Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-08-12 10:59

Geplaatst: 27-08-12 10:59

belle_boef schreef:
Haha, dat ken ik Woont ze niet in de buurt? Als ze toevallig thuis is kun je er wellicht langsfietsen/lopen? Neemt nog gene 5 minuten van haar tijd in.

Het is wel in dezelfde stad maar lopen is nogal ver en ik kan nu niet bij mijn fiets. En hier met de bus is ook een crime. Maar ik vind het wel best en heb geen zin me druk te gaan maken, ben al zo moe van het drukke weekend. Kan ik eindelijk het huis eens opruimen, t is hier echt een teruingzooi, dat geeft ook onrust!

**Geplaatst**: 27-08-12 11:00

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 11:00

Elk nadeel heeft z'n voordeel

**Geplaatst**: 27-08-12 11:14

Geplaatst: 27-08-12 11:14

Zo, jullie gaan hard! Zal zo eens bijlezen! :wow:

Hahaha Joolien, mooi oliebol!

Mag ik even spuien? Ben zo WOEST!
Al sinds in onder behandeling ben loopt het mis bij het ggz.
Dan waar ik een afspraak mee heb niet ingelezen,dan sta ik niet in de computer ingepland terwijl ik wel een brief heb gehad, dan word ik gebeld dat ik niet ben verschenen op een afspraak die op mijn kaartje een maand eerder(!) stond genoteerd, dan zijn ze weer een uur te laat, dan is mijn psych dubbel ingepland...kan nog wel even door gaan!

Inmiddels sta ik sinds oktober 2011 op de wachtlijst voor individuele cgt.
Een maand geleden kreeg ik een belletje dat ze groepstherapie gingen starten. (Wat ik daar mee te maken heb weet ik nog steeds niet.)
Nu kreeg ik 2 weken geleden ineens een brief; U bent uitgeschreven omdat u niet bent op komen dagen bij de groepstherapie. ( ?? :roll:

)
Gelijk een mail gestuurd naar het secretariaat en uitgelegd..
Ook dat ik gráág wil dat er actie word ondernomen, al 10 maanden wacht, in behandeling wil en dat het steeds misloopt en ik hier de dupe van ben.
Ik wil verder met mijn leven, en in mijn traject.
En daarbij doen zij het voorkomen alsof ik hier schuldig aan ben wat ook weer consequenties kan hebben voor mijn ziektewet.

Word ik vanmorgen gebeld, en de shortcut is:
Ze gaan kijken of ik weer op de wachtlijst mag.
Maar dan kom ik waarschijnlijk wel weer onderaan.
En ik moet de behandeling niet willen om de gemeente maar om mijzelf.

-O-

Wáárom?
Ik kan echt niet uitleggen hoe boos ik ben.
Ja natuuuuurlijk wil ik die behandeling voor mezelf!
Hoeveel energie het me kost om, iedere keer weer, contact op te nemen, alles gaande te houden, te zorgen dat het wel goed loopt etc. etc.
En dan los daarvan de behandeling nog.
Hoe k.u.t is het, om iedere keer bij iemand te komen die niet bekend is met je verhaal, die je alles uit moet leggen of die eigenlijk geen tijd heeft.
Ik voel me alles behalve serieus genomen.

Heb de neiging om de handdoek weer in de ring te gooien, zo moedeloos word ik er van.
Mijn begeleider is gelukkig in September weer terug van vakantie, want pfff!

**Geplaatst**: 27-08-12 11:16

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 11:16

Omg Barbara dat is echt zwaar poedersuiker! Kun je niet vragen aan je huisarts of je naar een andere instelling doorverwezen kan worden? Dat moet wel kunnen toch?

**Geplaatst**: 27-08-12 11:18

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 11:18

Zeg maar BarbaLala

Ik kijk wel uit, kan ik misschien weer zo lang wachten.
Fe cgt is het laatste wat nog nodig is en dan is het hopelijk klaar.
Als ik onderaan de wachtlijst word gezet dan ga ik dat absoluut overleggen

**Geplaatst**: 27-08-12 11:22

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 11:22

Bij het GGZ zitten eeuwenlange wachttijden. Ik weet vanuit mijn stage dat er diverse andere goede instellingen zijn die vele male kortere wachttijden hebben. Het is volges mij alleen niet toegestaan om bij 2 instellingen op de wachtlijst te staan.

