Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-16 17:38

Geplaatst: 19-12-16 17:38

blue_sky schreef:
Ik begrijp werkelijk waar niet dat er zo veel mensen zijn die denken het grootste geluk gevonden te hebben in vrijheid, reizen, uit eten gaan etc. Het ware geluk zit hem in heel andere dingen en een daarvan is voor veel mensen de liefde voor je kind (en de zonsopgang, fluitend naar je werk, verkleurende bladeren in het bos) En het is heel cliché maar dat snap je pas als je kindje in je armen ligt.

'Geluk' is relatief en voor iedereen anders.
Ik zou zeer zeer ongelukkig zijn met een kind, mijn geluk zit wel degelijk in mijn vrijheid, in reizen en ontdekken, in (spontaan) uit eten, in nachtrust (!!), in een fijne bankrekening -> lees, dus geen zorgen, in niet mijn leven aanpassen aan een ander, in de liefde.
Dus heel cliche, het geluk van sommigen zit wel degelijk in wat jij niet begrijpt. Mijn ware geluk heb ik hierboven geschreven.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:39

Geplaatst: 19-12-16 17:39

MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

Die hebben wij verteld dat ze pech hebben en dat het niet gaat gebeuren.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:46

Geplaatst: 19-12-16 17:46

Ik heb hier enkele eerlijke gesprekken met mijn eigen moeder en andere vrouwen waar ik close mee ben over gehad, misschien helpt dat jou ook? Ik kwam er zo achter welke ervaring het meest op de mijne lijkt en waar ik het meeste mee kon.

Mijn moeder bleek van jongs af aan al zeker te weten kinderen te willen en had 0 spijt, maar zij kende ook mensen die het moederschap erg is tegengevallen. Bovendien is het héél zwaar, een kind hebben, en een grote verantwoordelijkheid voor een ander leven die je niet zomaar 'even' neemt.

Een oudere collega van mij zei juist zeer stellig te weten dat voor haar geen kinderen nemen de beste keuze is geweest: zij heeft vele hobbies, reist graag, heeft een drukke carrière en twee paarden, zag zichzelf nooit met kind en heeft het daarom nooit gedaan en 0 spijt. Ik ken echter ook mensen die geen kinderen hebben kunnen krijgen en dat jammer vinden, maar die een alternatieve levensinvulling hebben kunnen vinden en o.a. veel op kinderen passen als "suikertante".

Zelf denk ik dat mijn ervaring het dichtst bij die van mijn collega ligt.

Voor mij is de bottom line: spijt van een kind lijkt me erger, voor iedereen, dan spijt van géén kinderen hebben. Dit, samen met het feit dat ik het idee van eigen kinderen niks vind, maakt dat ik "op de veilige kant" nee zeg. Liever later "spijt" van kinderloosheid en een levensinvulling moeten zoeken zonder kinderen dan "spijt" van je kind en daar 20+ jaar aan vastzitten.

Ik sluit niks uit, en ik heb nog een paar jaar waarin het ineens kan veranderen, maar tot ik 100% zeker kan zeggen dat ik géén spijt zal hebben zal ik geen kinderen willen. Zoals iemand hier al zei: je kunt ze tenslotte niet terugstoppen.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:00

Geplaatst: 19-12-16 18:00

Goof schreef:
MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

Die hebben wij verteld dat ze pech hebben en dat het niet gaat gebeuren.

Hadden wij ook gedaan.
Zeker schoonouders bleven behoorlijk volhouden hoe mooi het is om kinderen te hebben. Best irritant, ookal bedoelden ze het goed en niet om te pushen.

Zelf ineens toch een kinderwens, dus ze hebben mazzel. Maar anders was het gewoon pech hoor voor hen.
Al hadden ze nu ook graag meer met oppassen gedaan. Mijn man heeft best hard duidelijk moeten maken dat hun voorstelling van opa en oma zijn, niet paste bij hoe wij dat wouden doen. Jammer voor ze, maar het is ons leven en ons kind.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:00

Geplaatst: 19-12-16 18:00

Goof schreef:
MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

Die hebben wij verteld dat ze pech hebben en dat het niet gaat gebeuren.

Hadden wij ook gedaan.
Zeker schoonouders bleven behoorlijk volhouden hoe mooi het is om kinderen te hebben. Best irritant, ookal bedoelden ze het goed en niet om te pushen.

