger' vroeg ik mijn naaste omgeving zoveel mogelijk rekening te houden,omdat het anders 'niet goed ging in mijn hoofd'.
Alleen merkte ik na een tijdje dat ik mijn naasten 'aanstak' of hun mijn trekjes oplegde.
Ik ben dus gaan proberen om zelf verantwoording te nemen voor de dingen die ik voel.
Ik vind dat ik niet meer van mijn probleem,een ander zijn probleem mag maken.
Sindsdien neem ik ook veel meer initiatief om het zélf beter te maken of in de perken te houden, en daarmee niet afhankelijk te zijn van of een ander wat voor mij gaat doen.

Tuurlijk gaat het tegelijkertijd ook nog een beetje zo dat bijvoorbeeld m'n partner of ouders wel proberen tekening te houden met dingen die ik heel moeilijk vind. (Juist handelen bij een paniekaanval, me niet voor het blok zetten etc)

**Geplaatst**: 10-03-17 17:47

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 10-03-17 17:47

Tivoli, ik snap wat je bedoelt. Je kunt (mag) niet van jouw probleem het probleem van een ander maken. Maar wellicht kan "men" met simpele "aanpassingen" eraan meewerken dat iets voor jou / jullie makkelijker hanteerbaar is.

Geen idee wat hoor. Maar als ik toch wat moet verzinnen, geen buro in het midden van een kantoortuin, of niet de telefoons op standje "de buren moeten ook kunnen horen dat we een beller hebben". In sommige restaurants heb je een ding op tafel staan, waarmee je kunt aangeven dat je glas leeg is en je nieuwe wilt bestellen, of dat je glas leeg is, maar je nog niets wilt bestellen. Zoiets bijvoorbeeld op kantoor: koker op buro met groene kant naar boven --> je kunt tegen me kletsen. Rode kant naar boven --> ik ben overprikkeld en wil even niet gestoord worden.

Werkelijk geen idee of zoiets werkbaar is of helpt hoor.

**Geplaatst**: 10-03-17 19:41

Geplaatst: 10-03-17 19:41

Ik moet vooral zelf heel goed uitkijken dat ik niet teveel hooi op mijn vork neem. Als ik niet moe ben en alles heel mooi over de week uit kan smeren dan kan ik best wel wat hebben. Zit het emmertje vol dan is het een heel ander verhaal, maar ik kan niet van een ander vragen om daar rekening mee te houden dus ik moet plannen wat ik kan doen en wat ik beter over kan slaan. En dat gaat best wel eens mis. }:0

(Schoon)familie is er uiteraard wel bekend mee, dus er wordt niet gek opgekeken als ik bijvoorbeeld bij het jaarlijkse familieweekend een avond mee kom in plaats van "gezellig" 3 dagen met 35 man op de camping staan. Dat vind ik wel fijn, dat ik me daar niet druk om hoef te maken.

**Geplaatst**: 10-03-17 20:03

Geplaatst: 10-03-17 20:03

Ik heb tig psychologen en dergelijke onderzoeken gehad, ik kreeg enkel te horen dat ik wat chaotisch was.
Dus of ik in bepaalde hokjes hoor geen idee toch heb ik bepaalde handelingen en manieren van reageren dat velen mensen niet snappen of willen snappen.

Dwangneurose, zeker als ik alleen ben. Waaronder tellen een heel belangrijk punt is.
Als dat niet lukt kan ik me heel de dag heel slecht voelen.

Ik kan niet tegen dingen die laatste minuut veranderen.
Ik sla volledig in paniek, hoewel ik dit tegenwoordig beter onder controle heb.

Veel volk, veel lawaai word ik echt benauwd van en wil ik zo snel mogelijk weg.
Ik heb moeite om dingen die mensen zeggen op te vatten zoals ze bedoelen waardoor ik heel snel in de verdediging schiet maar dat de persoon dat niet zo bedoeld.

Toch kan ik mensen heel goed aanvoelen en lezen!

