Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-02-16 14:00

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 11-02-16 14:00

Het is natuurlijk wel een beetje dubbel. Ze zullen vanuit hun ervaring ook anders zien.

Neem bijvoorbeeld de wens voor levensbeeindiging. Er zijn genoeg mensen die bij wijze van zelf het pilletje of drankje zouden slikken op een bepaald moment en doordat dat niet kon, ze nu nog leven én zelfs weer gelukkig zijn.

Zo zullen er ook mensen zijn die deze ingreep hebben gedaan en spijt hebben. En het niet meer terug kunnen draaien.

En wat Lennox zegt, het valt of staat met je partner mede.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:01

Geplaatst: 11-02-16 14:01

Ik had die openingspost kunnen schrijven :')

Ben het dus helemaal met je eens

en heb overigens dezelfde wens en exact dezelfde leeftijd.
Ben de afgelopen jaren 2 keer bij de arts geweest, beide keren afgewezen. Te jong en nog geen kinderen dus wordt het verzoek niet geaccepteerd omdat ik op deze leeftijd zo'n beslissing nog helemaal niet zou kunnen nemen, m'n eierstokken zouden nog kunnen gaan rammelen zeggen ze. Buiten het feit dat ik dat nou juist graag voor zou willen zijn, gezien ik ook zeer weloverwogen en met nog een aantal (goede) redenen GEEN kinderen wil, vind ik het belachelijk dat ik daar zelf niks over te zeggen heb. Zeker met wat jij schets in de OP wat betreft abortus e.d.

Het "advies" om je vriend maar lekker een knoopje te laten leggen vind ik ook wat makkelijk. Mijn ex, die ook 20 jaar ouder was en al 2 kinderen had, huiverde ook bij de gedachte en wilde dat niet. Daarnaast, net als jij, IK wil dit, daar hoeft hij toch niet voor te laten snijden...
En als laatste, stel dat je (onverhoopt) de relatie verbreekt, begint alles weer opnieuw, hoeveel mannen moeten er dan in je leven gaan knopen :')

**Geplaatst**: 11-02-16 14:04

Geplaatst: 11-02-16 14:04

Caesar schreef:
En wat Lennox zegt, het valt of staat met je partner mede.

Dat is niet per definitie waar.
Maar juist daarom moet je het voor jezelf doen, niet voor een ander. Daarom moeten vrouwen dit ook gewoon zonder veel weerstand kunnen laten doen. Dan is het altijd jouw eigen keus geweest en niet die van 'het stel' wat je op dat moment vormde.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:09

Geplaatst: 11-02-16 14:09

Caesar schreef:
Het is natuurlijk wel een beetje dubbel. Ze zullen vanuit hun ervaring ook anders zien.

Neem bijvoorbeeld de wens voor levensbeeindiging. Er zijn genoeg mensen die bij wijze van zelf het pilletje of drankje zouden slikken op een bepaald moment en doordat dat niet kon, ze nu nog leven én zelfs weer gelukkig zijn.

Zo zullen er ook mensen zijn die deze ingreep hebben gedaan en spijt hebben. En het niet meer terug kunnen draaien.

En wat Lennox zegt, het valt of staat met je partner mede.

Ik ben dolgelukkig met mijn huidige partner, getrouwd, wat ik nooit wilde, maar toen hij het vroeg wilde ik dolgraag. Maar kinderen? Nee bedankt.
Bovendien mag het niet eens. Dus wat houdt hen tegen bij mij? Mijn ziektes zijn ongeneeslijk, mijn medicijngebruik onomkeerbaar bijgevolg is kinderen "krijgen"/"nemen" hoe dan ook niet verstandig. Maar omdat enkelen zich bedenken moet ik toch maar met die broedkast blijven lopen terwijl er ook nog een voorgeschiedenis van verschillende generaties aan twee kanten is met baarmoederkanker?

Enkel omdat de "ik-heb-me-bedacht-mama" brigade zo talrijk is?
Mooi, als ik ooit overlijd aan baarmoeder(hals)kanker vraag ik wel of ze op mijn graf zetten "ze wilden zeker zijn dat ik niet spijt zou krijgen van geen kinderen krijgen".

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 11-02-16 14:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-02-16 14:09

Geplaatst: 11-02-16 14:09

Ik snap het wel dat ze dat op die leeftijd niet doen, stel het gaat over tussen jou en je vriend en er komt een ander in je leven en jullie hebben dan beide wel het gevoel om een kind te krijgen dan ben je de.....
Je wil niet nog 5 x het spiraaltje, waarom vraag je dan niet hoe oud je dan moet zijn om die keuze te maken. Dan kan je misschien over een paar maanden die nieuwe erin late zetten en dan over 5 jaar eruit laten halen en het dan laten doen.

