Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-03-10 13:17

Geplaatst: 05-03-10 13:17

Mijn jongste zus en haar vriend hebben ook bewust gekozen om kinderloos te blijven en ik moet eerlijk zeggen dat ik kinderen ook absoluut niet bij hun vind passen.
Zij hebben wel een hond en gaan daar een beetje debiel mee om, de hond wordt iets te menselijk behandeld en er wordt ook tegen gesproken alsof het een kind is. Ik ben benieuwd of meer mensen zonder kinderen dit herkennen.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:18

Geplaatst: 05-03-10 13:18

Onassa schreef:
Bij mij was het juist andersom.
Ik wist vroeger al dat ik wel kinderen wilde, maar had als jong meisje al heel sterk het gevoel dat het mij niet zou gebeuren.
Ben op mijn 20ste al gaan "proberen".
Mijn gevoel uit mijn prille jeugd bleek te kloppen.
Heb van allerlei pogingen gedaan maar zonder succes.
En nu.....ben ik blij dat die pogingen niet gelukt zijn.

Ik denk dat jij eerst nu ook door het verdriet heen moet en wie weet kijk je er over een paar jaar ook zo tegenaan als ik nu.
Dat hoop ik in ieder geval voor je.

Juist !
Ik wil terug. Terug van ik kan niet, naar ik wil niet = maar 7 jaar verschil. Moet toch niet onhaalbaar zijn. Ik weet wat ik heb, mijn leven is eigenlijk fantastisch. Waarom alles in de gok gooien voor de komst van een kind? Roze wolk ?? Kleine wolkjes worden groot ..
Ik kan nu eigenlijk mijn hele toekomst voor mij uit stippelen ... waarom vind ik dat zo erg??
Misschien ligt het probleem wel bij dat hele "wolk" gedoe. Je ziet toch geen hand voor ogen in de mist ??

Ik ga mijn dagelijks stukje geluk maar weer eens opzoeken ... die loopt nu lekker in de paddok van de zon te genieten

**Geplaatst**: 05-03-10 13:18

Geplaatst: 05-03-10 13:18

Sleeper schreef:
benangelique schreef:
ik weet niet of het al gezegd is, maar er is een andere term voor mensen die bewust geen kinderen willen. Mensen die wel kinderen willen maar niet kunnen krijgen, noem je kinderloos. Wil je geen kinderen, ben je kinderVRIJ.
kijk anders eens op http://www.kindervrij.nl, ook rondom rechten bij ziekte van dieren tov ziekte van kinderen bij je werk bijvoorbeeld.

En hoe noem je dan iemand die geen kinderen kan krijgen die ze wel wil? Term kindervrij lijkt me dan niet erg gepast. Kindervrij, pffff wie bedenkt nou zo een term.

Kinderloos.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:18

Geplaatst: 05-03-10 13:18

_sparta_ schreef:
Zouden veel bewust kinderloze mensen dat hebben? Geen aantrekkingskracht tot kinderen maar wel tot dieren? Al is een paardenforum dan niet de meest betrouwbare site om dat te vragen natuurlijk.

Dat heb ik dus ook heel sterk.
Zo heb ik een keer vreselijk ruzie gehad met mijn ex in de bioscoop.
Bij de film dancing with wolves.
Kuddes indianen werden dood geschoten, tja...geen emotie bij mij.
Tot dat het paard werd dood geschoten en de wolf werd aangeschoten, zat ik daar te janken zeg!!!!
Mijn ex helemaal pissed, "als er mensen dood geschoten worden vertrek je geen spier en nu zit je te janken als een klein kind"

Uhhhh tja , thats me met mijn emoties.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:19

Geplaatst: 05-03-10 13:19

dat herken ik eerder bij mensen die wel kinderen hebben eerlijk gezegd.

Ik vind persoonlijk de term kindervrij erg sterk. En als je wel kinderen wil maar ze niet kan krijgen ben je kinderloos.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:20

Geplaatst: 05-03-10 13:20

sleeper: Dat staat er toch? Mensen die geen kids kúnnen krijgen zijn volgens Benangelique Kinderloos, mensen die geen kinderen wíllen zijn kindervrij.
Ik vind het maar een hoop geneuzen, we snappen allemaal wat we bedoelen met bewúst kinderloos.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:20

Geplaatst: 05-03-10 13:20

astridelise schreef:
Mijn jongste zus en haar vriend hebben ook bewust gekozen om kinderloos te blijven en ik moet eerlijk zeggen dat ik kinderen ook absoluut niet bij hun vind passen.
Zij hebben wel een hond en gaan daar een beetje debiel mee om, de hond wordt iets te menselijk behandeld en er wordt ook tegen gesproken alsof het een kind is. Ik ben benieuwd of meer mensen zonder kinderen dit herkennen.

