Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-10 10:54

Geplaatst: 05-07-10 10:54

Ik ben bijna 30... nu voor het eerst druk over kinderen aan het nadenken (eerder wilde ik ze pertinent NIET) en als ik een kindje krijg dan absoluut 1, en zeker niet meer (een tweeling zou uiteraard ook welkon zijn, maar daar gaan we niet van uit)

Zelf heb ik een broer waar ik nooit echt mee op heb kunnen schieten, we hebben nu amper contact. Of kinderen iets met elkaar hebben is dus een kwestie van geluk hebben. De kans is groter als je 8 kinderen hebt maar wie wil dat nou? Mijn beste vriendin is enigst kind, haar moeder was dat ook en ze heeft nu een zoontje van 3 maanden. Ook zij houdt het hierbij. Haar man heeft geen contact met zijn twee zussen. Míjn eigen man heeft ook geen contact met zijn twee zussen... Het enige nadeel voor haar is dat de zorg voor haar ouders alleen op haar terecht komen. Maar als je dat wegstreept tegen de ruzies en frustreties over het verdelen van zorg valt dat ook weer mee.

Bovendien is die vriendin van mij die alleen is opgegroeid verre van arrogant of asociaal (en wat er nog meer op bokt voorbij komt). Sterker nog; als enigst kind kun je niet asociaal zijn want dan wil er niemand met je omgaan en blijf je alleen. Zo leer je het wel om sociaal te zijn. Als je broers en zussen hebt hebben die niet echt een keuze. Neem nu mijn broer. Ik kon niet anders dan mijn leven lang alles van hem pikken want hij had geen vriendjes en dus móest ik lief voor hem zijn.

Een kind krijgen is dus echt niet zielig voor het kind, dat is echt onzin. Volgens verschillende theorieen die ik ken is hooguit het hebben van drie kinderen 'gevaarlijk' omdat de middelste dan vaak last krijgt van het middle-child-syndrome (tenzij het een meisje tussen twee jongens of een jongen tussen twee meisjes is). Ik ben dan ook blij dat mijn moeder geen derde meer heeft gekregen.

Bovendien vind ik het onverantwoord om meer kinderen te nemen dan je qua aandacht en energie aankunt. Gezien de wissel die een kind met zijn clubjes, kosten, energie en dingetjes tegenwoordig trekt van de ouders vind ik één kind op twee ouders meer dan voldoende, je wilt immers ook nog wel zelf een kéér kunnen paardrijden oid. Vooral als de vader niet echt op een kind zit te wachten zou de zorg voor de kinderen anders helemaal op jou neerkomen, dan is twee gewoon erg veel anno 2010.

**Geplaatst**: 05-07-10 10:54

Geplaatst: 05-07-10 10:54

Zijn er trouwens ook nog mensen die zich bewust zijn van de overbevolking van de aarde?

Het is niet meer noodzakelijk om heel veel kinderen te 'baren' omdat de helft vroegtijdig overlijdt door ziekte of honger (zoals vroeger wel vaak het geval was).

Mensen moeten nu juist andersom gaan denken : kan de wereld nog meer mensen aan?
Natuurlijk zullen er ook weer mensen (ouderen) overlijden en dan compenseert dat elkaar maar feit is wel dat mensen steeds langer blijven leven en de wereldbevolking maar blijft groeien en groeien en groeien en groeien...

Om dan zonder nadenken 4 kinderen op de wereld te zetten vind ik dan weer behoorlijk egoistisch en zonder enig besef van de grotere ethiek.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-10 10:55

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-10 10:55

Is wel zo, niks geeft garanties in het leven.
Toch denk ik wel dat je het een deel kan sturen. Je kan wel enigst kind zijn maar Wibra kleren aan moeten doen, tja. Of enigst kind zijn en je bent te verlegen om van je af te bijten. Ik denk dat dan hierin de opvoeding weer een rol speelt. Kinderen kunnen bikkelhard zijn tegen elkaar (volwassenen ook

en moeten die dan het goed voorbeeld geven? )
Jammer genoeg hoef je voor kinderen opvoeden geen "diploma" te halen. Ik weet zeker dat er dan met bosjes zakken voor hun examen, ongeachte ze nu 1 of een heel elftal hebben rondlopen.

**Geplaatst**: 05-07-10 10:59

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 10:59

Nou uhh.. Volgens mij is Nederland in staat van de vergrijzing, dus zijn kinderen meer dan welkom?

