Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-08-10 22:37

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 20-08-10 22:37

Hoe is het nu met je meis?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-08-10 16:25

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst door de TopicStarter : 22-08-10 16:25

Weer een upje!

Zaterdag ben ik met mijn moeder en een vriendin van mij naar dolfinarium geweest!
Was leuk alleen een paar rottige opmerkingen van mijn moeder waardoor eigenlijk mijn hele dag weer was verpest

Dat was heel erg jammer..
Ook ben ik zwaar depressief..Hoe het komt?!
Geen flauw idee.. Als ik dat eens zou weten.
Ik merk wel dat het met de dag slechter gaat.
Zelf denk ik, als ik naar huis ga dat ik weer dieper ga.
Omdat me thuis gewoon totaal niet fijn voel!
Ben nog steeds bij een vriendin en heb dan geen neiging om pillen te slikken of te braken en dat geeft best wel een goed gevoel.. Wel heb ik hier ook echt ontzettende dalen..
Omdat ik niks in de hand heb.

**Geplaatst**: 22-08-10 16:28

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 22-08-10 16:28

Wat voor opmerkingen?
Ik denk dat je moeder ook niet weet hoe ze tot je door kan dringen, en dit aan het proberen is, om contact met je te krijgen. Klinkt enorm raar, maar het is wel zo...

Als je nu al denkt: Ik word nog depressiever als ik naar huis ga, dan zou ik zo snel mogelijk een andere gedachte aan nemen. Wat je denkt, gebeurd ook. Het is dan een neerwaarts spiraal...

Meid, maak iets moois van je leven. Echt waar! En blijf er over praten, want dat helpt onbewust ook enorm. Praat over je gevoelens, en weer eerlijk. Ook tegen je moeder... :(:)

Ik ben er voor je

**Geplaatst**: 22-08-10 17:24

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 22-08-10 17:24

Wat vervelend van de opmerkingen van je moeder.
Ik herken het wel. Mijn ouders wisten er ook niet mee om te gaan, kreeg ook geregeld vervelende opmerkingen te horen. Het is lastig voor ze, soms zeggen ze maar wat, omdat ze er niet bij nadenken, of gewoon niet weten hoe ze ermee om moeten gaan..

Als je nu al het gevoel hebt dat je thuis nog depressiever wordt, plan dan alvast dingen. Breng structuur aan in je dag. Plan activiteiten zodat je niet alleen maar gaat zitten 'piekeren'.

Sterkte meis!

**Geplaatst**: 22-08-10 17:52

Geplaatst: 22-08-10 17:52

Goed van jou dat je het je ouders heb verteld! :(:)

Mischien maakt ze rotopmerkingen omdat ze zelf ook niet zo goed weet hoe ze ermee om moet gaan?
En mischien is zei het zelf ook een beetje zat? Toch het 3e kind met een "probleem"
al hoort ze je alsnog in alle tijden proberen te steunen!!!! :(:)

Sterkte meid!

**Geplaatst**: 23-08-10 12:49

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 12:49

Nogmaals ik denk dat die rotopmerkingen van je moeder, gewoon ontwetendheid is in de situatie. Houdt niet in dat ze geplaatst moeten worden, maar denk gewoon dat je moeder geen raad weet van hoe aan te pakken. Jij moet genezen, maar je ouders ook. Jij heb hulp nodig, je ouders ook om jou te helpen.

**Geplaatst**: 23-08-10 14:12

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 14:12

Stel je eens voor hoe machteloos jouw moeder zich voelt..

**Geplaatst**: 23-08-10 14:47

Geplaatst: 23-08-10 14:47

meid, ik heb je hele topic gelezen.
Ik vind het knap dat je je ouders hebt verteld over je ziekte.
Gelukkig zijn er veel mensen die voor je klaar staan ook hier op bokt, maar hoe moeilijk het ook is ga verder hulp zoeken en wacht daar niet te lang mee.
Dat zijn de mensen die jou echt kunnen helpen met jou ziekte.
De reactie van jou ouders zijn op dit moment voor jou heel erg vervelend maar misschien ook wel begrijpelijk. Ze weten waarschijnlijk niet goed hoe ze er mee om moeten gaan. Zei willen jou wel graag helpen, maar jij wil hun hulp niet.
meid, deze tijd lijkt me heel erg moeilijk maar zoek hulp.

