Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-13 17:46

Geplaatst: 10-09-13 17:46

milou123 schreef:
Fijn Greet! Die intro's zijn echt zo saai.
Gaat helemaal goed komen daar geloof ik.

Ik zit mij vooral af te vragen waarom ik in vredesnaam ook een paar tweedejaarsvakken ga volgen. Daar gaat m'n vrije vrijdag.
Plus twee nieuwe klassen erbij, gaat vast goed, maar is wel raar want die zullen ook wel denken komt voor 1 vak en soms volg ik een college bij een andere klas (weer een nieuwe dus) Niet het aller fijnste mja..

zulke klasgenootjes heb ik ook hoor, en ik volg ook nog eerstejaarsvakken. Zullen heus niet zo raar over je denken

Maar chill dat dat mogelijk is, iig

Wat een leuke stage Eskegirl!

shiloh, dat herken ik wel. Dat je je kunt voorbereiden op verandering...Maar het blijft rot :')

Ik zou vanavond ook gaan kijken bij een nieuwe sportschool. Niet m'n hobby, maar vriendin die mee zou gaan kan er niet komen door de regen... Dus dan ben ik alsnog chagrijnig, ookal vind ik het echt niet erg om thuis op de bank te zitten.
Ik ben de laatste tijd echt heeeeeel erg gehecht aan mijn eigen planning enzo

Ik onthoud namen overigens ook beter dan gezichten... Vind dat wel een typisch asperger trekje, aangezien de taalverwerking vaak veel beter is dan de visuele verwerking

Al kan ik zo nu en dan wel weer mensen die ik 15 jaar niet gezien (en ik ben 21) heb en aan de andere kant van het land wonen herkennen als ik ze tegen kom. Of dat ze ineens op een of andere website opduiken ofzo.....

**Geplaatst**: 10-09-13 17:51

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 17:51

Ooh, nee, taal (zeker mondelinge) kan ik ook echt helemaal niks mee. dat schiet net zo snel weer uit mijn hoofd. Soms dan vraag ik iemands naam, bel ik degene waarvoor ze komen op en dan wil ik zeggen "die en die is hier voor u" en dan ben ik het al weer kwijt als ik het niet opgeschreven heb.

Het typische is wel dat ik 1,5 jaar terug op studentenwintersport iemand herkende waarbij ik in de kleuterklas had gezeten toen ik 4 was en daarna nooit meer had gezien! Dus ergens kan ik het blijkbaar wel als ik iemand eenmaal vaker gezien heb

.

**Geplaatst**: 10-09-13 17:58

Geplaatst: 10-09-13 17:58

en lezen dan

? Onthoud je dingen die je hebt gelezen makkelijk?
en jaa, dat laatste is echt typisch. Zulke dingen heb ik dus ook

Ik zou vandaag naar de sportschool gaan, maar vriendin met wie ik zou gaan kan er niet komen de regen en het was voor intake, dus wil niet alleen.
Hoi.flexibiliteit.Doei.Dagplanning. Niet dat ik nu niet lekker op de bank wil zitten, maar zulke dingen maken me echt chaggo... Echt m'n avond verkloot :')

. Ik probeer het te relativeren, maar nee.

**Geplaatst**: 10-09-13 18:01

Geplaatst: 10-09-13 18:01

Nee, voor mijn gevoel is mijn korte termijn geheugen gewoon echt een zeef.

Nou ja, als ik het gelezen heb gaat het wel beter. Instructies kun je mij ook beter gewoon rustig laten lezen dan ze me mondeling vertellen. Ik heb wat dat betreft toch meer met visueel dan met mondeling en taal, alleen gezichten is voor mij een probleem.

Balen van je avond! altijd vervelend als je plannen veranderen! al moet ik stiekem zeggen dat het niet alleen willen gaan dan ook weer iets typisch asperger eigenlijk

... het nieuwe, onbekende, en dat liever niet alleen willen doen?

**Geplaatst**: 10-09-13 18:09

Geplaatst: 10-09-13 18:09

Oooh wat vervelend dat je avond nu anders is. Ik zit in dezelfde regio (vriendin, ook vrijwilliger, rijd ook op de zilfia's hoeve

) en hier regent het ook heel hard. Heb wel even kunnen paardrijden voor de bui begon.
Bij mij ging het weer zoals vanouds super goed.