Zelf ineens toch een kinderwens, dus ze hebben mazzel. Maar anders was het gewoon pech hoor voor hen.
Al hadden ze nu ook graag meer met oppassen gedaan. Mijn man heeft best hard duidelijk moeten maken dat hun voorstelling van opa en oma zijn, niet paste bij hoe wij dat wouden doen. Jammer voor ze, maar het is ons leven en ons kind.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:07

Geplaatst: 19-12-16 18:07

MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

die hebben dat gewoon te respecteren, mijn moeder zegt zo vaak dat ze graag ziet dat ik kinderen krijg. ik krijg geen kinderen omdat zei dat graag wil. ze heeft 2 prachtige kleindochters omdat mijn zus wel graag kinderen wilde. ik ben er zekerder van dat ik ze niet wil dan dat ik wel kinderen wil.
ouders hebben jou keuzes te respecteren, jij zit er 24 pd 7 dagen per week aan vast. fijn als ze een dagje op willen passen maar dat is niet voor de rest van de tijd.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:12

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 18:12

Ik zou zeggen, als je zelf (en je partner) niet duidelijk ervoor willen gaan, doe het dan niet. Zoiets moet je echt willen, en moet van binnenuit komen. Ik vind dat met huisdieren je beiden er al 100% achter moet staan, met kinderen is dat nog wel een tikkeltje meer. Het is een hele verantwoordelijkheid, en dat moet je echt willen. Doe het in ieder geval absoluut niet omdat de omgeving iets ervan vindt, dat is een hele slechte reden.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:30

Geplaatst: 19-12-16 18:30

Als het op kinderen aankomt is het gewoon nooit goed. Heb je ze (nog) niet krijg je vragen, daarmee houden ze geen rekening met bijvoorbeeld ongewenste kinderloosheid waardoor zo'n vraag extra hard binnenkomt. Heb je een kind komt de vraag wanneer nummer 2 volgt. Heb je 2 jongens of 2 meisjes krijg je de vraag nu zeker door voor nummer 3 voor een meisje/jongen? Heb je er meer dan 3 of 4 krijg je weer opmerkingen omdat je met teveel zou zijn. Ik snap werkelijk niet waar mensen het lef vandaan halen om zulke vragen aan een ander te stellen, of hier opmerkingen over te maken . Vaak zelfs worden dit soort intieme vragen gesteld door mensen die jou amper kennen. Maar ook naaste familie kan er wat van en houden zich meestal niet in om hun ongezouten mening te geven.

Mijn advies: bij twijfel niet doen en gewoon lekker doen waar je jezelf goed bij voelt, ongeacht wat anderen hierover denken of van vinden.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:37

Geplaatst: 19-12-16 18:37

Ik heb zelf geen kinderen, nooit kinderwens gehad ook. En dus ook nooit twijfels. Wel aantal keren puber in lastige periode onder hoede gehad. Dat liep gewoon zo en is goed bevallen. Een ervan beschouwen we ook als leasekind. Onofficieel pleegkind zeg maar, zij is nu 28 en heeft leven min of meer op orde nu.

Maar bij twijfel niet inhalen is me altijd geleerd. Ik zou zelf nooit aan kinderen denken als de drang om voort te planten niet enorm is. Een kind kun je niet naar het asiel brengen als het niet bevalt.

Marline rooz is bij ons zover gegaan dat mijn collegas weddenschap hadden afgesloten over kinderen krijgen en ook mijn vader heeft er best lang over "doorgezeurd" dat ik niet wist wat ik miste enz. Pech voor hun. Een dergelijke beslissing neem je met zijn tweeen en voor zijn tweeen en voor niemand anders.

Daarnaast is me ook op mijn 23 afgeraden om ooit een kind te krijgen dus los van dat ik niet wil was het ook niet slim geweest te doen.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:44

Geplaatst: 19-12-16 18:44

karuna schreef:
Ik heb zelf geen kinderen, nooit kinderwens gehad ook. En dus ook nooit twijfels. Wel aantal keren puber in lastige periode onder hoede gehad. Dat liep gewoon zo en is goed bevallen. Een ervan beschouwen we ook als leasekind. Onofficieel pleegkind zeg maar, zij is nu 28 en heeft leven min of meer op orde nu.

Maar bij twijfel niet inhalen is me altijd geleerd. Ik zou zelf nooit aan kinderen denken als de drang om voort te planten niet enorm is. Een kind kun je niet naar het asiel brengen als het niet bevalt.

Marline rooz is bij ons zover gegaan dat mijn collegas weddenschap hadden afgesloten over kinderen krijgen en ook mijn vader heeft er best lang over "doorgezeurd" dat ik niet wist wat ik miste enz. Pech voor hun. Een dergelijke beslissing neem je met zijn tweeen en voor zijn tweeen en voor niemand anders.

Daarnaast is me ook op mijn 23 afgeraden om ooit een kind te krijgen dus los van dat ik niet wil was het ook niet slim geweest te doen.

