Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Ylana schreef:Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij mijn curettage ook niets gevoelt heb. Ook daarna niet.
Sophie_midas schreef:Ylana schreef:Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij mijn curettage ook niets gevoelt heb. Ook daarna niet.
Nouja, bij mij was het erg pijnlijk en de dagen daarna ook nog.
Misschien ligt het ook aan hoelang je zwanger bent? Of ze hebben iets fout gedaan met verdoven oid, ik weet het ook niet.. (en ik heb echt geen lage pijngrens..)
Nadat ik aan het idee gewend was, was ik er wel erg blij mee. Mijn dochter zou nog geen 1,5 zijn als haar broertje of zusje geboren zou worden. Mijn vriend vond het vanaf het begin helemaal geweldig, maar bij mij had het wat tijd nodig. Ik dacht meer aan alle praktische dingen, geld, opvang, hoe ga ik mijn tijd verdelen etc. etc. Mijn eerste echo was vrij vroeg ik was net 6 weken en er was een hartactiviteit, maar omdat het zo vroeg was zou ik met 9 weken nog een echo krijgen. Daar werd mijn nachtmerrie waar. Het vruchtje was na 6 weken gestopt met groeien. We waren inmiddels al drie weken verder en geen enkel teken dat deze zwangerschap niet goed zat. Ik heb besloten nog een week te wachten en dan mijn beslissing te maken. Eigenlijk wilde ik het afwachten, maar nee het gebeurde niet. Ik had ook van alles gelezen over die pillen en dacht dat scheelt mij weer een rondje onder het mes. Narcose etc. is ook niet fijn. Dus ik heb gevraagd naar die pillen maar hier worden ze dus niet meer gebruikt omdat er teveel nare gebeurtenissen mee zijn geweest. Het was dus curetteren of afwachten. Ik heb voor het eerste gekozen en het klinkt heel stom maar het was een opluchting toen ik weer naar huis mocht. Ik kon weer verder met mijn leven. Helaas liep het voor mij iets anders ik moest nog een keer gecuretteerd worden. _Nadia_ schreef:Nee, maar je hebt toch al opvang? De komende 9 maanden hoef je je nog niet druk te maken of ze de tweede ook op willen vangen.
Zoals gezegd heb ik 3 hele zware zwangerschappen achter de rug, en iedere zwangerschap was zwaarder dan die daarvoor, maar het is het wel waard als je ziet wat je er voor terug krijgt.
Als je relatie wankel is snap ik niet dat je met elkaar het nest induikt, maar wie ben ik.
Overigens, als ik je in het echt zou kennen trek ik ook mijn muil open, ik ben 1000% tegen abortus, en zal ook niet bevriend kunnen zijn met iemand die wel een abortus laat plegen. Wij zijn 4,5 jaar bezig geweest voor we van de eerste zwanger waren, dus geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om abortus te laten uitvoeren.
echt bekrompen en ziek die opmerkingen.. je weet niet wat je zegt! die arme vrouw moet wel, ze heeft geen keus! met zon persoon als jij zou ik geen vrienden kunnen zijn, mensen die mensen om zoiets VEROORDELEN gatver!
Wildgirl schreef:@nanda, paarden zijn zeker een luxe, kinderen echter ook.
mocht je zwanger raken en het kind niet voldoende kunnen bieden, ook niet na verkoop paard, dan ga je het toch niet koste wat kost houden?
Jouw vergelijking slaat echt nergens op imo
Nanda schreef:Wildgirl schreef:@nanda, paarden zijn zeker een luxe, kinderen echter ook.
mocht je zwanger raken en het kind niet voldoende kunnen bieden, ook niet na verkoop paard, dan ga je het toch niet koste wat kost houden?
Jouw vergelijking slaat echt nergens op imo
Eén van de redenen die TS aangeeft is dat zij het kindje niet kan houden is dat zij geen financieel draagkracht heeft omdat zij hoge vaste lasten heeft waardoor ze niet minder kan gaan werken. Als ik dan lees dat zij meerdere paarden heeft dan gaat het bij mij kriebelen.....
Aladinnetje schreef:waar staat er dat ze meerdere paarden heeft?
anoniem1 schreef:Bij de eerste kwam ik er pas veel later achter dat ik zwanger was. bijna 3 maanden al, en dat vond ik veel te laat voor een abortus. daarbij had ik toen een stabielere relatie, een vaste baan ( door economische redenen ontslag gekregen) en nu heb ik aantal maanden ww gehad, dus flink inkomens daling, een kindje waar ik al veel zorg aan moet besteden, en flink vaste lasten waardoor ik niet minder kan werken, maar wel de zorg voor 2 kinderen, meerdere paarden, en een huishouden heb.
daarbij is mijn lichaam nu nog herstellende van mijn zwangerschap en bevalling




anoniem1 schreef:zonnebloem18 schreef:Mag ik vragen hoe het kan dat je alweer zo snel zwanger bent?
Zelf bleek ik 6 jaar geleden ineens zwanger en na veel nadenken besloten abortus te plegen.
Ik heb er nooit spijt van gehad al vraag ik me weleens af of het iets had veranderd.
Lichamelijk heeft het bijna geen effect gehad, tijdens de behandeling geen pijn gehad dat was eerder een irritant gevoel en de dagen erna ook niet.
Ik wil graag kinderen dat wilde ik toen ook al maar niet in de situatie waar ik op dat moment in zat.
Ik was zelf trouwens 9 weken zwanger op moment van curettage.
nou, je hebt een man en een vrouw die elkaar lief vinden en.......
bij de eerste was ik zwanger door de pil heen, nu gaf ik bv, ik was nog niet ongesteld geweest en dan heb je 2 % om zwanger te worden
De pil kon ik niet gebruiken, omdat ik borstvoeding geef
spiraaltje wilde de dokter niet plaatsen, totdat ik ongesteld zou zijn
condooms waren te klein ( wiste wij veel dat die te klein waren, nooit eerder gebruikt, als je getrouwd bent gebruik je die niet zo gauw meer),, en in the heat of the moment......
ja, mijn fout om het dan toch onveilig te doen
het is niet vaak gebeurd, maar ja, 1 keer is al genoeg, ook al is het maar 2% kans
DOE HET NIET!