Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-09-09 19:39

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 21-09-09 19:39

Ja maar meid, dat mag je hier toch altijd delen?

**Geplaatst**: 21-09-09 20:58

Geplaatst: 21-09-09 20:58

Petulan, wat fijn van je stage, daar mag je zeker trots op zijn! +:)+

Angela, gelukkig is het meegevallen, goed dat het je zo goed doet! Succes alvast morgen.

PW, we zijn er voor je :(:)

of het nu goed gaat of slecht.

Hier gaat het wel, krijg al wel last van spanningen, weet het is normaal maar ik vind het wel vervelend. Zie wel op tegen woensdag, was hij maar thuis. Hoop dat het allemaal gaat meevallen, tips om me rustig te houden zijn welkom.

**Geplaatst**: 21-09-09 22:12

Geplaatst: 21-09-09 22:12

Hoi meiden,

even bij gelezen ,..

Pw, jeetje klnkt niet goed meid, jammer dat je na je bezoek bij de hapto nog niet echt beter voelt.
Gewoon een rotdag of is er iets gebeurd?

Civ, ik zou dat ook proberen los te laten, is moeilijk want je wil indd wel dat alles gewoon op rolletjes loopt, maar je kan het niet met iedereen vinden , en hun ook niet met jou ik zou gewoon proberen redelijk met hun omgaan en het ook niet teveel opzoeken.
Je hebt geen relatie met heel zijn gezin! en misschien kan zijn moeder ook niet echt loslaten, best jammer , ze ziet toch wel dat hij in goede handen is, en als hij gelukkig is moet zij dat op den duur ook maar voor lief nemen!

Angela jeetje wat een positiviteit zeg, je klint erg goed en je dag is volgens mij geslaagd.
Leuk te lezen dat je het allemaal zo fijn vond, nu ben je echt stapen vooruit aan het zetten!

Petu, knap hoor je hebt gewoon een andere plek gezocht en nu gevonden , goed hoe je voor jezelf gewoon doorgaat!

Ik heb na het weekend nog steeds erg spanningen en onrust.
Heel het weekend druk huis gehad mijn huisgenoot was jarig, vrijdag visite dat ging allemaal nog wel, waren er maar 2 en die gingen op tijd weg, zaterdag was het best druk en ik dacht ik blijf wel das wel zo gezellig, maar ik voelde de paniek opkomen, toen ik kreeg ik een belletje van mijn bijbaantje,.. waar ik bleef? euhm sorry ik weet van niks, ja kan je nu of niet? en ik zei NEE , maa voelde me beroerd daarna, ik kom in dat cafe als ik eens uitga heel graag , leuke mensen leren kennen, en nu ben ik weer bang dat iedereen naar me wijst dus ik moet dit recht zetten want ik wist echt van niks! Al sik dit niet ga oplossen durf ik daar ook niet meer te komen.
We zouden die avond ook nog weggaan , maar ik heb afgehaakt, ik wist dat ik zelf niet met de auto ging en de paniek sloeg toe. hoe moet ik weg als het niet meer gaat , ..enz..
Dus ik ben thui sgebleven voelde me weer schuldig dat ik mijn huisgenoot met haar verjaardga alleen liet!
Ik had die avond gewoon niet erbij moeten zijn, ik kon beter naar een vriendin gaan die het ook al had aangeboden...
Later kwam een vriendin nog haar jas helen en we hebben even gepraat, zij heeft ook best wat meegemaakt, voelde goed, maar ik kreeg de deksel op mijn neus!!!! Ik zag dat ik weer in mijn oude makkelijke ik verviel, ja en amen knikken om gezeur te voorkomen! Domme!!!!
Nu heb ik wat ingezien, ik heb weinig vrienden meer , maar die ik nu heb kennen mij en verwachten niks, dus ik stel hun niet teleur ik ben mezelf, oude vrienden kennen mij niet zo als ik nu ben en schrikken soms dat ik niet meer overal ja op zeg of altijd alle snakom want dat kan ik niet!
Mijn verwachtings patroon naar mijn huidige vrienden is bijna nul van hun kant, dat is goed, want zij accepteren mij zo !
Dus ik heb niks te verliezen , nieuwe mensen moet ik ook gelijk mijn ik nu laten zien zodat ik geen verkeerd verwachtings patroon creer.
Ik weet het een week lang waar te maken, een week mijn nieuwe ik vast houden en daarna bega ik weer de fout, ik moet niemand blij maken met iets waar ik niet achter sta, want dat ben ik dan niet!
Die mensen die nu dichtbij me staam kennen me echt zoals ik nu ben en dat is genoeg, de rest is verleden en daar kan ik nooit meer vriendne mee zijn want hun willen de oude Desiree en die verdwijnt en zegt niet om de goede vrede te bewaren dat ze alle smaar goed vind.
Maar nu de clou van het verhaal, ik ben erachter dat 1 week sterk zijn en 1 week nieuwe Dees niet genoeg is. Ik kan het niet alleen oplossen , ik ga weer in therapie! HEb mail gestuurd en gevraagd of ik weer bij mijn psycholoog mag komen, de hapto is ook weer geinformeerd, 1 keer in de 2 maanden is niet genoeg , ik wil gewoon weer onder begeleiding, want ik hou het niet vol!
Klinkt raar want een week geleden leek ik zo sterk, maar ik ben geestelijk weer ingestort, ik heb hulp nodig.
En ik ben erachter gekomen dat ik er alleen niet meer uit geraak, mijn oude ik haalt me steeds weer in, want dat is veilig dan is alles koek en ei! Nee want zoals ik was kan ik niet leven!HEt maakt me ongelukkig!

