Madje1992 schreef:pff ik hoop voor je dat je donderdag in ieder geval enigszins fit bent om de toets te kunnen doen. Heftig dat het zo nu is.
Ik hoop voor je dat het na de operatie beter gaat.
Ik hoop het ook, zullen zien morgen. Blijf vandaag plat op bed liggen, zo veel mogelijk rust en misschien kleine kans dat t minder is maar ben er bang voor.
Jij klaar voor de toetsen? Wat had je voor ipv?
Mis t naar school gaan wel echt enorm, hopelijk na de operatie dat t dan weer wat beter gaat lukken, al is t maar een uurtje per dag.
Zit je met de ikt ook inde sporthal? Heb gevraagd of ik m niet op school mag maken, scheelt toch weer een eind. Frank ging in ieder geval alvast akkoord, gelukkig.
Volgende week zijn er gesprekken op school (zonder mij hoor haha) over stages in t buitenland en zo. Vriend is daar bij (heeft het eigenlijk geregeld zeg maar haha), ben heel benieuwd!
Hannanas schreef:Waarom wacht je niet met afbouwen tot na de operatie?
Dat je je zo vast houdt aan je studie snap ik wel. JE boei als link met het "normale" leven. Heb ik ook lang gedaan totdat ik ook dat moest loslaten.
Pas goed op jezelf quir. Je hebt niets aan je studie als je zo slecht blijft als je nu bent. Maar niemand weet je toekomst. Ik hoop dat je ooit kunt gaan werken!
Met de operatie zelf moet ik toch stoppen met tramadol, omdat dat niet samen mag met de narcose en pijnstillers die je dan krijgt. De pijn in m'n hoofd na de operatie reageert ook niet op pijnstillers, alleen heel klein beetje op dipidolor. De wond pijn reageert gewoon goed op paracetamol. Vandaar.
Dat is t inderdaad precies, beetje op die manier de link houden met t gewone normale leven. En van dag in dag uit op bed/bank liggen wordt ik toch ook niet beter van. Zó blijf ik in m'n hoofd ook bezig, anders is verveling heel groot (zeker omdat ik iemand ben die altijd bezig was en nooit stil zat, werkte makkelijk 80 uur in de week...).
En ik mis t echt wel, t bezig zijn, de mensen, de paarden, gewoon simpel een college kunnen volgen, dagje erop uit met vrienden, dagje wedstrijden kijken of naar (paarden)evenementen gaan, gewoon die hele normale dingen, dingen die ik nu niet meer kan, dingen die klein zijn maar toch zo enorm waardevol kunnen zijn. Het klopt echt, je weet pas wat je hebt als je t niet meer hebt.
Nu voel ik me zo'n enorme aansteller, tranen in m'n ogen nu ik dit type...
Maargoed, ik wil gewoon graag mijn diploma halen. Ook gewoon financieel aantrekkelijk, omdat m'n studieschuld dan een gift wordt en dus geen schuld meer heb. Ik hoop ooit gewoon te kunnen werken, maar dat gaat lukken. Al dan niet wat minder uren, werken zal ik. Dat eigen paardenbedrijf komt er ook, hoe dan ook.
Anesthesist heeft me net gebeld, t is weer akkoord! Nu een andere, maar ook wel hele prettige. Kon t haar beter uitleggen hoe t allemaal gaat zei ze hihi. Helaas nog geen datum, maar dat hoor ik dan nog wel.
En nog iets heel erg leuks. Begin dit jaar had m'n vriend hotel gewonnen op vakantie veilingen. Dus met kerst gaan we 3 daagjes/2 nachtjes naar Wenen. Samen even er tussen uit en lekker genieten.