Vind sowieso dat je vriend het beter kan doen, ingreep is een stuk kleiner. En hij ziet dat jij het graag wil bij jezelf en dat mag dus nu niet. Dan kan hij toch wel even die moeite doen.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:10

Geplaatst: 11-02-16 14:10

Goh ik vind zo'n dingen altijd wel moeilijk, omdat ik zelf die ommekeer heb meegemaakt.

Had je mij een dikke 5 jaar geleden gevraagd dan had ik gezegd ja dat lijkt mij ook wou iets. Ik wou écht géén kinderen! Nooit niet! Bah!
Ik had er totaal niets mee. Nooit niet gehad. Speelde vroeger ook nooit moedertje met poppen ofzo, ik zag mij niet eindigen met kinderen aan mijn zijde. Ik was dat meisje dat altijd vol overtuiging haar hand omhoog stak als de vraag werd gesteld "wilt er iemand hier geen kinderen?". Die zich niets aantrok van de blikken van anderen die soms bijne geschokkeerde gezichten neerzetten, van "dat kan toch niet dat er een mens bestaat die geen kinderwens heeft :oo

? " . Want face it, voor het merendeel van de mensen wordt je gewoon "geacht" jezelf voor te planten (je weet niet wat je mist, je bent niet compleet zonder kinderen, ik las recent nog ergens een reactie van iemand die vond dat bewust kinderlozen gewoon psychisch gestoord waren...).
Maar ik was er heel erg overtuigd dat het niet voor mij bestemd was.

En dan sloeg de biologie toch nog toe

. Veel later dan bij veel anderen, maar nu is die optie om ooit 1, of misschien zelfs meer, kinderen te hebben plots helemaal geen no-go meer. Plots begin ik mij er echt iets in voor te stellen.
En wat zou ik een gi-gan-tische spijt hebben gehad als ik vijf jaar geleden had gezegd, "ik laat mij steriliseren, ik wil al heel mijn leven geen kinderen en ik weet heus wat ik wil!". Echt, als er eenmaal een kinderwens in je opkomt is dat niet hetzelfde als "oh jammer dat ik dat groen bloesje toen niet gekocht heb", of "Oh, jammer dat ik toen dat paard heb verkocht". Nee, het is iets zo levensbepalend dat het echt een enorme impact op je kan hebben.

En dan zit ik nu nog zelfs helemaal niet in een fase dat ik echt een onweerstaanbare drang heb om me voort te planten. Ik zal het nog overleven als de toekomst bepaald dat ik toch nooit moeder ga worden. Maar het idee nu dat ik daar geen zeggenschap meer over zou hebben en het definief nee was geworden, dat zou ik nu verschrikkelijk hebben gevonden. Terwijl ik vijf jaar geleden het heel erg praktisch zou hebben gevonden.

Dus ik vind het echt moeilijk. Omdat ik weet hoe het voelt om ergens rotsvast van overtuigd te zijn en dan met ouder worden te merken hoe je overtuigingen plots helemaal kunnen omslaan.
Maar je kan er ook niet omheen dat er ook een groep is die altijd bij hetzelfde standpunt zal blijven. Mensen die echt nooit in hun leven kinderen gaan willen zijn er ook.
Dus wat moet je dan doen? Iedereen eigen baas laten spelen en die hele groep die toch nog in hun 30ste jaren een hele grote kinderwens krijgt zeggen "tja sorry, jij wou dat doen, nu heb je pech"? Alleen mensen die al sinds jongs af aan hun biologische klok horen tikken kinderen laten krijgen, en iedereen die pas na zijn 25ste of zelfs 30ste omslaat maar gewoon onder de categorie "brute pech, had je maar eerder die klok moeten activeren" schuiven? Of oordelen voor anderen en weigeren het te doen, en tegen de mensen die op hun menopauze nog steeds geen kinderwens hebben gehad zeggen "tja sorry, het was zoveel makkelijker en beter voor je geweest maar hé, het hàd gekund dat je je bedacht hé..."? Er tegen zeggen "Ja maar wacht maar over 5 jaar spreken we nog wel eens", terwijl over 5 jaar de zekerheid op geen kinderen voor die persoon misschien nog 5 keer zo hard is toegenomen?