**Geplaatst**: 05-07-10 11:04

Geplaatst: 05-07-10 11:04

Yv_ schreef:
Nou uhh.. Volgens mij is Nederland in staat van de vergrijzing, dus zijn kinderen meer dan welkom?

Tuurlijk, maar om het dan voor andere te doen terwijl je zelf eigenlijk niet meer kinderen wilt lijkt mij ook niet de bedoeling.
Ik ben zelf nog erg aan het twijfelen mijn droom is 2 kinderen, 1 kindje van mij en mijn man en dan zou ik graag langdurig een pleegkind willen opvangen.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:04

Geplaatst: 05-07-10 11:04

Yv_ schreef:
Nou uhh.. Volgens mij is Nederland in staat van de vergrijzing, dus zijn kinderen meer dan welkom?

Jah, als je naar verhóudingen kijkt wel.. maar als je naar het draagvermogen van de aarde kijkt niet. Alleen doet de politiek dat liever niet want dat is te confronterend. Lees het topic maar eens over dat de mensheid nog maar zo'n 100 jaar te gaan heeft....

**Geplaatst**: 05-07-10 11:06

Geplaatst: 05-07-10 11:06

Als je om medische redenen 1 kind kunt krijgen is dat prima en een goede redenen om er niet meer te krijgen.

Maar ik kan je wel vertellen dat enig-kind zijn niet altijd prettig is. Ik ben nu 43 jr. en enig-kind, bij mijn ouders speelde er een medische reden om niet aan een 2e te beginnen. Ik heb nooit iets 'gemist' in mijn kindertijd. Maar sinds dat ik uit huis ben mis ik toch wel degelijk een broer of een zus.
Ik begrijp dat er mensen zijn die wel een broer(s) of zus(sen) hebben en die er geen kontakt mee hebben maar als je ze niet hebt voel je toch een 'gemis'.
Het lijkt me dat je er zelf voor kiest om wel of geen kontakt te hebben met je broer of zus om welke reden dan ook. Maar er zijn zoveel redenen om wel leuk kontakt te hebben.
Ook als er op latere leeftijd wat met je ouders gebeurd ben je als enig-kind altijd diegene die er voor 'opdraaid'.

Ik had dolgraag een zus of broer willen hebben maar helaas mocht dat niet zo zijn

Wij (mijn man en ik) hebben er voor gekozen om voor onze eerste zoon nog een 2e te krijgen. Voor mijzelf had het niet gehoeven (voor mijn lichaam) want de bevallingen zijn niet echt geen pretje geweest maar achteraf gezien ben ik toch blij dat we er voor gekozen hebben.
Ze zijn nu 16 en 19 jr.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:17

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst: 05-07-10 11:17

ik wil helemaal geen kinderen, maar mocht ik nog van gedachten veranderen (en dan moet ik snel zijn met het oog op mijn leeftijd) Dan absoluut maar 1! Twee trek ik denk ik niet, 1 is goedkoper, makkelijker en kan voor mijzelf nog wel 100 redenen bedenken. Egoistisch? ja, maar dat is de keuze om geen kinderen te nemen ook en de keuze voor 1 of meerdere kinderen ook! je doet het toch voor je eigen geluk.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:18

Geplaatst: 05-07-10 11:18

Is niks mis mee toch om het bij 1 kind te houden?? Er is toch geen wet die voorschrijft dat je altijd meer dan 1 kind moet hebben?

Ik ben prima gelukkig opgegroeid als enigs kind. Mijn vriendin trouwens ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-10 11:19

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-10 11:19

Maar geef eens antwoord op deze vraag dan (ook veel gehoord)
Je kind moet zich aanpassen aan jou
of
jij moet je aanpassen aan je kind?

**Geplaatst**: 05-07-10 11:20

Geplaatst: 05-07-10 11:20

1Boefje schreef:
Maar geef eens antwoord op deze vraag dan (ook veel gehoord)
Je kind moet zich aanpassen aan jou
of
jij moet je aanpassen aan je kind?

