Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-14 21:41

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 16-09-14 21:41

Dat is helaas niet zo makkelijk, overstappen van HA, ben er wel mee bezig hoor

**Geplaatst**: 16-09-14 22:10

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 16-09-14 22:10

Emily klopt het dat je 16 bent? Wat voor kliniek had je in gedachten? Er is niet zoveel keus geloof ik..
Is er geen dagbehandeling die je kan volgen in het ziekenhuis? Weet niet waar je woont, maar ik weet dat sowiso het AMC dat hebben, en het GGZ natuurlijk. Dan slaap je gewoon thuis maar volg je overdag therapie. Mssn in combinatie met gesprekken met een psychotherapeut en dietist voor het eten? Wellicht een idee om het voor te stellen aan je psych.

**Geplaatst**: 17-09-14 08:27

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 17-09-14 08:27

Ja ik ben 16.
Wat ik in gedachten heb is gewoon een plek waar ik volledig tot rust kan komen, mijn stoom kan afblazen, alles op een rijtje kan zetten en waar ik handvaten krijg om mijn problemen (waar ik dus tegenaan loop als ik wel eet) aan te pakken.

Het eten heeft er vrijwel niets mee te maken en daarom voelt het idee eetkliniek niet zo fijn. Ik kan normaal eten, alleen dan flip ik 'm de hele tijd. Ik ben ook totaal niet bang van eten oid.

Dagbehandeling klinkt wel nice, ik ga het zaakje morgen ook met mijn psych bespreken. Kijken wat er kan en wat de opties zijn.

**Geplaatst**: 18-09-14 20:16

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 18-09-14 20:16

Emily, wat bedoel je steeds met 'dan flip ik hem de hele tijd'? Je schrijft dat dat gebeurd als je wél eet, maar dan houd dat toch in dat je niet 'gewoon normaal kunt eten'? Of begrijp ik je berichtjes steeds verkeerd..?

**Geplaatst**: 19-09-14 08:08

Geplaatst: 19-09-14 08:08

Wipher schreef:
Emily, wat bedoel je steeds met 'dan flip ik hem de hele tijd'? Je schrijft dat dat gebeurd als je wél eet, maar dan houd dat toch in dat je niet 'gewoon normaal kunt eten'? Of begrijp ik je berichtjes steeds verkeerd..?

Dat dikgedrukte kon ik niet volgen lol. Dat ik niet normaal kan eten of dat ik wel normaal kan eten?

Maar, lang ego-verhaal dat ik weer typ, ik kan wel normaal eten (als ik het mag van mezelf, lol dat klinkt stom), daar is echt niks mis mee. Als ik normaal eet is mijn hongergevoel in no-time terug en kan dan prima naar mijn lichaam luisteren.

Enkel, als ik dus normaal eet is het gewoon wachten totdat de emmer weer overloopt.
Zoals zondag en maandag, enorme woedeaanvallen. Tegen mijn moeder dingen schreeuwen die ik eigenlijk helemaal niet meen (in bijzijn van mijn broertje - ik voel me zo schuldig), alles binnen handbereik wegsmijten, mezelf pijn doen (op mn hoofd slaan, mezelf bijten, tegen zoveel dingen trappen/slaan dat t pijn doet), suïcidale gedachten. Crisisdienst die langskomt maar die niks kan betekenen voor ons.

Maar ipv woedeaanvallen kunnen het ook alleen depressieve of suïcidale gevoelens zijn ):

En als ik niet eet heb ik daar allemaal geen last van. Dat onderdrukt het ofso? Dan hoef ik nergens anders aan te denken, heb ik de energie niet voor impulsieve dingen.

Maar gister bij de psych geweest en de behandeling die ik wil bestaat helaas niet ):
Dus dan blijven we maar bij individuele therapie dat totaal niet helpt.

**Geplaatst**: 19-09-14 09:10

Geplaatst: 19-09-14 09:10

Wat voor behandeling wil je dan?
Ik denk dat je dan eerst aan jezelf moet werken. Ipv aan je eetstoornis.
Ik werk zelf in de psychiatrie. Zie zoveel mensen binnenkomen met het labeltje eetstoornis. Terwijl als je iemand die psychisch niet lekker in z'n vel zit goede handsvaten, medicatie, therapie geeft 80% al 'opgelost' is.