Hier gelukkig niet. Natuurlijk praat ik wel tegen mijn dieren, maar niet op een kinderlijke manier. Ook niet als van “pappa en mamma gaan weg, maar zijn zo thuis.” Of dat soort dingen. We zijn gewoon de baasjes en geen ouders. En ze liggen ook niet op bed, maar gewoon in een mand. Maar ik zeg wel welterusten als we naar boven gaan, dat dan weer wel.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:21

Geplaatst: 05-03-10 13:21

stef schreef:
sleeper: Dat staat er toch? Mensen die geen kids kúnnen krijgen zijn volgens Benangelique Kinderloos, mensen die geen kinderen wíllen zijn kindervrij.
Ik vind het maar een hoop geneuzen, we snappen allemaal wat we bedoelen met bewúst kinderloos.

Even overheen gelezen. Maar kinderloos en kindervrij komt op hetzelfde neer.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:21

Geplaatst: 05-03-10 13:21

Persoonlijk vind ik het ieders eigen keus om wel of geen kinderen te krijgen. Gewoon zorgen dat je niet zwanger wordt.

Waar ik moeite mee heb, is het doden van een ongeboren kindje. Dat is toch iets anders dan er voor kiezen geen kinderen te krijgen imo.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:22

Geplaatst: 05-03-10 13:22

Onassa schreef:
_sparta_ schreef:
Zouden veel bewust kinderloze mensen dat hebben? Geen aantrekkingskracht tot kinderen maar wel tot dieren? Al is een paardenforum dan niet de meest betrouwbare site om dat te vragen natuurlijk.

Dat heb ik dus ook heel sterk.
Zo heb ik een keer vreselijk ruzie gehad met mijn ex in de bioscoop.
Bij de film dancing with wolves.
Kuddes indianen werden dood geschoten, tja...geen emotie bij mij.
Tot dat het paard werd dood geschoten en de wolf werd aangeschoten, zat ik daar te janken zeg!!!!
Mijn ex helemaal pissed, "als er mensen dood geschoten worden vertrek je geen spier en nu zit je te janken als een klein kind"
Uhhhh tja , thats me met mijn emoties.

Hihi, ook weer erg herkenbaar. Die hard kijken is geen probleem, maar Bambi hoef ik nu niet eens te kijken.

Wel een erg leuk herkenbaar topic.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:22

Geplaatst: 05-03-10 13:22

Ella...dat is een andere discussie

**Geplaatst**: 05-03-10 13:23

Geplaatst: 05-03-10 13:23

Asjemenauw schreef:
Ik denk dat jij eerst nu ook door het verdriet heen moet en wie weet kijk je er over een paar jaar ook zo tegenaan als ik nu.
Dat hoop ik in ieder geval voor je.

Juist !
Ik wil terug. Terug van ik kan niet, naar ik wil niet = maar 7 jaar verschil. Moet toch niet onhaalbaar zijn. Ik weet wat ik heb, mijn leven is eigenlijk fantastisch. Waarom alles in de gok gooien voor de komst van een kind? Roze wolk ?? Kleine wolkjes worden groot ..
Ik kan nu eigenlijk mijn hele toekomst voor mij uit stippelen ... waarom vind ik dat zo erg??
Misschien ligt het probleem wel bij dat hele "wolk" gedoe. Je ziet toch geen hand voor ogen in de mist ??

Ik ga mijn dagelijks stukje geluk maar weer eens opzoeken ... die loopt nu lekker in de paddok van de zon te genieten

[/quote]

Nou, jij pakt het goed aan zie ik alwel.
Geniet maar lekker van je wolkje dat in de wei loopt

**Geplaatst**: 05-03-10 13:23

Geplaatst: 05-03-10 13:23

Heeft iemand het ook andersom?
Ik heb namelijk dat ik vroeger wel altijd dacht kinderen te willen hebben.
En nu eigenlijk besef dat het niet in mijn leven past en er voor mij veel meer nadelen aan vast zitten dan voordelen.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:23

Geplaatst: 05-03-10 13:23

nou, ik vind het nog al een verschil of je wel kids wilt maar ze niet kan krijgen, of ze uberhaubt niet wilt.