Ik wens je heel erg veel sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-08-10 16:04

Geplaatst door de TopicStarter : 23-08-10 16:04

Ze ging me vergelijken met een walvis.
Ze vroeg of ik maatje 30 wou hebben en ze zei wil je wel hier eten omdat er veel calorieen inzitten op een lachende manier!
Nou sorry hoor maar ze kan toch ook een beetje rekening met mij houden?!
Ook voel ik mij weer zwaar poedersuiker.
Een paar van mijn vrienden hebben viavia gehoord dat ik een ES heb.
Nu geloven ze mij niet en zeggen dat ik negatieve aandacht zoek en dat ik het verzonnen heb! Ook zeggen ze dat ik gek in mijn hoofd ben...
Zie het helemaal niet meer zitten

Waarom nu ik??

**Geplaatst**: 23-08-10 16:07

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 16:07

Dit van je moeder gaat gewoon te ver. misschien gewoon een keer goed met haar gaan praten en duidelijk zeggen wat hun voor jou kunnen doen etc

en wat jij dus totaal niet wil dat ze doen! Misschien niet de reactie's zoveel aantrekken, hoe moeilijk het ook is? Dan is de lol er voor hun ook zo af.

**Geplaatst**: 23-08-10 16:40

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 16:40

je moet gewoon van de reacties van niet zoveel aantrekken ook al is het moeilijk....
En misschien is het goed om te praten met je moeder zoals unika ook al zegt...

**Geplaatst**: 23-08-10 16:54

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 16:54

Ik wilde hier eigenlijk niet reageren, maar doe het nu toch maar.. Ik denk namelijk dat je moeder zo reageert omdat ik ze niet wat ze met de situatie aan moet. Voor haar is het misschien ook wel erg lastig..
De opmerkingen zijn inderdaad niet erg op zijn plaats maar ik denk dat het vooral een stukje onzekerheid van je moeder is.. Ik zou als ik jou was eens een goed gesprek met ze hebben. En probeer ze duidelijk te maken dat het belangrijk is dat je hulp ervoor krijgt.
Voor vragen, of als je je verhaal kwijt wilt kan je altijd PB'en.
Sterkte en succes.

**Geplaatst**: 23-08-10 17:04

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 23-08-10 17:04

Kun je niet samen met je moeder naar de huisarts zodat hij jullie kan doorsturen naar iemand die jullie gesprekken begeleidt? Soort psycholoog? Je moeder weet waarschijnlijk niet hoe ze ermee om moet gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-08-10 10:07

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-08-10 10:07

Dank jullie wel maar denk niet dat praten helpt

**Geplaatst**: 24-08-10 10:10

Geplaatst: 24-08-10 10:10

XmissdaphX schreef:
Dank jullie wel maar denk niet dat praten helpt

Als je het niet probeert weet je het ook niet...
Waarom geef je het geen kans?

**Geplaatst**: 24-08-10 10:29

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 24-08-10 10:29

Misschien kan je je moeder wat informatie bezorgen ik denk dat het een combinatie van onwetendheid en onmacht is. Geloof me jouw moeder voelt zich nu een mislukking hoe heeft ze dit zo ver kunnen laten komen. Ze heeft in die 5 jaar geprobeert anderen te helpen en daardoor niet genoeg tijd aan jou besteed en dat weet ze zelf heel goed....... geef haar een kans. Ik heb mijn moeder een kans gegeven en ben daar nu jaren later erg blij over.

succes meisje erkennen dat je een probleem hebt is al een grote stap in de goede richting

**Geplaatst**: 24-08-10 10:32

Geplaatst: 24-08-10 10:32

phoe zeg. Ik ben blij dat je zoveel steun krijgt van de bokkers hier.
Ik ben onwijs geschrokken van de manier waarop jij je ouders ziet en waar je ze van beschuldigd. :oo

Kijk eens naar de positieve dingen die zij je hebben gegeven, waar andere mensen jaloers op zijn. Jij heb je ouders nog!
Ik wens je veel sterkte en je familie ook.

**Geplaatst**: 24-08-10 10:40

Geplaatst: 24-08-10 10:40

Ben het eens met superwoman. Ik ben zelf ook 17 en heb ook vaak ruzie met mijn ouders en het gevoel dat ze me niet zien staan. Denk ook dat dat door de puberteit komt.