**Geplaatst**: 19-09-14 10:20

Geplaatst: 19-09-14 10:20

Het klinkt eerder als een persoonlijkheidsstoornis. Ik heb beide (gehad). Borderline en eetstoornis. Zonder de Borderline was de ES wss niet, of niet zo snel er bovenop gekomen. Een ES staat bijna nooit op zichzelf.
Doordat ik niet kon omgaan met mijn emoties, deed ik mezelf pijn, hongerde ik mezelf uit etc.. en maakte ik mezelf wijs dat ik te dik was. Vervolgens kwam ik erachter dat lijnen resultaat gaf; ik viel af. Afvallen als gevolg waar ik hard voor werkte, dus resultaat zien, gaf me WEL een goed gevoel. Zo kwam ik in een cirkeltje terecht. Het afvallen en het ES wereldje was zo veel makkelijker om te behappen dan mijn andere emoties en thuissituatie, dat ik me daar helemaal in verloor. Ik dacht dat ik niet meer anders kon. Let wel; dit kan ik achteraf zo vertellen allemaal, op het moment zelf zie je niet in dat het allemaal met elkaar in verband staat.

Heb wel eerst opnames voor ES gehad. Daarna was BPS gediagnosticeerd bij de Jelgersma, nadat mijn psychotherapeute me anderhalf jaar had geobserveerd en dit eigenlijk al zeker wist, maar zij mag geen diagnose stellen. Eenmaal op gezond gewicht gestart met een behandeling gericht op BPS, en daar heb ik ZO veel aan gehad. Meer dan alle therapie voor mijn ES bij elkaar. Ik begon mezelf te begrijpen, patronen en schema's te herkennen, mijn eigen reacties begrijpen, de drang om op een foute manier met emoties om te gaan, te verdragen en gezonde alternatieve manieren te hanteren.
Op die manier is mijn ES 'overbodig' geworden. Ik heb nog geregeld dagen dat ik me dik voel, maar ik weet dat dat slechts een gevoel is. Daarnaast is het lang niet genoeg om weer in het extreme te gaan, omdat ik inmiddels goed mijn emoties kan reguleren en mijn gezonde, reële gedachten overheersen.

Als het mogelijk is, en als je dat nog niet gedaan hebt, mssn een psychiatrisch onderzoek aanvragen? Kijken wat daar uitkomt. Hoewel ze BPS natuurlijk pas na je 21e mogen vaststellen, kunnen ze wel zien of je er trekken van hebt. Maar het kan net zo goed iets anders zijn natuurlijk.

**Geplaatst**: 19-09-14 10:31

Geplaatst: 19-09-14 10:31

Borderline mag vanaf 18 jaar gediagnostiseerd worden.
En wat xmendy zegt klopt! Je ziet veel mensen met een persoonlijkheidsstoornis die ook een eetstoornis hebben. Dit wil niet zeggen dat dit altijd zo is natuurlijk

**Geplaatst**: 19-09-14 11:44

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 19-09-14 11:44

Oh

is dat met de nieuwe DSM gekomen?

**Geplaatst**: 19-09-14 21:32

Geplaatst: 19-09-14 21:32

Ja hoorde dat van onze psych. Ze zei wel dat ze nog steeds liever vanaf 21 doet Maar het mag wel

**Geplaatst**: 22-09-14 16:50

Geplaatst: 22-09-14 16:50

Hoihoi, ik kom me ook even melden.
Ik heb al ongeveer 3 jaar anorexia/bulimia. (Zijn allebei vastgesteld namelijk for some reason) Nooit echt ondergewicht kunnen krijgen (heb nu zelfs weer ruim normaal gewicht) maar door het weinige/niet eten is wel mn lichaam helemaal kapot... Heb namelijk een groot probleem met energie nu :c
Ook heb ik er depressie en een angststoornis door gekweekt.
Maar gelukkig ben ik na een half jaar diëtiste zover om weer minstens 2 keer per dag goed te eten en is de kleur in mn gezicht weer terug

Ook mentaal is mijn gewicht me iets minder uit gaan maken, hoe vervelend het soms nog blijft om niet heel dun te zijn.

**Geplaatst**: 27-09-14 17:22

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 27-09-14 17:22

Hier ook weer een reactie van mij. Wij zijn inmiddels al 1.5 jaar / 2 jaar zoet met mijn zusje haar anorexia. Ze heeft meerdere keren aan de sonde gezeten en in het ziekenhuis gelegen. Ze heeft ook in de kliniek gelegen maar na 2 weken werd ze daar uitgezet omdat ze zich niet aan de regels hield. ( braken , automutilatie ect. Ik kon daar echt niet met mijn hoofd bij want dat is juist het probleem. Maar goed ze kwam dus weer thuis en het werd van kwaad tot erger. Het hele gezin ging kapot. Ik heb gescheiden ouders en mijn andere zusje is bij mijn vader gaan wonen omdat ze het niet meer kon aan zien. Ik woonde samen en mijn relatie liep ook stuk en ik woon weer thuis.