Ik weet echt niet wat wijsheid is.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:11

Geplaatst: 11-02-16 14:11

Ik heb een Koperspiraaltje en ik kreeg bij het plaatsen de keuze of ik er 1 wil voor 5 jaar of voor 10 jaar.
Misschien is dat een optie voor je?
Een Koperspiraaltje werkt niet op hormonen.
En ik heb er ook geen bijwerkingen van.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:17

Geplaatst: 11-02-16 14:17

hmm, ik ben 41, nooit kinderen gewilt en nu ook nog steeds niet,
maar steriliseren zou mij te ver gaan.
Dan kun je niet meer terug, dat idee zou mij benauwen,
dan heb je dus nooit meer een keus en is het definitief.
Ik heb een vriendin die nog meer overtuigd was van het feit dat ze geen kinderen wilde
dan ik, op haar 40e bewust toch moeder geworden.

Dat je geen spiraaltje wilt snap ik heel goed, ik ben al heel lang, heel blij
met mijn implanon, voorbehoedsmiddel in een klein staafje, formaat lucifer.
Deze wordt in je bovenarm geplaatst en je hebt er 3 jaar geen omkijken meer naar,
misschien is dat een idee, bijkomend voordeel is dat je niet/nauwelijks meer bloedingen hebt.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:20

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 11-02-16 14:20

ilayda schreef:
Vind sowieso dat je vriend het beter kan doen, ingreep is een stuk kleiner. En hij ziet dat jij het graag wil bij jezelf en dat mag dus nu niet. Dan kan hij toch wel even die moeite doen.

Dit bedoelde ik dus met mijn vorige post... met alle respect ilayda, maar ik vind het echt bizar dat het zo gezegd wordt. Hij kan wel even die moeite doen?! Alsof het een nieuw kapsel is.
Als TS die wens heeft, waarom moet haar vriend dan in zich laten snijden? En zoals ik al zei, als TS en haar vriend uit elkaar gaan, moet de volgende dan ook maar die "kleine moeite" nemen? en de volgende?
Hoeveel zaadleiders moeten er dan geknoopt worden?

**Geplaatst**: 11-02-16 14:28

Geplaatst: 11-02-16 14:28

Ik zou er echt op staan dat mijn vriend de ingreep laat doen, gewoon omdat ik al genoeg in m'n doos heb laten rommelen in mijn leven / hormonen naar binnen heb gestouwd

Nee zonder gekkigheid, het is inderdaad belachelijk. Ook omdat ik me nu heel goed kan bedenken waarom ik géén kinderen wil, en ik nu rationeel genoeg ben om me te bedenken dat dat gewoon mis gaat (emotioneel niet bijzonder stabiel, tamelijk stressgevoelig, zeer slecht functioneren op weinig slaap etc etc). Als ik ooit rammelende eierstokken krijg ben ik dat waarschijnlijk direct vergeten en dat lijkt me niet praktisch

Laatst bijgewerkt door Magrathea op 11-02-16 14:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-02-16 14:28

Geplaatst: 11-02-16 14:28

Sizzle schreef:
Aangezien hier blijkbaar nog steeds veel dames zijn die denken dat je daarna niet meer ongesteld wordt is gedegen voorlichting wel heel belangrijk. Anders doen ze dat misschien ook om de verkeerde reden die daarna dus niet weg is (migraine bijv).

Dit is iets wat mij ook opviel, dat er zo veel dames hier zijn die nog denken dat je na sterilisatie niet meer ongesteld wordt, of dat vrouwelijks sterilisatie betekent dat je baarmoeder wordt verwijderd... Vooralsnog is sterilisatie bij de vrouw over het algemeen een kwestie van het blokkeren van de eierstokken/eileiders.

Laatst bijgewerkt door Blue_Eyes op 11-02-16 14:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-02-16 14:29

Geplaatst: 11-02-16 14:29

Magrathea schreef:
Ik zou er echt op staan dat mijn vriend de ingreep laat doen, gewoon omdat ik al genoeg in m'n doos heb laten rommelen in mijn leven / hormonen naar binnen heb gestouwd

Je vindt dat jij bepaalt wat je vriend aan zijn lijf laat doen?

**Geplaatst**: 11-02-16 14:31

Geplaatst: 11-02-16 14:31

Ayasha schreef:
Magrathea schreef:
Ik zou er echt op staan dat mijn vriend de ingreep laat doen, gewoon omdat ik al genoeg in m'n doos heb laten rommelen in mijn leven / hormonen naar binnen heb gestouwd

Je vindt dat jij bepaalt wat je vriend aan zijn lijf laat doen?