Dat vind ik echt zo geweldig, wanneer mensen (kansarme)kinderen helpen de boel op de rit te hebben. Zeker wanneer ze niet van hun zelf zijn. Daarom lijkt het me ook prachtig om met mijn (straks) opgedane pedagogische kennis (ben straks docent) kinderen te helpen die niet van mij zijn.

**Geplaatst**: 19-12-16 18:55

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 18:55

Was best zwaar hoor. Een meisje met een mishandelende vader met problemen. Haar konden we helaas niet in huis nemen maar heeft heel wat kwijt gekund aan me en we hebben haar een lastige periode kunnen doorslepen.

Idem een ander meisje dat door scheiding en twee nieuwe partners geen leven had, mocht niks moest van alles en kreeg nul aandacht. Zij is veel na school bij ons geweest tot moeders erachter kwam en toen is alle contact verbroken. Denk nog vaak aan haar terug.

En twee waarvan een vooral ons als uitlaat klep heeft kunnen gebruiken en eerst genoemde is hele periodes bij ons in huis geweest. Heb ik door school heen kunnen slepen wat met haar ziekte wat lastig was maar is gelukt. Ook best zwaar geestelijk en nu nog maak ik me regelmatig zorgen nog om haar. Sta haar nog vaa bij met praktische of regeldingen, dat blijft lastig soms voor haar. Ik zou me nu nog voor haar doodvechten als het nodig is,

**Geplaatst**: 19-12-16 19:12

Geplaatst: 19-12-16 19:12

MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

Toen ik mijn ouders vertelde dat ik me had laten steriliseren, was mijn moeder razend. Volgens haar heb ik haar haar kleinkinderen afgepakt door bewust kinderloos te blijven. Mijn schoonouders respecteren onze beslissing wel. De jongste van mijn schoonbroer heeft ooit wel eens gezegd dat hij het jammer vindt dat er bij ons geen kinderen gekomen zijn, omdat hij nu geen neefjes of nichtjes heeft en de andere kindjes hebben dat wel. Ach ja, ons leven, onze keuze.

**Geplaatst**: 19-12-16 19:15

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 19:15

Ik snap niet hoe je als ouder zo egoïstisch kan zijn. Kleinkinderen eisen, moet toch niet gekker worden.

**Geplaatst**: 19-12-16 19:17

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 19:17

Inderdaad zeg... bizar.
Mijn schoonouders lieten wel blijken het jammer te vinden maar hebben zich er verder niet echt mee bemoeit. Van mijn eigen ouders weet ik dat ze dolgraag opa en oma zouden zijn maar het zou niet in ze op komen om ook maar iets van teleurstelling te laten blijken.

**Geplaatst**: 19-12-16 19:21

Geplaatst: 19-12-16 19:21

Mijn schoonmoeder had zich al helemaal haar leven als oma voorgesteld en met de kinderwagen te lopen showen bij de andere senioren.
Dus toen het kind er was en zij dat niet "mocht" , was er ook ruzie.
Echt "MIJN kleinkind dit en MIJN kleinkind dat"

Dus ook als er een een kind is, kan het nog gezeik geven.

Gelukkig is het weer goed gekomen, maar dit vergeet ik nooit.

**Geplaatst**: 19-12-16 19:31

Geplaatst: 19-12-16 19:31

Zo lekker kort door de bocht blue_sky. Enig idee hoeveel kinderen hier in de omgeving lopen waarvan mama dacht dat de kinderen alles beter/gelukkig zouden maken? En 10 jaar verder is het eigenlijk alleen maar slechter geworden. Je zou het op zn minst kunnen nuanceren naar kindergeluk niet begrijpen tot je het zelf ervaart, want ook die kleine hummel in je armen is niet per definitie garantie voor "kindergeluk". Of wou jij even de moeders met een depressie op de stoep hebben?

Sneeuwpop, zo herkenbaar. Hier eentje die vondt dat ze het recht had om dingen over haar op fb te melden terwijl wij al meerdere keren aangegeven hadden dat dat onze beslissing is en we niks op fb willen. En dan dus alsnog haar zin doordrammen.

**Geplaatst**: 19-12-16 19:40

Geplaatst: 19-12-16 19:40

SVRL schreef:
MarlindeRooz schreef:
En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

Toen ik mijn ouders vertelde dat ik me had laten steriliseren, was mijn moeder razend. Volgens haar heb ik haar haar kleinkinderen afgepakt door bewust kinderloos te blijven. Mijn schoonouders respecteren onze beslissing wel. De jongste van mijn schoonbroer heeft ooit wel eens gezegd dat hij het jammer vindt dat er bij ons geen kinderen gekomen zijn, omdat hij nu geen neefjes of nichtjes heeft en de andere kindjes hebben dat wel. Ach ja, ons leven, onze keuze.