Als je kiest voor een kind zal je je voor een groot gedeelte je leven op aan moeten passen.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:20

Geplaatst: 05-07-10 11:20

ben begonnen met dit topic te lezen, verder dan pagina 3 ben ik niet gegaan.
ik ben dus zo een beuwst 1 kind moeder.
en van sommige reactie´s gaan m´n haren recht over eind staan.
egoisttisch verwend...noem maar op.
wij hebben idd één zoon, bewust voor gekozen.
ja ten 1ste was het een bevalling from hell, waarbij ik riep dit is eens maar nooit meer!
ten 2de konden de artsen niet garanderen dat een 2de bevalling makkelijker zou gaan.
ondertussen is deze knaap 11 jaar oud.
hij heeft wel eens gevraagd toen ie kleiner was, komt er een broertje of zusje..waar wij meestal nee op antwoorden, of vroegen wat zou je dan willen, een broertje of zsje, dat wist ie dan meestal ook niet.
anyway, ik geloof niet dat onze zoon egoistisch of eenzaam is.
heb hier te pas en te onpas kids aan de deur..met de vraag of ie thuis is, en komt spelen.
hij kan erg goed samen spelen en delen, tuurlijk heeft ie een periode gehad, waarbij er niemand aan beplaald speelgoed mocht komen, maar meen dat ieder kind deze periode heeft.
kan me zelf ook nog goed herinderen, dat m'n zus echt niet met d´r tengels aan m´n barbie mocht komen.
dus die vlieger gaat niet hellemaal op..
alleen over blijven?
mmm dat is iets waarbij we wel eens nadenken, maar als ik om me heen kijk naar bekende famillie's waarbij de meeste niet meer in contact zijn met elkaar.
zelf heb ik een zus en broertje, een zus waar ik nooit echt mee m kon gaan, laatste jaar gaat dit contact erg goed, maar dan zijn we dus wel 38 jaar verder

m'n man komt uit een groter gezin, waar bij de ene en de ander en elkaar niet kan luchten of zien.
nee dat is gezellig, niet naar pa en ma gaan als die d'r is, of elkaar op feestjes totaal negeren en elkaar niet eens een hand kunnen geven.
onze zoon komt idd niets te kort, dan doel ik niet op de materialistische kant.
wij zijn er altijd voor hem, als ie uit school komt eten we saampjes een broodje, om half 4 koppie thee.
hij heeft toen ie kleiner was niet gebivakeerd op een dag verblijf, dat is iets wat ik absoluut niet wilde!
tuurlijk heeft ie speelgoed genoeg, maar heb hem wel dondersgoed de waarde van dingen laten leren.
zo wilde hij van kleins af aan al gitaar spelen, op les ging hij, met leen gitaar, hij wilde een gitaar en heeft daar zelf voor gespaard.
en reken maar dat ie d'r zuinig op is!

buiten het feit dat m'n bevalling niet één uit het boekje was, heeft ook de financiele kant een rol gespeeld.
wij wilde graag een kind, maar (klinkt egoistisch) wilde daar niet teveel voor in leveren, dan doel ik op vakantie's ect.
een kind kost nu eenmaal aardig wat centjes, ook wilde ik niet dat ie naar opvang zou gaan, en eerlijk is eerlijk.
een oppas vinden voor één is makkelijker dan 2.
ik zie het nu bij mijn broertje die hebben een 2ling, en wat een drukte, leuk een uurtje, maar een middag of dag, dat vreet enorm veel energie.

ik vraag wel eens aan ep, voel je je alleen?
had je liever een broertje of zusje gahad?
zijn anwoord daarbij nu, is nee, vooral om de ruzie's die hij veel ziet in famillie's.

mooiste compliment stond weer in zijn raport.
max wat ben jij een gezellige jongen.
altijd behulpzaam naar andere toe.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:20

Geplaatst: 05-07-10 11:20

Ik ben ook een enig kind

Ik heb dus geen broers of zussen :')

Ik heb ook nooit wat gemist... en dat doe ik nu nog niet.
Ik woon op mezelf en maak een moeilijke periode door... maar ik mis geen broers of zussen

Doordat ik altijd alleen ben geweest ben ik heel erg zelfstandig, en ik kan alles alleen aan.
Ook ben ik sociaal en maak erg makkelijk vrienden.
Ik heb wel het geluk dat ik wat neven en nichten heb waar ik heel goed mee om ga. En een hele lieve vriend.
Maar ik had echt geen broer of zus hoeven hebben

**Geplaatst**: 05-07-10 11:22

Geplaatst: 05-07-10 11:22

1Boefje schreef:
Maar geef eens antwoord op deze vraag dan (ook veel gehoord)
Je kind moet zich aanpassen aan jou
of
jij moet je aanpassen aan je kind?