Nee. Maar als wij (wij! wij!) besluiten geen kinderen te willen, dan vind ik dat het niet meer dan eerlijk is als hij nu een keer wat mag laten doen (terwijl ik dus al jaren allerlei troep slik / apparaten laat implanteren om te voorkomen dat ik zwanger word)
Gelukkig is menig man al zo galant dat ze dit zichzelf bedenken

**Geplaatst**: 11-02-16 14:33

Geplaatst: 11-02-16 14:33

Niet heel het topic doorgelezen, maar zo'n grote ingreep is een sterilisatie bij een vrouw toch niet meer dmv de essure methode?

**Geplaatst**: 11-02-16 14:34

Geplaatst: 11-02-16 14:34

Hij kan ook een condoom gebruiken he.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:34

Geplaatst: 11-02-16 14:34

ik vraag me dan wel weer stiekum af hoeveel mannen de operatie nog steeds eng vinden als de vrouw met de vruchtbare periode rekenaar gaat werken ipv met hormonen en ze dus bepaalde dagen niet kunnen sexen of gedwongen worden een condoon te gebruiken (want veel mannen gruwelen daarvan)

**Geplaatst**: 11-02-16 14:36

Geplaatst: 11-02-16 14:36

Ik herinner me het gesprek dat ik met de gynaecoloog had toen ik wilde dart mijn baarmoeder eruit ging. Daar moest ik DRIE gesprekken voor hebben voordat ze er aan wilde. Mijn vriend was gesteriliseert, ik was 36 en heb altijd geroepen dat ik voor mijn dertigste kinderen wilde en anders niet, maar dan kwam ze met "wat als je een andere relatie krijgt?" Nou, dan neem je echt niet accuut kinderen en dan zou ik dus tegen de veertig lopen of ouder zijn als het eens ter sprake zou komen. Rot toch op. Dan adopteer ik wel wat oudere kinderen (ik heb het niet op babies adopteren) als het zo belangrijk is in de relatie. Ik dank god op mijn blote knieën dat mijn baarmoeder eruit is ik vind mijn gezondheid en welzijn wel even het belangrijkste. Ik denk dat ik zelfmoord had gepleegd als dat kreng er niet uit was gegaan.
Zelf had de gynaecologe er moeite mee omdat ik "nog zo jong" en kinderloos was.
Gynaecologen zouden eens wat meer moeten gaan betekenen voor de vrouwen en niet alleen voor de kindertjes die zo nodig geboren moeten worden.
Als je een aandoening hebt aan je voorplantingsapparaat en operatie waarbij een en ander verloren gaat kan je leven redden of verbeteren, dan is dat in mijn ogen veel belangrijker dan kinderen die niet eens gewenst worden door die vrouw.
En ook een sterilisatie wens zou moeten worden ingewilligd als er geen kinderwens is. Tegenwoordig kun je zelfs eitjes oogsten en bevrucht in de baarmoeder zetten dus waar doen ze nou heel moeilijk over?????

En waarom doet men bij mannen veel makkelijker? Daar maakt de leeftijd en of ze al of niet al kinderen hebben geen hol uit.
Eigenlijk wordt er een duidelijke boodschap gegeven dat de vrouw nog steeds niet meer dan een geboorteapparaat is. Walgelijk.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:37

Geplaatst: 11-02-16 14:37

Sizzle schreef:
ik vraag me dan wel weer stiekum af hoeveel mannen de operatie nog steeds eng vinden als de vrouw met de vruchtbare periode rekenaar gaat werken ipv met hormonen en ze dus bepaalde dagen niet kunnen sexen of gedwongen worden een condoon te gebruiken (want veel mannen gruwelen daarvan)

Ik zou daar als vrouw al helemaal geen zin in hebben eigenlijk.
Op agenda seks hebben, leuk hoor, dag spontaniteit. "Nee schat, vandaag kunnen we niet, ik ben vruchtbaar".
En als je de intentie hebt een langdurige relatie aan te gaan en je beiden absoluut geen kinderen wil is nog -tig jaar blijven klooien met condooms wat mij betreft ook geen optie. Kost nog klauwen met geld ook trouwens.
Dan eenmalig een ingreep (met eenmalige kosten) en klaar.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:37

Geplaatst: 11-02-16 14:37

Ayasha schreef:
Hij kan ook een condoom gebruiken he.

Als vrouw vind ik dat ook verschrikkelijke dingen persoonlijk.
Ik vermoed dat mijn vriend zich tzt best zou laten helpen, maar ik laat eerst nog een keer een nieuwe mirena zetten eind dit jaar (ik ben er nu al bang voor

)

**Geplaatst**: 11-02-16 14:40

Re: Sterillsatie... bij 27-jarige. Waarom niet?