**Geplaatst**: 27-08-12 11:22

Geplaatst: 27-08-12 11:22

heb even doorgelezen.
ik zit niet meer therapie, maar heb het wel gehad:
- pmt
- Emdr
- Drama therapie
- sociale vaardigheid
- individuele gesprekken
- en weerbaarheid therapie
- en niet te vergeten paardrijden als therapie ( rij nu gewoon paard omdat ik het leuk vindt, maar het blijft me ook wel helpen in bepaalde situaties.
Mij heeft het zeker geholpen, ik heb geen hulp thuis gekregen, maar heb 9 maanden in een epilepsie kliniek gezeten, heb door pesterijen op school ppea gekregen, dat lijkt op epilepsie maar het zit net een beetje anders in elkaar.

**Geplaatst**: 27-08-12 11:30

Geplaatst: 27-08-12 11:30

BarbaLala schreef:
Zeg maar BarbaLala

Ik kijk wel uit, kan ik misschien weer zo lang wachten.
Fe cgt is het laatste wat nog nodig is en dan is het hopelijk klaar.
Als ik onderaan de wachtlijst word gezet dan ga ik dat absoluut overleggen

Sorry, typte automatisch Barbara :')

Als dat het enige is, mja het lijkt me niet handig als het veel stress met zich mee brengt.

Jeetje Bloemetje, jij hebt ook veel gedaan. Hoe gaat het nu met je?

**Geplaatst**: 27-08-12 11:34

Geplaatst: 27-08-12 11:34

Joolien schreef:
Jeetje Bloemetje, jij hebt ook veel gedaan. Hoe gaat het nu met je?

Het gaat op dit moment heel goed, heb er veel baat bij gehad, ook al was het soms zwaar en wilde ik er mee stoppen. ik kan nu zelfs weer aan een opleiding gaan beginnen zonder dat er flashbacks komen van wat er is gebeurt. en de aanvallen blijven nu weg

Ik lees dat jij ook veel doet/hebt gedaan, lukt het daar een beetje mee? en heb je er baat bij??

**Geplaatst**: 27-08-12 11:41

Geplaatst: 27-08-12 11:41

bloementje3 schreef:
Joolien schreef:
Jeetje Bloemetje, jij hebt ook veel gedaan. Hoe gaat het nu met je?

Het gaat op dit moment heel goed, heb er veel baat bij gehad, ook al was het soms zwaar en wilde ik er mee stoppen. ik kan nu zelfs weer aan een opleiding gaan beginnen zonder dat er flashbacks komen van wat er is gebeurt. en de aanvallen blijven nu weg

Ik lees dat jij ook veel doet/hebt gedaan, lukt het daar een beetje mee? en heb je er baat bij??

Dat klinkt erg goed, fijn dat het zo heeft geholpen. Het is een investering in je leven

Ik ben pas net begonnen met de daadwerkelijke behandeling en ik twijfel er niet aan dat het gaat helpen, alleen het duurt even

**Geplaatst**: 27-08-12 11:59

Geplaatst: 27-08-12 11:59

Hee allemaal, ik meld me hier ook even

Ik ben de afgelopen 8 maanden erg goed geholpen door een psychotherapeut. Dit ging vooral om het loslaten van mijn thuissituatie en om alles wat er is gebeurt een plek te geven.
Om kort uit te leggen waarom: Ik ben zowel verbaal als non-verbaal erg agressief behandeld door mijn vader, die alcoholist is en het Syndroom van Asperger heeft. Vanaf dat ik 12 jaar oud was is er geen veilige leefomgeving meer bij ons thuis. In de eerste jaren ben ik vooral veel gevlucht. Mijn oudere broertje (nu 22 jaar) werd niet 'gepakt' en sloot zich er goed vanaf. Maar mijn moeder werd ook erg agressief (alleen verbaal) behandeld en leed/lijdt er erg onder. Ze 'vergat' daardoor mijn jongere broertje (nu 16 jaar). Als oudste heb ik later toen de zorg over mijn jongere broertje op me genomen en nog wat later ook bijna alle zorgen (gezondheid en financieel) van mijn ouders.

Dit moest ik loslaten om zelf gelukkig verder te kunnen leven. Ik woon bijvoorbeeld al vanaf mijn 20e op mezelf, maar pas vanaf mijn 24e 'geniet' ik daarvan. Ik had spanningsklachten, "surmenage", vanwege de lange tijd belastende gezinssituatie. Andere klachten waren; niet kunnen slapen, erg sombere gedachten, slecht durven toelaten van emoties en op den duur lichaamsklachten.

De psychotherapeut heeft met mij gepraat en gericht vragen gesteld zodat ik aan het verwerken was. Dat heeft geholpen en de gezinssituatie interesseert me momenteel niet meer. Ik sta er los van.