Die pech hadden mijn ouders, mijn zus kon niet (inmiddels met hulp wel gelukt) en ik wil niet

Ella, de abortus discussie hebben we in een ander topic gehad, ook met jou. En nogmaals, mijn leven, mijn lijf, en ja, als ik zwanger zou worden laat ik het weg halen. Wie ben jij om over mijn lijf te beslissen?

Aangezien de anti abortus mensen kennelijk onderweg zijn, vrees ik dat ik weer snel uit dit topic weg ben

**Geplaatst**: 05-03-10 13:24

Geplaatst: 05-03-10 13:24

Tinky12 schreef:
Ella...dat is een andere discussie

Klopt, heb alleen het idee dat dat nogal eens door elkaar gehaald wordt.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:24

Geplaatst: 05-03-10 13:24

_Ella_ schreef:
Persoonlijk vind ik het ieders eigen keus om wel of geen kinderen te krijgen. Gewoon zorgen dat je niet zwanger wordt.

Waar ik moeite mee heb, is het doden van een ongeboren kindje. Dat is toch iets anders dan er voor kiezen geen kinderen te krijgen imo.

En als je dan door de pil heen toch zwanger wordt? Want ik durf echt wel toe te geven na een relatie van jaren we geen condoom er meer bij gebruiken. Je hebt dan je voorbereidingen wel getroffen om niet zwanger te worden, maar moet je dan toch dat kind maar willen?

**Geplaatst**: 05-03-10 13:24

Geplaatst: 05-03-10 13:24

Ik snap de term kindervrij wel, maar die term klinkt echt alsof jij verlost bent van de juk die andere met kinderen wel dragen. Kinderen hebben zal vast niet altijd zo vreslijk zijn als ik me voorstel

Overigens gedraag ik me ook niet als Mamma tov het paard, alhoewel mn moeder wel loopt te verkondigen dat ze overgrootoma wordt (merrie moet nog 5 weken)

**Geplaatst**: 05-03-10 13:25

Geplaatst: 05-03-10 13:25

_sparta_ schreef:
Onassa schreef:

Dat heb ik dus ook heel sterk.
Zo heb ik een keer vreselijk ruzie gehad met mijn ex in de bioscoop.
Bij de film dancing with wolves.
Kuddes indianen werden dood geschoten, tja...geen emotie bij mij.
Tot dat het paard werd dood geschoten en de wolf werd aangeschoten, zat ik daar te janken zeg!!!!
Mijn ex helemaal pissed, "als er mensen dood geschoten worden vertrek je geen spier en nu zit je te janken als een klein kind"
Uhhhh tja , thats me met mijn emoties.

Hihi, ook weer erg herkenbaar. Die hard kijken is geen probleem, maar Bambi hoef ik nu niet eens te kijken. Wel een erg leuk herkenbaar topic.

Oh jeeh, ja, ik zit ook altijd enorm te janken als Cisco dood wordt geschoten...Elke keer weer opnieuw...En ik moet ook huilen bij de film 'Instinct' wanneer de Gorilla's doodschieten....Ach ja... :')

**Geplaatst**: 05-03-10 13:25

Geplaatst: 05-03-10 13:25

ik stel idd voor hier niet de abortus discussie te voeren, die loopt al elders.

Tal, zo heb ik idd ook geroepen dat ik oma werd toen vorig jaar ons veulen werd geboren :))

**Geplaatst**: 05-03-10 13:26

Geplaatst: 05-03-10 13:26

Meldt zich nog eentje

Ik heb nooit moedergevoelens gehad en ik denk dat ik mijn vrijheid niet wil opgeven.
Ik vind het wel leuk om de kids van mijn vriendinnen even op schoot te hebben, te zien hoe ze zich ontwikkelen en met ze te tutten. Maar dat heb ik vooral met meisjes, jongens vind ik dan weer saai.

Ik ben 33 jaar en heb sinds kort voor het eerst een echte serieuze relatie die in de toekomst zeker nog serieuzer gaat worden (samenwonen etc). Het voelt heel goed.

Toen we afgelopen zondag bij vrienden waren vroeg een van hen of ik kinderen wil en toen heb ik eerlijk gezegd dat ik geen moedergevoelens heb en ook geen grote kinderwens, maar mocht dat ooit komen dat ik wel kinderen met mijn huidige vriend wil omdat ik hem als vader voor ons kind wil.