Maakt dat iets uit met of je 1 of meer kinderen hebt? Als je kinderen hebt zul jij je moeten aanpassen.
Maar je kind(eren) moeten zich ook kunnen aanpassen aan jou als ze een bepaalde leeftijd hebben. En het ligt natuurlijk aan over wat voor soort 'aanpassing' je het hebt

**Geplaatst**: 05-07-10 11:24

Geplaatst: 05-07-10 11:24

1Boefje schreef:
Maar geef eens antwoord op deze vraag dan (ook veel gehoord)
Je kind moet zich aanpassen aan jou
of
jij moet je aanpassen aan je kind?

Dit staat los van 1 of meer kinderen.
Samenleven, met wie of wat dan ook, is altijd aanpassen.

Dus beide, jij past je leven aan aan je kind maar het kind zal zich soms ook eens aan moeten passen. Het moet altijd van 2 kanten komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-10 11:29

Re: Bewust 1 kind

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-10 11:29

Vind ik niet helemaal, 1 is wel makkelijker te kneden.
Ik hoor wel meer die opmerking "je kind moet zich aanpassen aan jou" van mensen met 1 kind dan van mensen met meerdere kinderen.
Als je meerdere kinderen hebt dan wordt je toch meer "geleefd" dan als je er maar 1 hebt?

**Geplaatst**: 05-07-10 11:31

Geplaatst: 05-07-10 11:31

1Boefje schreef:
Beter 1 kind, verwend, een leuke jeugd en arrogant dan gepest worden! Believe me, been there, done that!!!!

Och de mijne had Lelli Kelly schoentjes gekregen. Het eerste wat de jaloerse "delers" (=kind met broers/zussen) deden was er op trappen. Nu met 4 jaar al jaloers.............jah en dan zeggen: kinderen met broers/zussen leren beter delen?? Mooooooi niet. Ze leren eerder jaloers te zijn, achter de ellebogen en stiekum te zijn.

En die mama van het desbetreffend kind, daar ga ik altijd samen mee naar de balletles zit me continu te verwijten dat ik Natasha teveel verwen. Jah sorry, kan zij ook hoor, moet ze maar gaan werken

(en in elk geval geen 2 jong fokken als je niks te besteden hebt)
Sorry ben even niet zo aardig

[/quote]

ik vind dit nogal de omgekeerde wereld zoals het hier beschreven word...
Het is BETER om verwend te zijn dan verwaarloosd, inderdaad... daar moet ik je gelijk in geven...
vroeger had ik graag gewild dat ik meer verwend was... maar nu... ben ik mijn ouders dankbaar dat ze dat NIET gedaan hebben...
waarom? ik heb nu meer eigenwaarde gekregen doordat ik zelf dingen heb op kunnen bouwen, altijd alles maar krijgen van je ouders wat heb je daar aan?
denk je serieus dat je kind gelukkig word omdat het alles maar mag en krijgt... tuurlijk dat moment is eventjes euforisch.. en daarna....
ik denk dat 20.000 euro klaar hebben staan tegen de tijd dat je kind 18 word erg overdreven is...
wat moet een kind van 18 met 20.000 euro??????????

gegarandeerd dat je er niets meer van terug krijgt als... dank je wel....
ik kreeg toen ik 18 werd, nee geen rijbewijs, nee geen auto, nee niks heel groots...
ik kreeg 250 euro... (is dat alles?? ja!!!!!!!) omdat ik niet rookte... en ik vond dat een heel groot kadoo....

Ik ben blij dat mijn ouders mij niet verwend hebben, want ik kan met heel erg veel trots zeggen, dat ik MIJN leven ZELF heb opgebouwd, zonder hulp van mijn ouders.. en ben daar verdomde trots op...
Ik heb mijn eerste pony ZELF gekocht toen ik 16 was, en een bijbaantje gehad om het te betalen naast mijn studie..
ik ben nu 23 en kan vol trots zeggen, dat ik getrouwd ben met de liefde van mijn leven, en mooi vrijstaand huis heb, een leuke kleine auto, en dus ook mijn rijbewijs op eigen centjes heb gehaald... ik heb twee honden, een paard kippen en schapen... MIJN leven heb ik ZELF opgebouwd... en denk dat ik dat dan weer mede te danken heb aan mijn ouders, omdat die mij vroeger niet door en door verwend hebben...
ze hebben me gezegd, dat ik keuzes moest maken, het was NOOIT en en en .... altijd of dit of dat... of streetdance, of paardrijden..
of uitgaan en werken, of thuis blijven en niet werken... denk maar niet dat ik 50 euro kreeg voor een avondje stappen hoor!!