Sorry lang verhaal maar ik moest het kwijt!
Ik kan niet meer!

**Geplaatst**: 22-09-09 08:13

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 08:13

Jeetje Dees, maar het is ook niet makkelijk oude gewoonten die er al jaren in zitten, eruit te krijgen. Ik vind toch dat je heel goed bezig bent! Enne, je baantje, dat zal wel goed komen toch? Van de week even langs gaan en het misverstand uitleggen.

Ik ben weer naar therapie! Ik denk aan jullie, tot later!

**Geplaatst**: 22-09-09 08:37

Geplaatst: 22-09-09 08:37

Hey Pilipa,
Je hebt zelf niet door hoe sterk je ondanks je dip nog klinkt. Ook jij stelt veel te hoge eisen aan jezelf! Je verwacht teveel van jezelf. Maar patronen die je in heel je leven hebt opgebouwd, heb je nou eenmaal niet in 1 week veranderd. Dat je dan weer even terugvalt is logisch.

Ik heb dat nu ook, zit ook even weer in een dip. Het hoort er allemaal bij, maar je bent goed bezig en het is knap van je dat je weer contact opgenomen hebt met je psycholoog en haptonoom. Iemand zei een keer tegen mij: "Iets zelf doen is iets anders dan iets alleen doen..."

Probeer toch vast te houden aan de week waarin je het je wel lukte, waarin je sterk was. En vergeef jezelf dat je even teruggevallen bent. Het is geen schande, het geeft aan dat je ook maar een mens bent... :(:)

Het gaat je lukken, je bent al zo goed op weg!
Hoe is het met je paardjes?

Ik ga zo ook weer naar therapie. Heb een drukke dag vandaag. Hoop dat ik vandaag in de groep mijn verhaal een beetje kwijt kan. Wilde dit al donderdag doen, maar het kwam er steeds niet van. Gisteren weer niet omdat onze vaste begeleider ziek was. Ik heb geen zin om heel mijn verhaal te doen bij een invaller die ik niet ken. Hopelijk is mijn vaste begeleider er vandaag weer. Gelukkig heb ik daarna ook nog een gesprek met mijn behandelaar. Dat is in ieder geval wel even goed. Vanmiddag nog schemagerichte therapie en dan ben ik blij dat ik naar huis kan denk ik

Fijne en goeie dag allemaal!

**Geplaatst**: 22-09-09 14:07

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 14:07

Hallo allemaal!

Ik ben weer terug van therapie, en het was me een heftig ochtendje. We begonnen met educatie en daar moesten we depressielijsten invullen met vragen over de mate van depressie. Natuurlijk scoorde ik weer het hoogste, en uit die lijsten komt dat ik zeer ernstig depressief ben. Lekker confronterend!

Daarna hadden we creatieve therapie, en daar moesten we een tekening maken, een landschap. Hier moest wel iets van je zelf in verwerkt worden. Nou ja, ik had dus een grasland getekend met een merrie en een veulen. Het waaide flink op mijn tekening, er was een wat donkere, onheilspellende lucht. In mijn grasland stond ook hei en lavendel. Het was erg mooi gelukt, maar toen we moesten vertellen waarom je juist dit had getekend, kreeg ik het zwaar en moeilijk.. En vooral toen die beste man ook nog ging doorvragen...