Er ging één ding op de manege mis maar daar heb ik m'n dag niet door laten verpesten (okee moest wel huilen maar dat was na een half uur weer over :')

). Sterker nog, ik heb een praatje gemaakt met nieuwe vrijwilligers die voor het eerst kwamen! En ik deed mijn best om aardig te zijn tegen iedereen, en iedereen deed lief tegen mij, fijn zo.

**Geplaatst**: 10-09-13 18:24

Geplaatst: 10-09-13 18:24

Shiloh schreef:
Nee, voor mijn gevoel is mijn korte termijn geheugen gewoon echt een zeef. Nou ja, als ik het gelezen heb gaat het wel beter. Instructies kun je mij ook beter gewoon rustig laten lezen dan ze me mondeling vertellen. Ik heb wat dat betreft toch meer met visueel dan met mondeling en taal, alleen gezichten is voor mij een probleem.

Balen van je avond! altijd vervelend als je plannen veranderen! al moet ik stiekem zeggen dat het niet alleen willen gaan dan ook weer iets typisch asperger eigenlijk ... het nieuwe, onbekende, en dat liever niet alleen willen doen?

nu kan ze alsnog. Wordt mijn flexibiliteit nog meer op de proef gesteld. :')

Maar ben blij dat het nu toch wel kan.

Ik ben de laatste tijd op een soort dieet. Volgens mij heb ik nogal een autistische benadering van eten, want hoewel ik nooit moeite heb gehad met honger, kan ik nu echt bloed link worden als ik door omstandigheden 10 minuten later moet eten. Nu heeft mijn flexibiliteit er nog meer op ingeleverd, want ik plan alles er omheen. Menino's eetmomentje is heilig :')

. Arme omgeving

En ja, dat is ook wel mijn ' moeilijkste ' dingetje. Naar nieuwe plekken met nieuwe mensen. Ik overleef het altijd wel in mijn eentje. Maar met een bekende erbij is echt met de factor 100x fijner/veiliger

Ook omdat ik echt het talent heb om ieder gesprek dat ik met onbekende heb tot een soort superongemakkelijk einde te brengen. Ik was me er nooit echt van bewust, wel dat het altijd wat stroef ging. Maar ik dacht, ach, ik ben gewoon een beetje stroef. Who cares. Tot een (aardig) persoon ineens tijdens zo'n stroef gesprekje zat van ' Uhhhhmmmmm dit wordt een beetje een ongemakkelijk gesprek, vind je niet?' . Toen bedacht ik me dat het opzich niet echt een heel ander gesprek was dan 80% van de gesprekken die ik voer met ' niet-veilige' personen, en dat al die personen ongetwijfeld hetzelfde denken van mijn stroeve gesprekjes

.

hannahaapje, leuk dat je ook in de buurt van utrecht woont! Ik woon momenteel op kamers in Leiden, dus da's weer een eindje uit de buurt... Maar daarvoor 14 jaar in de Meern de geakste doorgebracht $*\o/*$ Wat leuk dat je dag zo goed ging ed.

Knap van je dat je zelfs onbekende aangesproken hebt!

**Geplaatst**: 10-09-13 18:39

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 18:39

Tjee wat moet ik veel teruglezen

, heb vandaag zo stomme actie vertoond.. Ik wou de 10 koppige kudde verhuizen , stukje om dde stal en naar beneden de wei in . Zo ik de hengst gepakt en een merrie vrij hoog in rank en met haar veulen. Zo ik kwam in het weiland en had er 4 , de 3 merries liepen elders en nog 2 veulens in het oude stuk. Ik eerst de poort dichtgedaan van het erf en heb de veulens gehaald , in de hoop dat ze naar hun mama's gingen :')

. Maar nee hoor zo naar de slootkant met fiks walbegroeiing en plop zo erin en de andere ook . Ik begeleiding gehaald en touw , stroomkast uitgezet en als een gek er weer heen rennen. En toen werd ik geprikt door een wesp en wij de 2de eruit vissen want de eerste was er zo uit , toen rende de begeleiding snel weg en zei wat vloek woorden :')

. Uiteindelijk met een andere begeleiding de 2de eruit gevist. Pff had even mijn hart in de keel zitten ...