en over de jaloezie van andere moeders, niet iedereen KAN zomaar werken, en denk je ook dat iedereen zoveel geld ineens kan verdienen, ik ken genoeg volwassen vrouwen met kinderen die bij de supermarkt werken 40 uur per week, en die houden er krap 1600 euro aan over... denk je dat die dan het geld hebben om allerlei dure spullen te kopen voor hun kinderen? ik denk dat de bepaalde merken van kleding, de grootte van je auto, de grootte van je huis, of alle dure spullen die je hebt, totaal er niet toe doen.. en vind het dan ook altijd raar als mensen zo praten...
so what dat jou kind met een of andere lelli kelly(!????) schoentjes loopt, denk je nou echt dat die kinderen zelf weten dat dat (waarschijnlijk) dure schoentjes zijn, en daarom jaloers zijn? nee ik denk eerder dat het bij vierjarige de houding van moeder of kind maakt dat die kinderen er iets om geven... als een kind met die schoentjes drie keer meer aandacht krijgt omdat mama er steeds omheen hangt, of andere moeders... dan denk ik dat die kindjes niet jaloers zijn op die schoentjes, maar op de aandacht... zo'n kindje weet echt het verschil niet tussen dure of goedkope schoentjes.. tenzij aangeleerd...
vanaf groep 7-8 dan beginnnen kinderen naar mijn idee inzicht te krijgen in waarde,... wie wat mooiers heeft... en worden dan pas jaloers...
en ik zal je eerlijk zeggen, als ik later kinderen krijg, dan lopen die echt niet alleen maar in dure kleding, om maar te showen hoeveel geld ik dan wel niet heb... ik breng ze niet in een dikke auto naar school, maar lekker gezond op de fiets....

Ik waardeer de kleine dingen van het leven, en niet het materialistische....

ik denk dat de keuze 1 of meerdere kinderen helemaal aan de mensen zelf is... ik zelf zou het liefst, indien mogelijk 2 of misschien 3 kinderen willen, maar die keuze is heel persoonlijk.
wel vind ik het tamelijk onverantwoord als ik af en toe zie dat mensen een groot aantal kinderen nemen 5,6,7,8... terwijl zowel vader als moeder in de uitkering zitten, en geen nagel hebben om aan de kont te krabben... dan denk ik, die hadden er beter een stel minder kunnen hebben, maar dat is dan enkel in het belang van het kind...
maar zodra iemand alles op zij wil zetten om meerdere kinderen te onderhouden, dan kan ik daar alleen maar respect voor op brengen...
maar om nou te zeggen dat je kind verwennen goed is, nee dat hoor je mij niet zeggen, ik vind waarden en normen, respect voor iedereen, en eerlijkheid, heel erg belangrijk... veel belangrijker als lelli kelly schoentjes.....

**Geplaatst**: 05-07-10 11:35

Geplaatst: 05-07-10 11:35

singasong schreef:
Ik begrijp dat er mensen zijn die wel een broer(s) of zus(sen) hebben en die er geen kontakt mee hebben maar als je ze niet hebt voel je toch een 'gemis'.
Het lijkt me dat je er zelf voor kiest om wel of geen kontakt te hebben met je broer of zus om welke reden dan ook. Maar er zijn zoveel redenen om wel leuk kontakt te hebben.
Ook als er op latere leeftijd wat met je ouders gebeurd ben je als enig-kind altijd diegene die er voor 'opdraaid'.

Ik had dolgraag een zus of broer willen hebben maar helaas mocht dat niet zo zijn

ik snap deze opmerking maar moet wel zeggen dat de fantasie van een broer of zus toch echt iets heel anders is dan een echte waar je niets mee kunt.

Dat gemis waar jij het over hebt kun je ook hebben als je wel een broer of zus hebt. Ik had ook dol- en dolgraag een leuke, lieve broer of zus gehad. Des te frustrerender dat de mijne dat niet is. Dat er redenen genoeg zijn om leuk contact te hebben is nogal logisch. Maar lukt het jou om leuk contact te onderhouden met mensen van vroeger waar je vanaf dag 1 geen klik had? Je kunt geen gevoel forceren helaas. Ik heb me 15 jaar verplicht moeten aanpassen aan de nukken van mijn broer. Toen kon ik eindelijk het huis uit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-10 11:41

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-10 11:41

Zoals eerder gezegd, niet elke situatie is hetzelfde.
Damn right dat die kinderen van 4 nu al weten wat duur en niet duur is, wat verwend en niet verwend is.
Weet je wat ze zei: Bij Shayenne hebben ze niet zoveel speelgoed hé?
Kinderen zijn niet achterlijk. Onderschat nooit een kind.