Maar ik ben er nog lang niet, als het gaat om geluk en leven zonder (stemmings)klachten. Ik wil niet meer piekeren, me minder zorgen maken en weer kunnen genieten. Daarom zit ik nu te denken aan een Mindfulness cursus. Heeft iemand van jullie hier ervaring mee?
(Sorry van mijn lange verhaal. Ik ga nu de rest van het topic doorlezen

)

**Geplaatst**: 27-08-12 12:23

Geplaatst: 27-08-12 12:23

Sabini ik herken me in jouw verhaal gedeeltelijk. Mijn vader is ook een alcoholist, hij is verschillende keren in therapie gegaan maar altijd hervallen. Hij zou borderline of het syndroom van Jeffrey Young hebben. Hij had ook last van psychoses. Heel erg om te zeggen maar echt een vreselijke man om mee samen te leven.

Gelukkig zijn mijn ouders na 17 jaar uit elkaar gegaan maar ik heb er erg hard onder geleden. En het feit dat ik laatst verslaafd was geraakt aan slaappillen maakte me ook ontzettend bang, hij is echt de laatste op wie ik wil lijken. Veel sterkte en moed toegewenst.

**Geplaatst**: 27-08-12 13:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 13:41

Wat een verhaal Sabine. Je laatste alinea kan ik me helemaal in herkennen, hier dezelfde klachten. Al lukt het mij wel om van veel dingen te genieten.

Dianta, ook jou verhaal is heftig. Lukt het je om om te gaan met de slaappillen?

**Geplaatst**: 27-08-12 13:57

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 13:57

Sabini ik ben afgelopen donderdag begonnen met Mindfulness. Ik heb daar wel een goed gevoel bij.
Maar wat een verhaal. Loslaten is niets iets wat je zomaar doet. En wellicht dat je het niet los kunt laten maar wel kunt leren ermee om te gaan. Sterkte!!!

**Geplaatst**: 27-08-12 14:45

Geplaatst: 27-08-12 14:45

Dianta wat heftig. Ik herken me in het niet willen samen leven met mijn vader. Hij heeft mij zoveel pijn gedaan maar verwachtte nog altijd respect van mij, dat dwong hij af met zijn 'macht' als vader in huis. Vroeger vond ik het vluchten heel erg, ik ben daadwerkelijk van hot naar her verhuisd. Maar nu begrijp ik waarom en dat geeft mij ook rust. En inderdaad, zo'n vreselijke man in je leven is niet bepaald iemand op wie je wil lijken. Ik hoop voor je dat je snel van de verslaving af bent Dianta! Hoe gaat het nu dan met je? Jij ook erg veel sterkte en wilskracht toegewenst!

Miranda: Ik heb geleerd ermee om te gaan, maar ik ben er wel door 'beschadigd'. Nooit geleerd om te genieten van dingen. Al vanaf 12 jaar vecht ik voor mezelf, vanaf 16 jaar betaal ik alles zelf en leuke kleren/uitgaan/etc zat er daarom niet in. Het bang zijn voor geldproblemen (terwijl ik heel bewust leef en altijd rond kom) en het uitstellen van 'enge' belangrijke dingen is iets waar ik momenteel aan werk.

Mindfulness gaat ook om 'in het nu leven' en niet denken aan vroeger of ongerust zijn om de toekomst, en dát wil ik graag leren! Ik ben eigenlijk constant ongerust en weet niet hoe ik dat gevoel kwijt kan raken.
Hoe bevalt jou de Mindfulness cursus Miranda? Doe je een 8-weekse cursus met materiaal e.d.? Hoe ging de eerste keer?

**Geplaatst**: 27-08-12 15:01

Geplaatst: 27-08-12 15:01

@ TS

Het is goed dat je er niet aan twijfelt dat het gaat helpen, des de beter ze je je er voor in en sta je er voor open dus dan gaat het helemaal goed komen!! ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!

**Geplaatst**: 27-08-12 16:26

Geplaatst: 27-08-12 16:26

Bedankt belle_boef en Sabini, vind ik echt heel lief. :+:

Ik ben gelukkig van de pillen verlost!

Ik was verslaafd aan de roes maar ik had ook black-outs en geen concentratie enja 's avonds huilend in slaap vallen en me bedwingen om niet alle pillen te slikken (klinkt heel erg zielig als ik het nu zo typ

).

Mijn dokter zei dat ik onmiddellijk moest stoppen toen ik mijn verhaal deed, hij heeft me een tijd lichte antidepressiva voorgeschreven om mijn gepieker weg te nemen waardoor ik beter zou slapen en dat hielp. Hij verwees me ook door naar een psycholoog en nu neem ik geen antidepressiva meer. Ik had die pilletjes wel even nodig, zat in een zeer stresserende periode (laatste jaar van mijn studie, stage) en ik worstelde met de herinneringen van mijn verleden.

