bowena_84 schreef:Wat een fijne update
Ik hoop toch zo dat het zo lekker blijft gaan!! Geen trombose en minder pijn!
Helpen massages tegen de spierpijn?
Ik ga keihard duimen dat je de lumbaalpunctie uit kunt gaan stellen

Heb je ook een beetje kunnen genieten van het weer?
Ja! Zo elke dag een beetje beter, dat zou echt fantastisch zijn. Ook heel blij dat we nu geen trombose gevonden hebben (was er toch echt beetje bang voor... misschien ook wel een beetje te overdreven
).
Massages helpen vooral een beetje te kunnen ontspannen! Door de spierpijn ga ik verkrampt bewegen waardoor ik steeds meer spierpijn krijg en dus weer meer verkramp. Het lukt me zelf dan niet meer de spieren te ontspannen. Als ik een beetje loop (eerste meters zijn echt vreselijk, vooral op staan), maar daarna gaat t dan ook wel goed en beginnen de spieren een beetje te ontspannen. Dus t is ook echt spierpijn, gelukkig. Zagen op echo dat mijn spieren aan het vervetten zijn, komt omdat ik helemaal niks meer kon qua beweging. Gaat straks nog best zwaar worden weer op conditie te komen...
We gaan t proberen de lumbaalpunctie uit te stellen, zou heel fijn zijn. Ook vooral voor m'n rug en wond. Ik ben vandaag ongeveer zo'n 6 uur overeind (zitten, staan en lopen) geweest achter elkaar!!! Dat is echt het langste sinds maanden, tot voor de operatie kon ik niet langer dan een half uur overeind zijn (met heel veel geluk lukte een uurtje) en dan moest ik echt weer gaan liggen.
Dus dat is een enorme vooruitgang.
Helaas vanavond toch niet douche! 
De wond heeft behoorlijk gelekt vandaag zagen we net toen we de pleister er af haalde en ook wat gelige wond randen. Douche zou de wond weker maken en dus de kans op meer lekkage. Liever dat de wond mooi gaat genezen en dan maar morgen avond douche! Keek er enorm naar uit.
Pauline schreef:Het is zo heftig alles bij elkaar. Je bent echt zo sterk hoe je overkomt. Echt respect voor je.
Dat vind ik lief van je dat je dat zegt. 
Soms heb ik t idee dat ik me aanstel, t is dan weer dit en dan weer dat... in t ziekenhuis heb ik ook altijd heel veel moeite met op die bel drukken.
Maar ik probeer zo sterk en positief mogelijk te blijven, dan is t allemaal een stuk 'makkelijker' en hopelijk gaat t herstel uiteindelijk ook sneller. Soms lukt dat echter helemaal niet hoor...
Dank je. 
wortelsussie schreef:Doet lumbaalpunkie pijn? Ik heb geen idee wat ik me erbij moet voorstellen!
En woow ts... Je komt zo sterk over ondanks de pijn die waarschijnlijk ondragelijk is! Zo knap hoe je ermee omgaat!
Een lumbaalpunctie is hetzelfde als een ruggenprik, alleen bij een ruggenprik wordt er meestal iets ingespoten (verdoving meestal) en bij een lumbaalpunctie nemen ze hersenvocht af.
Pijn, soms wel, soms niet. Door de huid prikken voelt het zelfde als bloedprikken, dat is dus niet echt pijnlijk of zo. Als ze niet direct in de ruimte met hersenvocht zitten, moeten ze gaan "zoeken". Sommige doen dit heel voorzichtig en is t niet meer dan een rot gevoel, andere doen het erg "lomp" en dat kan echt goed zeer doen.
Ook komen ze vrijwel altijd tegen zenuwen aan, dat varieert van een lichte tinteling in je been tot een flinke stroomschok. Dat is dus ook echt niet prettig.
Ik heb lumbaalpuncties gehad waar ik nauwelijks iets van voelde, maar ook die zoveel pijn deden dat t zweet me uitbrak en enorm misselijk van de pijn werd. Helaas weet je nooit van te voren hoe t zal gaan en is t vaak geluk hebben dat ze goed zitten.
Het is wel heel belangrijk dat je de onderrug heel bol maakt, knieën ver optrekt en verder goed ontspant en door ademen. Zittende puncties gaan veel makkelijker en minder pijnlijk, maar dat kan bij mij niet omdat ze de druk in t hoofd dan niet kunnen meten.
De lumbaalpuncties zijn voor mij nu wel even een stuk pijnlijker helaas, omdat het op dezelfde plek is als waar de operatie wond zit. Daarom kijk ik er nu extra tegen op, haha.
Dankjewel!