Oh de kleine dingen doet ze enorm waarderen. Ze weet als ik naar de stad ben geweest dat ze iets krijgt. Een verrassingsei loopt ze al mee te glimlachen, of een haarband van 2 euro. T hoeft niet duur te zijn! Het is ook geen omkoping. Ik geef ze meer het gevoel, ik denk aan je, altijd, of ik er nu ben of niet ben. Ik zeg elke dag: ik heb je gemist, ik houd van je. Iets wat ik in 31 jaar nog nooit van mijn moeder heb gehoord!!!

En ik knuffel ze elke dag, ik zeg elke dag: mama vind het helemaal niet leuk om te werken, maar dan heb jij het wel beter, kunnen we naar pretparken, een speeltuintje voor je betalen en op vakanties.

En de mensen waar ik het over heb, die kunnen wel degelijk werken. Mensen die echt niet kunnen werken, daar heb ik geen slecht woord over

Die zijn er nu eenmaal, je hebt niet alles in de hand.

Maar zo ken ik ook mn zus. We namen ze mee naar Tsjechie met de 2 kinderen op onze kosten omdat ze niks te besteden had. Had ze nog een paar euro over, kocht ze een tondeuze voor haar man terwijl ze 2 seconde ervoor tegen haar kinderen had gezegd dat ze niet op de ponies mochten rijden a 1 euro per ritje omdat dat te duur was? Wij hebben dat ritje maar betaald.
Sorry hoor, lijkt mij ook niet echt goed bezig.
Ze heeft 5 jaar lang geroepen dat ze geen centen had, maar zelf heeft mijn zus nog nooit gewerkt. Ben je dan een goede ouder als je zonder geld ze probeerd op te voeden? Een kind moet een ongestoorde gelukkige jeugd hebben en niet dan al leren dat jan en alleman het beter hebben.
En dat is maar een klein voorbeeld.
Ze wilde bijvoorbeeld ondanks dat ze geen geld had wel een auto, en een digitaal fototoestel, en 2 honden, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb gezegd

zo doe ik het dus niet.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:43

Geplaatst: 05-07-10 11:43

ik snap eigenlijk niet waarom er zoveel kritiek op is.
Ik ben zelf ook enigst kind, en ik het (tot nu toe) nog nooit jammer gevonden

Kinderen -met broetjes of zusjes- uit mijn klas waren altijd jaloers op mij, haha.
Mijn moeder heeft diabetes, dat is ook een beetje de reden.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:45

Geplaatst: 05-07-10 11:45

terorita schreef:
onze zoon komt idd niets te kort, dan doel ik niet op de materialistische kant.
wij zijn er altijd voor hem, als ie uit school komt eten we saampjes een broodje, om half 4 koppie thee.
hij heeft toen ie kleiner was niet gebivakeerd op een dag verblijf, dat is iets wat ik absoluut niet wilde!
tuurlijk heeft ie speelgoed genoeg, maar heb hem wel dondersgoed de waarde van dingen laten leren.
zo wilde hij van kleins af aan al gitaar spelen, op les ging hij, met leen gitaar, hij wilde een gitaar en heeft daar zelf voor gespaard.
en reken maar dat ie d'r zuinig op is!

AMENNNNNNN!!! precies zoals ik het ook wil doen "Later"
er voor je kind zijn, dingen delen, passies ontdekken en ontwikkelen....
ik zie zo vaak moeders sjouwen, kind wil graag op balletles, de eerste les lopen ze al in volle ornaat rond, in alle aangeschafte pakjes ed. drie weken later wil het kind op fietscross... kan daar weer alles voor aangeschaft worden... neee zo werkt dat in mijn ogen niet...
zie eerst maar eens een leuke hobby te vinden, probeer het maar eens... vinden ze het echt leuk, dan worden de lessen betaald, maar eventuele spullen kunnen zelf van het zakgeld (of 50%) gekocht worden... dan maken kinderen bewuste keuzes in mijn ogen...