**Geplaatst**: 22-09-09 16:46

Geplaatst: 22-09-09 16:46

Hey angela,

Fijn he dat doorvragen. Is niet makkelijk, maar wel heel goed. Dat zal nog wel vaker gebeuren en daardoor kom je op een gegeven moment ook vooruit. Maar ik heb er ook nog steeds moeite mee hoor, als het allemaal wat dichterbij komt...

Ik heb vandaag ook een heftige dag gehad. Begon vanochtend in de groep. Mijn vaste begeleider was terug en ik heb verteld dat het de laatste week eigenlijk helemaal niet lekker gaat. Dat kostte me veel moeite, omdat ik het zelf als zwakte zie dat ik een terugval heb. Mijn begeleider zei dat juist de mensen die in het begin het heel hard vooruit gaan een terugval krijgen en dat het er dus echt wel bij hoort. Het geeft me de kans om de stappen die ik de afgelopen tijd gemaakt heb op me in te laten werken en ze in me op te nemen. Alleen gun ik mezelf die tijd niet. Ik blijf hoge eisen stellen aan mezelf en vind dus eigenlijk dat ik niet nu een stapje terug mag doen. Daar kan ik me moeilijk bij neerleggen. Het was in ieder geval fijn om het in de groep aan te geven. Mijn begeleider zei dat het nu vooral belangrijk was om te proberen de terugval te accepteren, wel gewoon mijn dingen blijven doen, hoe moeilijk ook en het verder maar een beetje zo te laten. Het is zo. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan, al weet ik dat ze gelijk heeft.

Toen had ik nog een gesprek met mijn tijdelijke behandelaar. Hij vroeg natuurlijk als eerste hoe het ging en ook bij hem vertelde ik dat het even niet zo goed gaat. Dat ik erg met mezelf worstel en dat alles me weer heel veel energie kost. En ook dat ik een beetje weerstand merk tegen de therapieën. Ook hem verbaasde het niet. Hij vond het eigenlijk wel heel goed dat ik hier tegen aan liep, hoe vervelend het ook is. Hij legde ook uit waarom en het kwam er op neer dat je juist in zulke periodes vaak het meeste leert, al voelt dat niet meteen zo. Het stelt me wel enigzins gerust, omdat ik het zelf nog een beetje als zwakte / falen zie, maar dat is dus absoluut niet zo.

Daarna hadden we het er over hoe ver ik vond dat ik al vooruit gegaan was. Ik moest mijn leven een cijfer geven. Dat moest ik doen voor het moment dat ik via de crisisdienst binnen ben gekomen en voor nu. Het moment dat ik bij de crisisdienst binnenkwam heb ik een 1 gegeven. Op dat moment vond ik het leven niks meer waard en kon het me allemaal gestolen worden. Dat is nu toch al wel heel ver verbeterend en ik heb veel geleerd inmiddels. Ik geef mijn leven nu een 5. Mijn behandelaar merkte op dat dat nog geen voldoende is en vroeg wat er nog moest gebeuren om het een voldoende te maken. En daar zit precies het pijnlijke punt waar ik steeds weer tegen aan loop. Ik kan niet blij zijn met mezelf (heb eigenlijk gewoon een hekel aan mezelf). Hier hebben we even op doorgepraat en dat vond ik erg moeilijk. Het deed veel met me.

Na het gesprek had ik schemagerichte therapie. Lekker alles achter elkaar door zonder rustmoment. Handig gepland