Meid, ik vind het super van je dat je het je ouders hebt verteld. Er zijn nog zoveel meisjes dat met anorexia worstelen maar jij hebt gekozen om je te laten helpen. Respect hoor!

**Geplaatst**: 24-08-10 12:19

Geplaatst: 24-08-10 12:19

XmissdaphX schreef:
Dank jullie wel maar denk niet dat praten helpt

Zonder praten kom je ook niet verder...

**Geplaatst**: 24-08-10 12:22

Geplaatst: 24-08-10 12:22

Je moeder weet zich misschien soms geen houding te geven, wel erg goed dat ze het nu weten.Er staat een stukje terug dat ze wel al een vermoeden hadden,weet je ook waarom ze er nooit over begonnen zijn?

**Geplaatst**: 24-08-10 12:23

Geplaatst: 24-08-10 12:23

Grote kans, ondanks dat het niet leuk is voor jou, dat je moeder zich ook geen houding weet te geven over deze situatie. Ik raad je daarom ook aan om juist wel te praten, er valt niks te verliezen. Het is zo belangrijk om eerlijk tegen elkaar te zijn. Zeg je moeder gewoon dat die opmerkingen pijnlijk zijn en of ze die dus ook niet meer wilt maken.

Dan heb je het nog over vrienden die over je zeggen dat je aandacht vraagt op de negatieve manier. Zijn dat wel vrienden?

**Geplaatst**: 24-08-10 12:25

Geplaatst: 24-08-10 12:25

Neemt je moeder het wel serieus?

**Geplaatst**: 24-08-10 13:32

Geplaatst: 24-08-10 13:32

Meisje, je loopt gewoon weg waar je bang voor bent. Namelijk confrontatie aangaan met je ouders.
En aangezien je zegt dat je ouders ook een groot aandeel hebben van de feit dat je een eetstoornis hebt, moet je wel met hun je eetstoornis oplossen.

En word niet elke keer boos op je moeder wanneer ze iets fouts zegt, echt hoor als een vriendin o.i.d mij vertelt dat ze een eetstoornis heeft.. zou ik meteen 1000000000 domme opmerkingen maken omdat ik echt niet zou weten wat ik ermee moet.

Ik heb dan wel geen eetstoornis maar wel flinke problemen met mijn ouders, heb hun 2 jaar gemeden. En weet je, ik kwam GEEN stap vooruit in mijn leven. Bleef maar hangen in de neerwaartse spiraal. Tot ik met hun ging praten (met psy erbij) heel veel gesprekken en toen opeens merkte ik dat ik weer vooruit kon.

**Geplaatst**: 24-08-10 13:52

Geplaatst: 24-08-10 13:52

MoonChloe schreef:
Meisje, je loopt gewoon weg waar je bang voor bent. Namelijk confrontatie aangaan met je ouders.
En aangezien je zegt dat je ouders ook een groot aandeel hebben van de feit dat je een eetstoornis hebt, moet je wel met hun je eetstoornis oplossen.

En word niet elke keer boos op je moeder wanneer ze iets fouts zegt, echt hoor als een vriendin o.i.d mij vertelt dat ze een eetstoornis heeft.. zou ik meteen 1000000000 domme opmerkingen maken omdat ik echt niet zou weten wat ik ermee moet.

Ik heb dan wel geen eetstoornis maar wel flinke problemen met mijn ouders, heb hun 2 jaar gemeden. En weet je, ik kwam GEEN stap vooruit in mijn leven. Bleef maar hangen in de neerwaartse spiraal. Tot ik met hun ging praten (met psy erbij) heel veel gesprekken en toen opeens merkte ik dat ik weer vooruit kon.

Ben dit helemaal met je eens! Ze gaat haar ouders ook vermijden. ik snap best dat haar ouders haar aan de kant hebben gezet, die 5 jaar lang. Maar ik geloof niet, dat dat alleen door die ouders komt! Het komt altijd van 2 kanten.

ts: Ga asjeblieft praten! Dat gaat echt helpen.

**Geplaatst**: 27-08-10 19:22

Re: Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...

Geplaatst: 27-08-10 19:22

Hoe is het nu met je TS?