Ik raak heel erg overstuur als ik mij open stel en normaal probeer te gedragen voor mensen, mezelf dus over grenzen trek en dat ik nadien weer alleen eindig...

Ik sla alles van woorden of zinnen doorheen ook al is het in mijn hoofd hoe het moet omdat ik mezelf in paniektoestanden > vooral het normaal gedragen tov anderen bezorgt dit, dit veroorzaakt.

Paniekaanvallen, depressies, .... ook dat allemaal hoort bij mij.
Hierdoor ook problemen met werken.
Toch train ik honden, kom ik veel in contact met mensen op de club en draai ik wedstrijden.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:01

Geplaatst: 10-03-17 23:01

Ik wil vooral dat mensen mij niet achterna gaan lopen als ik even huilend wegloop hoe lastig dat ook mag zijn. Ik wil dan namelijk even met rust gelaten worden en dat snappen medemensen niet. Voor de rest ben ik gewoon 'normaal mezelf', dus op wat soms beschamende opmerkingen na red ik me prima in het leven zoals het nu gaat.

Dat met die groene en rode dingen zou voor mij overigens wel werken, ik kan gewoon niet werken in een drukke rumoerige omgeving.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:09

Geplaatst: 10-03-17 23:09

Ik red mezelf ook wel best wel goed. Ben ook niet constant met m'n stoornissen bezig.
Hier en daar wat beschamende opmerkingen, of opeens een ongerelateerd iets in een gesprek gooien, waar mijn hoofd wel een logisch verband ziet

Op feestjes draag ik oordopjes. Heb wel erg veel moeite met gesprekken voeren in drukke ruimtes, omdat ik de andere stemmen niet kan blokken.

Overprikkeling is wel lastig soms... vriendinnen weten dat ik dan rust wil, of waarom ik even wegloop.

Wat wel lastig is, is dat ik een paar keer per jaar zoveel stress heb opgebouwd, dat het er in 1x uitkomt. Dan kan ik na een kleine gebeurtenis gewoon gaan huilen en ben ik de dagen erna heel moe. Dat vinden mensen nog weleens raar, net als weglopen wanneer ik overprikkeld ben.
Als ik dan overprikkeld ben, kan ik soms weinig hebben. Dat leidt nog weleens tot onbegrip en spanningen, dat vind ik best vervelend.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-17 23:15

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-17 23:15

Ik draag ook soms oordopjes op feesten, maar dat heeft niets met autisme te maken. Muziek staat vaak te hard en ik wil mijn oren graag een beetje heel houden.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:17

Geplaatst: 10-03-17 23:17

musiqolog schreef:
Ik draag ook soms oordopjes op feesten, maar dat heeft niets met autisme te maken. Muziek staat vaak te hard en ik wil mijn oren graag een beetje heel houden.

Ik doe het om beide redenen

Maar ik zit bij een studentenvereniging, dus na bijvoorbeeld en dag op de uni, eten op m'n vereniging (+heel veel stemmen om me heen) ben ik al overprikkelt. Dan zijn die oordopjes wel fijn om het nog even vol te houden, zelfs als de muziek niet hard staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-17 23:24

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-17 23:24

Tja, weet je, dat hele verhaal van "overprikkeld raken" herken ik dan weer niet. Misschien heel soms als ik slecht geslapen heb en dan voor een paar seconden. Ik kan het wel onaangenaam vinden, zoveel herrie om me heen.

Ik heb ook bij een studentenvereniging gezeten, ik was zelfs vrij actief. Maar ik had wel het gevoel er toch maar half bij te horen. Uiteindelijk is het heel naar afgelopen: na meerdere incidenten met woedeaanvallen hebben ze me geroyeerd.