Ik was erg gespannen voor de therapie. Dat ben ik momenteel voor alle therapieën en ik zag er erg tegenop. De man die naast me zat zag het denk ik aan me, want die vroeg heel lief of het wel ging. Op dat moment kon ik al wel in huilen uitbarsten, maar ik kon me groot houden. Het was weer erg heftig. Ik herkende mezelf heel erg in wat anderen zeiden en dat was confronterend. Ik kon dat even niet aan. Ik heb er ook niet op gerageerd, maar merkte dat ik mezelf terugtrok. Het was me even teveel. Het liefste was ik weggelopen, maar dat heb ik niet gedaan. Wel sloot ik me een beetje af. Één van de psychologen die de groep leidt vroeg op een gegeven moment of ik nog wel mee kreeg wat er in de groep gebeurde. Ik schaamde me rot. Ze vroeg toen of ik iets kon vertellen over mijn week en ik klapte helemaal dicht. Ik kon geen woord meer uitbrengen en begon te huilen. Ze stelde nog wat vragen maar ik kon ze gewoon niet beantwoorden. Ik durfde ook niemand meer aan te kijken. Ik kon wel door de grond zakken. Ik ben nu echt bekaf. Zie er nu al tegen op om volgende week weer de groep in te gaan. Vind mezelf zo zwak en dom dat ik niks meer kon zeggen. Schaam me dood.

Het gaat eigenlijk gewoon even behoorlijk klote

CIV: Nog één nachtje!!!

**Geplaatst**: 22-09-09 16:50

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 16:50

Angela: Nog lekker gereden vanmiddag?

**Geplaatst**: 22-09-09 17:55

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 17:55

Angela, moeilijk dat doorvragen je denkt ik zet het lekker op papier gewoon zo omdat het in je opkomt en het heeft wel een betekenis, maar gelijk allerlei vragen is niet makkelijk!
Mar confronteren is een stap verder en herkennen en accepteren volgt waardoor je verder kan herstellen.

Pw, foe jeetje wat een dag, niet echt handig alle therapien achter mekaar, maar je hebt weer eerlijk alles kunnen zeggen en indd een stap terug is niet er( zei je tegen mij ook) We staan beetje op dezelfde trede ...en we komen eruit zeggen ze.
We moeten ons zelf ook accepteren ik weet is moeilijk...

Ik heb vandaag mijn psycholoog gesproken krijg nu een paar datas door wanneer hij kan en ik kan dan op mijn gemak een dag prikken!!!
Nu weer een stap gezet, ik voelde me kl*te en durfde niet , maar ik denk dat het tijd is dat ik inzie dat ik alleen niet verder kom.

**Geplaatst**: 22-09-09 19:42

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 19:42

We staan inderdaad een beetje op dezelfde trede. En een stap terug is zuur als je net even hebt mogen proeven aan hoe het ook kan

Wat je zegt over jezelf accepteren klopt helemaal. Dat is dus precies waar het gesprek met mijn behandelaar ook weer op kwam en waar ik nog veel aan zal moeten doen. Zucht...

Goed dat je contact hebt gehad met je psycholoog. Kan me voorstellen dat je niet durfde, maar het is goed dat je de stap gezet hebt. Je bent op de goede weg!!

**Geplaatst**: 22-09-09 20:28

Geplaatst: 22-09-09 20:28

Jeetje Pilipa,:(:) Wat vervelend van je baantje, kan toch dat je het niet wist. Misschien zitten hun verkeerd? Denk niet dat de gehele kroeggemeenschap je daar op zal veroordelen, waarschijnlijk weten ze het niet eens. Een aantal vrienden is voldoende en waarschijnlijk zijn de échte daar ook nog uit te halen. Wat knap van je dat je inziet dat je hulp nodig hebt, petje af +:)+

dan is de helft al gewonnen! Hoop dat je snel terecht kunt.

Angela, ook voor jou :(:)

maar toch denk ik dat het wel goed is dat je geconfronteerd word met die dingen, door de confrontatie leer je ermee om te gaan, ook al is dat makkelijk gezegd. Hoe voel je je nu en heb je afgelopen nacht goed geslapen?

PW, :(:)

ook jou zat het niet mee vandaag. Het is niet erg een terug val, dat hebben we allemaal. Het leven gaat met ups en downs, dat zal altijd zo blijven maar ik denk dat wij er snel te zwaar aantillen en het zien als een terugval, eigenlijk denken we gelijk terug bij af te zijn maar dat is niet reëel. En is het reëel dat je denkt dat je niet mag huilen, zou jij iemand raar aankijken als hij dat deed? Nee, toch, je legt de lat te hoog. :(:)

Denk dat je moet proberen er niet te zwaar aan te tillen maar ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan. Gelukkig weet je hoe het ook kan zijn en weer zal worden, dan waardeer je dat weer extra!

