heel veel sterkte toegewenst meid, ik word er stil van...
xlaurax
Berichten: 491
Geregistreerd: 03-01-05
Geplaatst: 27-04-13 21:18
Wat verschrikkelijk! Ik denk ook vaak aan je. En je gevoel van paniek moet vreselijk zijn.... Ik hoop dat je een weg kunt vinden om je leven weer een beetje op te pakken. Heel veel sterkte!
NoaSky
Berichten: 1503
Geregistreerd: 25-08-06
Woonplaats: Drunen
Geplaatst: 01-05-13 14:17
Sterkte vandaag bij de ggd.. we denken hier vaak aan je. Hopelijk kunnen ze iets voor je betekenen..
Jeetje.....ik ben moeder en ik kan me heel goed voorstellen dat dit het ergste is wat je kan overkomen.Dat het gevoel "waar leef je nog voor" overheerst. Het simpelste en meest egoistische antwoord is,JEZELF! Is ook meteen het moeilijkste.....want jijzelf wil niet meer. Dan heb je ,gelukkig, nog een zoontje.Jij bent ook zijn mama.....en hij is ook je zoon. Hij houd van je zoals geen ander dat kan.....kijk naar hem.Kijk naar z`n snoetje.....naar zijn oogjes.....wat voelde je toen je hèm kreeg.....voel de liefde die je voor hèm hebt. Verberg je angsten en je tranen niet voor hem.....maar ook je liefde voor hem niet! En dan....blijven ademen lieverd.....blijven ademen....
Wat vreselijk! Heel veel sterkte voor jullie! Pijn en gemis zal altijd blijven!
Mijn zwager en schoonzus zijn nu 4 jaar geleden hun eerste zoontje verloren.. "Gezond" geboren en die nacht erop overleden aan een dubbele longontsteking echt verschrikkelijk! Ze heeft op vlindersite een eigen profiel gemaakt met dagboek en gastenboek.. En heeft alles van zich afgeschreven en schrijft nog steeds regelmatig, ook word het gastenboek nog steeds druk bezocht. Misschien heb je daar wat aan?? Dat je daar een plekje hebt waar je van je af kan schrijven als je de behoefte er aan hebt??
Heel veel sterkte en kracht toegewenst bij dit grote verlies! De pijn zal altijd blijven het gemis blijft hoop voor je dat je een manier voor jezelf kan vinden om er mee om te leren gaan!
Wat verschrikkelijk, ik ben er stil van.. Heel erg veel sterkte, en gecondoleerd!
Janneke2
Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 03-05-13 22:35
Hoi Orrie, ik ben er ook stil en verdrietig van - wat een vreselijke tijd maken jullie nu door.
Ik snap volkomen dat je "niets hebben kan", ik zou gillend gek worden, als ik mijn lieve kindje dood zou aantreffen, de absolute nachtmerrie voor iedere moeder. Van de nasleep met arts en ziekenhuis word je ook niet erg vrolijk.
Heel erg veel sterkte!!!
Orrie_VBW
Berichten: 1535
Geregistreerd: 29-09-05
Woonplaats: Ganzen-city
Geplaatst door de TopicStarter: 07-05-13 20:22
Bedankt voor alle berichtjes. Ik krijg nu SPITS hulp en medicatie. @Marleen74 zo bedoel je het vast niet, maar ik moet echt janken van je berichtje, op dit moment kan ik dat gewoon niet.
Marleen74
Berichten: 1224
Geregistreerd: 31-01-08
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 08-05-13 08:56
Goed dat je hulp en medicijnen krijgt. Ik snap dat je het nog niet kan......geeft niet.....komt wel.Het ademen is gelukt toch stapje voor stapje
Pally
Berichten: 2953
Geregistreerd: 08-07-04
Woonplaats: Tussen de stal en mijn werk
Geplaatst: 08-05-13 18:52
Orrie_VBW schreef:
Bedankt voor alle berichtjes. Ik krijg nu SPITS hulp en medicatie. @Marleen74 zo bedoel je het vast niet, maar ik moet echt janken van je berichtje, op dit moment kan ik dat gewoon niet.
Nikass
Berichten: 16733
Geregistreerd: 27-04-11
Geplaatst: 09-05-13 10:59
Ik heb zelf geen kinderen, maar toch word ik hier erg emotioneel van. Mijn zusje heeft haar tweede zoontje in coma aangetroffen in zijn kinderstoel, nadat ze even naar de voordeur was gegaan omdat er aangebeld werd. Hij was acht maanden oud. Hij heeft nog negen maanden in coma gelegen en is toen overleden. Ik heb van redelijk dichtbij haar verdriet, maar ook haar kracht meegemaakt. Ze had veel steun aan alle mensen om haar heen. Ze heeft later nog een zoontje gekregen. Op elk verjaardags-kerstkaartje dat ze stuurt staat ook nog de naam van haar overleden zoontje. Mijn zusje is gelovig en als ze bidden voor het eten wordt elke dag zijn naam genoemd. De coma/doodsoorzaak is nooit bekend geworden. Als je wil kan ik haar vragen of je contact met haar op mag nemen. (dat denk ik wel namelijk, mijn zus kennende) Pb me dan. Heel veel sterkte.
Begrijpelijk dat ze even niet zal reageren en ik hoop echt dat ze zichzelf de tijd geeft om dit een plaatsje te kunnen geven of om er mee te leren leven. En dat er dagen komen voor haar dat ze weer kan lachen en oprecht zonder schuldgevoel gelukkig kan zijn