Echt de ergste dag van mijn leven. Mijn hele vriendenkring naar de kl*ten. Na je studietijd sluit je echt niet meer op zo'n intense schaal vriendschappen... Ik denk er nog steeds elke dag een paar keer aan. Dit royement gaf me pas echt het gevoel dat ik niet geschikt voor de maatschappij ben: het gaat toch overal een keer fout.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:36

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 10-03-17 23:36

Oooh, dat is wel heel vervelend!
Wij zijn wat opener en worden soms alternatiever genoemd. We zijn totaal niet corperaal, geen ontgroening, iedereen is gelijk. Zou niet weten waar ik m'n vriendschappen vandaan zou moeten halen zonder mijn vereniging. Middel bare school was zegmaar niet mijn ding, flink gepest en vriendinnen die ik had hebben me laten vallen. Op één na.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-17 23:48

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-17 23:48

Eske_B schreef:
Oooh, dat is wel heel vervelend!
Wij zijn wat opener en worden soms alternatiever genoemd. We zijn totaal niet corperaal, geen ontgroening, iedereen is gelijk. Zou niet weten waar ik m'n vriendschappen vandaan zou moeten halen zonder mijn vereniging. Middel bare school was zegmaar niet mijn ding, flink gepest en vriendinnen die ik had hebben me laten vallen. Op één na.

Ik zat ook bij een alternatieve vereniging. Als autist zonder familietraditie van verenigingen ga je natuurlijk niet naar het corps. Waarschijnlijk zijn onze verenigingen zusjes.

Tja, je kunt rustig stellen dat ik nauwelijks vrienden meer heb, nu.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:52

Geplaatst: 10-03-17 23:52

Mag een mama van een autist zich ook melden?

Onze zoon (11) heeft sinds zij 6e de diagnose (kenmerken) van ASS en ADHD.

Hij is van regulier onderwijs (groep 1, 2 en 3) naar Speciaal Onderwijs (cluster 4) gegaan, in groep 3 van het regulier is het echt onwijs mis gegaan; er was geen land meer met hem te bezeilen en de school kon er niet mee omgaan en vonden hem alleen maar lastig.
Op het Speciaal Onderwijs heeft hij groep 3, 4 en 5 gedaan en halverwege groep 5 mocht hij weer overstappen naar speciaal basisonderwijs en nu zit hij in groep 6 en het gaat goed

Wat zijn zijn kenmerken:
- moeite me nieuwe dingen, want het is áltijd wel anders dan dat hij bedacht had - ook al hebben we het er van tevoren uitgebreid over gehad.
- moeite met nieuwe dingen want misschien is het wel moeilijk en lukt het niet in 1x, dus dan begin je er beter maar niet aan.
- vasthouden aan zelfbedachte handige maniertjes die nu niet meer werken of misschien toch niet zo handig zijn
- een fascinatie voor alles met een schermpje
- tijdelijke fascinaties, die na een poos weer overgaan
- niet tegen je verlies kunnen en dan is het de schuld van alles en iedereen, ook als je je game wéér verliest omdat de reclame steeds op het verkeerde moment start (dus kwaad worden om iets waar je geen invloed op hebt)
- is eigenwijs zijn ook iets autistisch of heeft 'ie dat van mij? :')

- feestjes of uitjes of andere sociale bijeenkomsten op zich geen probleem, maar het kost hem wel veel energie en eenmaal thuis is er dan óf een ontploffing over het dopje van de tandpasta bij wijze van spreken, óf hij stort in want moe en hoofdpijn
- niet kunnen opruimen, maar wel rotzooi kunnen maken :roll:

- tics, hoewel we die nu al zeker 2 jaar niet gezien hebben
- vaak over de grenzen van een ander gaan ("Ik sloeg maar heel zachtjes", "Het is toch een grapje?") maar oh wee als zijn eigen grensje overschreden wordt.
- een pijntje: schreeuwen, huilen, gillen alsof hij ieder moment dood gaat.
- Humor en woordgrapjes

Kortom: als je zn gebruiksaanwijzing :list:

kent is het best een lieve jongen _O-

En we hebben de rollen hier mooi verdeeld: ik ben de strenge moeder en papa heeft engelengeduld O:)

**Geplaatst**: 10-03-17 23:52

Geplaatst: 10-03-17 23:52

Ik heb sinds ik op mijn 9de naar speciaal onderwijs ging zo goed als geen vrienden 'overgehouden'

Vind vrienden lastig , relaties onderhouden en tijd vrij maken etc

**Geplaatst**: 10-03-17 23:58

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 10-03-17 23:58

Ja Rebecca en als je dan met anderen wordt geplaatst die dat ook vinden, dan wordt het vrienden maken lastig.