Hier gaat het wel, had vanmorgen weer wel last van spanningen maar die zakte snel weer af. Heb de hele dag gewerkt en alles afgerond, dat gaf een lekker gevoel! Vanavond thuis het gras gemaaid, de vijver schoongemaakt en nu even zitten. Hoop wat te slapen maar ik moet wel bekennen dat ik iets inneem de laatste dagen. Morgen om deze tijd zijn we al bijna bij het vliegveld,

mits hij heen vertraging heeft.

**Geplaatst**: 22-09-09 21:19

Geplaatst: 22-09-09 21:19

Heb niet de nergie gehad om bij te lezen want jullie zijn erg actief geweest vandaag en gisteren moet ik zeggen

. Ben net terug van mijn 2 daagse cursus incl overnachting. Was weer erg leerzaam maar ook erg vermoeiend.

CIV: met mijn broer is gelukkig alles goed gegaan ! En ben je er al klaar voor ? Geniet iig van je ventje de komende weken...

Verder hoop ik van harte dat alles goed gaat met jullie en mss dat ik morgen uitgerust genoeg ben om bij te lezen...

**Geplaatst**: 22-09-09 21:40

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 21:40

Flappie: wat fijn dat alles is goed gegaan met je broer!!!!

**Geplaatst**: 22-09-09 21:47

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 21:47

dame sik wil even mijn dank uitspreken , ben zo blij dat jullie er zijn!
Mijn leer momenten zijn ook hier, spiegel wordt me hier voor gehouden en ik ben blij met jullie steun.

Civ... vind zo leuk voor je!!!!

Ik ga zo de mail checken en hoop dat ik mailtje heb van mijn psycholoog!

Angela ik pb je even

**Geplaatst**: 22-09-09 21:54

Geplaatst: 22-09-09 21:54

Flappie, wat een goed nieuws! Nu duurt het zeker nog wel even voor hij thuiskomt? Is toch weer een last van je schouders. Gelukkig was je cursus leerzaam, dan is het het in ieder geval waard, rust maar lekker uit!

Pilipa, daar zijn we voor, jij bent er ook voor ons en daar zijn we net zo blij mee! En had je een emailtje? Anders kan het misschien morgen, mijn ervaring is helaas dat ze niet altijd even snel zijn. Moet jou pa nog weg?

Zo telde ik in weken, 18 hebben we er gehad, toen werde het dagen (126 dagen) en nu zijn het uren...

Morgen om deze tijd zijn we, als alles goed gaat, weer samen :+:

. Het is wel een heel raar idee hoor dames, vind het erg vreemd. Ben nu nog niet zenuwachtig, soms sta ik te kijken van mezelf en ik hoop dat het zo blijft.

**Geplaatst**: 22-09-09 22:06

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 22:06

Civ, thanks!
Hij zou pas laat zijn , dus ik wacht geduldig!
Ja bizar dat het nu bijna echt zover is, wij hebben ook vanaf begin meegeleeft.Leuk voor je meid.
Papa weet nog niet veel meer, hij wil met pensioen in mei, aanvraag is verstuurd als ze toezeggen dan hoeft hijniet meer te gaan, keuren de aanvraag af dan moet hij nog weg. Ik duim nog 4 weken dan weten we meer!

**Geplaatst**: 22-09-09 22:10

Geplaatst: 22-09-09 22:10

Hoe is het eigenlijk op je werk? Als hij nou straks nog niet heeft gemaild ga dan gewoon naar bed, de data zijn morgen waarschijnlijk nog hetzelfde en dan is het weer een dag dichterbij. Weet van mezelf dat ik blijf wachten terwijl het soms toch pas de volgende morgen komt. Zal fijn zijn als je weet of je pa weg moet of lekker thuis kan blijven, duim voor het laatste!

Leuk is dat dat jullie gewoon 4,5 maand mee hebben geteld, de goede en slechte tijden mee hebben gekregen, dat schept toch een band

**Geplaatst**: 22-09-09 22:12

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 22:12

ik ga ook zo gewoon naar bed, morgen weer een dag.
Ja leuk he, we zijn best een hecht groepje zo!
Ik ben er blij mee, zou men dinnetjes hier niet willen missen!

**Geplaatst**: 22-09-09 22:14

Geplaatst: 22-09-09 22:14

Ik ook niet, zeker in deze maanden is het toch een vorm van aanspraak geweest als ik alleen op de bank zat, zo was ik toch niet zo alleen! Bedankt meiden, maar we gaan elkaar nog veel meer steunen, we gaan hier allemaal uitkomen! Slaap lekker.