Geplaatst: 11-02-16 14:40

Ik heb hier een buurvrouw die een ding in haar arm heeft laten zetten waardoor ze twee jaar niet vruchtbaar is. Dat is natuurlijk ook een optie.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:40

Geplaatst: 11-02-16 14:40

Als er een volgende mirena komt (wat ik niet hoop) dan iig onder een roesje. Niet meer zonder iets.
Ik wil niet zonder condoom.

Tis met of niet.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:41

Geplaatst: 11-02-16 14:41

Heerlijk dit topic! kan mij er helemaal in vinden

Ik ben 22 en totaal gene kinderwens, wordt benauwd bij het idee van ooit zwanger moeten worden. De enige kinderen die ik voor mij zie zijn kattenkinderen

Ik merk toch in mijn omgeving dat het idee van bewust geen kinderen willen niet geaccepteerd is, niet enkel bij artsen. De opmerkingen wisselen tussen: Hoe kan je dat nu al weten? (want wel kinderen willen kan je wel weten? want dat is anders) / Wacht maar tot je ze zelf hebt....
Met dit idee ga ik ook eerdaags naar de huisarts om een balletje op te gooien, als ik dan over 5 jaar terugga staat dit nog in mijn dossier. Hopen dat dit de kansen verhoogt en dat het dus niet in een opwelling wordt besloten

Zelf zou ik graag voor mijn 30e er een einde aan kunnen maken. Eerder las ik dat iemand benauwd werd van het idee van iets definitiefs. Mij zou dit veel rust geven, ik ben nu benauwd iedere maand of alles wel goed gaat. Daarnaast heeft merendeel hormonen en gevoelsmatig is dat toch troep wat niet hoort in het lichaam als het anders kan.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:42

Geplaatst: 11-02-16 14:42

Wel of niet... dat is een beslissing die je zelf moet nemen.
Aan de ene kant begrijp ik die artsen wel: ik ken ook mensen die zich lieten steriliseren, en later spijt kregen... bij 1 persoon (man) kon die sterilisatie weer ongedaan worden gemaakt en verwekte hij daarna 3 kinderen.
Bij de andere bekende was het geval dat ze een nieuwe relatie kreeg èn een kinderwens... nadat ze eerst 300% ervan overtuigd was dat ze nooit meer kinderen wilde en zich zeer grondig had laten steriliseren.
Maar mocht je toch sterilisatie overwegen: kijk uit met de Essure methode... er zijn steeds meer klachten bekend, zoals geperforeerde eileiders, allergieën, bloedingen en vooral veel pijn (ja, ook bij vrouwen die al onverdoofd 3 kinderen hebben gehad en zichzelf niet als kleinzerig beschouwen) , inmiddels zijn het er zóveel dat het onder andere bij Radar terug te vinden is. Officieel zouden het er zo'n 21 klachten zijn, maar op internet is op diverse fora veel meer te lezen over klachten... In de VS zijn er inmiddels al 4000 klachten bekend.
Maar nog steeds zijn veel artsen erg tevreden...

Sommige mensen zeiden zelfs het risico te lopen alles zelf te moeten betalen, als er extra ingrepen nav de Essure methode nodig waren... hoe dat precies zit weet ik niet, maar dat zou best kunnen met de zuinige verzekeringen van tegenwoordig.

Maar natuurlijk bestaan er ook mensen waarbij het van een leien dakje ging...

**Geplaatst**: 11-02-16 14:42

Geplaatst: 11-02-16 14:42

Ayasha schreef:
Hij kan ook een condoom gebruiken he.

Condooms zijn duur, kunnen een flinke moodkiller zijn en bovendien niet 100% veilig. Dat is sterilisatie wel.

Oké, veiliger dan een condoom. En verder heb ik een hekel aan hormonale anticonceptie, daar ben ik mezelf niet door.

Maar maak je niet druk, mijn spiraaltje zit nog goed op zijn plek hoor, en bij de volgende ronde ga ik toch maar eens vragen of dat lukt met sterilisatie. Bij mezelf.

**Geplaatst**: 11-02-16 14:46

Geplaatst: 11-02-16 14:46

Lusitano, baarmoeder eruit is ook niet zomaar even wat he, dat is nog een paar stappen verder. Logisch dat ze daar moeilijk over doen, daar zitten zat risico's aan die zonder medische noodzaak niet echt zomaar te verantwoorden zijn.
Onder sterilisatie verstaat men in principe het doorknippen of blokkeren van de eileider.