Ayasha schreef:Ech
Ik heb wel al gehoord dat ze dus "penetreren". Dus open maken, stukje schedel er uit, doen wat ze moeten doen, stukje schedel er weer in en dicht naaien...
Dat is bij mij gebeurd. Luikje van ca 3x4cm Ze boren 4 gaatjes op de hoeken en dan wordt het met een draadzaagje konisch uitgezaagd. Het "zaagsel" wordt vermengd met een soort cement en daar plakken ze de boel weer mee dicht. Ik kan precies de gaatjes en de naden voelen
Ik heb nog steeds dat als ik schrik dat die plek prikkelt maar verder heb ik er geen hinder van.


de schrijver staat er onder maar ik krijg niet gelezen van wie ie is. Hij kwam op FB voor bij. 
3 maanden?! *denkt spontaan; dat gaat dus mooi niet door gaan*
Zal nog wel een paar dagen op en af gaan..
Maar kun je gewoon op iedere computer zo'n 3D filmpje afspelen??
Dat gaat niet standaard. Op stage en mijn werk heb ik zo al 3D-beelden gezien van wervelzuilen, hart, darmkanaal na virtuele colonoscopie en een voorarm. Heeft de arts het niet gevraagd aan de technieken van het apparaat om de beelden naar 3D om te zetten, dan doen ze dat ook niet. Gebeurt meestal met CT-beelden als ik me niet vergis (daar heb ik het ook steeds gezien).