**Geplaatst**: 10-09-13 19:22

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 19:22

Ik heb echt respect voor degene die als receptioniste werkt. En ook nog geen vaste tijden. Ik vindt het knap.

TM het is we'll goedgekomen met de veulens en de paarden.

Hmm werken op een zorgboederij lijkt me echt gaaf.

Gesprekken, dat is 1 drama bij mij. Ik praat te veel, en heb Niet door dat ze er genoeg van hebben of er geen zin in hebben en blijf doorgAan. Ik zie het Niet en dat is dus voor andere errug vervelend!

Ik doe vrijwilligers werk bij de spg gehandicapten paardrijden. Nu 3x per week nu ik geen werk heb. Leuk om te doen en behoorlijk voorspelbaar. Helaas geen prikkelvrije omgeving maar prima te doen.

Verder probeer ik zoveel mogenlijk drukke omgevingen te ontwijken. Eind van de maand is er dus opendag op de manege waar de spg Les geeft. Dus heb ik me afgemeld als vrijwilliger die dag. Te veel prikkels, te veel vreemde en als ik Dan mijn spanningen doorgeef aan de autisten die ook bij ons rijden wordt het Al helemaal leuk!! Heb ook hekel aan stations ook veelste druk maar daar ontkom je soms helaas Niet aan. Veranderingen gaan redelijk goed als ik het op tijd weet. Plots van te voren Dan Ben ik helemaal van slag. Ik kan boos worden of huilen verschilt per keer. Maar zal blij zijn als ik de diagnose hebt. Dan komt er hopenlijk ook meer begrip voor in mijn omgeving. Ben alleen benieuwd welke vorm ik Zou hebben.

**Geplaatst**: 10-09-13 19:31

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 19:31

Herkenbaar dat praten

**Geplaatst**: 10-09-13 19:35

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 19:35

Hier is dat door blijven kletsen over iets wat je zelf interesseert maar de ander niet boeit een herkenbaar probleem :')

**Geplaatst**: 10-09-13 21:39

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 21:39

Ik had dat vroeger ook. Maar ik praatte voornamelijk veel over mezelf... Toen ik me daar bewust van werd, het irritant begon te vinden, en er op probeerde te gaan letten kreeg ik er een sociale fobie voor terug. Yay. En nu vertel ik nooit iets over mezelf, maar vraag ik altijd naar de ander, waardoor het gesprek altijd doodloopt, omdat niemand ooit kan inhaken op wat ik zeg...
En als ik me dan zo op me gemak voel dat ik ' vrij ' kan praten (gebeurt niet zo heel vaak) dan praat ik weer de hele tijd over mezelf, en dan voel ik me achteraf weer ellendig omdat ik me schaam voor mijn verhalen over mezelf. Maar dat laatste moet ik echt los gaan laten. Er zijn ook genoeg mensen die het wel gezellig vinden als ik veel praat - over wie of wat het nou gaat, ik vind het ook chill als mensen veel praten - ... En schijt aan de mensen die het niet accepteren... Niet de hele wereld hoeft m'n rare (semi-)autistische-persoontje aardig te vinden, maar m'n leven zou een stuk leuker zijn als ik mezelf kon zijn zonder me hyperbewust te zijn van alles wat ik zeg.
Mja.... Het is wel moeilijk om die knop om te zetten (met een pestverleden vooral

) , al weet ik het rationeel best prima.

lemanthia, goed dat je dat van jezelf weet en er rekening mee kan houden!

**Geplaatst**: 10-09-13 22:02

Geplaatst: 10-09-13 22:02

Shiloh schreef:
Ooh, nee, taal (zeker mondelinge) kan ik ook echt helemaal niks mee. dat schiet net zo snel weer uit mijn hoofd. Soms dan vraag ik iemands naam, bel ik degene waarvoor ze komen op en dan wil ik zeggen "die en die is hier voor u" en dan ben ik het al weer kwijt als ik het niet opgeschreven heb.

Het typische is wel dat ik 1,5 jaar terug op studentenwintersport iemand herkende waarbij ik in de kleuterklas had gezeten toen ik 4 was en daarna nooit meer had gezien! Dus ergens kan ik het blijkbaar wel als ik iemand eenmaal vaker gezien heb .