Wow dit vind ik wel heel bizar

kleinkinderen krijgen is geen recht toch

**Geplaatst**: 19-12-16 19:45

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 19:45

Svrl dat is wel de ergste reactie ooit. Kom op het zijn niet je eigen kinderen. Zou ze dat ook met eigen kind hebben gedaan of toen niet.
Mijn ouders maar vooral mijn vader is een baby liefhebber. Die duikt zo ongeveer op elke baby of klein kind af. Tot op het genante af. En ja ik heb geen kinderen maar mijn zus ook niet. En daar heeft of had hij best moeite mee. Met camper weg en dan niet over JE kleinkinderen kunnen praten.

Ging bij mijn ex schoonfamilie zelfs zo ver dat een broer die verder woonde wel visite kreeg toen hij eenmaal een kind had. Wij lagen op dezelfde weg maar bij kregen hooguit een kop thee maar meestal niets want geen kind, niet dat ik daar rouwig om was hoor. Maar dat terzijde. Hihi

**Geplaatst**: 19-12-16 19:50

Geplaatst: 19-12-16 19:50

Ach, ook met wel een kind kun je minder in trek zijn hoor. Mijn zusje heeft een zoontje, en die is duidelijk favoriet bij mijn ouders. Moet continu horen hoe knap het is wat hij allemaal wel niet kan. Zullen ze over mijn dochter veel minder snel zeggen. Die is vooral zielig omdat ze enig kind is

iig volgens mijn moeder dan.

SVRL: dat vind ik wel heel erg zeg :oo

**Geplaatst**: 19-12-16 19:50

Geplaatst: 19-12-16 19:50

blue_sky schreef:
Ik begrijp werkelijk waar niet dat er zo veel mensen zijn die denken het grootste geluk gevonden te hebben in vrijheid, reizen, uit eten gaan etc. Het ware geluk zit hem in heel andere dingen en een daarvan is voor veel mensen de liefde voor je kind (en de zonsopgang, fluitend naar je werk, verkleurende bladeren in het bos) En het is heel cliché maar dat snap je pas als je kindje in je armen ligt.

Wat een rare post......
Iedereen is op zijn eigen manier gelukkig.
Kinderen zijn echt niet het summum van het leven of zo. Reizen snap je waarschijnlijk ook pas als je het echt ervaren hebt (nee, geen 2 weken kust vakantie).

Mijn moeder kon ook behoorlijk op je schuldgevoel werken. Ik ging er gewoon niet op in en vertelde ook pas dat ik zwanger was nadat alle testen goed waren. Nu hoor ik steeds hoe jammer het toch is dat we ver weg wonen.
Het zij zo.....

**Geplaatst**: 19-12-16 19:51

Geplaatst: 19-12-16 19:51

Ik kan me er ook steeds beter voor afsluiten hoor. Maar dat heeft wel een paar jaar geduurd.

**Geplaatst**: 19-12-16 20:01

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 20:01

Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad ook. Waarom niet? Geen idee. Het is gewoon nooit gaan kriebelen. Kan er geen verklaring voor bedenken. En als er niks kriebelt, lijkt het me niet zo logisch om dan toch maar voor kinderen te gaan. Ben nu 43 en denk niet dat het nog verandert. Prima zo.

Ik vind ze trouwens best leuk hoor, kinderen. Van een ander. Af en toe.

**Geplaatst**: 19-12-16 20:05

Geplaatst: 19-12-16 20:05

Ik wilde ook nooit geen kinderen, oppassen deed ik puur voor het geld.
Maar op den duur begon het toch te kriebelen, en nu hebben we 2 kids, ik was 30 toen ik ben bevallen van de eerste, en 33 bij de tweede.

Zonder kids heeft voordelen, maar zou ze voor geen goud willen missen!! En mensen die zeggen dat je uitslapen wel kan vergeten zodra je kids hebt, ben ik het niet mee eens. Onze kids vinden het niet erg om een uurtje langer op bed te liggen

**Geplaatst**: 19-12-16 20:06

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 20:06

Dan heb je mazzel want ook datgeldt niet voor alle kids. De mijne was altijd om 5.30 wakker en dan echt wakker kon ik nog wel een half uur in bed houden maar 6 uur was de limit dan stuiterde die door het huis

**Geplaatst**: 19-12-16 20:07

Geplaatst: 19-12-16 20:07

Alsof ik genoeg heb aan een uurtje langer