**Geplaatst**: 22-09-09 22:15

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 22-09-09 22:15

Wij gaan het zeker redden!!!!
Knuf vanaf hier en slaap lekker!

**Geplaatst**: 23-09-09 09:26

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-09-09 09:26

CIV ik ben plaatsvervangend zenuwachtig voor je :))

Ik tel met je mee in gedachten!

**Geplaatst**: 23-09-09 09:47

Geplaatst: 23-09-09 09:47

Lief dat jullie zo meeleven, dankje wel Petulan. Hoe is het met je?

Hier gaat het wel, eigenlijk nog niet echt zenuwachtig en best goed geslapen, soms sta ik van mezelf te kijken. Ga zo poetsen, wilde de ramen ook nog zemen maar we krijgen regen dus dat hoeven we niet te doen

We gaan zien hoever we komen, heb nog voldoende te doen. Echt raar dat we over minder als 12 uur weer samen zijn.

Hebben jullie een beetje goed geslapen? Pilipa nog iets gehoord? Flappie is je broer goed de nacht doorgekomen?

**Geplaatst**: 23-09-09 12:00

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-09-09 12:00

Ja, hier gaat het goed

Ben nu op school, was te laat voor gastcollege en mocht er niet meer in helaas.

Ben nog wel steeds een beetje van mn stuk. Gister vroeg een klasgenootje of ik het niet vervelend vond dat ik altijd net iets buiten de groep viel. Daarmee bedoelde ze dat ik altijd naast de groep ga zitten of dat ik liever alleen zit. Ik deed heel nonchelant van "goh, eigenlijk nooit over nagedacht", maar ze trapte me vol op mn ziel.

Het zijn allemaal personen die ik niet goed genoeg ken om echt bij aan te haken. Ik wil best met ze praten, maar ze zijn allemaal best wel anders dan ik en ik heb ook niet echt de behoete om er helemaal tussen te gaan zitten. Misschien wel vreemd voor de buitenwereld, maar ergens voel ik me wel veilig zo. Ik ben een beetje kortzichtig daarin: De mensen die ik thuis om mij heen heb accepteren mij zoals ik ben, die kennen mij en weten hoe ik in elkaar zit. En dan komt bij mij de twijfel of ik me echt moet blootgeven aan mensen die ik maximaal 3 keer per week zie hier op de Pabo? Daar antwoord ik momenteel met nee op. Ik ben ook niet zo dat ik er tussen ga zitten om andermans verhalen aan te horen, er moet een wederzijdse balans zijn die ik op dit moment niet op kan brengen..

**Geplaatst**: 23-09-09 17:07

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-09-09 17:07

Petulan: dit verhaal klinkt me bekend in de oren. Ik merk van mezelf dat ik ook tijdens pauzes enz gewoon even liever alleen naar buiten ga of gewoon blijf zitten, terwijl de rest van de groep vrolijk aan het praten is met elkaar. Bij mij is het dan alleen dat ik die momenten van rust tijdens zo'n dagen erg ga opzoeken...
En het kan mij echt niet schelen wat de rest dan van me denkt. Dat heb ik wel geleerd de voorbije maanden. Me minder aantrekken van wat andere denken over me.

CIV: mijn broer is gisterenavond al naar huis gemogen. Hij heeft 24 uur aan de hartbewaking gelegen en zijn hart heeft goed gereageerd op de ingreep. Verder was het allemaal via een bloedvat in de lies dus geen grote snede of wat dan ook. En meid beginnen de zenuwen nog niet door je bloed te gieren. Geniet volop van het moment van elkaar terugzien straks en succes met je schoonfamilie.

**Geplaatst**: 23-09-09 18:30

Re: Mensen met een Burnout / Overspannen IV

Geplaatst: 23-09-09 18:30

Pilipa: ben je nog bij je paardjes geweest?

Flappie: wat fijn dat je broer weer naar huis mocht! fijn hoor!

PW: hoe is het met je? Gaat het een beetje?

Petulan: Vervelend, maar ik herken het ook wel. Ik ben ook erg gestelt op mijn rust.

CIV: Zit je al te stuiteren, nog even!!!!

Ik stuiter wel, ik heb vanmiddag op Garuna gereden en gedraaft!