Dat dus.

**Geplaatst**: 10-09-13 22:06

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 10-09-13 22:06

Ik ben overigens blij dat ik wel makkelijk met veranderingen om kan gaan.
Anders zou ik echt een giga probleem hebben in alle banen die ik ooit gehad heb.

Maar vandaag liep ik wel met een winterjas aan, in de regen en een zonnebril op.

Het was gewoon veel te fel.

**Geplaatst**: 11-09-13 10:49

Geplaatst: 11-09-13 10:49

Vandaag was dus echt een ramp omdat maandag zo niet goed ging... Ik werd heel boos op m'n paard terwijl ik zoveel van haar houd en het toch wel mijn schuld was. -O-

Mijn instructrice zei dat schreeuwen niets oplost en dat het een paard is met gevoelens, dat die het ook nog weleens niet snapt of dat het een dagje minder gaat. Maar ja voel me wel schuldig nu. Ik ga nu gewoon ontspannen als ik erop zit zodat het weer leuk is voor allebei. Ik zit de laatste drie dagen niet goed in me vel.

**Geplaatst**: 11-09-13 13:47

Geplaatst: 11-09-13 13:47

Vandaag is gewoon niet leuk meer, alles zit tegen, ik ben extreem overprikkeld, moe en chagrijnig. Zo toch maar even een douche nemen, kalmeert me meestal wel, en dan aan m'n stapel huiswerk beginnen, want leraren denken dat kinderen geen leven buiten school hebben en te veel vrije tijd hebben...

**Geplaatst**: 11-09-13 15:22

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 15:22

Eskegirl: herkenbaar. Nu zo'n 2 dagen last van. Van die prikkelbaar probeer ik mezelf gewoon in te houden door ff weg te lopen wat de trigger op dat moment is

**Geplaatst**: 11-09-13 15:48

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 15:48

@lemantia , ja ze zijn weer door de regen gewassen en ze vertrouwen ons nog. Pff was goed geschrokken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-13 18:30

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-13 18:30

Even ego bericht,

ik had vandaag intakegesprek met het zorgteam bij ons op school -O-

wat een hell, eerst al, ja we zijn nog niet bij gepraat en ik heb geen flauw idee waarom je een intake gesprek nodig hebt.. Noufijn.
Ik: nou uhhmm ik heb ADHD - Pdd-Nos. Ow zegt ie (hij is ook mijn docent) ik heb je een paar keer in de les gehad maar ik had je er niet uitgepakt als ADHDer. heb je daar echt last van?

Nou uhm, ja meneer, in vorm van zware concentratieproblemen enzo? Sorry dat ik het niet uit,, hij wou me eerst niet geloven -O-

lekker dan.. Dan heb ik er geen zin meer in.

nou nog wat verder gepraat, overtuigd dat ik toch echt er last vna had. toen over thuis, hij, en wat voor werk doet je vader? ik uhm nou uhhh hijs overleden... Iw wat naar voor je. Ik: Tja.. hij vroeg, hoelang is dat geleden? ik zou 1 nov 2 jaar. Ow das ja al best lang geleden zegt ie..

En bedankt eikel! het is verdomme nog maar 2 jaar geleden. ik weet het nog als gister. Ben dus al wel weer klaar met het zorgteam,,,

**Geplaatst**: 11-09-13 18:31

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 18:31

Wat een eikel zeg! Je mag best even een egobericht doen.
Echt vervelend Ladybird :(:)

**Geplaatst**: 11-09-13 19:44

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 19:44

Wat vervelend zeg. 2 jaar is nog best kort!!

**Geplaatst**: 11-09-13 19:47

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 19:47

Gadver wat een hufter... pas 2 jaar tss

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-13 21:22

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-13 21:22

Jaa ik was echt woest.. maar ja, wat doe je er aan he.. sommige mensen snappen het gewoon niet, en zullen het niet snappen

**Geplaatst**: 11-09-13 21:41

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 11-09-13 21:41

Nou idd , mijn 15 jarige groepsgenoot is haar moeder 2 jaar terug ook verloren volgens haar is ze er wel overheen. . Geloof ik geen snars van , na de puberteit voelt ze het wel even hard gezegd..