Ik heb het er eerder nooit met mijn vriend over gehad, vind het moeilijk. Stel dat hij wel heel graag vader wilt worden? Wat dan?

Hij zei gelukkig dat hij het ook nog niet wist.

Echter je komt op een moment in je relatie wel op een punt dat je de toekomst op dit gebied met elkaar moet bespreken...
Hoe deden jullie dat?

PS: vriendin van mij heeft onlangs een rel op hyves veroorzaakt omdat ze in haar www had geschreven dat ze zo moe werd van al die babyfoto's. Heb toen ook gereageerd dat ik daar ook mee dood gegooid werd omdat ik echt midden in een babyboom zit.

Echt iedereen om mij heen krijgt kinderen en elke week moet ik weer blij reageren als iemand heel blij is om zwanger te zijn.
Toen vorige week mijn stiefzus dan ook belde met de mededeling dat ze zwanger is van haar 2e kon ik nauwelijks nog heel erg enthousiast reageren, terwijl ik het juist haar zo gun! Zij had altijd zo'n enorme kinderwens en heeft het zo enorm moeilijk gehad met haar suikerziekte en niet werkende schildklier.

Maar ik word er immuun voor...kan er niets aan doen.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:26

Geplaatst: 05-03-10 13:26

Equimotion Ik heb dat bewust tussen haakjes gezet omdat het zo is.Wij hebben toen nagedacht wat de optie's waren(heb eerder een abortus gehad mede omdat ik er niet voor kon zorgen),er voor gaan,weghalen of afstaan.
Wij hebben dus gekozen voor houden omdat we er voor konden zorgen.Dit wil zeggen leven aanpassen,eten regelen,dak boven het hoofd enz.Als dat alle niet kon dan was ik nog geen moeder geweet nu.

Doordat ik dat getikt heb wil niet zeggen dat iedereen die zwanger raakt zogenaamd het kind moet houden omdat ze daar voor kunnen zorgen.Als dat het geval had geweest dan had er wel gestaan: ik vind dat ik/iedereen kind moet houden/nemen want we kunnen er voor zorgen.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:26

Geplaatst: 05-03-10 13:26

En als ik nu zwanger zou worden? door een ongelukje, zou ik het onherroepelijk weg laten halen. Geen kind voor mij.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:26

Geplaatst: 05-03-10 13:26

_sparta_ schreef:
Hihi, ook weer erg herkenbaar. Die hard kijken is geen probleem, maar Bambi hoef ik nu niet eens te kijken. Wel een erg leuk herkenbaar topic.

Of in die tijd dat het nummer bright eyes een hit was...die videoclip!!!!
Ik was toen nog erg jong, maar jankte de ogen uit mijn kop, iets waar mijn pa me nu nog wel eens mee kan pesten.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:27

Geplaatst: 05-03-10 13:27

_sparta_ schreef:
_Ella_ schreef:
Persoonlijk vind ik het ieders eigen keus om wel of geen kinderen te krijgen. Gewoon zorgen dat je niet zwanger wordt.

Waar ik moeite mee heb, is het doden van een ongeboren kindje. Dat is toch iets anders dan er voor kiezen geen kinderen te krijgen imo.

En als je dan door de pil heen toch zwanger wordt? Want ik durf echt wel toe te geven na een relatie van jaren we geen condoom er meer bij gebruiken. Je hebt dan je voorbereidingen wel getroffen om niet zwanger te worden, maar moet je dan toch dat kind maar willen?

Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk.

Maar ik denk inderdaad ook dat dit beter in dat andere topic besproken kan worden. Het zou jammer zijn als een topic als dit weer verzand in die eeuwige discussie van wel of geen abortus. Daar kom je toch niet uit.

**Geplaatst**: 05-03-10 13:28

Geplaatst: 05-03-10 13:28

Lielle schreef:
ik stel idd voor hier niet de abortus discussie te voeren, die loopt al elders.

Tal, zo heb ik idd ook geroepen dat ik oma werd toen vorig jaar ons veulen werd geboren

Ach moet kunnen, op je 40e oma

(ik dan he)

Als ik in een film een persoon leuk genoeg vind slik ik ook wel even als ze dood gaan. Maar over het algemeen raakt een dooie vlieg me inderdaad meer