In het begin ging het alleen maar om het afvallen. Thuis kregen we haar weer redelijk op een wat gezonder gewicht en toen ging het geestelijk in 1 keer berg afwaarts. Wij trokken het niet meer want wij konden haar niet alleen laten en alles wat wij zeiden of deden viel in het verkeerde keelgat. We werden met alles afgeluisterd omdat ze maar al te bang is dat wij verkeerde dingen zeggen over haar. Ze is toen opgenomen bij het GGZ en is toen weg gelopen na een wandeling met mijn vader uiteindelijk is ze in een politie cel beland omdat ze gevaarlijk bezig was en niet mee werkte . Mijn vader heeft zijn eigen dochter gezien terwijl zij in de boeien werd geslagen. Hij was er kapot van. GGZ gaf al steeds aan dat mijn zusje weer naar huis moest omdat ze niets konden doen en ook deze gebeurtenis was geen reden genoeg om haar langer te houden dus kwam ze een week later naar huis.

Het werd van kwaad tot erger. Ze begon stemmen te horen , en toen ging het allemaal erg snel. Op mijn verjaardag deed ze de eerste poging tot zelfmoord met een hoeveelheid pillen. Maar iedere keer geeft ze het net op tijd aan dat ze dat doet dat schijnt een benaming te hebben (?) Maar die weet ik zo even niet. Éen week later probeerde ze het weer met een hoeveelheid aantal pillen en toen heeft ze een week op de IC gelegen en was het kantje boord. Ze heeft het overwonnen en ze zei dat ze er van was geschrokken en de ziekte nu wou aanpakken. Maar helaas na 2 weken deed ze weer een poging en nu op een andere manier.

Inmiddels is ze weer terug bij het GGZ en is ze gedwongen opgenomen maar ze blijft aan automutilatie doen. Zichzelf krassen of zich met touwtjes wurgen. Het is vreselijk.

Van de anorexia zijn we nu meer aan het vechten tegen de geestelijke strijd. De anorexia is altijd nog aanwezig . In het begin kon ik er nog redelijk mee dealen maar nu ze geestelijk heel erg achteruit gaat kan ik er slecht mee omgaan en ga ik ook niet meer op bezoek. Ik ben vreselijk boos van binnen en ik weet dat dit niet terecht is want ze is ziek maar het is zo vreselijk moeilijk om dit te onderscheiden. Ik ga uit voorzorg niet heen omdat ik bang ben dat ik mijn boosheid uit op haar en dat dit niet ten goede gaat van haar.

Graag kom ik in contact met mensen die in een soort gelijke schuitje zitten of hebben gezeten. Ik ben heel erg benieuwd naar ervaringen, tips ect.

**Geplaatst**: 27-09-14 17:49

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 27-09-14 17:49

Hee Sammert, ik stuur je even een pb, heb er zelf helaas ervaring mee.

**Geplaatst**: 16-10-14 23:11

Geplaatst: 16-10-14 23:11

Is hier iemand met bed die ik een pb kan sturen?

**Geplaatst**: 30-10-14 08:12

Geplaatst: 30-10-14 08:12

Geen BED hier maar je kan me wel pben

Mega terugval hier

het is anderhalf jaar perfect goed gegaan maar zit er nu weer doorheen. Ik baal.

**Geplaatst**: 30-10-14 14:01

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 30-10-14 14:01

*Ik wilde iedereen gewoon even een knuffel geven hier*
:(:)

**Geplaatst**: 30-10-14 16:21

Geplaatst: 30-10-14 16:21

Miiej schreef:
Is hier iemand met bed die ik een pb kan sturen?

altijd

**Geplaatst**: 30-10-14 16:25

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 30-10-14 16:25

Mendy, weet je waarom?

**Geplaatst**: 30-10-14 16:52

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 30-10-14 16:52

Ja, ik weet heel goed waarom, wat de trigger is geweest. Het is ook wel iets wat zo heftig is waar ik eigenlijk zelf niet tegenop kan. Iets wat ik ook weer niet op Bokt wil gooien, maargoed. 14 Nov een gesprek bij psych, even bedenken wat ik wil in de tussentijd. Hoop dat ik het zelf weer kan oppakken.

**Geplaatst**: 28-12-14 16:48

Geplaatst: 28-12-14 16:48

Hallo lieve allemaal,

Hoe gaat het met iedereen?

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat geplaatst heb in dit topic. Bijna een jaar geleden zat ik niet bepaald goed in mijn vel en was ik emotioneel een wrak

Ik was gestopt met mijn studie en ben de deeltijdbehandeling bij Novarum begonnen. Inmiddels ben ik daar een paar maanden klaar mee en gaat het nu super goed! In de deeltijd heb ik heel veel geleerd.

Ik wil de mensen die nog worstelen met een ES graag een hart onder de riem steken. Een jaar geleden ging het namelijk ronduit slecht met me (meerdere eetbuien + braken per dag, automutilatie en suïcidale gedachten). Nu zijn we een jaar verder en kan ik zeggen dat ik een maand of vijf eetbuivrij ben. Het is sindsdien 1x misgegaan met braken, maar daar heb ik eigenlijk alleen maar veel van geleerd. Verder heb ik op dit moment roze koeken in mijn koektrommel en heb ik er gewoon lekker eentje(!) van gegeten. Begin januari heb ik mijn laatste gesprek met mijn socio en dan is de therapie afgerond.