**Geplaatst**: 11-09-13 21:45

Geplaatst: 11-09-13 21:45

Ik heb ook iemand ''gekend'' die haar vader was verloren. Ze liep qua geestelijke ontwikkeling heel erg achter (wist op haar 13e niet wat een stofzuiger was en dergelijke) en daar moest men om grinniken. Toen legde mijn mentor uit dat wanneer je een gezinslid verliest dat je leven dan best een paar jaar stil kan staan. Dat gaf stof tot nadenken. Jammer Ladybird, dat je zo behandeld bent vandaag.
Ik ga er vandaag een ontspannende knuffel/poets dag van maken met m'n knollie

Vanavond wel even een huh-moment, ik begon met een kennis van m'n moeder zoals ehrm, eigenlijk de hele dag door, te vertellen en wat ik dus gisteren allemaal beleefd heb tijdens vrijwilligerswerk. Had alleen even niet gerealiseerd dat zij niet wist dat ik vrijwilligerswerk deed. _O-

Dus het was nogal eenzijdig en ze had totaal geen idee waar ik het over had. Maar toen ze het vroeg legde ik het even uit, de blikken en gezichtsuitdrukkingen daarvoor waren me even omgaan.

**Geplaatst**: 11-09-13 23:47

Geplaatst: 11-09-13 23:47

Ladybird schreef:
Even ego bericht,

ik had vandaag intakegesprek met het zorgteam bij ons op school wat een hell, eerst al, ja we zijn nog niet bij gepraat en ik heb geen flauw idee waarom je een intake gesprek nodig hebt.. Noufijn.
Ik: nou uhhmm ik heb ADHD - Pdd-Nos. Ow zegt ie (hij is ook mijn docent) ik heb je een paar keer in de les gehad maar ik had je er niet uitgepakt als ADHDer. heb je daar echt last van?

Nou uhm, ja meneer, in vorm van zware concentratieproblemen enzo? Sorry dat ik het niet uit,, hij wou me eerst niet geloven lekker dan.. Dan heb ik er geen zin meer in.

nou nog wat verder gepraat, overtuigd dat ik toch echt er last vna had. toen over thuis, hij, en wat voor werk doet je vader? ik uhm nou uhhh hijs overleden... Iw wat naar voor je. Ik: Tja.. hij vroeg, hoelang is dat geleden? ik zou 1 nov 2 jaar. Ow das ja al best lang geleden zegt ie..

En bedankt eikel! het is verdomme nog maar 2 jaar geleden. ik weet het nog als gister. Ben dus al wel weer klaar met het zorgteam,,,

ja gek he. Maar dat beseffen mensen niet. Mijn stiefvader is in augustus precies 1,5 jaar geleden overleden, maar dat voelt ook nog als gisteren. Het voelt gewoon alsof ik een leugen aan het typen ben als ik zeg dat het al 1,5 jaar geleden is.

Maargoed, ik denk dat je niet kan begrijpen hoe zoiets is, helemaal als je nog thuiswonend bent, tenzij je het zelf meegemaakt heeft. De eerste dagen waren bij mij complete crisis (er waren geen enkele aanwijzingen voor het feit dat ie zou overlijden. Bah. Als ik nu aan ' het ' telefoontje denk zakt de grond weer even onder mijn voeten vandaan) en dan breekt er echt zo'n gevoelloze periode aan (had ik, tenminste) dat je alleen maar van alles probeert te regelen en het probeert te negeren, en leuke dingen gaat doen (hielp ook wel mee dat ik in australie zat). En dan heel langzaam merk je hoe je leven veranderd is, wat de gevolgen er van zijn etc. Ik heb het er nu moeilijker mee (doordat gevolgen nu pas echt zichtbaar zijn en gevoelsmodus weer aan staat) dan een jaar geleden ofzo.
Blugh. Nare dingen....

Vroeger dacht ik altijd dat ik de eerste 3 maanden in crisis op mijn kamer zou verkeren, geloofde er niets van dat mensen zeiden dat ze het ' gewoon niet beseften' , en dat je dan na 3 maanden ruwe ellende wel weer de oude zou zijn. Maar dat is écht niet de realiteit.
:(:)