Ik heb aan mijn gewone basisschool een hele goede vriendin overgehouden en ik ben echt heel blij met haar.

@MamaMiesje, dat is precies ik toen ik klein was :')

Het eigenwijze krijg je er nooit meer uit, maar ik ben wat betreft de rest wel wat gematigder geworden.

**Geplaatst**: 10-03-17 23:59

Geplaatst: 10-03-17 23:59

Zoonlief trouwens (gelukkig) wel vriendjes: hij heeft zéker nog een jaar na het verlaten van het regulier onderwijs gespeeld/contact gehouden met een vriendje van daar. En twee jongetjes hier in de straat, speelt hij ook vaak mee. Soms van school ook jongetjes hier

**Geplaatst**: 11-03-17 00:00

Geplaatst: 11-03-17 00:00

Fennadev schreef:
@MamaMiesje, dat is precies ik toen ik klein was
Het eigenwijze krijg je er nooit meer uit, maar ik ben wat betreft de rest wel wat gematigder geworden.

Ik vrees ook dat het een familietrekje is hoor

Nu hij wat ouder wordt, kun je er wel beter met hem over praten en hem voorbereiden op dingen, maar soms blijft hij me verrassen.

**Geplaatst**: 11-03-17 00:03

Geplaatst: 11-03-17 00:03

Veel herkenning. Ook dingen die juist precies omgekeerd zijn.

Ik heb sinds 2 jaar de diagnose. Zelf dacht ik aan Asperger, maar bleek PDD-NOS. Hoewel de psycholoog ook wel veel overeenkomsten zag met eerstgenoemde.
Mijn zoon heeft 3 haar geleden de diagnose Asperger gekregen, dus we wisten al langer dat er 'wat' was. (Ik ben overigens al 6 jaar geleden naar de huisarts gegaan voor een verwijzing, maar daar had ik dus niks mee gedaan.)

Schrijf een andere keer wel verder, ben kapot nu.

**Geplaatst**: 11-03-17 00:12

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 00:12

@fennadev grootste probleem was de afstand vooral , en was ook niet negatief sociaal . Heb via bokt een paar mensen die ik weleens zie en mee praat via WhatsApp, voor de rest ben ik alleen .

@mamamiesje ik herken ook veel :')

Ik kampte altijd met veel woede en agressie, op school kwam ik op Den duur 4 uren/2 x een middagje omdat ik niet te handhaven was en ze om de haverklap met 6 man op mij moesten springen

. Achteraf was ik daar niet op mijn plek , was het elke dag overleven en uitte ik me op die manier omdat ik de kluts kwijt was . Heb op die school 5 jaar niks gedaan , ik zat alleen maar in de knoei met mijzelf en de jaren erna steeds minder tot weinig en leerde ik wat meer met uiten etc

**Geplaatst**: 11-03-17 00:17

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 00:17

Dat klinkt wel héél vervelend Rebecca. Dat mag toch niet 5 jaar lang duren, dat een kind niet op zn plek is op school

Ik vond het zelf ook heel moeilijk om te zien hoe ze (niet) omgingen met onze zoon, op zijn eerste school. Alleen maar zijn lastige gedrag werd gezien en niemand die zich afvroeg waarom hij zich zo gedroeg. Ik ben zelf ook juf, dus ik weet ook hoe het wél kan - achteraf was deze school ook gewoon een waardeloze keuze, maar die verhalen hoor je altijd alleen maar achteraf.

**Geplaatst**: 11-03-17 09:50

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 09:50

Het breekt mijn hart om dat te horen Rebecca.. Wat moet het zwaar voor je zijn geweest.