**Geplaatst**: 05-07-10 11:45

Geplaatst: 05-07-10 11:45

sallandval schreef:
Ik begrijp dat er mensen zijn die wel een broer(s) of zus(sen) hebben en die er geen kontakt mee hebben maar als je ze niet hebt voel je toch een 'gemis'.
Het lijkt me dat je er zelf voor kiest om wel of geen kontakt te hebben met je broer of zus om welke reden dan ook. Maar er zijn zoveel redenen om wel leuk kontakt te hebben.
Ook als er op latere leeftijd wat met je ouders gebeurd ben je als enig-kind altijd diegene die er voor 'opdraaid'.

Ik had dolgraag een zus of broer willen hebben maar helaas mocht dat niet zo zijn

ik kan daar ook op reagren.
heb dus een broertje van 11 jaar jonger, en een zus van 2 jaar ouder.
en zus die ik nooit als zus heb gezien, wat overigens wederzijds is.
we vlogen elkaar vroeger echt letterlijk in de haren.
altijd en werd er gezegd, wacht maar als jullie het huis uitgaan.
nou dat gingen we...contact werd er nog minder om.
waarom? we verscillen gewoonweg teveel van elkaar.
konden elkaar echt niet luchten of zien.
na overlijden van onze oma, moesten we wel om tafe gaan zitten.
vorig jaar zijn we eens echt recht tegen over elkaar gaan zitten, iki heb m'n zegje gedaan en zus heeft dr zegje gedaan.
contact is nu beter, enige wat ik kan zeggen ik zie haar nog steeds niet als zus, eerder als een vriendin..
al deel ik met deze vriendin lang niet alles dan met m'n echte goede vriendinnen.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:46

Geplaatst: 05-07-10 11:46

singasong schreef:
Als je om medische redenen 1 kind kunt krijgen is dat prima en een goede redenen om er niet meer te krijgen.

Maar ik kan je wel vertellen dat enig-kind zijn niet altijd prettig is.

daar tegen over staat dat broer(s) of zus(sen) hebben ook niet altijd prettig is , elke situatie heeft voor en nadelen

even wat info over enigst kind

http://www.ouders.nl/mopv2007-enigkinderen.htm
http://www.eo.nl/thema/opvoedingsthema/ ... le=5757250
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/kin ... -kind.html

er is inmiddels redelijk wat onderzoek gedaan naar enigste kinderen
conclusie, , het zijn gewoon kinderen

**Geplaatst**: 05-07-10 11:48

Geplaatst: 05-07-10 11:48

@1Boefje,
Het komt op mij over alsof jij denkt dat gezinnen met meerdere kinderen met kleding lopen van alleen oa in wibra of zeeman kleding en verder helemaal geen cent te makken hebben.
Ik werk niet want ik ben bewust thuisblijf moeder, wij wonen op een boerderij, hebben een grote auto (Audi S8), mijn paard staat aan huis, hebben andere huisdieren En nee mijn kinderen lopen niet in merkkleding maar ook niet in kleding van de wibra etc, al is daar helemaal niks mis mee.
Alleen onze jongste heeft wel is merkkleding, dit hebben we gekregen of omdat we het voor een hele schappelijk prijs hebben kunnen kopen.
Het is zo dat we dit jaar niet op vakantie gaan, waarom niet: We gaan over een goede 2 maand trouwen en dat kost ook genoeg.
Ik heb overigens geen uitkering en leef dus niet van andermans centen die het moeten afstaan aan de belasting.
Onze jongens delen hun kleding niet, ondanks dat ze het wel zouden kunnen wbt maat, ieders krijgt eigen nieuwe kleding of schoenen en naar een merk kijken doen ze niet, zoals iemand anders hier in het topic al heeft gezegd, het is zijn de ouders die erop letten, een 4 jarige snapt echt het benul van bijv nike's nog niet.

Nogmaals, het is voor ieders eigen welke keuze ze maken wbt het krijgen van wel of geen kinderen en het aantal wat ze graag willen, maar het is echt niet zo dat maar 1 kind in het gezin het altijd maar beter heeft als gezinnen met meerdere kinderen.

**Geplaatst**: 05-07-10 11:49

Geplaatst: 05-07-10 11:49

je wilt niet weten hoe vaak wij de opmerking
één is geen hebben gekregen.
echt kwaaier konden ze me niet krijgen dan met die opmerking aan te komen.