Ik ben er uiteraard nog niet, maar ik heb wel het idee dat ik die ES helemaal te boven kom. Hou dus moed allemaal, het is echt mogelijk om je ES te overwinnen!

**Geplaatst**: 28-12-14 21:54

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 28-12-14 21:54

Fijn om te lezen dat het zoveel beter met je gaat SaZ!

Ook met mij gaat het nog steeds goed, ik ben al 3,5 jaar 'stabiel' maar ik merk eindelijk dat ik ook wat vrijer met eten kan omgaan

**Geplaatst**: 31-12-14 14:52

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 31-12-14 14:52

Wauw, super SaZ!

Hier gaat het niet zo super qua eten. Maar verder gaat het eigenlijk wel heel goed

. Dus dat is wel positief.

**Geplaatst**: 31-12-14 22:17

Geplaatst: 31-12-14 22:17

Lieve bokkers, ik heb zelf geen eetstoornis maar ik kom even langs huppelen om te zeggen dat ik jullie steun in jullie gevecht tegen jullie eetstoornissen, een knuffel voor jullie allemaal $*\o/*$

**Geplaatst**: 02-01-15 18:15

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 02-01-15 18:15

Ik heb een tijdje geleden héél het topic doorgelezen, maar durfde hier zelf niet te posten.
Toch best grappig dat in zo'n korte alles zoveel erger kan worden dat je besluit wél te posten, hahaha. Nou goed, om mezelf even voor te stellen: Ik ben Nikki en ben veertien jaar. Al sinds m'n twaalfde wilde ik op - ongezond - afvallen, maar dat lukte niet. Tot dit jaar, eind september, ik keek op een pro-ana site en de dag daarna begon ik met diëten...
Ik ben niet heel veel afgevallen, althans, alles is er weer zo'n beetje aangekomen tijdens de vakantie - ik kijk dan ook uit naar het moment dat school weer begint. Alleen nu is het probleem gewoon doorgeslagen, ik eet hele kleine beetjes, echt heel weinig en ik sport elke dag minimaal een half uur (vooral kracht training, misschien dat ik daardoor ook niet echt afval of zo, omdat ik ermee spieren kweek).
Dit heb ik al aan mijn psycholoog en psychiater verteld, alleen mogen hun het niet aan mijn moeder vertellen dus kunnen ze niet veel voor me doen. Ik heb ook een lichte tot matige depressie - waar ik vanzelfsprekend ook geen medicijnen voor mag - en ze kunnen me niet helpen door mijn eetproblemen. Dus ben ik eigenlijk van plan om geheel te stoppen met hun hulp, ondanks dat er véél meer dingen spelen dan alleen de eetproblemen.
Ik ben vooral heel bang dat mijn moeder me gaat dwingen om te eten en dat ze gewoon niet snapt hoeveel ik mijn lichaam, mijn hele bestaan, haat.
Alles gaat gewoon helemaal mis en dat komt vooral door mijn eetproblemen, ik snijd mezelf - maar probeer te stoppen -, deels ook als straf voor wanneer ik te veel gegeten heb. Ik ben heel erg gepest en ben van school gewisseld. Heb daar geen vrienden en ook echt helemaal niemand. Ik probeer het heus wel, vrienden maken, maar het mislukt. Dus heb ik nep personen gemaakt om niet eenzaam te zijn. Maar soms heb ik echt het gevoel helemaal gek te worden - nu heb ik dat eigenlijk ook.
Ik heb hulp nodig voor m'n problemen, maar ik durf het gewoon niet, omdat het iets is wat me 'bezig houd' en ik me er minder eenzaam en verdrietig door ga voelen.

**Geplaatst**: 02-01-15 18:45

Geplaatst: 02-01-15 18:45

Ik wil je vooral een knuffel geven. En het liefst zou ik je meeslepen naar een goede hulpverlener, omdat er zoveel verdriet, onmacht, en pijn uit je verhaal spreekt. En omdat ik weet hoe diep dat dal kan zijn, hoe ellendig jij je nu zal voelen. Wat ik je in elk geval mee kan geven: achteraf had ik doodgraag veel eerder hulp gehad. Ik heb er nog jarenlang alleen voor gestaan, het werd erger en erger, en jaren later moest ik alsnog concluderen dat ik het zelf niet op ging lossen en dat ik hulp nodig had. Als ik dat eerder had gedaan dan had het me vreselijk veel pijn en verdriet gescheeld. En littekens, dat ook.

Je mag me in elk geval altijd pb'en.