Ik lees al even mee en heb nu toch besloten om ook wat te plaatsen.
Ik heb nooit een test gedaan voor autisme, maar toch heb ik denk ik altijd al geweten dat ik het heb. Ik hecht echt heel veel waarde aan routines. Ik merk dat ik super gelukkig ben als alles precies altijd in dezelfde volgorde gaat. Zo dek ik op het werk altijd op exact dezelfde manier de tafel, moet ik altijd op dezelfde plek zitten etc.

Op sociaal gebied heb ik het heel erg lastig. Ik vind het fijn om contact met anderen te hebben, maar ben erg kieskeurig qua vrienden. Mensen vervelen mij erg snel merk ik en ik vind het lastig om interesse te tonen in anderen, vooral wanneer ik dat niet helemaal meen. Ik had het er gister met mijn vriend nog over. We waren vorige week op vakantie en daar hebben we een stel leren kennen. Best gezellig zo met z'n 4en. Maar ik vind het soms ook prettig om even niet te praten. Het valt me dan heel zwaar dat er niet een sociaal geaccepteerde manier is om dat duidelijk te maken. Ik heb het zelf niet door, maar blijkbaar kijk ik op zo'n moment gewoon de andere kant op :')

. Het is dan niets persoonlijks, maar ik kan er gewoon niet tegen dat alles zo gemaakt moet zijn. Waarom zou je een gesprek op gang houden wanneer hetgeen de ander je vertelt je niet interesseert, of je er geen behoefte aan hebt? Het komt nu heel asociaal over, maar zo bedoel ik het niet. Ik hecht gewoon heel veel waarde aan eerlijkheid en oprechtheid, in plaats van doen alsof je luistert.

Ook ik kan heel boos/verdrietig worden wanneer geplande dingen ineens anders lopen. Ik maak voor mezelf eigenlijk altijd een planning voor hoe de dag gaat zijn, daar heb ik veel steun aan. Als dingen dan ineens anders lopen, of mijn vriend nodigt last minute ineens mensen uit voor het eten, raak ik best wel in paniek.

**Geplaatst**: 11-03-17 10:30

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 10:30

Ik meld me hier ook.

Ik heb een lichte voorm van PDD-NOS

Ik vind het moelijk om andere iets te vragen (simpelweg omdat ik ze niet wil lastig vallen met mijn problemen). Normale dingen vraag ik wel snel. (dit was vroeger ook niet zo. Toen vond ik dingen vragen maar eng) Ik heb ook controleer drang (moet altijd 3 keer kijken of me gordijn Open is etc) het heeft mijn goed gedaan dat ik van stal ben gewisseld. Reed hiervoor op een manege. Hier werd veel gerodeld soms hoorde je het zelf gewoon. Ik moest dingen doen tijdens het paardrijden terwijl ik het dood eng vond. Ik ben niet zo een held met paard rijden. Op een gegeven moment was het zo erg dat ik 5 min voordat me paardrij les begon ik buikpijn te krijgen. Toen de knoop doorgehakt voor me zelf en gestopt met paardrijden. Had me spullen daar nog wel staan. En mocht langskomen om de paarden te poesten. Dit is er toen niet meer van gekomen. En eind van het jaar me kluishuur opgezegd en me spullen mee naar huis genomen. Toen anderhalf jaar niks met paarden gedaan. Maar het ging krieblen. Via marktplaats bij een stal terecht gekomen. En hier acsepteren me gewoon zo als ik ben. Sinds ik op deze stal ben heb ik het gevoel dat het minder geworden is (me PDD-NOS)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-17 10:46

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-17 10:46

@Maanlicht: goh, alweer iemand van wie ik het nooit had verwacht... Misschien is het in zulke gevallen nog beter om te zeggen dat je even niet wilt praten dan om iemand demonstratief te negeren. Dat laatste wordt misschien opgevat als "jij bent niet interessant".

@Youri123: ik ben ook geen held. Het heeft echt een eeuwigheid geduurd voor ik de galop in dorst en ik vind het nog steeds een beetje eng. Maar ja, denk maar aan al die niet-paardenmensen die nauwelijks op een paard durven klimmen.