Ik ben erg blij dat ik om hulp gevraagd heb. Ik heb van mijn 10e tot 18e aan zelfverminking gedaan (en vorig jaar had ik ook nog wel eens een zwak moment). Ik dacht eerst dat ik gewoon een k*t puberteit had of zo

Dat het de hormonen waren, en dat dat gevoel wel overging. Maarja dat gaat niet zomaar weg. Ondertussen weet ik dat ik met een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen zit en moeite heb met bepaalde situaties. Maarr we komen der wel 8-)

Ik vraag me soms af hoe het is om geen last te hebben van chaotische gedachten, soms is het zooo vermoeiend.

**Geplaatst**: 27-08-12 17:00

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 17:00

Ik doe de cursus in het ziekenhuis en duurt 12 weken. Je krijgt dan een map met voor elke week opdrachten die dan op een cd staan (we moeten elke dag een uur aan huiswerk besteden). Donderdag was meer voorstellen en introductie. We hebben toen ook 2 oefeningen gedaan. Ik vond het wel fijn om te doen (ken ook nog een hoop van lijfspraak). Merkte wel dat na 2 dagen de ontlading thuis kwam. En vandaag bijv. ben ik ineens heel onrustig. Zit ook erg tegen de oefening aan te hikken omdat ik er erg onrustig van wordt.

**Geplaatst**: 27-08-12 17:26

Geplaatst: 27-08-12 17:26

Miranda40 schreef:
Ik doe de cursus in het ziekenhuis en duurt 12 weken. Je krijgt dan een map met voor elke week opdrachten die dan op een cd staan (we moeten elke dag een uur aan huiswerk besteden). Donderdag was meer voorstellen en introductie. We hebben toen ook 2 oefeningen gedaan. Ik vond het wel fijn om te doen (ken ook nog een hoop van lijfspraak). Merkte wel dat na 2 dagen de ontlading thuis kwam. En vandaag bijv. ben ik ineens heel onrustig. Zit ook erg tegen de oefening aan te hikken omdat ik er erg onrustig van wordt.

Misschien omdat je het gevoel van rust juist niet kent en daardoor onrustig wordt? Snap je me? :')

Dank je wel Bloemetje!

Knap van je dat je al zo ver bent Dianta!

**Geplaatst**: 27-08-12 17:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 17:41

Mag ik me hier ook melden?

Al veel therapieën gehad voor borderline, maar die zijn steeds stopgezet omdat ze averechts werkten. Al die tijd heb ik geroepen dat ik niet alleen borderline kon hebben, dat er iets anders "in de weg" zat. Kort geleden heb ik na 9 jaar eindelijk een volledig diagnostisch onderzoek en een nieuwe volledige diagnose gekregen. Daaruit blijkt dat groepstherapieën bij mij gewoon niet werken omdat ik mezelf dan ga ondermijnen. Nu ga ik starten met individuele beeldende therapie en ik ben zeer benieuwd wat daar uit gaat komen (en wanneer het wegbezuinigd zal worden

)

Ik zal vanavond of morgen eens terug gaan lezen in het topic, hoewel ik me niet echt kan concentreren om lange stukken te lezen. Maar ik ga het iig proberen

**Geplaatst**: 27-08-12 18:25

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 18:25

Welkom bromfiets.

**Geplaatst**: 27-08-12 22:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 22:01

Nemen jullie in combinatie met de therapie ook medicatie??
Ik neem al sinds ik tot therapie verplicht ben dagelijks Serlain, en soms ook alprozalam ( als ik een paniekaanval/flashback/hyperventilatie-aanval krijg). Ik heb proberen stoppen met de Serlain, maar dat lukte me echt niet. Voelde me zo slecht, moest huilen van het minste, dus blijf ik het nu gewoon nemen.

**Geplaatst**: 27-08-12 22:04

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 22:04

Wat is alpozalam Maaike? Ik heb oxazepam geslikt voor mn paniekaanvallen maar ik ging er dwars doorheen dus hielp niet

Serlain is een antidepressiva?

**Geplaatst**: 27-08-12 22:23

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-08-12 22:23

oei het is alprazolam

, wat het precies is weet ik niet, maar dat ik moest/moet altijd nemen als ik een paniekaanval had, en dan was ik binnen het half uur 'gekalmeerd' . Ik word er altijd heel moe van. Meestal als ik het neem lig ik binnen het uur in slaap. Serlain is een antidepressiva ja

**Geplaatst**: 28-08-12 09:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 09:01

Ik gebruik geen medicatie. De huisarts had het mij afgeraden, omdat er vanaf komen moeilijk kan zijn zei hij.